Ο ευρωπαϊκός μονόδρομος του Άρη

• Ο Άρης πρέπει να λογαριάσει και τις προϋποθέσεις μιας επιτυχίας

Στην πρόσφατη συνάντηση μαζί του, ο Ρόμπερτ Παλίκουτσα διέκρινε ότι κάθε κύτταρο του οργανισμού είναι ποτισμένο με την πελώρια επιθυμία κατάκτησης ενός τίτλου ξεπερνώντας τον βαθμό της εμμονής. Δεν αμφισβήτησε την αναγκαιότητα αυτής, καυτηρίασε όμως τη μεθοδολογία και κυρίως τον παραμερισμό εξίσου σημαντικών αγωνιστικών στόχων. Το ίδιο συμπέρασμα είχε καταθέσει και ο Μπρούνο Γκάμα την περασμένη άνοιξη, μετά τον τελευταίο αγώνα των play-offs με τον ΠΑΣ στα Γιάννινα. Αναλύοντας τον συλλογισμό του, ο Γερμανοκροάτης τεχνικός διευθυντής εκτίμησε ότι η συμμετοχή σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα και αφού εξήγησε τα αγωνιστικά και οικονομικά οφέλη, έδειξε ότι έχει αντιληφθεί πλήρως τι συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τις διαχρονικές παθογένειές του. Δηλαδή, τα αδυσώπητα παιχνίδια εξουσίας, το κλίμα τρομοκρατίας που συχνά-πυκνά διαπιστώνεται και τους διάτρητους θεσμικούς φορείς του αθλήματος με πρώτη και καλύτερη την ΕΠΟ η οποία λειτουργεί σαν γραφείο δημοσίων σχέσεων προς όφελος των τεσσάρων με θύματα τους υπόλοιπους.

Αυτή η αρρωστημένη κατάσταση είναι ανίατη γιατί διατηρούνται πρόσωπα σαν τον τωρινό πρόεδρο της ΕΠΟ, όσο επίσης οι ελεγκτικές αρχές θα νομίζουν ότι κάθε μέρα είναι… Καθαρά Δευτέρα και θα αποφεύγουν να διερευνήσουν εις βάθος κάθε μορφή καταγγελίας. Σαν αυτές δηλαδή στις οποίες προχώρησε πρόσφατα ο Θόδωρος Καρυπίδης κατά του Τάκη Μπαλτάκου αλλά κανείς δεν ευαισθητοποιήθηκε. Κοντεύουμε να κλείσουμε βδομάδα, φαίνεται όμως ότι οι κραυγές του δεν ήταν τίποτε λιγότερο από βοές εν τη ερήμω. Κι έτσι τα παιχνίδια εξουσίας εντείνονται με αυτούς που απελπισμένα προσπαθούν να κρατήσουν στην ηγεσία της διαιτησίας τον (αποδεδειγμένα περιορισμένων ικανοτήτων) Στιβ Μπένετ και τους άλλους που επιδιώκουν την επιστροφή του Μαρκ Κλάτενμπεργκ.

Πέραν της χρονικής περιόδου κρίσης ενός στόχου, ο Παλίκουτσα υποστήριξε ότι ευρωπαϊκή καταξίωση στοιχειοθετεί αναγκαιότητα διότι διασφαλίζει την εύρυθμη οικονομική λειτουργία μιας αθλητικής ανώνυμης εταιρίας μέσω των εσόδων της σε περίπτωση συμμετοχής στους ομίλους διασυλλογικής διοργάνωσης, παράλληλα όμως θα εξυπηρετήσει το πλάνο σταδιακής ενίσχυσης των ακαδημιών. Προσωπικά συμφωνώ μαζί του κι έχω επιχειρηματολογήσει στη συγκεκριμένη γωνιά γιατί ο Άρης θα πρέπει κάθε χρόνο να ξεκινά με την Ευρώπη ως κύριο στόχο. Δεν είναι μόνο τα αγωνιστικά και οικονομικά οφέλη. Είναι διαφορετικό να παρουσιάζεις την «πραμάτεια» σου στα δύσβατα μονοπάτια του ελληνικού ποδοσφαίρου όπου δεν ξέρει από πού να προστατευτείς, απ’ ότι στη βιτρίνα του αντίστοιχου ευρωπαϊκού. Προφανώς συμφωνούμε με τον Γερμανοκροάτη τεχνικό διευθυντή στην άποψη ότι στας Ευρώπας επικρατούν κανόνες ισονομίας εν αντιθέσει με το ελληνικό Πρωτάθλημα όπου κυριαρχεί ο νόμος του ισχυρού, αυτού που αποφασίζει για τον επόμενο πρόεδρο της ΕΠΟ και τον αρχιδιαιτητή.

