Τουλάχιστον ο Ολυμπιακός κέρδισε πάλι τον Φορτούνη σε αυτή την κακή σεζόν

Αντί προλόγου: δύο πέναλτι έχει πάρει ο Ολυμπιακός στα play-offs σε δύο καταφανείς περιπτώσεις, με αντίπαλους να βρίσκουν την μπάλα με το χέρι σε σέντρες μέσα στην περιοχή τους. Και στα δύο πέναλτι χρειάστηκαν παρεμβάσεις από το VAR για να δοθούν, από σημειωτέον elite διαιτητές…

Κανονικά, όταν σε ένα παιχνίδι, όπως στο Άρης-Ολυμπιακός, ο γηπεδούχος βάζει γκολ από απευθείας κόρνερ κι έχει από βολέ του γκολκίπερ του ένα ακόμη γκολ και μία σπουδαία ευκαιρία, δεν πρέπει να γίνεται σοβαρή συζήτηση.

Στο ποδόσφαιρο, όμως, υπάρχουν πράγματα να δεις σε κάθε παιχνίδι, ακόμη και σε τέτοια που δεν μπορείς να τα χαρακτηρίσεις ως τραγωδία η, κωμωδία-να θυμίσω ότι ο Ολυμπιακός είχε 16 τελικές κι ο Άρης οκτώ, ο Ολυμπιακός είχε έξι κόρνερ κι ο Άρης δύο, ο Ολυμπιακός είχε κατοχή μπάλας 55% κι ο Άρης 45%...

Για παράδειγμα, βλέπεις ότι στον Ολυμπιακό υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής που παρατεταμένα πλέον καταθέτει ποιότητα, αλλά και διάθεση. Ο λόγος για τον Φορτούνη, που προσπαθούσε, ενίοτε και μόνος, από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό να πάρει η ομάδα του «κάτι» από αυτό τον αγώνα. Ντρίμπλαρε, σέντραρε, σούταρε, πάσαρε, έτρεχε. Ακόμη και μετά από μία τέτοια ήττα, μπορείς να υποστηρίξεις ότι αν η φετινή κακή σεζόν είχε για τον Ολυμπιακό κάποια οφέλη, ένα από αυτά ήταν η επιστροφή του Έλληνα διεθνή άσου σε υψηλά επίπεδα.

Όπως είναι η επιτυχημένη μεταγραφή του Χουάνγκ, η καλή επιλογή για τη θέση του σέντερ φορ του Μπακαμπού και ότι «βγήκε» η κίνηση της απόκτησης του Πασχαλάκη. Με ό,τι ερωτηματικά μπορεί να υπάρχουν. Διότι ο Χουάνγκ μετά κι από ένα καλό Παγκόσμιο Κύπελλο μπορεί να φέρει προτάσεις για να φύγει, ο Μπακαμπού είναι ελεύθερος με το τέλος της σεζόν κι ακόμη δεν έχει ανανεωθεί το συμβόλαιο του κι ο Πασχαλάκης εσχάτως δείχνει να χάνει κάπως κι αυτός το μυαλό του παίρνοντας επιπόλαιες αποφάσεις μέσα στο παιχνίδι.

Ενδεχομένως η «επιστροφή» του Φορτούνη να έχει και τα μικρότερα ερωτηματικά για τον Ολυμπιακό, υπό την έννοια ότι έχει συμβόλαιο, έχει δείξει ξεκάθαρα ότι στον Ολυμπιακό θέλει να παίζει κι έχει αποδείξει για πολλές σεζόν την κλάση και την αξία του. Απλά, με αφορμή αυτό το ματς με τον Άρη, ίσως θα πρέπει κι αυτός να σκεφθεί κάποια πράγματα. Ήδη, φαίνεται και μέσα στο γήπεδο ότι βγάζει μία ωριμότητα, όμως χρειάζεται λίγο πιο καθαρό μυαλό ακόμη.

