Η πίεση και η υποχρέωση της ΑΕΚ...

• O Αλμέιδα, το ισχυρό γκρουπ και το βάθος στο ρόστερ

Η προετοιμασία για την αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό έχει ξεκινήσει με τον Ματίας Αλμέιδα και τους ποδοσφαιριστές του να φανερώνουν στην πράξη, στη διάρκεια της δουλειάς κοινώς στα Σπάτα, ότι η ομάδα έχει ήδη αφήσει πίσω της το αποτέλεσμα του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Ήταν λίγο δύσκολο να το διαχειριστούν, αφού ήταν η πρώτη ήττα στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ και παράλληλα με τη συνολική εικόνα και απόδοση των δυο ομάδων, δεν ήταν το πλέον δίκαιο αποτέλεσμα. Ωστόσο οι ίδιοι γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα ότι έτσι είναι το ποδόσφαιρο, γι' αυτό το λατρεύει ο κόσμος, οφείλουν να προχωρήσουν και να αλλάξουν εκ νέου την κατάσταση. Δεν θα είναι η πρώτη φορά άλλωστε φέτος...

Μην ξεχνάμε ότι ο Δικέφαλος των πολλών αλλαγών στο ρόστερ και δη στην ενδεκάδα, αλλά και (ευτυχώς) στο τεχνικό επιτελείο και κύρια την ηγεσία αυτού, κατάφερε από το -8 που είχε φτάσει η απόσταση από τον Παναθηναϊκό, να βρεθεί στο -2 με την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος. Ταυτόχρονα και παρά τη στραβή από τον Ολυμπιακό στην Νέα Φιλαδέλφεια τον τερμάτισε πάνω από αυτόν με 3 βαθμούς και είναι παράλληλα στο συν 5 από τον ΠΑΟΚ. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια ομάδα που πέρυσι πάλευε να αντέξει να παίξει έστω στη τελευταία αγωνιστική των play-offs την ευρωπαϊκή της παρουσία και απέτυχε (και) σε αυτό!

Φέτος οι «κιτρινόμαυροι» του Ματίας Αλμέιδα διεκδικούν με αξιώσεις το πρωτάθλημα και λογικά θα το κάνουν έως το τέλος, την ώρα που έχουν μεγάλο προβάδισμα πρόκρισης για να παίξουν στον τελικό του Novibet Κυπέλλου, κοινώς στοχεύουν στην κατάκτηση δυο τίτλων... Το ευχάριστο γεγονός είναι πως κάθε κακή, στραβή κι ανάποδη, φαίνεται πως καταφέρνει το ποδοσφαιρικό τμήμα να την απορροφά δίχως πνευματική απώλεια και πρόβλημα στο εσωτερικό των αποδυτηρίων και σχετικά με την εμπιστοσύνη προς το σχέδιο του Αργεντινού προπονητή και των συνεργατών του. Δεν είναι μικρό και λίγο αυτό που σας υπογραμμίζω παραπάνω, πιστέψτε με, με όλα όσα έχουμε ζήσει στο προηγούμενο διάστημα είναι τεράστιο.

Διότι στο πρόσφατο παρελθόν, πέρυσι και τα προηγούμενα τρία – τέσσερα χρόνια, στη πρώτη, άντε δεύτερη στραβή, η αμφισβήτηση ξεκινούσε από μέσα από την ομάδα την ίδια. Από τους ποδοσφαιριστές, ίσως και μέλη του τμήματος και πάει... λέγοντας! Τούτη τη φορά δεν υπάρχει αυτό... Είναι ένα απίθανα ισχυρό γκρουπ το οποίο διακρίνεται από τις σωστές διαχειρίσεις, είτε πρόκειται για ήττα είτε για νίκες και μάλιστα σερί. Δεν ξεφεύγει σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις η κατάσταση και αφού άπαντες εμπεδώσουν τους λόγους για τους οποίους προκλήθηκε το οποιοδήποτε αποτέλεσμα, πάνε παρακάτω, στην επόμενη μέρα, λίγο πιο σοφοί από την προηγούμενοι πάντα ποδοσφαιρικά...

O Αλμέιδα, το ισχυρό γκρουπ και το βάθος στο ρόστερ

Βλέποντας την ανοιχτή προπόνηση διαπίστωσα αυτό που είχα στο κεφάλι μου ως δεδομένο: δεν επηρεάστηκε στο παραμικρό η κατάσταση στο εσωτερικό της ομάδας και στα Σπάτα. Ούτε πρόκειται να συμβεί όποιο κι αν είναι το τέλος της σεζόν που διανύουμε και το οποίο προφανέστατα επιθυμούμε όλοι να μας να δούμε την ΑΕΚ να κατακτά το πρωτάθλημα, πόσο μάλλον το νταμπλ, ποιος δεν θα το θέλε για την ομάδα του άλλωστε. Ο Ματίας Αλμέιδα και οι συνεργάτες του δεν επιτρέπουν όπως λειτουργούν να επηρεαστεί περισσότερο απ' όσο πρέπει το γκρουπ. Εννοείται αφήνει να βιώσουν το αίσθημα της πικρίας, της ήττας, της αποτυχίας... Τόσο όμως όσο χρειάζεται και πρέπει προκειμένου να προκαλέσει αντίδραση.

