Έχασε την ευκαιρία ο Παναθηναϊκός αλλά η μπάλα παραμένει στα δικά του πόδια!

• Η κατοχή, η διαφορά στις μεταβάσεις και η μεγαλύτερη ευκαιρία
• Η απόλυτη ισορροπία και το τάκλιν της χρονιάς από τον mvp Σένκεφελντ
• Το λάθος του Ντίας στη φάση του Μπερνάρντ και η κόκκινη στον Μουκουντί
• Τα... δώρα και ο τελευταίος των Μοϊκανών
• Και τώρα κατάθεση ψυχής για να το σηκώσει!

Ήταν μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία το χθεσινό ντέρμπι για τον Παναθηναϊκό, ώστε με νίκη να αγκαλιάσει το φετινό πρωτάθλημα. Μία χαμένη ευκαιρία όχι από την άποψη της απόδοσής του πάνω στο χορτάρι, για την οποία θα μιλήσουμε παρακάτω, αλλά από το πως είχαν διαμορφωθεί οι συνθήκες πριν από αυτόν τον μεγάλο τελικό. Καυτή Λεωφόρος, η ΑΕΚ με πολλά προβλήματα λόγω της ίωσης, παιχνίδι στο Βόλο μεσοβδόμαδα με rotation για σεμινάριο. Το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν παρουσίασε την εικόνα που θα έπρεπε για ένα τόσο σπουδαίο και κομβικό παιχνίδι, κινδύνευσε σε ένα κακό τέταρτο να μείνει πίσω στο σκορ αλλά σε αυτό το σημείο της χρονιάς, το μόνο που μετρά είναι το αποτέλεσμα. Με αυτό το 0-0 το Τριφύλλι συνεχίζει να οδηγεί την κούρσα και να έχει την μπάλα στα δικά του πόδια.

Εξαρτάται μόνο από τον εαυτό του. Αν πάρει τα δύο ματς-τελικούς που έρχονται με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό θα βάλει και τα δύο χέρια πάνω στο τρόπαιο και θα το σηκώσει τελευταία αγωνιστική στη Λεωφόρο με νίκη επί του αδιάφορου Άρη. Πριν από αυτά τα ματς, όμως, ας δούμε τι δεν πήγε καλά χθες για τον Παναθηναϊκό και ποια ήταν η πραγματική εικόνα του αγώνα, με την παρακολούθηση του ντέρμπι αφού τα πάντα να έχουν κριθεί και με καθαρό μυαλό να δίνει εύκολες απαντήσεις αλλά και το τι πραγματικά συνέβη, καθώς είναι αστείο να διαβάζουμε για... πούλμαν και τύχη, παρά το γεγονός πως ανά διαστήματα η ΑΕΚ ήταν ανώτερη.

Η κατοχή, η διαφορά στις μεταβάσεις και η μεγαλύτερη ευκαιρία

Στο πρώτο ημίχρονο, το πρώτο δεκάλεπτο ανήκε στην ΑΕΚ. Ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να βρει απαντήσεις στη πίεση, έβγαζε την μπάλα δύσκολα στο build up και έχανε τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες, γεγονός που του αφαιρούσε το δικαίωμα να κρατήσει την μπάλα και να ''χτίσει'' πράγματα ψηλότερα στο γήπεδο. Η Ένωση μπήκε πιο δυνατά, με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και απείλησε μόνο με το σουτ του Γαλανόπουλου στο 9'. Το δοκάρι του Τσούμπερ ναι μεν καταγράφεται από τον Τύπο ως σημαντική ευκαιρία αλλά αν η μπάλα κατέληγε στο πλεκτό, το γκολ θα ακυρώνονταν, καθώς είναι ξεκάθαρα και πεντακάθαρα σε θέση οφ-σάιντ στην αρχή της φάσης ο Λιβάι Γκαρσία.

Η διαφοροποίηση της εικόνας έρχεται μετά τον τραυματισμό του Ρότα σε μία φάση που ο Μπερνάρντ έπρεπε να είχε αντικρίσει την κίτρινη κάρτα και το παιχνίδι θα έπρεπε να έχει σταματήσει, καθώς ήταν χτύπημα στο κεφάλι. Εδώ να πούμε κάτι: Ο Βραζιλιάνος είναι παιδί. Σε όλα του. Δεν θα επιχειρούσε ποτέ να χτυπήσει εσκεμμένα τον αντίπαλό του και να του δημιουργήσει έναν τέτοιο τραυματισμό. Από όσους πάτησαν το χορτάρι χθες στη Λεωφόρο είναι ο τελευταίος πραγματικά που ούτε θα σκεφτόταν να κάνει κάτι τέτοιο και το εξηγούσε απολογητικά για αρκετή ώρα στον πάγκο της ΑΕΚ και τον Αλμέιδα. Είναι φάσεις που τα χέρια ανοίγουν για καλύτερη ισορροπία, είναι φάσεις που μπορούν να συμβούν και συμβαίνουν, είναι φάσεις που για παράδειγμα ο Άμραμπατ φτιάχνει σε κάθε παιχνίδι. Περαστικά στο Ρότα, να επιστρέψει άμεσα στους αγωνιστικούς χώρους και πάμε παρακάτω.

