Παναθηναϊκός: Το χαρακίρι της χρονιάς!

Κατόρθωμα. Και μάλιστα μεγάλο. Σε αυτό το πρωτάθλημα οτιδήποτε άλλο πέρα από τα εξάποντο κόντρα στον Βόλο θα ήταν... αυτοκτονία και ο Παναθηναϊκός στο πρώτο του εντός έδρας παιχνίδι στα play-offs πέταξε δύο υπερπολύτιμους βαθμούς απέναντι στην πιο αδύναμη-αλλά καλή- ομάδα της διαδικασίας. Το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς πλήρωσε πολύ ακριβά τρία πράγματα και έφτασε να έχει συγκάτοικο στη κορυφή την ΑΕΚ.

1)Την έλλειψη ποιότητας, συνεργασιών, καθαρού μυαλού και καθοριστικών επαφών στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, ώστε να δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες. Όταν ο αντίπαλος παίζει και με τους έντεκα παίκτες έξω από την περιοχή, τότε είσαι υποχρεωμένος είτε να αλλάζεις γρήγορα την μπάλα από πλευρά σε πλευρά, είτε να βρίσκεις ατομικές ενέργειες, είτε σουτ έξω από την περιοχή, είτε να εκμεταλλευθείς τις στατικές φάσεις. Τι από αυτά έκανε σε ικανοποιητικό βαθμό ο Παναθηναϊκός; Τίποτα. Οι όχι ιδανικές μεταβιβάσεις οδήγησαν σε σωστές τοποθετήσεις του Βόλου που κάλυπταν γρήγορα τους χώρους, τα στατικά ήταν άσχημα εκτελεσμένα, στο 1vs1 δεν πήρε τίποτα και τα σουτ εκτός περιοχής ήταν απογοητευτικά.

2) Την αστοχία του στις μεγάλες του ευκαιρίες. Ο Ιωαννίδης αστόχησε στο πλάγιο τετ α τετ, ο Τσέριν νικήθηκε από τον Κλέιμαν, ο Παλάσιος δύο φορές από το ύψος της μικρής περιοχής έκανε... τσαφ και ο Κουρμπέλης δεν μπόρεσε να στείλει την μπάλα προς την εστία. Το γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα πως ήταν ζωτικής σημασίας για τον Παναθηναϊκό να βελτιώσει την αποτελεσματικότητά του, καθώς είναι και με διαφορά ο πιο στόχος από τις ομάδες που διεκδικούν τον τίτλο. Δεν το έκανε και το πλήρωσε.

3) Το χαμένο πέναλτι του Σπόραρ που είναι μια κατηγορία μόνο του. Επειδή βλέπω και διαβάζω πολλά, ποδόσφαιρο είναι μπορεί να χαθεί και ένα πέναλτι. Ο Σλοβένος φορ πήρε την εκτέλεση, ο Κλέιμαν τον ψάρεψε και το... εγκεφαλικό ήρθε στο φινάλε. Μπορεί να συμβεί, όμως, σίγουρα θα μπορούσε είτε να εκτελέσει με δύναμη στο κέντρο, είτε να σουτάρει ψηλά, πήγε σε χαμηλή εκτέλεση, αστόχησε. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό αλλά το τι έχει κάνεις ως ομάδα 98 λεπτά πιο πριν για να μην φτάνεις να εξαρτάσαι από μία επαφή.

Από κει και πέρα, είναι δεδομένο πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θα μπορούσε να κάνει καλύτερη διαχείριση του παιχνιδιού. Δικαιούται και εκείνος ένα μέτριο βράδυ. Ο Μάγκνουσον για παράδειγμα με την μορφή που είχε το παιχνίδι στο τελευταίο ημίωρο θα έδινε πολλά περισσότερα από τον Σάρλια στη δημιουργία. Οι στόπερ του Παναθηναϊκού είχαν φτάσει να παίζουν με την μπάλα στα πρώτα μέτρα του επιθετικού τρίτου και ο Κροάτης είναι γνωστό πως με την μπάλα στα πόδια μπορεί να κάνει μόνο τα απαραίτητα.

Ο Μαντσίνι που είχε φτιάξει δύο γκολ στους συμπαίκτες του στο πρώτο ημίχρονο θα έπρεπε να παραμείνει στο χορτάρι και να βγει ο αρνητικός Παλάσιος. Θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ταυτόχρονα τον Σπόραρ με τον Ιωαννίδη στη κορυφή της επίθεσης αλλά όπως και να έχει με την εικόνα που είχε ο Παναθηναϊκός στην αρχή του δευτέρου μέρους(χωρίς καμία αξιόλογο φάση) το μόνο που μπορείς να πεις και να έχεις όσο το δυνατόν περισσότερο δίκιο, είναι πως ήταν αρκετά καθυστερημένες οι πρώτες αλλαγές. Στο 66' και ενώ ''φώναζε'' πως το σύνολο ήθελε κάτι το διαφορετικό.

Με αυτά και με αυτά ο Παναθηναϊκός την έκανε την γκέλα της χρονιάς και τώρα είναι υποχρεωμένος να πάρει το εξάποντο στα ματς που ακολουθούν με Άρη και Ολυμπιακό. Εύκολο; Καθόλου. Περιθώρια, όμως, δεν υπάρχουν, ήδη από τους 6 βαθμούς που μπήκαν στο χορτάρι, το ''τριφύλλι'' πήρε μόνο τους 2 και στη συνέχεια το πρόγραμμα της ΑΕΚ(Βόλος έξω, Άρης μέσα) είναι ιδανικό για να κάνει εκείνη ένα 2/2 και να ξεφύγει σε περίπτωση απώλειας της ομάδας του Γιοβάνοβιτς.

Η διαχείριση αυτού του αποτελέσματος θα κρίνει την συνέχεια για τον Παναθηναϊκό και για να κλείσει η παρένθεση, το ''τρίποντο'' στην Θεσσαλονίκη είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει, έχοντας διδαχθεί από τα αποψινά του λάθη...

Υ.Γ1: Απίθανη η ατμόσφαιρα και η στήριξη του κόσμου μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Κρίμα για το ξενέρωμα αλλά η σεζόν έχει ακόμη πολύ δρόμο και με τέτοια άριστη συμπεριφορά στη Λεωφόρο, ο Παναθηναϊκός έχει ενεργοποιημένο το πιο σημαντικό του όπλο.