Ας μιλήσουμε μόνο για ποδόσφαιρο

Όσοι ασχολούνται, έστω και λίγο, με το ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν σίγουροι πως μετά τις χθεσινές διαιτητικές αποφάσεις, η σημερινή μέρα θα κυλούσε... όπως κύλησε. Με συναντήσεις, ανακοινώσεις και κάθε λογής κίνηση στη σκακιέρα των παραγόντων. Φυσικά, η κάθε ΠΑΕ έχει κάθε λόγο να προστατεύσει τα συμφέροντά της και την επένδυση που έχει κάνει, όμως πάγια τακτική μου είναι να επικεντρώνομαι στο αγωνιστικό κομμάτι και όχι στις αποφάσεις του Μαυροβούνιου ή του Σουηδο-Ιρανού διαιτητή. Όχι γιατί δεν έχω άποψη – άλλωστε βρισκόμουν στην OPAP Arena για τη μετάδοση του ντέρμπι για λογαριασμό των δορυφορικών καναλιών του ΑΝΤ1 – αλλά επειδή πάντα θεωρώ πρωταγωνιστή το ίδιο το ποδόσφαιρο. Στη δική μου ζυγαριά, πρωταγωνιστές είναι οι παίκτες και οι προπονητές, όχι οι διαιτητές. Πάμε λοιπόν...

Ο Παναθηναϊκός σου δίνει την αίσθηση ότι σκοπός του στα έξι ματς με τους τρεις έτερους διεκδικητές του τίτλου είναι να πάρει ισάριθμα 0-0 και στη συνέχεια να κάνει το 4/4 με Άρη και Βόλο. Διόλου κακοί είναι σαν στόχος οι 18 βαθμοί. Δεν ξέρω αν αυτό βγαίνει βάση πλάνου ή απλά επειδή... αυτό μπορεί. Μπορεί πέρσι την ίδια εποχή, η ομάδα του Γιοβάνοβιτς να ήταν πιο θελκτική στα μάτια του κοινού, όμως φέτος έχει σφυρηλατήσει χαρακτήρα, που δε λυγίζει στα δύσκολα και την κρατάει στην πρώτη θέση με νύχια και με δόντια. Αυτό οφείλεται, σε μεγάλο ποσοστό, στην αμυντική της λειτουργία, που είναι καλύτερη όλων των άλλων, όμως επιθετικά... αγκομαχάει για να βρει δίχτυα ή να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις. Έτσι, λοιπόν, προσεγγίζει όλα τα ντέρμπι με σκοπό να κρατήσει το μηδέν παθητικό και στη συνέχεια ό,τι βγει μπροστά. Το έκανε με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, το έκανε και με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και στα δύο ματς πήρε τη λευκή ισοπαλία. Κάτι μου λέει πως η τακτική προσέγγιση του «τριφυλλιού» δε θα είναι πολύ διαφορετική, ούτε στα εντός έδρας παιχνίδια στη Λεωφόρο. Εκεί, βέβαια, υπάρχει και ο παράγοντας κόσμος, που ενδεχομένως θα κάνει τον Παναθηναϊκό κάπως πιο επιθετικό. Όχι στην τακτική, αλλά στην ορμή του...

Αυτή η ορμή ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της ΑΕΚ στην OPAP Arena μέχρι την προηγούμενη Κυριακή. Είναι, όμως, πλέον εμφανές ότι τα τρία γκολ που δέχθηκε από τον Ολυμπιακό - και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο τα δέχτηκε – της έχουν χαλάσει το μυαλό. Το χειρότερο για εκείνη θα είναι να χαλάσει και το μυαλό του Ματίας Αλμέιδα, ο οποίος φάνηκε στο χθεσινό παιχνίδι να έχει σαν πρωταρχικό μέλημα να μην την πατήσει και από τον Παναθηναϊκό. Για πρώτη φορά τη φετινή σεζόν, στο γήπεδό της, η «Ένωση» δεν μπήκε στον αγωνιστικό χώρο αποφασισμένη να «πνίξει» τον αντίπαλό της. Με αυτόν τον τρόπο είχε κάνει το 14/14, με αυτόν έπαιξε και με τον Ολυμπιακό. Απλά ήταν άτυχη στο πρώτο ημίχρονο και... απερίσκεπτη μετά το 0-1. Μία εβδομάδα μετά, η επιλογή του Ματίας Αλμέιδα να διατηρήσει την ίδια αρχική ενδεκάδα έχει δύο «όψεις». Η μία, να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στους παίκτες του παρά την ήττα από τον Ολυμπιακό και η άλλη, να παίξει πιο συντηρητικά επιλέγοντας να μη βάλει το φορμαρισμένο Τσούμπερ στην κορυφή της επίθεσης. Ο καθένας μπορεί να το μεταφράσει διαφορετικά, βάση της εικόνας και του αποτελέσματος φυσικά...

