Παναθηναϊκός: Ο ανήμπορος Πέρεθ και ο Φώτης «Ντε Μπρόινε» ανέδειξαν την ένδεια στη μεσαία γραμμή

Εγινε, λοιπόν, κι' αυτό στα play offs. Προηγήθηκε ο Παναθηναϊκός και δεν νίκησε! Του είχε συμβεί μόνο μία φορά, στη Νίκαια. Οταν είχε χάσει τέσσερα γκολ για το 0-2 και τον έστειλε αδιάβαστο ο Αίας Αοσμαν. Τότε είχε προηγηθεί στο 14' με τον Μπερνάρ. Γρήγορα, όπως και χθες (9' Μαντσίνι). Τυχαίο; Δεν νομίζω...

Ο Παναθηναϊκός αντί να «χτίσει» πάνω στην ψυχολογία του 1-0, στην παλλόμενη εξέδρα και το ρεσιτάλ γκάφας στην άμυνα του ΠΑΟΚ, «κάθισε». Αποφάσισε το... γνωστό: “υπομονή μέχρι να βρούμε το δεύτερο γκολ και να το τελειώσουμε”. Ομως όλα τα ματς δεν είναι ίδια. Ούτε όλοι οι αντίπαλοι. Θα έπρεπε να κάνει αυτό που είχε συμβεί αμέσως μετά το 1-1 του Αϊτόρ στην Τούμπα, στο ματς του πρώτου γύρου: επίθεση για το δεύτερο, προκειμένου να αξιοποιήσει το momentum στη Λεωφόρο και να «καθαρίσει» το ματς από το πρώτο ημίχρονο. Δεν έγινε. Ο «μισός» ΠΑΟΚ πήρε ανάσες. Ανασυντάχθηκε. Ενιωσε ασφαλής σε σετ παιχνίδι. Κατάλαβε πού το πάει ο Παναθηναϊκός. Πήρε μέτρα. Γύρω – γύρω όλοι. Κι όταν βγήκε ο Ολιβέιρα, τον οποίο ο Σάρλια «έχει» πολύ περισσότερο από τον Μάγκνουσον, έκανε και την ευκαιρία του με τον Μπράντον Τόμας. Το είχε βάλει με copy paste στο Φάληρο, αυτή τη φορά τον σταμάτησε ο Μπρινιόλι.

Ημίχρονο. Ο Γιοβάνοβιτς σπανίως κάνει αλλαγές στο 46'. Θα μπορούσε να κάνει πολλά. Να βγάλει τον Μαντσίνι που μάρκαρε με τα μάτια αφήνοντας τον Κώτσιρα να τρέχει σαν την άδικη κατάρα ή να βγάλει τον Σπόραρ για να βάλει τον Κλεινχέισλερ, πολλά. Αν ρωτάτε εμένα δεν θα έκανα τίποτα απ΄αυτά. Θα έβαζα Μάγκνουσον αντί Σπόραρ για να το γυρίσω σε 3-4-3, ώστε να «ανέβει» η αμυντική τριάδα, να πάρουν μέτρα οι Τσόκαϊ – Τσέριν και να έχουν υποστήριξη από Χουάνκαρ – Κώτσιρα στη μεσαία γραμμή. Εμείς, όμως δεν ξέρουμε περισσότερα από τους προπονητές.

Αλλωστε, ο Παναθηναϊκός έχασε εναντίον του ΠΑΟΚ τέσσερις καθαρές ευκαιρίες για δεύτερο γκολ – κλείδωμα της νίκης. Τρεις με τις «πάρε – βάλε» πάσες του εκπληκτικού Φώτη Ιωαννίδη προς Μπερνάρ (δις) και Σπόραρ, μία με τον Μαντσίνι (δοκάρι). Δεν μπήκε κανένα, τέλος με 1-1, έξι ματς με τον ΠΑΟΚ - έξι ματς στα οποία παραβιάστηκε η πιο αποτελεσματική αμυντικά ομάδα του πρωταθλήματος! Ακόμα μια ιδιαιτερότητα του αγώνα, γι’ αυτό λέμε ότι κάθε ματς είναι ξεχωριστή ιστορία: ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος ως σύνολο παρά τις πέντε πολύ σημαντικές απουσίες του (βρήκε «φρέσκα πνευμόνια», όμως, που θα’ λεγε και ο Αλέφαντος), αλλά ο Παναθηναϊκός δημιούργησε περισσότερες καθαρές φάσεις συγκριτικά με όλα τα προηγούμενα παιχνίδια του στα play offs!

Ουσία να κοιτάζει πίσω δεν υπάρχει πλέον. Εχει 90 λεπτά μπροστά του για να βάλει το κλειδί στην πόρτα. Ανασύνταξη, διαχείριση χαρακτήρων, προετοιμασία επί του συγκεκριμένου αντιπάλου, μέτρηση δυνάμεων. Χωρίς τον Σένκεφελντ που έκανε την Τετάρτη σε 25 λεπτά όσες γκάφες δεν είχε κάνει σε 25 ματς. Με τον Κουρμπέλη παρόντα όμως. Και με τον Ρουμπέν Πέρεθ ίσως ικανό να παίξει αξιοπρεπώς για ένα ημίχρονο.

