Πάρε τους βαθμούς και τρέχα!

• Μεγάλη ανατροπή, ακόμα μια κωμωδία
• Του έφταναν οι εμπνεύσεις του Φορτούνη

Να καταλήξουμε ότι μάλλον αυτό το "πράγμα" θα βλέπουμε κατά κύριο λόγο στα play-offs και θα είναι εξαίρεση κάποιο ματς που θα αφορά το κανονικό ποδόσφαιρο. Γιατί όσο και αν δικαιολογείται απόλυτα το άγχος παικτών και προπονητών να μην φύγουν ηττημένοι από το γήπεδο, αφού τα περιθώρια στενεύουν, δεν μπορούν ποτέ να είναι αποδεκτά η γκρίνια, η μουρμούρα, η κακοπιστία, οι κοκορομαχίες και τα δεκαπέντε λεπτά καθυστέρηση , επειδή κάθε τρεις και λίγο έχουμε διακοπές λόγω εκνευρισμού. Αλλά για να μη μας πάρει από κάτω με το "καλημέρα" ας κρατήσουμε ότι μέσα σε πέντε βαθμούς υπάρχουν τέσσερις ομάδες που θέλουν τον τίτλο. Δεν το έχουμε δει και πότε οπότε ας μείνουμε στο θετικό και όχι πως τρώγονται συνέχεια μεταξύ τους αυτοί οι τέσσερις.

Στο ντέρμπι της Αθήνας ασφαλώς και ο μεγάλος νικητής είναι ο Παναθηναϊκός γιατί μιλάνε τα μαθηματικά. Είσαι πρώτος, δεν χάνεις σε έδρα "καμίνι" μένεις πρώτος και πας παρακάτω για το επόμενο ραντεβού. Αλλά, εκτός από τα μαθηματικά, το χθεσινό ντέρμπι, παρότι δεν είχε να μας προσφέρει θέαμα και φάσεις, μας έδειξε ένα. Παναθηναϊκό που σαφέστατα έχει πάρει το μάθημα του από τον μήνα που τον πήρε η κατηφόρα. Και αφού δεν τράκαρε οριστικά με τοίχο τότε, δείχνει ότι έχει μάθει πολλά απο τις πληγές του και τα παθήματα εκείνου του μήνα. Είναι πιο σκληρός και πιο απαιτητικός και παρότι δεν είναι στο +8 και στο +12, όπως τότε, δείχνει ικανός να υπερασπιστεί πιο πειστικά, την μικρή έστω διαφορά του και το προβάδισμα για τίτλο. Σαφέστατα υπολείπονται πολλα ντέρμπι ακόμα και κανένας από τους διεκδικητές δεν θα πει όχι αν του παρουσιαστεί η ευκαιρία. Απλά αυτό είναι ένα πρώτο συμπέρασμα για τους Πράσινους ακόμα και σε σχέση με τον αγώνα της κανονικής περιόδου που έχασαν στο ίδιο γήπεδο. Όπου και τότε οι γηπεδούχοι δεν ήταν κυρίαρχοι αλλά, εντέλει, νίκησαν.

Στα μάτια μου το θέμα που προκύπτει από το σημερινό ντέρμπι είναι η ΑΕΚ. Ίσως είναι τα απόνερα της ήττας σοκ (όπως τη βίωσε όλος ο οργανισμός της) από την Ολυμπιακό αλλά σίγουρα είναι θέμα για έρευνα πως η Ένωση δεν κατάφερε να έχει ούτε για λίγο εικόνα "αφεντικού" μέσα στο σπίτι της, σε ένα ματς που θα μπορούσε να διαμορφώσει άλλο σκηνικό για αυτή. Δεν θα την χαρακτηρίσω "φοβική" γιατί μου ακούγεται ακραίο, αλλά ήταν φανερά ανήσυχη για την πιθανότητα να δεχθεί γκολ. Συμφωνώ ότι ήττα σήμερα θα την έβγαζε από νωρίς σχεδόν εκτός τροχιάς τίτλου, αλλά δεν κυνήγησε με πάθος, με διάθεση με ορμή τη δικιά της πιθανότατα για τη νίκη, που θα της έδινε προβάδισμα. Στα μάτια μου στη δεν ήταν και η γνωστή ΑΕΚ της Αγίας Σοφιάς. Ούτε καν αυτή του πρώτου ημιχρόνου κόντρα στον Ολυμπιακό. Δεν θεωρώ ότι η Ένωση έπαιξε πραγματικά αυτό το ματς.