Μία διαφορετική ορμή από εκείνη που είχε μέχρι πρότινος η ΑΕΚ, διαθέτει αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός. Βάση εικόνας και απόδοσης στον αγωνιστικό χώρο, αυτή τη στιγμή είναι η πιο φορμαρισμένη ομάδα του πρωταθλήματος. Όχι γιατί η νίκη στο Πανθεσσαλικό δεν ήταν αναμενόμενη, αλλά γιατί εδώ και καιρό πιστεύει ξανά στον εαυτό της. Όλος ο οργανισμός των «ερυθρόλευκων» ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει πρωταθλητισμός και αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων. Είχε αρχίσει να το πιστεύει, όταν η διαφορά από την κορυφή ήταν μεγαλύτερη, πόσο μάλλον τώρα που είναι στο -1 από την ΑΕΚ και στο -3 από τον Παναθηναϊκό. Μόνο που δε θα πρέπει να παρασυρθεί και αυτό είναι το κομμάτι που οφείλει να διαχειριστεί ο Μίτσελ. Γιατί ακόμα και στο νικηφόρο 3-1 στη Νέα Φιλαδέλφεια, η εικόνα της ομάδας στο πρώτο μέρος δεν ήταν ικανοποιητική, ενώ σε τακτικό κομμάτι θα έχει πλέον ένα γρίφο να λύσει: Θα χρησιμοποιήσει ξανά τρία 10άρια (Χάμες, Φορτούνη, Μπιέλ) τώρα που θα είναι όλοι ετοιμοπόλεμοι; Γιατί, αυτό, είναι κάτι που δεν του είχε βγει...

Αυτός που ό,τι έχει κάνει φέτος, του βγαίνει και με το παραπάνω, είναι ο Ραζβάν Λουτσέσκου στον ΠΑΟΚ. Ξεκίνησε με χαμηλές προσδοκίες, έχοντας ως απώτερο στόχο να δημιουργήσει την ομάδα της επόμενης 5ετίας με παιδιά από τις ακαδημίες του συλλόγου, όμως δεν έμεινε εκεί. Πράγματι, στα χέρια του ο Κωνσταντέλιας και ο Κουλιεράκης έχουν γίνει πρωταγωνιστές της ομάδας μόλις στα 20, όμως ταυτόχρονα ο «δικέφαλος του Βορρά» είναι παρών στη διεκδίκηση και των δύο τίτλων. Έχει ουσιαστικά προκριθεί στον τελικό του Novibet Κυπέλλου Ελλάδος, ενώ μετά το τεράστιο διπλό στο Κλεάνθης Βικελίδης είναι στο -5 από την κορυφή της Stoiximan Superleague. Και μπορεί ακόμα να μην το «φωνάζει» (είναι ξεκάθαρο ότι πλέον αυτό αποτελεί οδηγία), όμως διεκδικεί κανονικότατα το πρωτάθλημα. Και μάλιστα, έχει μπροστά του την ευκαιρία να πιάσει την ΑΕΚ στη βαθμολογία, με νίκη την επόμενη αγωνιστική στην Τούμπα. Μάλιστα, ο τρόπος με τον οποίο ήρθε το τρίποντο απέναντι στον Άρη, δίνει τεράστια ψυχολογική ώθηση στους παίκτες του ΠΑΟΚ. Γιατί, για όσους γνωρίζουν, το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης έχει πάντα τις δικές του ιδιαιτερότητες και η ατμόσφαιρα στο γήπεδο είναι πάντοτε διαφορετική.

Αντίθετα, στο πρώτο μεγάλο crash test στα play-offs, o Άρης δεν μπόρεσε να πάρει βαθμό ή βαθμούς, όμως πιθανότατα κάπου θα κάνει τη ζημιά μέσα στην έδρα του. Και αυτό τον καθιστά «βαρόμετρο» στην υπόθεση-τίτλος. Ο ΠΑΟΚ κατάφερε να φύγει με το διπλό, οι άλλοι τρεις διεκδικητές τι θα κάνουν; Σε όποιον καταφέρουν να κόψουν βαθμούς οι «κιτρινόμαυροι», τότε αυτόματα θα τον αποδυναμώσουν στην κούρσα. Φαινομενικά, η ομάδα της Θεσσαλονίκης έχει τον πρώτο λόγο απέναντι στο Βόλο για την κατάκτηση της 5ης θέσης που οδηγεί στο Europa Conference League, παρά το γεγονός ότι απέχουν μεταξύ τους μόλις ένα βαθμό. Ο οργανισμός του Άρη αναζητά πολύ περισσότερο την έξοδο στην Ευρώπη, με την ομάδα της Μαγνησίας, όπως φάνηκε και στο ματς με τον Ολυμπιακό, να απολαμβάνει τη συμμετοχή της, αλλά και τα έσοδα στα ταμεία του συλλόγου (και της πόλης) από τους εκδρομείς των «μεγάλων» στο Βόλο.