Αρης: Πρώτα ο στόχος, μετά το ξεκαθάρισμα…

• Ο Παναθηναικός έχει ότι λείπει από τον Άρη- Πλάνο!
• Ατομικό ταλέντο και αναρχία
• Πρώτα ο στόχος, μετά οι αλλαγές
• Έχουν πολλά να κάνουν Καρυπίδης, Παλίκουτσα, αλλά μετά τα 7 ματς!

Η εικόνα του Άρη στο παιχνίδι κόντρα στον Παναθηναικό ήταν απογοητευτική, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα. Μία ομάδα που στο πρώτο μισό του αγώνα έδειξε ότι θα μπορούσε με ένα πιο μεθοδικό επιθετικό πλάνο, να βρει τις ευκαιρίες που θα απειλούσαν την εστία του Λοντίγκιν, αλλά δεν κατάφερε ούτε…σουτ να κάνει στο διάστημα από το 45 ως το 90. Μία ομάδα που και πάλι δέχθηκε γκολ στην δεύτερη ευκαιρία του αντιπάλου στον αγώνα, αλλά δεν κατάφερε να αντιδράσει γιατί πελαγοδρομούσε με κάκιστη παρουσία στο χώρο του κέντρου, ανύπαρκτη ανάπτυξη επιθετικά και πολλά, πάρα πολλά λάθη στα μετόπισθεν. Ο Παναθηναικός ούτε κάποια φοβερή εμφάνιση έκανε, ούτε…μάγκικα όπως παρουσιάζεται πέρασε από το Βικελίδης.

Ο Παναθηναικός έχει ότι λείπει από τον Άρη- Πλάνο!

Είναι μία ομάδα με συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού- πάντα πίσω από την μπάλα- με συνοχή, τις γραμμές του κοντά, την άμυνα του σφιχτή, την ανάπτυξή του σταθερή, αλλά και σταθερά αργή, αλλά πάντα μεθοδικά και με συγκεκριμένο πλάνο, προιόν της δεύτερης χρονιάς του Γιοβάνοβιτς στο τιμόνι των πράσινων. Μήπως όλα αυτά σας θυμίζουν κάποια ομάδα; Μήπως ο Άρης του Μάντζιου είχε όλα αυτά τα στοιχεία με πολύ μικρότερο μπάτζετ, αλλά παράλληλα και πολύ μεγαλύτερο βάρος από την παρατεταμένη πίεση πάνω από το κεφάλι του;

Ατομικό ταλέντο και αναρχία

Ο Άρης φέτος είναι μία ομάδα που βασίζεται στο ατομικό ταλέντο ορισμένων παικτών, στις δυνατότητες τους να δημιουργούν και να τελειώνουν φάσεις, αλλά παράλληλα και να ακολουθούν την απόλυτη αναρχία που πλέον είναι κάτι παραπάνω από ευδιάκριτη.

Ότι συνέβη το καλοκαίρι, μπορεί να διορθώθηκε μερικώς τον Γενάρη με τις πολύ καλές προσθήκες των Νταρίντα, Καμαρά, Χριστοδουλόπουλου, Ρουπ, αλλά ο Άρης ομάδα δεν έχει γίνει σχεδόν για κανένα ενενηντάλεπτο. Στα παιχνίδια με ομάδες όπως ο Βόλος, ο Ατρόμητος, ο Αστέρας Τρίπολης, ο ΟΦΗ, ο ΠΑΣ η ποιότητα και τα…διαστήματα καλού ποδοσφαίρου ήταν αρκετά για να μοιράσει 3άρες.

Όταν απέναντί του βρήκε καλύτερες ομάδες τα…ημίχρονα που έπιασε απόδοση δεν ήταν αρκετά, πόσο μάλλον όταν οι σφυρίχτρες αλλοίωναν τα σκορ με σκανδαλώδη τρόπο όπως στα 2 τελευταία παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ, στο παιχνίδι κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, στο ματς με το… volleyball του Παλάσιος ή τις περιπέτειες του Αθανασιάδη σε ρόλο Μπρους Λι.

Πρώτα ο στόχος, μετά οι αλλαγές

Είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο το που υστερεί η ομάδα, σε ποιες θέσεις οφείλει και πρέπει να ενισχυθεί το καλοκαίρι και φυσικά την θέση του προπονητή που πρέπει να καλύψει με μία επιλογή που θα βάλει τέλος στην αν μη τι άλλο…περίεργη κατάσταση των αποδυτηρίων. Έτσι και αλλιώς όταν οι…μισοί ξέρουν πως το καλοκαίρι θα βρίσκονται σε άλλες πολιτείες, δημιουργεί μία έντονη αμφισβήτηση και ανησυχία.

