Η αλλαγή θέσης του Χουάνγκ και οι Φορτούνης, Μπιέλ στο ΠΑΟ-Ολυμπιακός

Η μεγαλύτερη διαφορά στον τρόπο παιχνιδιού του Ολυμπιακού που ζήτησε ο Ανιγκό για το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ είχε να κάνει με τη θέση του Χουάνγκ!

Ο Γάλλος έβαλε το 8άρι της ομάδας αρκετά μέτρα πιο ψηλά απ΄ ότι συνήθως έπαιζε κι όχι δίπλα στον Ανιγκό. Και το έκανε αυτό για δύο λόγους. Ο πρώτος για να βοηθάει στην πίεση ψηλά τον Μπακαμπού (πολύ καλός σε αυτό το κομμάτι) και τους Μπιέλ, Βαλμπουενά και Φορτούνη (όχι πολύ καλοί σε αυτό το κομμάτι). Κι ο δεύτερος για να αξιοποιήσει την ικανότητα του να σουτάρει με ευστοχία από τα 20-25 μέτρα.

Με τη μετατόπιση αυτή του Χουάνγκ είδαμε για πρώτη φορά τον Ολυμπιακό να πιέζει ψηλά με πέντε παίκτες, δηλαδή την επιθετική τετράδα και τον Χουάνγκ, και εν τέλει να το κάνει με τον πιο αποτελεσματικό ίσως τρόπο που έχουμε δει, καθότι μέχρι τώρα η πίεση των τεσσάρων μπροστινών δεν ήταν σε υψηλό βαθμό, καθώς μόνο ο Μπακαμπού την έκανε όπως έπρεπε. Παράλληλα, ο Ανιγκό είχε ζητήσει κι από τον Εμβιλά να είναι έτοιμος να…ορμήξει, ανάλογα με το πώς ο ίδιος ο παίκτης θα έκρινε τη φάση.

Ο Κορεάτης μπορεί να μην έλαμψε, όμως έκανε πολύ δουλειά, παντού-τον είδαμε να γυρίζει και να κόβει σαν τρίτος στόπερ, να κάνει τάκλιν σε αντεπίθεση του αντίπαλου, αλλά και να σουτάρει στην εστία του ΠΑΟΚ. Να σεντράρει για να βρει τον Φορτούνη να κάνει προβολή, αλλά και να μοιράζει κάθετα στον Ελ Αράμπι στη φάση του 2-1. Είναι σαφές ότι του είχε λείψει ο Εμβιλά, ο οποίος και πάσαρε σωστά κι έξυπνα, αλλά και αμυντικά ήταν υπερπολύτιμος ακόμη και με τάκλιν στην περιοχή του Πασχαλάκη, ενώ και φάσεις μπροστά έφτιαξε. Παρεμπιπτόντως, κι ενόψει του σχεδιασμού για τη νέα σεζόν, πίσω από Εμβιλά και Χουάνγκ, ο Ολυμπιακός δεν έχει λύσεις πρώτης γραμμής για τις θέσεις 6 και 8. Και μία ομάδα επιπέδου, πρέπει να έχει τρεις, κι όχι δύο, λύσεις πρώτης γραμμής για τα κεντρικά χαφ.

Η χρησιμοποίηση, κατά τα άλλα, του Βαλμπουενά σε ελεύθερο ρόλο έδωσε μία ένταση στην ομάδα όσο ο Γάλλος είχε ενέργεια να δώσει. Από την άλλη, η μεταφορά του Φορτούνη πιο πλάγια δημιούργησε στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού ένα χάντικαπ ανασταλτικά από αριστερά, αφού ο Φόρτου ναι μεν δεν ήταν αδιάφορος, ενίοτε όμως δεν ήταν αποτελεσματικός στα μαρκαρίσματα, με αποκορύφωμα στη φάση του γκολ του ΠΑΟΚ, όπου ο Ρέαμπτσιουκ βρέθηκε μόνος για να καλύψει την επίθεση.

Ίσως εδώ θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο ο Χουάνγκ, αν πήγαινε πιο γρήγορα στη φάση. Σίγουρα, πάντως, έπρεπε να κάνει καλύτερη άμυνα ο Μπα, να βρεθεί δηλαδή σε πιο σωστή θέση, λίγο πιο πίσω απ΄ ότι ήταν, στη σέντρα του Σάστρε. Με τον Μπα εκτός θέσης ουσιαστικά, ήταν θέμα τύχης πώς θα εξελιχθεί η φάση, με τους Μπράντον και Παπασταθόπουλο να πέφτουν κι οι δύο πάνω στην μπάλα, που πήρε αυτή την τροχιά και κατέληξε στα δίκτυα. Για να είμαστε ρεαλιστές, είναι μία φάση που γίνεται και ιδανικά έπρεπε να αντιμετωπιστεί με πιο σωστές τοποθετήσεις κατά σειρά των Χουάνγκ, Φορτούνη, Μπα, Παπασταθόπουλου.

