Στην πρώτη, μεταβατική σεζόν, ο ΠΑΟΚ έχει ήδη πετύχει

Οι πρώτες προσκλήσεις του Γκας Πογέτ για την προκριματική φάση του Euro 2024 λειτουργούν ως μια επιπλέον πιστοποίηση της προόδου που έχει σημειώσει ο ΠΑΟΚ στην λειτουργία του επιχειρηματικού του σχεδίου για την δημιουργία νέων ποδοσφαιριστών. Ανάμεσα στους 27 ποδοσφαιριστές που προσκάλεσε ο ομοσπονδιακός προπονητής βρίσκονται ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης και - για πρώτη φορά - ο Γιάννης Κωνσταντέλιας. Και δεν είναι μόνο ότι γίνονται μέλη του πρώτου γκρουπ της Εθνικής για τα προκριματικά του Euro - είναι ότι η κλήση τους βρίσκει σύμφωνη την συντριπτική πλειονότητα, αν όχι το σύνολο, των Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων. Με άλλα λόγια, στους πρώτους επτά μήνες λειτουργίας του ΠΑΟΚ με νέο επιχειρηματικό μοντέλο, έχει ήδη παρουσιάσει δύο ποδοσφαιριστές για το ελίτ επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και αυτό το έχει συνδυάσει με πορεία πρωταθλητισμού, δεδομένου ότι σήμερα, παραμονές της έναρξης των playoffs, βρίσκεται στην απόσταση των 7 βαθμών από την πρώτη θέση και ενώ “παίζονται” 30 βαθμοί, και είναι και με τα δύο πόδια στον τελικό του κυπέλλου.

Κάποιος στη θέση του Ραζβάν Λουτσέσκου θα έτριβε σήμερα τα χέρια του, τόσο από ικανοποίηση όσο και από αισιοδοξία και ανυπομονησία. Τώρα που ολοκληρώθηκε ο β’ γύρος, ο Ρουμάνος προπονητής προφανώς δεν νιώθει ότι έχει ολοκληρωθεί το έργο της σεζόν αλλά προφανώς μπορεί να νιώθει ότι έχει αφήσει πίσω του το πιο δύσκολο κομμάτι αυτού του εγχειρήματος και ότι ο ΠΑΟΚ το ολοκλήρωσε επιτυχημένα. Και επειδή μπροστά του έχει 8 αγώνες πρωταθλήματος απέναντι σε μεγάλες ομάδες, ένας προπονητής που είδε την ομάδα του να πηγαίνει καλά στα ντέρμπι της Superleague (4 νίκες, 2 ισοπαλίες, 2 ήττες) μπορεί να νιώθει ότι έχει ρεαλισμό η αισιοδοξία του για την θετική έκβαση της φετινής προσπάθειας.

Αυτό που έχει κάνει μέχρι εδώ, στην διάρκεια των τελευταίων επτά μηνών, ο ΠΑΟΚ είναι ένα μεγάλο βήμα προς την αλλαγή νοοτροπίας - όχι μόνο για την κοινωνία των οπαδών του αλλά για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας του ποδοσφαίρου. Ένας μεγάλος σύλλογος αποδεικνύει στην πράξη ότι γίνεται να συνδυάσεις, και μάλιστα από την πρώτη χρονιά, τον πρωταθλητισμό με την δημιουργία μιας νέας ομάδας από την οποία θα αναδεικνύονται ποδοσφαιριστές που θα μεγαλώνουν την υπεραξία τους και θα ετοιμάζονται για να φέρουν, εκτός από νίκες και αθλητικές επιτυχίες, και χρήματα στην ομάδα που τους αναδεικνύει.

Βλέπεις όλο αυτό, διαπιστώνεις την πρόοδο και την ωρίμανση του παιχνιδιού του ΠΑΟΚ, βλέπεις όσα κάνουν οι νεαροί Έλληνες και ξένοι ποδοσφαιριστές, νιώθεις την χαρά του κόσμου στην Τούμπα κάθε φορά που ξεφαντώνει με τον Κωνσταντέλια, τον Κουλιεράκη, τον Τζίμα, κι ύστερα βλέπεις την έκφραση και ακούς τον τόνο στα λόγια, όπως και το περιεχόμενο των δημοσίων τοποθετήσεων του Λουτσέσκου. Και αναρωτιέσαι αν ο Ρουμάνος προπονητής το ευχαριστιέται ή όχι αυτό που κάνει σήμερα με τον ΠΑΟΚ.

Δεν αναφέρομαι στην ουσία των λόγων του, στα παράπονά του για την διαιτησία ή την βιντεοδιαιτησία, ή το αίσθημα του αδικημένου έναντι των ομάδων της Αθήνας. Αναφέρομαι στο ύφος, τις λέξεις που επιλέγει, τον τόνο, την συχνότητα, την επιμονή στα όρια εμμονής. Αυτό που εκπέμπει δεν έχει υγεία, δεν έχει θετικά συναισθήματα, και δεν δημιουργεί την αίσθηση ότι αυτός ο άνθρωπος χαίρεται και απολαμβάνει την πολύ καλή δουλειά που κάνει στον ΠΑΟΚ.

Κάποιος που θέλει να δει το ελληνικό ποδόσφαιρο να αλλάζει νοοτροπία, εύχεται να ολοκληρώσει επιτυχημένα ο ΠΑΟΚ τη σεζόν του παραδείγματος που δημιουργεί. Δηλαδή θες να τον δεις τον ΠΑΟΚ να προοδεύει με τα νέα παιδιά, διότι θέλεις να βλέπεις νέα παιδιά στις ελληνικές ομάδες. Και την ίδια ώρα θέλεις να δεις τα playoffs να ολοκληρώνονται δίχως να νιώθει κανείς ότι τον αδίκησε το σύστημα απονομής δικαιοσύνης, δηλαδή οι διαιτητές και οι βιντεοδιαιτητές. Άρα στην πραγματικότητα ο Λουτσέσκου μας έχει, τους πολλούς, “μαζί του”. Μακάρι να του το εξηγήσει κάποιος αυτό. Διότι όσο πιο σύντομα το κατανοήσει, τόσο πιο σύντομα θα απαλλαγεί από ένα μέρος του εκνευρισμού που τον κατατρώει και θα αρχίσει να απολαμβάνει την πολύ καλή δουλειά που κάνει στο γήπεδο.