Παναθηναϊκός: Οι μεγάλες διαφορές του φετινού με τον περσινό

Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει μαγικό κουμπί και fast food επιτυχίας. Ούτε και προπονητές-μάγοι που έχουν στο τσεπάκι τους τη μαγική συνταγή των νικών. Υπάρχει μόνο η σκληρή δουλειά, ο χρόνος που απαιτείται για να δημιουργηθούν στέρεες βάσεις, αγωνιστική φιλοσοφία, ταυτότητα . υπάρχει και το όραμα, η πίστη στο σχέδιο. Από το καλοκαίρι του 2021 και έπειτα, από όταν ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ανέλαβε το «τιμόνι» του συλλόγου παραλαμβάνοντας μόνο τις στάχτες από το πέρασμα του Λάζλο Μπόλονι, το καράβι του Παναθηναϊκού πέρασε και από μεγάλες φουρτούνες.

Δεν ήταν όλα ρόδινα. Δεν θα ήταν φυσιολογικό εξάλλου, να είναι όλα έτσι. Υπήρχαν, λοιπόν, δύσκολες, πολύ δύσκολες στιγμές. Όπως οι δέκα ήττες στη κανονική διάρκεια του περσινού πρωταθλήματος. Όπως ο καλοκαιρινός αποκλεισμός από τη Σλάβια Πράγας. Όπως ο Γενάρης του 2023 με το «ψαλίδισμα» της διαφοράς και τον αποκλεισμό από το Κύπελλο.

Μπορεί μετά από κάθε κρίση να υπήρχε δυσπιστία, προβληματισμός ή αμφιβολίες αλλά αυτή είναι η φύση του αθλήματος και για αυτό στο τέλος της ημέρας υπερίσχυσε το καθαρό μυαλό, η ψυχραιμία και οι γεμάτες σιγουριά και αυτοπεποίθηση... μανούβρες του «καπετάν Ιβάν».

Όλες οι δύσκολες στιγμές σε αυτόν τον ένα χρόνο από τους 42 βαθμούς και την πέμπτη θέση στους 61 και την κορυφή, ήταν τα καλύτερα δυνατά μαθήματα, ήταν τα «παράσημα» στη στολή πρωταθλητισμού που δημιούργησε ο Παναθηναϊκός παιχνίδι με το παιχνίδι, αγωνιστική με την αγωνιστική. Αυτή η πρόοδος των «πρασίνων» είναι μία πολύ μεγάλη δικαίωση του κανονικού ποδοσφαίρου, το οποίο στην Ελλάδα δυστυχώς σπάνιες φορές υπηρετούν οι μεγάλες ομάδες.

Η διοίκηση του Παναθηναϊκού, ο Γιάννης Αλαφούζος, το πιστό κοινό της Λεωφόρου(εκεί «μετρά» η τάση των οπαδών και όχι στα social media) αλλά και κάποιοι εξ ημών όταν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα έβλεπε «εθισμό» στις ήττες και έψαχνε τρόπους να αποδομήσει ό,τι καλύτερο «χτιζόταν» στο σύλλογο τα τελευταία πέντε χρόνια, μπορούσαμε να διακρίνουμε πως το σύνολο βρισκόταν κατά την διάρκεια μίας σωστής διαδικασίας, την οποία δεν μπορούσε να παρακάμψει.

Τους καρπούς της υπομονής και της πίστης αλλά και τα οφέλη της ορθής διάγνωσης της ποδοσφαιρικής κατάστασης πέρσι τέτοια εποχή, τα απολαμβάνει στο σήμερα ο οργανισμός του συλλόγου. Αυτό το +19, το δρομολόγιο «κομπάρσος-πρωταγωνιστής» δεν έγινε ξαφνικά. Έχει εξήγηση, υπάρχουν τομείς στους οποίους ο Παναθηναϊκός βελτιώθηκε και χάρη σε αυτή την πρόοδο έφτασε εδώ που βρίσκεται στο σήμερα.

Έχοντας, μάλιστα, φτάσει σε μία πολύ μεγάλη ποδοσφαιρική «νίκη», ανεξάρτητα από την κατάληξη του φετινού πρωταθλήματος. Είτε το πάρει είτε δεν το πάρει, η επιστροφή στη κανονικότητα είναι ένα πάρα πολύ ευχάριστο νέο για το «τριφύλλι» και θα πρέπει να εκτιμηθεί και ανάλογα από όσους βρίσκονται κοντά στην ομάδα. Ποιοί είναι αυτοί οι τομείς στους οποίους βελτιώθηκε ο Παναθηναϊκός; Υπάρχουν απλά πράγματα για τα οποία μπορείς να μιλήσεις, υπάρχουν και πιο σύνθετα. Ας τα δούμε ένα προς ένα:

Ο φετινός Παναθηναϊκός είναι καλύτερος τόσο στη παραγωγή φάσεων όσο και στις ευκαιρίες που επέτρεψε στους αντιπάλους του. Τόσο στα xGoals όχι και στα xGoals against, η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι ανεβασμένη. Αισθητά. Από το 1.31 xGoals ανά παιχνίδι, οι «πράσινοι» έφτασαν στο 1.80 και από το 0.90xGoals against, στο 0.75. Καλύτερος επιθετικός, καλύτερος αμυντικά.