Τωρα αν κάποιοι είδαν "συγκλονιστικό" ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια, όπως άκουσα, μπορεί να πληρώνονται με το... λεπτό, γι αυτό και ενθουσιάστηκαν.
Όσο για τον πασίγνωστο διαιτητή Νταμπανοβιτς έχω κουραστεί να γράφω ότι οι δευτερότριτοι διαιτητές της αλλοδαπής που έρχονται εδώ για μεροκάματο είναι κατά κανόνα ανεπαρκείς. Δεν αποφασίζω εγώ, οπότε μη λέω και περισσότερα. Άλλοι έχουν το καρπούζι και το μαχαίρι.

Κατά τα λοιπά είδαμε δυο πολύ σημαντικά δίπλα για τις ομάδες που νίκησαν, με διαφορετικό βάρος το καθένα αλλά χωρίς τίποτα ιδιαίτερο από την πλευρά τους στο αγωνιστικό κομμάτι. Όμως αυτό δεν είναι το ζητούμενο σε αυτή τη φάση, όπου μετράει η νίκη και το..."πάμε παρακάτω". Αυτό που μπορεί να ζητήσει κάποιος είναι -τουλάχιστον- να μην γίνονται, τέτοια ματς, κωμωδία με συμπεριφορές οργισμένων εφήβων, όπως αυτές που είδαμε στο Βικελίδης.

Μεγάλη ανατροπή, ακόμα μια κωμωδία

Χίλια μπράβο αγωνιστικά στον ΠΑΟΚ που γύρισε ένα ματς στο πρώτο ημίχρονο του οποίου πελαγοδρομούσε, αλλά αρκούσαν οι μαζεμένες αλλαγές του Λουτσέσκου για να δώσουν το μήνυμα στην ομάδα του, ότι απαιτείται να το παλέψει. Αυτό έκανε και απλά κατάφερε να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες της απέναντι σε ένα μόνιμα ελλειμματικό Άρη, που θα βρει τελικά κάποιον τρόπο να μην πάρει κάτι από ακόμα ένα ντέρμπι.
Από εκεί και πέρα όμως οι γραφικές εικόνες κοκορομαχίας, για ακόμα μια φορά, θα ανοίξουν την μόνιμη κουβέντα της ατιμωρησίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όπου ο καθένας μπορεί να διακωμωδεί το άθλημα με ελάχιστες συνέπειες. Και με ξένους διαιτητές, δεύτερης διαλογής, που δεν έχουν καμία όρεξη να κάνουν περισσότερα από αυτά τα οποία δικαιολογεί το "χαρτζιλίκι" που παίρνουν για να έρθουμε να σφυρίξουν ένα ματς στην ποδοσφαιρική (και όχι μόνο) μπανανία της Ευρώπης. Αν με όλο αυτό το σκηνικό ο...άρχοντες της αναμέτρησης έδειχνε μόνο μια κόκκινη στη Σουηδία, άραγε θα σφύριζε ξανά και αν ναι μετά από.ποσο καιρό;
Μαγκιά του ΠΑΟΚ πάντως στο αγωνιστικό σκέλος, γιατί λογικά όλο κάποιος θα αφήσει βαθμούς στο Βικελίδης. Και δεν εννοώ τον Βόλο.

Του έφταναν οι εμπνεύσεις του Φορτούνη

Όσο για τον Ολυμπιακό δεν έδινα ούτε 5% πιθανότητες να μη φύγει νικητής από τον Βόλο. Το κατάφερε παρότι με την εμφάνιση του δεν έδειξε να κεφαλαιοποιεί, σε διάθεση και ρυθμό, το μεγάλο διπλό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και το κατάφερε γιατί οι γηπεδούχοι ήταν χειρότεροι (και) του αναμενόμενου. Οπότε το ματς δεν μας έκανε σοφότερους. Ο Ολυμπιακός πήρε εύκολα το τρίποντο, αλλά αλίμονο αν δεν το έκανε απέναντι σε τέτοιο αντίπαλο όπου του έφτανε απλά το ατομικό ταλέντο και εμπνεύσεις όπως αυτές του εξαιρετικού Φορτούνη. Θετικό το ότι δεν απειλήθηκε αλλά αυτό θα κριθεί με πιο σοβαρό αντίπαλο. Στα μάτια μου οι Ερυθρόλευκοι θα είναι πάντα ένα μεγάλο ερωτηματικό.οσον αφορά τη συνέπεια τους.

Όσο για τον Βόλο θεωρείται πλέον υποχρέωση το "εξάποντο" τουλάχιστον για τους τέσσερις διεκδικητές και μένει να δούμε αν θα πιάσει κάποιον στον ύπνο. Οποιαδήποτε απώλεια απέναντι του θα είναι τεράστια γκέλα. Τουλάχιστον με βάση αυτό που έδειξε (και) χθες.