Προφανέστατα με διαφορετικές διαιτησίες ο Άρης θα ασχολούνταν αποκλειστικά με το τι θα κάνει το καλοκαίρι και πώς θα διορθώσει τα (πολλά) κακώς κείμενα. Επειδή όμως αυτή την στιγμή είναι μόλις 1 βαθμό πάνω από τον Βόλο, οφείλει όλος ο οργανισμός να αφοσιωθεί στο πώς στα 7 παιχνίδια ως το τέλος της σεζόν θα διατηρήσει την πέμπτη θέση. Το πώς ξεκίνησε η χρονιά, οι προσδοκίες, το…καλύτερο ρόστερ και όλα τα υπόλοιπα που άπαντες θυμόμαστε κάθε φορά που υπάρχει ανάποδο αποτέλεσμα, αυτή την στιγμή πρέπει να μπουν σε ένα…pause.

Έχουν πολλά να κάνουν Καρυπίδης, Παλίκουτσα, αλλά μετά τα 7 ματς!

Ο Άρης οφείλει να τελειώσει με τον μοναδικό στόχο που του έχει απομείνει με κάθε μέσο και τρόπο και μετά με ηρεμία και αρκετό χρόνο ως την έναρξη των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων να κάνει τον προγραμματισμό του.

Να κάνει το αυτονόητο δηλαδή αυτή την στιγμή που ούτε προπονητής μπορεί να έρθει για να αλλάξει κάτι, ούτε παίκτες να πάνε και να έρθουν. 7 ματς, τα 2 από μόνα τους μπορούν να τελειώσουν κάθε όνειρο του Αχιλλέα- εκτός αν θυμηθούν τον Μίετσελ οι συμπολίτες εις διπλούν- οπότε ο Άρης θα χρειαστεί να βοηθήσει επιπλέον τον εαυτό του με 1-2 πόντους ακόμα.

Και όταν επιτευχθεί ο στόχος, ο Καρυπίδης και ο Παλίκουτσα θα πρέπει να πράξουν τα δέοντα…

ΥΓ1 Πόση υποκρισία και…επικοινωνία μπορεί να εμπεριέχουν οι κραυγές για την κόκκινη στον Οντουμπάτζιο, όταν πριν από κανά μήνα πέρασες από το Βικελίδης με διπλό χέρι του Παλάσιος στο φάουλ του Λάζαρου, αλλά και στην φάση του γκολ. Η διαφορά του Άρη είναι ότι έχει χάσει 15+ βαθμούς από διαιτητικά εγκλήματα, αλλά στην πρώτη φάση που ο ρέφερι δεν έβγαλε κόκκινη στο μαρκάρισμα του Οντουμπάτζιο που όντως θα δικαιολογούσε μία τέτοια απόφαση φτάσαμε στο σημείο να διαβάζουμε για αδικημένα παλικάρια που σε ουκ ολίγα ματς…τσαλάκωσαν τα τρίποντα με την εσχάτη των ποινών που για να το πάρει ο Άρης έπρεπε να γίνουν 2 στην ίδια φάση και να σηκώνουν αμφότερες οι παραβάσεις και κόκκινη κάρτα! Εδώ θα μου πεις φωνάζει για την διαιτησία και το VAR o Λουτσέσκου, οι άλλοι χαζοί είναι;

ΥΓ2 Τα όσα ακούγονται τις τελευταίες μέρες στην ακροαματική διαδικασία της δίκης για την δολοφονία του Άλκη έχουν εξοργίσει τον κόσμο του Άρη. Ο κάθε κατηγορούμενος έχει κάθε δικαίωμα να επιλέξει τον τρόπο που θα υπερασπιστεί τον εαυτό του. Όταν όμως…πραγματογνώμονες ισχυρίζονται ότι ήταν…ατύχημα το ότι χτύπησαν την αρτηρία γιατί δεν ξέρουν οι κατηγορούμενοι…ανατομία και πολλά άλλα παρόμοια αν μη τι άλλο αποτελούν τουλάχιστον στα δικά μου τα μάτια προσβολή στην μνήμη του Άλκη. Δεν είμαι ειδικός, δεν είμαι…πραγματογνώμονας, αλλά δεν μπορώ να διανοηθώ τα όσα διαβάζω πόσο μάλλον όταν τα συμπεράσματα προκύπτουν από…φωτογραφίες!

ΥΓ3 Το Παλέ θα είναι τιγκαρισμένο και για τον 22ο τίτλο του Αυτοκράτορα. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι…