Ο Άρης έχει την ποιότητα αλλά και όλη την πίεση στον Βόλο

Κανένας απολογισμός χρονιάς ή καταμερισμός ευθυνών δεν μπορεί να γίνει εν μέσω μάχης. Η τελευταία πάντα προηγείται και στην προκειμένη περίπτωση ο Άρης έχει μια ανοιχτή υπόθεση, αυτή της Ευρώπης. Καταλυτικό ρόλο θα παίξει ο μεθαυριανός αγώνας (23/4, 17:30) στον Βόλο γιατί δεν φρόντισε για τη βελτίωση του βαθμολογικού status του, διατηρεί μόλις το +1 από τους Θεσσαλούς οι οποίοι παραμένουν ο άμεσος αντίπαλός τους. Και θα πάει στο Πανθεσσαλικό κουβαλώντας μαζί του την ανώτερη ποιότητα αλλά και το σύνολο της πίεσης γιατί κι αυτή του ανήκει. Κακά τα ψέματα, ο Βόλος ήδη πέτυχε πολλά βάσει του αγωνιστικού προϋπολογισμού του, του περιορισμένου brand του αλλά και του αριθμού των φιλάθλων που σταθερά τον παρακολουθούν. Αντιθέτως, ο Άρης προσπαθεί να σώσει ό,τι μπορεί σε μια κακή χρονιά. Το σπίτι πήρε φωτιά και φεύγοντας θέλει να πάρει ό,τι πιο πολύτιμο μπορεί. Του απέμεινε μόνο η ανανέωση της ευρωπαϊκής συμμετοχής.

Ο Τόλης Τερζής δεν είπε ψέματα ως προς τη διαφορά ποιότητας (σε ατομικό επίπεδο) αλλά το φετινό πρόβλημα του Άρη είναι η αξιοποίησή της. Ανώτερος ήταν και απέναντι σε Ιωνικό, Λαμία, Λεβαδειακό αλλά στο χορτάρι δεν αξιοποίησε το πλεονέκτημά του. Γιατί ένας λιγότερο ποιοτικός ποδοσφαιριστής αλλά με σωστή νοοτροπία και σκέψη πολεμιστή που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή είναι περισσότερο χρήσιμος από αυτόν που ξέρει… καντάρια μπάλας αλλά παρουσιάζεται φειδωλός. Ο Άρης έχει μερικούς από δαύτους.

Ωστόσο, είναι νωρίς για απολογισμό. Υπάρχουν πράγματα τα οποία είναι αδύνατο να κρυφτούν σαν τα περιορισμένα τρεξίματα στα οποία αναφέρθηκε ο προπονητής του Άρη και τα οποία εξηγούν τις έντονες αγωνιστικές μεταπτώσεις αυτής της ομάδας. Γιατί το καλοκαίρι ήθελε να ήταν φρέσκια για τους ευρωπαϊκούς αγώνες και τον Νοέμβρη – όπως αποδείχθηκε – δεν δούλεψε. Ειδικά ο ωχαδερφισμός του Νοέμβρη στοιχειοθετεί ποδοσφαιρικό έγκλημα διότι είχε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία κάλυψης των καλοκαιρινών λαθών. Γιατί επίσης, όσο κι αν προσπαθήσει κανείς να πείσει για το αντίθετο, η εικόνα είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας. Για τα περιορισμένα τρεξίματα της ομάδας, σε αυτή τη γωνιά έχουμε γράψει πολλά, ειδικά στον δεύτερο γύρο του Πρωταθλήματος όπου η αγωνιστική πτώση ήταν κατακόρυφη.

Ο Άρης των προηγούμενων χρόνων έκανε αυτό που πράττει φέτος η ΑΕΚ. Σε κάθε απώλεια κατοχής, εντός 3-4 δευτερολέπτων, στέλνει αντίστοιχο αριθμό παικτών οι οποίοι βουτάνε στην μπάλα σαν τα πεινασμένα σκυλιά και ανακτούν την κατοχή. Κι όταν αυτό συμβαίνει κατ’ επανάληψη στο μισό του αντιπάλου, αυξάνονται οι πιθανότητες του σκοραρίσματος. Γι’ αυτό εμφανίζει επιθετική πολυφωνία. Σαν αυτή που είχε ο Άρης την περασμένη τριετία. Αυτή η διάθεση συνδυάστηκε με την εμφάνιση μιας συμπαγούς ομάδας η οποία αποτελείτο από διψασμένους και φιλόδοξους ποδοσφαιριστές.