Τον είδαμε στο Χαριλάου να κάνει μεγάλη προσπάθεια, κι αυτό δεν μπορεί κανείς να του το αφαιρέσει, όμως η αποτελεσματικότητα του δεν ήταν ανάλογη της προσπάθειας. Νομίζω λ.χ. ότι επιχείρησε παραπάνω σουτ απ΄ ότι θα έπρεπε, αφού υπήρχαν περιπτώσεις που θα μπορούσε να περάσει μία πάσα, ειδικά εκείνη στα πρώτα λεπτά στον Μπακαμπού, όπως υπήρχαν και περιπτώσεις που θα έπρεπε να τελειώσει καλύτερα τις φάσεις, με αποκορύφωμα την κατάληξη μίας έξοχης ατομικής ενέργειας του που ήταν ένα πολύ άστοχο σουτ από αρκετά καλή θέση. Ακόμη και οι δύο εκτελέσεις απευθείας φάουλ από αρκετά καλές θέσεις, δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές.

Αποδείχθηκε δε πανηγυρικά, ανεξαρτήτως αποτελέσματος και εμφάνισης της ομάδας, που παρεμπιπτόντως μπορεί να έκανε πολλά λάθη πίσω αλλά δεν άξιζε την ήττα, ότι δεν υπήρχε χειρότερη ιδέα από αυτή του Ανιγκό να βάζει στα πλάγια τον Φορτούνη για να δίνει τη θέση Νο 10 στον Βαλμπουενά (η, στη Λεωφόρο στον Χάμες). Είναι σαν να έχει ένα άλογο αυτή την στιγμή ο Ολυμπιακός και αντί να το αφήσει να καλπάσει, πάει και το περιορίζει. Ο Ματιέ, τον οποίο όλοι σεβόμαστε και παραδεχόμαστε, είναι για να παίζει μάξιμουμ 20 λεπτά στο τέλος, όπως προχθές στη Θεσσαλονίκη, πώς να το κάνουμε.

Το θέμα είναι ότι ο Φορτούνης με την όλη του εικόνα εδώ και πέντε πλέον μήνες «φωνάζει» ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να ποντάρει πάνω του και στη νέα σεζόν, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

Άσχετο: Εδώ και πάρα πολύ καιρό έχω καταθέσει την άποψη μου ότι το φετινό πρωτάθλημα θα το πάρει ο Παναθηναϊκός, εξηγώντας ότι είναι η πιο αξιόπιστη ομάδα και θυμίζοντας ότι στην Ελλάδα όταν μία ομάδα είναι στην πρώτη θέση από την πρώτη αγωνιστική, δεν το χάνει στην τελευταία…

Από την άλλη, όμως, δεν μπορώ να αγνοήσω και κάτι άλλο-ότι ο Μελισσανίδης όσες φορές διεκδίκησε το πρωτάθλημα το πήρε. Μπορεί να μην ήταν πολλές, αλλά αυτές τις λίγες πάντα το πήρε. Και μία διετία επί Μπάγεβιτς το 1993 και 1994, όταν το πήρε με βασικότερο αντίπαλο τον Παναθηναϊκό όπως και τώρα, αλλά και το 2018, με βασικότερο αντίπαλο τον ΠΑΟΚ.

Μάλιστα, το 1993 το είχε πάρει τότε η ΑΕΚ στην κυριολεξία την τελευταία αγωνιστική, κερδίζοντας 3-1 τον Ολυμπιακό, που είχε κάτσει να χάσει (κάνοντας μεταξύ άλλων δύο πέναλτι…), για να μην πάρει το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός, ο οποίος έπαιζε εκείνη την ημέρα στο Καραϊσκάκη με την τυπικά γηπεδούχο Παναχαϊκή.

Όπως το 2018 το είχε πάρει η ΑΕΚ με εκείνο το 1-0 του ΠΑΟΚ στην Τούμπα, που έγινε στα χαρτιά υπέρ της 0-3 με την μπούκα του (ένοπλου) Ιβάν Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο και την εις βάρος του ΠΑΟΚ διακοπή του αγώνα.

Μα με τον ένα η, με τον άλλο τρόπο, τα τρία πρωταθλήματα τα οποία μπόρεσε να τα διεκδικήσει, τα πήρε. Να δούμε τι θα συμβεί τώρα, που ο Παναθηναϊκός παίρνει ουσιαστικά το πρωτάθλημα ακόμη και με ισοπαλία την Κυριακή στη Λεωφόρο, αν υποτεθεί ότι οι δύο ομάδες θα πάρουν τις νίκες στις δύο τελευταίες αγωνιστικές.