Ο Άρης πρέπει να λογαριάσει και τις προϋποθέσεις μιας επιτυχίας

Επί του στόχου της συμμετοχής σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης, στο πρόσφατο παρελθόν, ο Άρης μέτρησε διαδοχικές απόπειρες αποτυχίας. Γιατί δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις προϋποθέσεις επιτυχίας. Πάνω στην προσπάθεια ενίσχυσης του ποιοτικού επιπέδου της ομάδας έχασε πολύτιμο χρόνο με συνέπεια να μην προετοιμαστεί στο βαθμό που απαιτούσαν οι περιστάσεις. Πέρυσι, είδε την ευρωπαϊκή προοπτική πιο ζεστά υπό την έννοια ότι στον πρώτο επίσημο αγώνα είχε όλη την ομάδα στη διάθεσή του, δίχως όμως την απαιτούμενη προετοιμασία. Οι τακτικές επιλογές του Χερμάν Μπούργος σε συνδυασμό με τη μη αξιοποίηση των στιγμών που είχε στους αγώνες με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ αλλά και των επιλογών που δεν βγήκαν (… όπως αποδείχθηκε προϊόντος του χρόνου) έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην άσχημη ολοκλήρωση ενός ονείρου. Το διδακτικό παρελθόν θα πρέπει να αποτελέσει την πηγή εξαγωγής συμπερασμάτων αλλά και τον οδηγό για το μέλλον. Κι εδώ βρίσκεται η ουσία του ρόλου του Ρόμπερτ Παλίκουτσα.

Δεν επιδέχεται αμφιβολίας ότι ο Θόδωρος Καρυπίδης προχώρησε σε αλλαγή φιλοσοφίας με την πρόσληψη του Γερμανοκροάτη γιατί δεν ήταν υπέρμαχος αυτής της λογικής, τελικώς αποφάσισε να το κάνει προσφέροντάς του μάλιστα ένα αρκετά καλό συμβόλαιο. Προφανώς ζύγισε καταστάσεις και αποφάσισε να αλλάξει την κοσμοθεωρία του προσδοκώντας σε συγκεκριμένα πράγματα. Ξεκινώντας από την εντονότερη προσβασιμότητα στην αγορά, τις έξυπνες και έγκυρες αγορές, την πώληση παικτών αλλά και την εξοικονόμηση χρόνου κατά τη διαδικασία δημιουργίας ομάδας. Βάσει του δικού μου τρόπου σκέψης και αφού μπήκε σε καθεστώς προτεραιότητας το κυνήγι μιας θέσης στους ομίλους του Conference League, ο Παλίκουτσα θα πρέπει να φροντίσει ούτως ώστε στα τέλη του Ιούνη να είναι στο γήπεδο (τουλάχιστον) το 80% του ρόστερ της ομάδας. Εν συνεχεία, αυτή να προχωρήσει σε μια κανονική προετοιμασία και να αποδείξει ότι δικαιούται να βάζει ψηλά την ευρωπαϊκή προοπτική. Αυτός είναι ο ρόλος και η ευθύνη ενός τεχνικού διευθυντή και βάσει αυτών θα κριθεί.