Διότι προχθές ο Ισπανός δεν μπορούσε να παίξει. Μπήκε για να… υπάρχει. Δεν μπορούσε καν να κλωτσήσει δυνατά τη μπάλα! Πούλησε δυο φάσεις στα πρώτα δέκα λεπτά, την άγγιξε ελάχιστες φορές. Ο Γιοβάνοβιτς ήθελε περισσότερο το μυαλό του και την αίσθηση ασφάλειας που θα μεταδιδόταν στην ομάδα του. Όμως στην πραγματικότητα αυτό που συνέβη με τον Πέρεθ αναδεικνύει τη δεδομένη ένδεια του Παναθηναϊκού στη μεσαία γραμμή του, η οποία «καμουφλάρεται» επειδή οι βασικοί σπανίως απουσιάζουν! Όπως κι’ αυτό που συνέβη με τον καταπληκτικό Φώτη Ιωαννίδη που ντύθηκε Ντε Μπρόινε και έβγαλε τρεις «πάρε – βάλε» πάσες (δύο στον Μπερνάρ και μία στον Σπόραρ) τις οποίες δεν έχει βγάλει άλλος μέσος του Παναθηναϊκού σε ολόκληρη τη σεζόν! Εκτός από τον… Πέρεθ, αν θυμηθούμε τις υπέροχες «30άρες» του στον Παλάσιος εναντίον του ΟΦΗ (0-2) και στον Αϊτόρ, στο 1-2 της Τούμπας. Παλιά, στην εκκίνηση του πρωταθλήματος...

Ο Παναθηναϊκός τον Ιανουάριο δεν υποστήριξε μεταγραφικά την πορεία και την υπερπροσπάθεια του πρώτου γύρου. Είχε ήδη τραυματιστεί ο Τρουιγέ, είχαμε όλοι ήδη καταλάβει ότι ο Τσόκαϊ ήταν μια εναλλακτική λύση για συγκεκριμένα παιχνίδια και ότι ο Μπερνάρ δεν το «έχει» το γκολ. Είτε πάρει το πρωτάθλημα, είτε όχι, αυτό δεν αλλάζει: με ευθύνη του κλαμπ και του Γιοβάνοβιτς πήρε μόνο έναν, κι αυτόν αναπληρωματικό για τον β΄ γύρο, μέσο. Τον Λάζλο Κλεινχέισλερ. Για να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος του σφάλματος και το πόσο μεγάλο θαύμα θα είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος (αν προκύψει βέβαια) μ’ αυτούς τους χαφ που διαθέτει το Τριφύλλι, αρκεί να σημειώσουμε ότι πέρυσι, στον β’ γύρο και στα play offs είχε Γκατσίνοβιτς, Βιγιαφάνιες, Μαουρίσιο, Αλεξανδρόπουλο, Ρουμπέν Πέρεθ και τον Κουρμπέλη που είχε επιστρέψει από τον τραυματισμό του!

Προφανώς πρέπει να ενισχυθεί και ποσοτικά και ποιοτικά το καλοκαίρι στη μεσαία γραμμή του. Όχι μόνο λόγω των υψηλότερων απαιτήσεων και των προσδοκιών για τρεις διοργανώσεις, αλλά και λόγω του ότι ήδη η ΑΕΚ έχει πολύ περισσότερες επιλογές. Ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός ακολούθησαν το δρόμο του Παναθηναϊκού: έμειναν με τρεις «βασικούς», δεν ενισχύθηκαν και το πλήρωσαν, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό.

Υ.Γ. Ο ορισμός του Βασίλη Φωτιά στο «Κλεάνθης Βικελίδης» (ας πιστέψουμε ότι) είναι η ισχυρότερη απόδειξη ανικανότητας του Μπένετ, ο οποίος με τη στήριξη της UEFA, προτού η ευρωπαϊκή ομοσπονδία «αποσυρθεί» λόγω της επίθεσης στον Ιταλό Ντάβιντε Μάσα, είχε φέρει κοτζάμ Μάκελι στο Αρης – Ολυμπιακός! Ας ελπίσουμε ότι θα αξιοποιήσει την ευκαιρία που του δίνεται για να βελτιώσει την εικόνα του Ελληνα διαιτητή συνολικά. Είναι, άλλωστε, ο μοναδικός Ελληνας που θα σφυρίξει σε σπουδαίο ματς των play offs του πιο συναρπαστικού μαραθωνίου μετά την τετραετία 2002-2005, όταν τέσσερα σερί πρωταθλήματα είχαν κριθεί στο τέλος.