Τέτοιους έχει ανάγκη αυτή η ομάδα, γι’ αυτό οφείλει να φροντίσει το ερχόμενο καλοκαίρι μαζί με τη δημιουργία μιας πιο σοβαρής κατάστασης στον τομέα της αγωνιστικής οργάνωσης και των επιλογών. Η καλύτερη οργάνωση φαίνεται από μικρά πράγμα. Από επιλογές ποδοσφαιριστών που έχεις ή ακόμη αυτές που αποφεύγεις όταν μαθαίνεις το ποιόν τους και δεν στηρίζεσαι αποκλειστικά στην εικόνα και στα λόγια του ατζέντη του. Όπως και από συνήθειες προπονητών με τους οποίους σκοπεύεις να συνεργαστείς. Είναι το «αναγκαίο δίκτυο κατασκοπίας» για το οποίο επιμένουν οι αρτίστες του χώρου το οποίο σε οφείλει να έχει μια ομάδα όταν βρίσκεται σε κατάσταση ανοικοδόμησης, σαν αυτή που ήταν πέρυσι ο Άρης.

Στην ταινία Draft Day, ο Κέβιν Κόστνερ ως τζένεραλ μάνατζερ ομάδας του NFL, έχοντας την πρώτη επιλογή στο ντραφτ, λογάριασε ένα στοιχείο που σπανίως κοιτούν οι πολλοί. Κανείς από τους συμπαίκτες του βασικού υποψηφίου στο Νο1 δεν παρευρέθηκε στο πάρτι γενεθλίων του κι αυτό τον οδήγησε στην εξαγωγή συμπεράσματος ως προς τον ρόλο του στην ομάδα αλλά και τις σχέσεις του με τους συμπαίκτες του. «Λεπτομέρεια», θα πει κάποιος. Κι όμως, οφείλεις να την ξέρεις όταν ετοιμάζεσαι να επενδύσεις εκατομμύρια. Για να τη μάθεις, πρέπει να έχεις ένα δίκτυο ανθρώπων οι οποίοι θα δουλεύουν για σένα.

Διαφώνησα με τον Τόλη Τερζή στην αξιολόγηση των αγώνων των play-offs. Για παράδειγμα, στο Καραϊσκάκη ο Άρης δεν έκανε κανένα καλό δεύτερο ημίχρονο. Βαριά-βαριά να ήταν ένα 20λεπτο και αφού από τύχη δεν είχε δεχθεί τρία-τέσσερα γκολ μέχρι το 65’. Με τον ΠΑΟΚ δεν βγήκε να παίξει στο δεύτερο ημίχρονο και η ομάδα χρειαζόταν φρεσκάρισμα από το 50’ ενώ με τον Παναθηναϊκό έκανε ακόμη χειρότερο β’ ημίχρονο. Ο Άρης ήταν καλός μόνο με την ΑΕΚ γιατί είχε η αγωνιστική πορεία του ήταν σταθερή, δεν είχε έντονες μεταπτώσεις. Όπως διαφωνώ και με την προσέγγιση του θέματος Χουλιάν Κουέστα. Προφανώς δεν έχει το παραμικρό με τον Ισπανό και πολλά απ’ όσα ειπώθηκαν είναι ανοησίες. Rotation στη θέση του τερματοφύλακα δεν γίνεται όταν κρίνεται η χρονιά. Ειδικά όταν η διαφορά ποιότητας είναι μεγάλη.

Επαναλαμβάνω όμως ότι δεν είναι η ώρα για απολογισμό. Ο αγώνας στον Βόλο έχει όλα τα στοιχεία ενός τελικού. Οι Θεσσαλοί άλλαξαν την αγωνιστική λογική τους μετά τις χειμερινές απώλειες τον Πάολο Φερνάντες, Τομ Φαν Βέερτ γιατί δεν βρήκαν ποδοσφαιριστές αντίστοιχων αγωνιστικών χαρακτηριστικών. Πλέον συνηθίζουν να δίνουν μέτρα στον αντίπαλο στοχεύοντας στις κόντρα επιθέσεις. Αυτό σημαίνει ότι ο Άρης θα χρειαστεί τρεξίματα, λίγα λάθη στη μεσαία γραμμή και ελεγχόμενες αποστάσεις μεταξύ των γραμμών. Θα χρειαστεί επίσης να κάνει κάτι που δεν συνηθίζει φέτος καθώς μόλις στα τρία από τα 13 εκτός έδρας παιχνίδια προηγήθηκε στο σκορ. Όταν το κάνει, περνά ευχάριστα απογεύματα σαν αυτή σε Τρίπολη, Γιάννινα και Ηράκλειο. Εννιά γκολ με μηδέν παθητικό. Αντιθέτως, όταν βρίσκεται στη θέση του κυνηγού, τα κάνει μούσκεμα…