Αν υπηρετεί στρατηγικό σχέδιο, ο Τερζής είναι μια καλή επιλογή

Προφανώς και δεν είναι μια εύκολη απόφαση για τον Άρη η επιλογή του προπονητή. Ειδικά μάλιστα όταν, κοιτάζοντας πίσω μπορεί να πει στον εαυτό του ότι οι επιλογές των προπονητών είναι που του αφαίρεσαν μεγάλες πιθανότητες από αυτές που είχε για να πετύχει μεγάλους στόχους στη σεζόν και να καταφέρει να κάνει αυτό που ζητούσε από τον εαυτό του - πρωταθλητισμό. Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο άκουγα στις συναναστροφές μου με στελέχη των προπονητικών επιτελείων ομάδων της Superleague την άποψη ότι το ρόστερ του Άρη θα μπορούσε πράγματι να αποδειχθεί αρκετό για μια καλύτερη πορεία από αυτή που διέγραψε στο φετινό πρωτάθλημα. Και πράγματι, στο ρόστερ του Άρη κυκλοφορούν ποδοσφαιριστές που θα “χωρούσαν” στον κορμό της ενδεκάδας άλλων ομάδων - αυτών που διεκδικούσαν τον τίτλο μέχρι τα play-offs.

Πώς οδηγείται σήμερα ο Θόδωρος Καρυπίδης στην επιλογή να δώσει στον Τόλη Τερζή την ευκαιρία να σχεδιάσει και να ετοιμάσει την ομάδα της νέας σεζόν; Προκειμένου κανείς να εκτιμήσει αν ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Άρης λαμβάνει μια απόφαση συμβατή με την στρατηγική της εταιρείας θα έπρεπε να γνωρίζει την στρατηγική. Άρα, η συνέχεια της κουβέντας βασίζεται σε υποθέσεις.

Από τα όσα ακούει κανείς από τον δημόσιο λόγο του Τερζή, η ιδέα του είναι ότι ο Άρης πρέπει να “ελληνοποιηθεί” και να βάλει στις προτεραιότητές του την ανάδειξη ποδοσφαιριστών. Αν αυτή είναι η στρατηγική επιλογή του Άρη, τότε προφανώς, κρίνοντας από τα λόγια του Τερζή, κάνει καλά που επιλέγει έναν προπονητή που έχει την διάθεση και τις αντιλήψεις για να υπηρετήσει τον στόχο. Κι αν κρίνει κανείς από την πληροφορία ότι θα βρεθεί δίπλα του ως συνεργάτης ο Τάσος Θεός, ένας προπονητής που έχει τριφτεί πολύ στην διαδικασία της ανάπτυξης του ταλέντου του ποδοσφαιριστή και έχει έναν μεγάλο κύκλο εμπειρίας στην καθοδήγηση ποδοσφαιριστών νεαρής ηλικίας, σχηματίζει την εντύπωση ότι ο Άρης ξεκινάει καλά αυτή την προσπάθεια αλλαγής του επιχειρηματικού μοντέλου.

Αν επιχειρήσει κανείς μια σύγκριση ανάμεσα στα δεδομένα της απόδοσης του Άρη στον καιρό του Τερζή με την απόδοση της ομάδας στον καιρό του Άλαν Πάρντιου, διαπιστώνει ότι στα παιχνίδια με τον Άγγλο ο Άρης είχε πιο αποτελεσματική συμπεριφορά - ειδικά στην φάση άμυνας. Οι διαφορές όμως δεν ήταν μεγάλες. Η σύγκριση με “γυμνό” μάτι, δηλαδή δίχως να λαμβάνει κανείς υπόψη τα ονόματα των αντιπάλων που αντιμετώπισαν οι δύο προπονητές αδικεί πολύ τον Έλληνα. Διότι εκείνος καθοδήγησε τον Άρη στα ντέρμπι των play-offs. Άρα αν κανείς λάβει υπόψη του αυτή την παράμετρο αντιλαμβάνεται ότι ο Τερζής πέτυχε τον στόχο, που ήταν η εξασφάλιση του ευρωπαϊκού εισιτηρίου, με απόδοση που δεν υπολειπόταν ιδιαίτερα απέναντι στην προηγούμενη απόδοση, παρόλο που ο δικός του Άρης αντιμετώπισε πιο ισχυρούς αντιπάλους εντός και εκτός έδρας.

Προφανώς κανείς μας δεν γνωρίζει αν ο Τερζής μπορεί να αγκαλιάσει αυτή την πρόκληση και να αποδειχθεί πρώτος προπονητής “επιπέδου Άρη”, διότι αυτό είναι κάτι που δεν έχει ξανακάνει. Είναι μια άλλη, πολύ μεγαλύτερη πρόκληση το να αναλαμβάνει ένας προπονητής αυτή την ευθύνη και όχι εκείνη του “υπηρεσιακού”. Κι είναι πολύ μεγάλη η ευκαιρία για έναν προπονητή να βγάλει όσα έχει στο μυαλό του για το ποδόσφαιρο και να τα δείξει σε μια βιτρίνα σαν αυτή του Άρη. Είμαι ανάμεσα σε αυτούς που λένε ότι στα όσα έχει δείξει ο Τερζής ως υπηρεσιακός μπορείς να δεις κάποιον που θα έχει ενδιαφέρον ως “πρώτος” προπονητής.

Ένας Έλληνας προπονητής σε μια μεγάλη ομάδα και με την ιδέα να προωθήσει Έλληνες ποδοσφαιριστές. Ακούγεται ιδανικό. Μακάρι να δημιουργήσει ένα επιτυχημένο παράδειγμα.