Ο ΠΑΟΚ και πάλι κόντρα στην ανικανότητα και στις λεπτομέρειες

• Όλες οι λεπτομέρειες, η ασυλία και οι διαφορετικοί ορισμοί

Το χθεσινό 1-2 του Παναθηναϊκού στην Τούμπα είχε πολλές ομοιότητες με εκείνο της κανονικής περιόδου. Κατά βάση και σε εκείνο το ματς και χθες δεν κέρδισε η καλύτερη ομάδα, εκείνη δηλαδή που τις συγκεκριμένες βραδιές έπαιξε καλύτερα από τον αντίπαλο. Στο τέλος-τέλος βέβαια ισχύει και το… «σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση».

Ξεκινάω με την παρατήρηση ότι… όταν παίκτης του ΠΑΟΚ από αυτό το ρόστερ, βάλει γκολ με τελείωμα όπως του Μπερνάρ, τότε θα έχει δικαίωμα ο ασπρόμαυρος οργανισμός να ξαναμιλήσει για πρωταθλητισμό. Το ίδιο ισχύει και για την κεφαλιά του Κοτάρσκι στο τέλος. Όταν επιθετικός του ΠΑΟΚ πιάσει τέτοια κεφαλιά, το... ξανασυζητάμε. Μέχρι τότε κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Θέλω να απαριθμήσω και να γράψω τα χειρότερα για την ποιότητα ΚΑΙ των χθεσινών 22(!!) τελειωμάτων (και τελικών αποφάσεων) των παικτών του ΠΑΟΚ, αλλά επειδή το έχω ξανακάνει αρκετές φορές και ξέφυγα προσβάλλοντας επαγγελματίες που ίσως και να μην φταίνε γιατί… τόσο μπορούν, θα προχωρήσω παραπέρα. Στο κάτω-κάτω μόνο ένας ανόητος ή ένας ερασιτέχνης δεν καταλαβαίνει τους βασικούς λόγους που ο ΠΑΟΚ χάνει τέτοια ματς όπως το χθεσινό και έχει τόσους βαθμούς διαφορά από τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Κατάφεραν να βγάλουν 22 τελικές στον πολύ οργανωμένο Παναθηναϊκό, αλλά επειδή τα τελειώματά τους ήταν και πάλι στο… γάμο του καραγκιόζη, κανείς δεν είχε την αίσθηση μεγάλης φάσης. Εκτός της κεφαλιάς Κοτάρσκι!! Φοβερά πράγματα…

Έχασε χθες ο ΠΑΟΚ γιατί ήταν κακός; Ήταν χειρότερος του Παναθηναϊκού; Κατά την άποψή μου και όπως το έζησα από το γήπεδο, η έτσι και αλλιώς πολύ καλή και οργανωμένη ομάδα του Παναθηναϊκού, υπερτερούσε μόνο στο κομμάτι της κατοχής της στο πρώτο ημίχρονο. Ο Παναθηναϊκός είχε πιο πειστική και ποιοτική κατοχή στο πρώτο μέρος, απέναντι σε έναν ΠΑΟΚ που σήκωσε πολλές φορές την μπάλα ψηλά ψάχνοντας ανάπτυξη σε εύκολες λύσεις. Κάπου εδώ να σημειώσω ότι για τέταρτο ματς στα πλέι οφ, ο ΠΑΟΚ βλέπει τον βασικό που παίζει παρτενέρ του Αουγκούστο να υστερεί και η αλλαγή του να προσφέρει περισσότερα. Όχι! Δεν υποστηρίζω ότι ο κύριος λόγος της μέτριας παρουσίας του ΠΑΟΚ ήταν ο Ντάντας, απλά είναι και αυτό ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο που ΦΩΝΑΖΕΙ για το που υστερεί ο ΠΑΟΚ και δεν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό. Όλα έχουν λογικές απαντήσεις και προφανώς τα έχουν δει οι υπεύθυνοι της ομάδας που με ένα γκολ ανά 22 τελικές σε πολύ συχνό φαινόμενο για την ομάδα, δεν μπορεί, κάτι θα έχουν καταλάβει για το τι χρειάζεται ή τι δεν έκαναν καλά πέρσι.