Το αριθμητικό πλεονέκτημα για πέντε λεπτά έδωσε στον Παναθηναϊκό την ηρεμία να κυκλοφορήσει καλύτερα την μπάλα και να επιβάλλει τον ρυθμό του. Στο ημίωρο της συνάντησης και σύμφωνα με το στατιστικό της μετάδοσης, η κατοχή ήταν στο 61%-39% για το Τριφύλλι. Ποιο πούλμαν, λοιπόν, με 61% στα πρώτα τριάντα λεπτά;

Από το 30' μέχρι το 45' οι μεταβάσεις έκαναν την διαφορά υπέρ της ΑΕΚ. Ο Παναθηναϊκός είχε κάκιστες επιλογές στο επιθετικό τρανζίσιον με τον Παλάσιος να σπαταλά τουλάχιστον τρεις πολύ καλές προϋποθέσεις ενώ η Ένωση με πολύ καλές και γρήγορες μεταβιβάσεις έφτανε εύκολα και γρήγορα στη περιοχή του Μπρινιόλι. Σε εκείνο το διάστημα η ομάδα του Γιοβάνοβιτς έχασε το μυαλό της, έκανε πολλά λάθη και δεν είχε υπομονή, χάνοντας και όλες τις προσωπικές μονομαχίες όταν έπαιζε-λανθασμένα- με μεγάλες μεταβιβάσεις είτε από τον Μπρινιόλι, είτε από τον Μάγκνουσον.

Στο 30' με τον Χατζισαφί, στο 35' με το δοκάρι του Τσούμπερ και το σουτ του Ελίασον που βρήκε στον Χουάνκαρ και πρόλαβε πάνω στη γραμμή ο Μπρινιόλι και στο 40' με τον Γκατσίνοβιτς που βρήκε χώρο να εκτελέσει από καλή θέση πάνω στον Ιταλό κίπερ, η ΑΕΚ έγινε σαφώς πιο απειλητική από τον Παναθηναϊκό που μέχρι και εκείνο το σημείο δεν είχε δημιουργήσει το παραμικρό, πληρώνοντας την προχειρότητα και την βιασύνη στο επιθετικό τρίτο.

Ακόμη κι έτσι, την μεγαλύτερη, την πιο ''καθαρή'' ευκαιρία στο ημίχρονο την έχασε ο Παναθηναϊκός. Ο Σπόραρ μετά την υπέροχη εκτέλεση φάουλ του Μπερνάρντ ήταν μόνος του απέναντι από τον Αθανασιάδη. Μόνος του. Σε ένα εναέριο τετ-α-τετ, έχοντας μόνο τον πορτιέρε της ΑΕΚ απέναντί του και στο ύψος της μικρής περιοχής και κεντρικά, ο Σλοβένος φορ δεν έστειλε την μπάλα σε γωνία αλλά πάνω στον Έλληνα κίπερ.

Η απόλυτη ισορροπία και το τάκλιν της χρονιάς από τον mvp Σένκεφελντ

Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός έβαλε περισσότερη ηρεμία στο παιχνίδι του, εκμεταλλεύθηκε την πτώση της ενέργειας άρα και της πίεσης της ΑΕΚ από το 60' και έπειτα και γύρισε καλύτερα την μπάλα, βάζοντας ένα τέλος στις συνεχόμενες μακρινές μεταβιβάσεις από πίσω που ήταν βούτυρο στο ψωμί του Μουκουντί και του Βίντα. Ευκαιρίες και πάλι δεν έφτιαξε η ομάδα του Γιοβάνοβιτς, καθώς υστέρησε πολύ στο κομμάτι των τελικών αποφάσεων, δεν είχε κανένα παίκτη της δημιουργίας σε καλό βράδυ και είχε μία ακατανόητη βιασύνη να κάνει τα πράγματα να συμβούν. Το άγχος ίσως και να έπαιξε τον ρόλο του.

Σε ολόκληρο το σαρανταπεντάλεπτο το ματς δεν έφυγε από την ισορροπία και η ΑΕΚ είχε ακόμη μία στιγμή με τον Γαλανόπουλο αλλά έπεσε πάνω στο τάκλιν της χρονιάς από τον Σένκεφελντ που γλίτωσε τον Παναθηναϊκό από τα χειρότερα.