Από κει και πέρα, αξίζει να αναφέρουμε πως σε σύνολο 47.05xGoals, το «τριφύλλι» σκόραρε 38 γκολ, δηλαδή εννιά λιγότερα από το προσδοκώμενο, γεγονός που πλήρωσε ακριβά στο δεύτερο γύρο, διάστημα κατά το οποίο μειώθηκε αισθητά η αποτελεσματικότητά του σε σχέση με τον πρώτο γύρο. Στοιχείο που πρέπει να βελτιώσει ενόψει των play-offs. Στη regular season ο Παναθηναϊκός σε σχέση με πέρσι μείωσε αισθητά τα ατομικά λάθη στην άμυνα. Το σύνολο του Ιβάν αρέσκεται στη πίεση ψηλά, στο counter pressing, στην επιθετικότητα στο μαρκάρισμα και είναι ελάχιστα τα παιχνίδια που κλείστηκε στη περιοχή του. Φέτος είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού οι «γκάφες» στο αμυντικό τρίτο.

Πέρσι ατομικά λάθη είχαν κοστίσει αρκετά και από την στιγμή που η λειτουργία της ομάδας βελτιώθηκε, ήταν πολύ σημαντικά να εξαλειφθούν μεμονωμένα λάθη μονάδων. Όπως κι έγινε. Μέσα στο πέρασμα των μηνών, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να χτίσει τον χαρακτήρα μίας δυσκολοκατάβλητης ομάδας, μίας σκληρής ποδοσφαιρικά ομάδας. Δεν είναι σωστό να λέμε μία ομάδα που παίζει μόνο για το αποτέλεσμα. Υπήρχαν ματς που οι «πράσινοι» έπαιξαν καλό ποδόσφαιρο και προσέφεραν θέαμα. Η γενικότερη στάση των «πρασίνων» πάνω στο χορτάρι παραπέμπει πρωτίστως σε μία ομάδα σκληροτράχηλη με επιθετικές αρετές και φιλοσοφία που πήρε την θέση της περσινής έκδοσης που ήταν αρκετά light τους πρώτους μήνες.

Τα περσινά play-offs και η κατάκτηση του Κυπέλλου, δημιούργησαν έναν Παναθηναϊκό πολύ πιο ικανό και ανταγωνιστικό πνευματικά, μία ομάδα με refuse to lose νοοτροπία που έμαθε να αντιδρά και μάλιστα πειστικά όταν βρίσκεται με την πλάτη στο τοίχο. Παράλληλα, ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε πολύ πιο αποτελεσματικός στις στατικές φάσεις. Στη περσινή περίοδο δεν είχε καταφέρει να πάρει γκολ από τις «νεκρές» μπάλες. Φέτος ούτε λίγο ούτε πολύ, σκόραρε επτά τέρματα είτε από κόρνερ, είτε από φάουλ είτε από απευθείας εκτελέσεις. Και κάποια από αυτά έδωσαν υπερπολύτιμους βαθμούς. Η κεφαλιά του Βέρμπιτς με τον Λεβαδειακό, η κεφαλιά του Σπόραρ με τον Άρη, το γκολ του Παλάσιος στο «Βικελίδης».

Είπαμε και στον πρόλογο, μαγικό ραβδί δεν υπάρχει και προφανώς χρειαζόταν δουλειά και χρόνος για να φτιάξει κι αυτό στο παιχνίδι του το «τριφύλλι». Ο Παναθηναϊκός σε αυτόν τον ένα χρόνο βάδισε στο δρόμο της εξέλιξης και της προόδου αν και υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να βελτιώσει. Τόσο σε ομαδικό επίπεδο όσο και σε προσθήκη ατομικής ποιότητας.

Το σημαντικό είναι πως το «τριφύλλι» κάλυψε την τεράστια διαφορά που είχε από τους διεκδικητές του τίτλου τα προηγούμενα χρόνια και κάθε καλοκαίρι με 3-4 ποιοτικές «ενέσεις» θα μπορεί να ανεβάζει ακόμη περισσότερο το επίπεδό του, διεκδικώντας κάθε χρόνο τον τίτλο και την διάκριση στην Ευρώπη. Με λίγα λόγια να ξαναγίνει αυτό που ήταν...