Πέρα από αυτό το διάστημα του πρώτου ημιχρόνου και τα προβλήματα στην ανάπτυξη τα οποία βέβαια έφεραν περισσότερες ευκαιρίες από τον Παναθηναϊκό, ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να έχει σοβαρά παράπονα από την απόδοση των παικτών του, την οργάνωση και τη διάθεσή τους, τον αγωνιστικό προσανατολισμό τους και το πώς αντιμετώπισαν έναν δυνατό και φορμαρισμένο αντίπαλο. Όλα αυτά μέχρι τα τελευταία 16 μέτρα του γηπέδου. Ας μην χαρακτηρίσω πολλά από τα τελειώματα και αποφάσεις των ασπρόμαυρων που πραγματικά πρέπει να κλαίνε βλέποντας πώς καταλήγει όλη η δουλειά τους μέσα στο γήπεδο και τι (δεν) είναι ικανοί να κάνουν κοντά ή μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Κρίμα για τον ΠΑΟΚ που εδώ και μήνες δεν παίρνει ΤΙΠΟΤΑ σε αυτό το κομμάτι ακόμη και από παίκτες τύπου Ζίβκοβιτς και Ολιβέιρα. (Χθες υπήρχε και το δοκάρι του Ντόουγκλας, που μαζί με τον Τάισον ήταν οι κορυφαίοι, αν και ο δεύτερος Βραζιλιάνος έχει να «δει» πολλούς μήνες την εστία. Σχεδόν όσους και ο βασικός φορ Ολιβέιρα. Αν την… βλέπει πλέον. Ο Πορτογάλος φορ του εκατομμυρίου που θα πρέπει να αναλογιστεί αν μπορεί ή αν έχει πιάσει εδώ και μήνες μία κεφαλιά όπως ο Κοτάρσκι στις καθυστερήσεις…).

Όλες οι λεπτομέρειες, η ασυλία και οι διαφορετικοί ορισμοί

Παρολ’ αυτά, ο ΠΑΟΚ προσπάθησε. Άξιζε βάσει εικόνας και ευκαιριών να μην χάσει κι αυτό το ματς. Ακόμη και στο τέλος όλες οι λεπτομέρειες ήταν εναντίον του. Κανείς δεν μπορεί να με πείσει ότι δεν είναι λεπτομέρεια ότι ο Ζίβκοβιτς πατάει έτσι (για ένα εκατοστό) τον Ιωαννίδη που -καλά κάνει και- πέφτει εντυπωσιακά. Από εκεί και πέρα ο νεαρός Ιωαννίδης ήξερε (από τα περσινά με τον Αιτόρ) ότι αυτός ο πανηγυρισμός μπροστά(!) στην αντίπαλη κερκίδα, προκαλεί. Αυτό ήθελε να πετύχει! Επειδή η ποδοσφαιρική καριέρα δεν είναι μεγάλη, ας μάθει ότι όποιος δεν σέβεται τον κόσμο που πληρώνει εισιτήριο για να πάει στο γήπεδο, όποιος δεν έχει ταπεινότητα, δεν έχει και μεγάλο μέλλον στο χώρο. Τα φέρνει έτσι και όταν στρέφεις τόσο κόσμο απέναντί σου με τέτοιο τρόπο (ήξερε τι θα προκαλέσει), κάποια στιγμή η ζωή σε τιμωρεί.

Από εκεί και πέρα κανείς δεν με πείθει για τον τρόπο που βρέθηκε ότι ο Μπράντον είναι οφσάιντ σε σχέση με τον Σένκεφελντ. Τις γραφικότητες και τα παιδικά σχόλια για «σφαγές», «στημένες διαιτησίες», «όλοι σας και μόνοι μας» ξέρετε που θα τα διαβάσετε. ΔΕΝ αμφισβητώ τη νίκη του Παναθηναϊκού και δεν γράφω για σκοπιμότητα στο κομμάτι… διαιτησία. Απλά, έτυχε και χθες όλα τα σφυρίγματα να τα πάρουν Παναθηναϊκός και ΑΕΚ…

Αρχικά η δεύτερη κάρτα στον Κουρμπέλη (για έξι λεπτά ο ΠΑΟΚ θα είχε παίκτη παραπάνω) και το ότι δεν δόθηκε, είναι αντικειμενικά ένα τεράστιο λάθος που ξεπερνάει τα όρια του ανθρώπινου. Δεν έχει λογική, απαγορεύεται ενώ το βλέπεις και το δίνεις αυτό το χέρι με πρόθεση, να μην το τιμωρείς με κάρτα. Θα επιστρέψω σε αυτή τη φάση αργότερα, εξηγώντας κάτι που είπε ο Λουτσέσκου. Όσον αφορά στην λεπτομέρεια του Μπράντον και το οφσάιντ... ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να με πείσει ότι από την εικόνα που εμείς βλέπουμε, μπορεί άνθρωπος να βάλει σωστά τη γραμμή στο τελευταίο σημείο του Σένκεφελντ γιατί πολύ απλά αυτό ΔΕΝ φαίνεται. Το καλύπτει ο Σβααμπ. Παρολ’ αυτά με κάποιο τρόπο, ο VAR και ο βοηθός έβαλαν την μπλε κάθετη γραμμή (δείτε προσεκτικά στη φωτό) στο γόνατο του αμυντικού και στο μανίκι του Μπράντον. Η γραμμή διαπερνά το σώμα του Σβααμπ στο πλάνο, σώμα που καλύπτει το πιο πίσω σημείο του Σένκεφελντ που μέλλον είναι το γονατό του! Είχαν απέναντι κάμερα και το είδαν πιο σωστά; Μπορεί… (Εγώ όσο υπάρχει η κλοπή της Τρίπολης η οποία αρχικά… εξαφανίστηκε, μπορώ να αμφισβητώ τα πάντα. Μου έδωσαν το δικαίωμα και εγώ που δεν είμαι καχύποπτος, γίνομαι, από λάθη τύπου Τρίπολης).