Συνήθως, όπως έχουμε διαπιστώσει στην πορεία της σεζόν, το επιτυγχάνει και με σχετική ευκολία. Τώρα όμως είναι αλλιώς. Η πίεση έρχεται ξανά με το καλημέρα του μίνι απαιτητικού πρωταθλήματος αφού η ΑΕΚ επιβάλλεται να επικρατήσει του Παναθηναϊκού και δεν της φτάνει αν δεν συνδυαστεί η νίκη αυτή με αποτέλεσμα (και) στην Τούμπα απέναντι στον ΠΑΟΚ. Στο δικό μου κεφάλι, ίσως το πλέον απαιτητικό, ο Δικέφαλος απέναντι σε «πράσινους» και «ασπρόμαυρους», πρέπει να κατακτήσει από 6 έως 4 (μίνιμουμ) βαθμούς για να μπορεί να είναι με τα... μπούνια στη διεκδίκηση του τίτλου και ίσως να 'χει και το πρώτο λόγο εφόσον θα 'χει είτε δυο νίκες κολλητά είτε τρεις βαθμούς με τον Παναθηναϊκό και έναν με τον ΠΑΟΚ.

Δεν υπάρχει μόνο πίεση λοιπόν, όπως προκύπτει από την προηγούμενη παράγραφο, στο δικό μου το κεφάλι υφίσταται και υποχρέωση για την ΑΕΚ που θέλει και απαιτείται να πρωταγωνιστεί. Για αρχή απαίτηση και υποχρέωση νίκης με τον Παναθηναϊκό προκειμένου με το καλημέρα των play-offs να επιστρέψει στην κορυφή της βαθμολογίας της Superleague. Εκτός αυτού όμως οφείλει να βρει αντίδραση μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό, να μη χάσει βαθμό, ή βαθμούς, σε νέο ντέρμπι στην έδρα της και όλα αυτά παράλληλα με το γεγονός ότι πλέον ότι γράφει, δεν ξεγράφει και δεν διορθώνεται σαν αποτέλεσμα εύκολα!

Το πολύ ευχάριστο και σημαντικό για την ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα είναι πως θα 'χει στη διάθεσή της όλα εκείνα που χρειάζονται για να πετύχει αυτό που θέλει: το ρόστερ του κοινώς... Αυτό θα παίξει για όλους σημαντικό ρόλο! Η Ένωση αναγνωρίζεται απ' όλους ότι διαθέτει το μεγαλύτερο βάθος και με ποιότητα στον πάγκο της. Πλέον όλοι μπαίνουν και πάλι στην αγωνιστική εξίσωση για τον Ματίας Αλμέιδα και αυτό που 'χει σημασία είναι να μη προκύψουν πολλά και νέα προβλήματα μέσα στη διαδιασία των play-offs. Ειδικά όταν θα 'ρθουν τα σερί ματς σε μία εβδομάδα, τρία για την ακρίβεια για κάθε ομάδα, θα αποδειχθεί και η σημασία του βάθους που υπάρχει στο εκάστοτε ρόστερ.

Υγ: Δύσκολες μέρες για την ΑΕΚ μετά την είδηση της απώλειας του μυθικού, τεράστιου και φυσικά κορυφαίου ποδοσφαιριστή τούτου του τόπου, του Μίμη Παπαϊωάννου... Πιο δύσκολη πάντα για την οικογένειά του φυσικά και σε αυτούς πρέπει να ευχηθούμε δύναμη, κουράγιο και υπομονή! Ένας τεράστιος ποδοσφαιριστής που δίδαξε άγνωστα πράγματα γύρω από το ποδόσφαιρο και το πόσο επαγγελματίας πρέπει να είσαι για να αντποκριθείς, τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και δη γειτονικές. Έπαιξε 17 ολόκληρα χρόνια στην ΑΕΚ και ας τον πίκρανε όταν (κακώς) δεν του άνοιξε την πόρτα να πετάξει για να φορέσει την φανέλα της τεράστιας Ρεάλ Μαδρίτης όταν της είχε ρίξει 2 μπαλάκια σε εκείνο το 3-3 στην Νέα Φιλαδέλφεια! Αυτά που έκανε στο γήπεδο τα είδαμε γενικά στο ποδόσφαιρο μετά πολλά – πολλά χρόνια και στο υπόλοιπο της Ευρώπης. Δεν αναδείχθηκε τυχαία ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής του αιώνα πιστέψτε με και ρωτήστε τους μεγαλύτερους να σας πουν. Όπως μου έλεγε εμένα ο πατέρας μου: «είδαμε παικταράδες και μύθους που δεν θα ξαναβγουν όπως: Χατζηπαναγής, Νεστορίδης, Δεληκάρης, Κούδας, Δομάζος, Μαύρος και πολλούς άλλους, αλλά πέρα από κάθε άλλον, από κάθε σύγκριση, από οποιοδήποτε όνομα προκύψει, είδαμε Παπαϊωάννου ο οποίος είναι άδικο για τους υπόλοιπους να μπει σε οποιαδήποτε διαδικασία σύγκρισης, όλοι τους μύθοι, μα ο Μίμης άλλο πράγμα, μια κατηγορία εκείνος και μετά οι υπόλοιποι»..