Από την άλλη πλευρά, ο Μπιέλ, που στο γκολ της ισοφάρισης του Άρη την Κυριακή είχε τη χειρότερη αμυντική συμπεριφορά, ήταν αυτή τη φορά πιο συνεπής, αλλά είναι φανερό ότι δεν το έχει-για εμένα, αν θέλει να παίζει βασικός, πρέπει να το βρει! Το πάλεψε σε αυτό το ματς, θα πιστώνονταν ωραία ασίστ αν ο Ρέαμπτσιουκ σκόραρε στο τετ α τετ με τον Κοτάρσκι, είχε ένα επικίνδυνο σουτ στην αρχή, μία ωραία ενέργεια από την οποία πήρε κίτρινη ο Ζίφκοβιτς, όμως δεν είναι αρκετό αυτό για προσφορά κυνηγού του Ολυμπιακού σε ντέρμπι-γιατί πάνω απ΄ όλα τις τρεις στιγμές που πάτησε περιοχή και περίμενες από αυτόν γκολ, είχε κακές επιλογές. Κι ακόμη δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί δεν έδωσε την πάσα στο Ρόντινεϊ σε εκείνη την επίθεση στο α΄ ημίχρονο.

Ο Φορτούνης παρότι του άλλαξε θέση ο Ανιγκό ήταν πάντα «μέσα» στο παιχνίδι. Προσπάθησε να γίνει επικίνδυνος, σούταρε τρεις φορές, πήγε να σκοράρει και με προβολή, ωστόσο ούτε η δική του απόδοση ήταν αρκετή για παίκτη επιθετικής τετράδας του Ολυμπιακού σε ντέρμπι. Κοινώς, τόσο ο Φόρτου, όσο κι ο Μπιέλ πρέπει να ανεβάσουν σημαντικά τον δείκτη της καλής τους απόδοσης στη Λεωφόρο, κρατώντας όμως ταυτόχρονα την ένταση της προσπάθειας, που όντως είχαν προχθές.

Ήταν, πάντως, ασυγχώρητο αυτό που έκανε ο Φορτούνης στο 14’, να μην κάνει πάσα είτε στον Βαλμπουενά (κυρίως αυτόν), είτε στον Μπακαμπού, που ήταν δεξιά κι αριστερά του αντίστοιχα. Επέλεξε να σουτάρει ο ίδιος κι αστόχησε. Όταν το κάνεις αυτό, πρέπει να σκοράρεις. Ειδάλλως, βγαίνεις πολύ λάθος. Και μόλις δύο ημέρες πριν, το πρώτο πράγμα που τους είχε πει ο Μαρινάκης πηγαίνοντας στο Ρέντη την ημέρα της παραίτησης του Μίτσελ, ήταν αυτό: «Βάλτε την ομάδα πάνω από το εγώ σας».

Κακή εντύπωση μου έκανε, όμως, κι ο Βαλμπουενά, που «τσαμπουκά» πήρε την εκτέλεση ενός φάουλ για απευθείας εκτέλεση σε αρκετά καλή θέση. Από που κι ως πού; Έχει σκοράρει ποτέ από τόσο μακριά με φάουλ, τέσσερα χρόνια που είναι στον Ολυμπιακό, και θα σκόραρε τώρα; Καμία έκπληξη ότι το σουτ που επιχείρησε ήταν μία απογοήτευση, πάνω στο τείχος. Την εκτέλεση έπρεπε να την είχε πάρει ξεκάθαρα ο Φορτούνης, που φέτος έχει βάλει ήδη δύο γκολ με απευθείας φάουλ. Κι αν δεν ήθελε αυτός, να σούταρε ο Μπιέλ, καθότι θέση και για αριστεροπόδαρο.

Εδώ, θα περίμενα από τον Ανιγκό να βάλει χέρι στον Βαλμπουενά κι ελπίζω να το έχει κάνει

Άσχετο: Ρε τι είναι αυτοί. Σου λέει, του φέραμε Ιταλό, κέρδισε την ΑΕΚ. Του φέραμε Γάλλο, κέρδισε και τον ΠΑΟΚ. Ας του φέρουμε τώρα Ισπανό με τον Παναθηναϊκό, να δούμε τι θα κάνει! Αυτοί είναι ικανοί, να είχαν κάτσει και να είχαν ψάξει, ότι ο Ολυμπιακός με Ισπανό διαιτητή δεν έχει κερδίσει ποτέ σε πρωτάθλημα και Κύπελλο Ελλάδας! Γιατί πλάκα πλάκα έτσι είναι. Ο Ολυμπιακός με Ισπανούς φέρνει ισοπαλίες στο Καραϊσκάκη (1-1 κι 1-1) και χάνει εκτός έδρας (1-3 και 2-3)! Γκαντεμιά δηλαδή! Απλά δεν ξέρω τι και πόσο νόημα έχει, ότι και τα τέσσερα ντέρμπι του που σφύριξαν Ισπανοί ήταν όλα με τον ΠΑΟΚ! Με καμία άλλη ομάδα.