Σε κάθε περίπτωση μιλάμε για απίστευτες λεπτομέρειες και σε αυτό το ματς πάνε όλες στον Παναθηναϊκό. Οκ! Μπράβο τους… Μπράβο που φέτος κατάφεραν το παγκόσμιο ρεκόρ φέτος, να κερδίσουν 5-6-7 πέναλτι μετά το 90’ τα μισά σε φάσεις που δεν είχαν κατοχή μπάλας, αλλά έβαζαν έτσι το σώμα τους εκεί που θα κλωτσούσε την μπάλα ο αντίπαλος που δεν τους έβλεπε!

Το χέρι του Κουρμπέλη που εσκεμμένα κάνει φάουλ αλλά δεν αποβάλλεται, όπως ακριβώς έγινε και με την αποβολή του στο κύπελλο από εκείνον τον ευτραφή Φιλανδό, δείχνει απλά την ασυλία που νιώθει ότι έχει ο παίκτης του Παναθηναϊκού. Αυτό εξηγούσε χθες και ο Λουτσέσκου. Είναι διαφορετικό να παίζεις έχοντας την αίσθηση της ασυλίας. Κάτι που σε επίπεδο προστασίας, συμβαίνει 100% και με παίκτες της ΑΕΚ όπως ο Αραούχο για παράδειγμα, γεγονός που επεκτείνεται γενικά και στο παιχνίδι αυτών των ομάδων. Αυτός ο αέρας ασυλίας, είναι μία από τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά πρωταθλητισμού απέναντι στον πολύ καλό, αλλά νεανικό ΠΑΟΚ που παίζει-παίζει, σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί πολλαπλάσια από τους αντιπάλους του, αλλά στο τέλος δεν ξέρει γιατί χάνει…

Όπως φυσικά και το ότι ο ΠΑΟΚ παίζει τον Παναθηναϊκό στην Τούμπα με διαιτητάρες τύπου Βίντσιτς και του χθεσινού Γερμανού, ενώ στη Λεωφόρο μπορεί να οριστεί ένας τυχάρπαστος και πιο χοντρός και από εμένα… Ούτε αυτό είναι τυχαίο, δεν αποτελεί ανθρώπινο λάθος και σωστά το παρατηρεί ο Λουτσέσκου, τον οποίο πρώτος εγώ κατακρίνω όταν ξεφεύγει, χθες όμως στην ψύχραιμη ανάλυσή του είχε απόλυτο δίκιο. Και για την «προστασία-ασυλία» αλλά και για τη διαφορετική λογική των ορισμών ανάλογα με την έδρα. Αν τώρα ο ΠΑΟΚ ανεχθεί τυχάρπαστο διαιτητή την Τετάρτη στη Φιλαδέλφεια και την άλλη Τετάρτη στη Λεωφόρο, αν δεχθεί διαιτητή μικρότερου επιπέδου από τον Σλοβένο και τον Γερμανό, τότε… ας τα παρατήσουν.

*Ο ανόητος μετά από τα παραπάνω για τη διαιτησία θα καταλάβει ότι εγώ μειώνω την επιτυχία και την πορεία του Παναθηναϊκού, ή πολύ περισσότερο «ρίχνω» το βάρος της ήττας του ΠΑΟΚ στη διαιτησία… Είναι βέβαιο ότι θα βρεθούν πολλοί. Λες και όταν αναφέρθηκα στο σκάνδαλο της Τρίπολης με την χαμένη φάση από τον VAR, έκρυβα τις άλλες αδυναμίες του ΠΑΟΚ και κυρίως την ανικανότητα στο σκοράρισμα που σημειώνω μήνες τώρα. Δεν έπρεπε δηλαδή να αποκαλυφθεί εκείνο το σκάνδαλο, μην τυχόν ο… «ανόητος» θεωρήσει ότι καλύπτω τις άλλες αδυναμίες του ΠΑΟΚ που πρώτος εδώ και μήνες αναδεικνύω…

- Η μάχη για τον ΠΑΟΚ και την κατάκτηση της τρίτης θέσης συνεχίζεται. Είναι πάρα πολύ δύσκολη και αυτή, γιατί πολύ απλά ακολουθεί… ΑΕΚ-ΠΑΟΚ και Άρης-Ολυμπιακός, ενώ μετέπειτα παίζει και Ολυμπιακός-Βόλος. Έστω και έτσι και επειδή υπάρχει… Θεός, εκτιμώ ότι ο ΠΑΟΚ θα πάρει βαθμούς που αξίζει βάσει της προσπάθειάς του στα εκτός έδρας ματς με ΑΕΚ και Παναθηναϊκό. Στο κάτω-κάτω, με τέτοια ποιοτική ανεπάρκεια στα τελειώματα μόνο στο Θεό μπορείς να ελπίζεις για κάτι καλό και για ένα διπλό σε αυτά τα ματς, μέσα σε καυτές και κατάμεστες έδρες.