Ο Ολλανδός στόπερ ήταν καταπληκτικός σε ολόκληρο το παιχνίδι. Πήρε πολλές προσωπικές μονομαχίες, είχε καθοριστικές επεμβάσεις και δεν φοβήθηκε να ανεβαίνει όταν υπήρχαν οι χώροι στον άξονα της ΑΕΚ. Με διαφορά από τον δεύτερο ο κορυφαίος του Παναθηναϊκού χθες το βράδυ.

Το λάθος του Ντίας στη φάση του Μπερνάρντ και η κόκκινη στον Μουκουντί

Πάμε και στα της διαιτησίας. Χωρίς να πούμε πολλά, καθώς κανείς δεν μπορεί να πει πως ο Ντίας ήρθε στη Λεωφόρο για να γίνει πρωταγωνιστής. Άφησε το παιχνίδι στα όρια του σκληρού και αυτό έδωσε μια άγρια ομορφιά. Θα έπρεπε να διακόψει το ματς όταν ο Ρότα έπεσε στο έδαφος με χτύπημα στο κεφάλι και να δείξει κίτρινη στον Μπερνάρντ.

Από την άλλη χάρισε τη δεύτερη κίτρινη κάρτα στον Μουκουντί όταν ο Καμερουνέζος στόπερ στο 79' σταμάτησε με τράβηγμα τον Ιωαννίδη που είχε ξεφύγει και έφευγε στο ανοιχτό γήπεδο. Ο ορισμός ήταν.

Τα... δώρα και ο τελευταίος των Μοϊκανών

Να εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε γιατί για ένα πρωτάθλημα και πάνω στη κάψα μας να το σηκώσει ο Παναθηναϊκός, καραγκιόζηδες δεν θα γίνουμε. Δεν μπορεί να αντέξει άλλους το συνάφι μας. Ο Ματίας Αλμέιδα είναι προπονητάρα. Όπως ακριβώς το γράφουμε. Προπονητάρα. Κατάφερε την περσινή ΑΕΚ που τερμάτισε πέμπτη και ήταν σκορποχώρι, να την κάνει ομάδα πρωταθλητισμού, ομάδα που στο μάτι είναι πολύ ελκυστική και που παρουσιάζει ένα πολύ όμορφο θέαμα πάνω στο χορτάρι. Ο Αργεντινός τεχνικός όλο αυτό το διάστημα έδειχνε και μια άριστη συμπεριφορά στις δηλώσεις και την συμπεριφορά του.

Είναι κρίμα οι δηλώσεις τύπου... Λουτσέσκου που έκανε περί δώρων στο φινάλε του πρωταθλήματος. Από ποιον θα πάρει δώρο ο Παναθηναϊκός και γιατί; Η ομάδα που βρίσκεται πρώτη ΣΕ ΟΛΟ το πρωτάθλημα έχει ανάγκη δώρα για να σηκώσει την κούπα; Πέρα για πέρα άδικη και δίχως σεβασμό τοποθέτηση, θέλοντας να δημιουργήσει εντυπώσεις για όσα έρχονται στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές. Ο Παναθηναϊκός είναι πρώτος από τον Αύγουστο μέχρι και τον Μαϊο και όποιος δεν μπορεί να το σεβαστεί, πρόβλημά του.

Η αντίδραση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν όλα τα λεφτά και μπράβο του. Δεν θα άρεσε σε κανέναν μας να μπει σε διαδικασία κόντρας με τον Αλμέιδα. Όντως έμεινε ο τελευταίος των Μοϊκανών σε ένα πρωτάθλημα όπου ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι προπονητές του Big-4, μπήκαν στο τριπάκι να κάνουν πολιτική για να γίνουν αρεστοί σε διοικήσεις και οπαδούς.

Και τώρα κατάθεση ψυχής για να το σηκώσει!

Ο Παναθηναϊκός έφτασε λίγα μέτρα πριν το τερματισμό. Τρία παιχνίδια πριν το σηκώσει. Με 3/3 ό,τι και να γίνει είναι δικό του. Τα δύο επόμενα θα κρίνουν τα πάντα. Εδώ που έχουμε φτάσει και με τα ματς να διαδέχονται το ένα το άλλο και την βενζίνη να αδειάζει από το ''πράσινο'' ντεπόζιτο, όλοι θα χρειαστούν να κάνουν κατάθεση ψυχής και υπέρβαση. Να βρουν σωματικά και ψυχολογικά αποθέματα. Θα πρέπει όσοι από το rotation δεν έχουν δώσει πράγματα να δώσουν, θα πρέπει ο κόσμος να προετοιμαστεί για μια δεύτερη μεγάλη ''μάχη'' μέσα σε τρεις ημέρες.

Η κούπα είναι στα πόδια του Παναθηναϊκού. Νίκη με τον ΠΑΟΚ, νίκη στο άδειο Καραϊσκάκη και μετά... Ομόνοια!

Τώρα είναι η ώρα για ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια, τώρα είναι η ώρα για κατάθεση ψυχής...