Η εξαιρετική ΑΕΚ και η ίωση της τοξικότητας

Η ΑΕΚ ήταν καλύτερη και εξαιρετικά πειστική μέσα στα προβλήματα της, αλλά δεν έβαλε τη μπάλα στα δίχτυα, ο Παναθηναϊκός γονάτισε από το άγχος του και ελάχιστη σχέση είχε με την ομάδα των τελευταίων αγωνιστικών. Και στα τρία ματς που απομένουν η τοξικότητα που ζούμε (και) φέτος θα χτυπήσει ταβάνι, αφού ελάχιστοι θα καταφέρουν να μην κολλήσουν τη σχετική ίωση, μέχρι τέλους.

Τελευταίος που προσβλήθηκε αν και είχε μείνει πεισματικά υγιής για καιρό ήταν ο Ματίας Αλμέιδα. Ακόμα και αν το... ιικό φορτίο που κουβαλάει δεν φαίνεται να είναι μεγάλο η "λοίμωξη" είναι σαφής. Μιλώντας τόσο on camera μετά το τέλος του ντέρμπι στη Λεωφόρο, όσο και στη συνέντευξη Τύπου είπε -αρχικά- πως πιστεύει ότι ότι στο ελληνικό classico (εννοούσε το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός) και οι δύο ομάδες θα παίξουν για τη φανέλα και την ιστορία τους και μετά πως ελπίζει ότι δεν θα υπάρξουν "δώρα". Όπως κάθε τέτοιου είδους δήλωση είναι έτσι διατυπωμένη ώστε αν κληθείς (λέμε τώρα) από κάποια αρμόδια αρχή (ξανά... λέμε τώρα) να μπορείς πολύ εύκολα να υποστηρίξεις ότι εννοούσες κάτι άλλο.

Τα υπονοούμενα του τεχνικού της ΑΕΚ είναι απλά η συνέχεια στα όσα λέγονται εδώ και μέρες γι' αυτό το θέμα και αφορούν τους αγώνες μεταξύ των τεσσάρων πρώτων. Αφού το αφήγημα για τις σχέσεις Ολυμπιακού-Άρη δεν προέκυψε, τώρα έχουμε την κουβέντα για τις σχέσεις Ολυμπιακού με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ με ΠΑΟΚ. Θα έπρεπε μαζί με τους λίγους σοβαρούς που έχουν απομείνει σε αυτή τη χώρα να γελάει και ο Αλμέιδα με αυτά που λέγονται. Για τον επιπλέον λόγο ότι στο δεύτερο σκέλος αυτής της καφενειακής κουβέντας (η οποία δυστυχώς γίνεται φόρα παρτίδα και από δημοσιογράφους σε αθλητικά ραδιόφωνα όχι βέβαια στα ίσα αλλά πάντα με υπονοούμενα) πλήττει και τη δικιά του ομάδα που "κατηγορείται" ακριβώς για το ίδιο πράγμα.

Άσχημη κουβέντα, που βγάζει σε πρώτο πλάνο όλα τα κακά αυτού του τόπου και το πώς κολλάμε με αυτά και σοβαρούς επαγγελματίες. Και στα μάτια μου το χειρότερο ότι κανένας δεν έχει τα... κάκαλα να την κάνει ανοιχτά (την κουβέντα). Τι ξεκινάς αν απλά θέλεις να γίνεις "Κατίνα"; Και αυτό το τελευταίο δεν αφορά τον Αργεντινό αλλά τους επαγγελματίες Γκέμπελς αμφοτέρων των πλευρών που ζούν σαν πτωματοφάγα ζώα από το κουφάρι του ελληνικού ποδοσφαίρου. Βγες και πες αυτό που θέλεις στα ίσια και παλληκαρίσια. Μπορείς;

Λυπάμαι που αυτή η σαπίλα βγαίνει συνέχεια σε πρώτο πλάνο αλλά όσο και αν το αποδεχθείς πάντα θα βρωμάει, αφού κανένας δεν θέλει να το λύσει.

Όσο για το ματς στη Λεωφόρο; Γράφτηκε από όλους και δεν διαφωνώ πουθενά. Η ΑΕΚ έδεσε κόμπο τον αμήχανο Παναθηναϊκό που ήταν κομπλαρισμένος πριν καν πατήσει χορτάρι. Πρώτοι οι παίκτες της στη μπάλα, πάντα έτοιμοι για τη διεκδίκηση μετά από λάθος, πιο γρήγοροι και φανερά λιγότερο αγχωμένοι, έχοντας πάρει τον έλεγχο του κέντρου και κόβοντας τον αντίπαλο στη μέση, αφού κλείδωσαν και τις πτέρυγες του. Ίσως το να παίζεις καθοριστικό ματς με το βάρος την απαίτησης στην έδρα σου είναι πάντα μεγάλο πρόβλημα. Αλλά δεν δικαιολογεί τόσο άνευρη και υποτονική εμφάνιση που ελάχιστα διορθώθηκε από το 65' και μετά και για κανένα τέταρτο.

Αυτός ο Παναθηναϊκός θύμισε τον κακό εαυτό του των δύο αγώνων με τον Ολυμπιακό στην κανονική περίοδο, αλλά και με δόση τύχης πάλι δεν το πλήρωσε. Οπότε είναι φαβορί λόγω του προβαδίσματος που έχει στη ισοβαθμία και λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκονται πλέον οι υπόλοιποι της εξάδας. Και για τους δύο πρωτοπόρους το 3/3 μοιάζει εφικτό άρα παραμένει το μπόνους που πήραν οι Πράσινοι με την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο. Όσο για το "καλύτερη ομάδα" επαναλαμβάνω ότι είναι μια κουβέντα που θα μας απασχολούσε αν είχαμε καλλιστεία ποδοσφαίρου. Την κούπα την παίρνει αυτός που έχει τους περισσότερους βαθμούς και η ηθική και ικανοποίηση δεν έχει κανένα πρακτικό όφελος. Κυνικό αλλά αληθινό.