Άρης: Απόφαση υψηλού ρίσκο κι έλλειψη προπονητικής συνέχειας

Γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι η απόφασή του θα προκαλούσε θύελλα διαμαρτυριών, ο Θόδωρος Καρυπίδης κατευθύνθηκε από τον ψυχισμό του κι έπραξε αυτό που είχε στο μυαλό του αρκετό καιρό τώρα. Κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα, ωστόσο, ελάχιστοι πίστευαν ότι θα το έκανε. Η επιλογή του προεξοφλεί σε απόλυτο βαθμό την ανάληψη της συνολικής ευθύνης σε κάθε ενδεχόμενο γιατί αντιλαμβάνεται ότι το εγχείρημα είναι εξόχως ριψοκίνδυνο. Γιατί επίσης δεν ανήκει στη συνομοταξία των προέδρων οι οποίοι έχουν επιδερμική σχέση με τις ομάδες τους αλλά ζει την καθημερινότητά της δικής του και ξέρει ότι το φετινό πρόβλημα της δεν είχε να κάνει με την ποιότητα των ποδοσφαιριστών όσο με το γεγονός ότι δεν κατάφερε να βρει έναν αρχιτέκτονα στον… πύργο της Βαβέλ που δημιουργήθηκε το περασμένο καλοκαίρι.

Δεν βρήκε, γιατί οι αποφάσεις δεν εμφάνισαν την παραμικρή προπονητική συνέπεια. Γιατί οι μέρες του Χερμάν Μπούργος ήταν μετρημένες από τα τελειώματα της περασμένης αγωνιστικής περιόδου αλλά εκείνη η νίκη επί της ΑΕΚ κόπασε τη δύναμη της φωτιάς αλλά δεν την έσβησε ολοκληρωτικά. Και από το μοντέλο του Λατίνου προπονητή ο οποίος λάτρευε το παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο και είχε την πρόθεση παροχής ευκαιριών στους νεαρούς ποδοσφαιριστές, ξαφνικά άλλαξε το πλάνο και ήρθε ο «μετρημένος» Άλαν Πάρντιου. Μοναδικό κοινό χαρακτηριστικό των δύο προπονητών ήταν ότι δεν αποδείχθηκαν εργασιομανείς. Ακόμη και στο διάστημα της αλλαγής δεν έγινε αντιληπτό από τις πρώτες επαφές ότι αυτή η ομάδα έκανε κουτσουρεμένη προετοιμασία το περασμένο καλοκαίρι και κυρίως ότι είχε ανάγκη μιας κανονικής στο διάστημα της διακοπής για να αντέξει τον δύσκολο χειμώνα. Αυτά δεν είναι λεπτομέρειες αλλά ζητήματα επιβίωσης ενός ζωντανού οργανισμού.

Κι έτσι ο Άρης άρχισε να παραπατάει από Γενάρη μήνα, καθόλου συμπτωματικά έπαιζε στο ένα από τα δύο ημίχρονα. Ο Πάρντιου δυσκολεύτηκε να μάθει το υλικό του, κυρίως όμως αποδείχθηκε ακατάλληλος για τη δουλειά διότι δεν φρόντισε να πάρει τα μέτρα του. Κι έτσι ακολούθησε ο Τόλης Τερζής ο οποίος κουβάλησε τις ελλείψεις της χρονιάς, πράγματι έκανε φιλότιμες προσπάθειες και ξόδεψε εργατοώρες, επίσης όμως δεν κατάφερε να κάνει… ζάφτι την ομάδα. Γιατί η εξασφάλιση της ευρωπαϊκής συμμετοχής με πέντε ευρωπαϊκά εισιτήρια, για τα λεφτά που ξοδεύτηκαν, δεν στοιχειοθετεί επιτυχία. Μπορεί να χαρακτηριστεί λίγο παραπάνω από αυτονόητη λαμβάνοντας υπόψη τις παλινωδίες της χρονιάς.

Αλληλουχία αποφάσεων δεν υπάρχει γιατί τον περασμένο Δεκέμβριο απορρίφθηκε το μοντέλο του τεχνικού διευθυντή αλλά μετά από ενάμιση μήνα προσλήφθηκε ο Ρόμπερτ Παλίκουτσα. Εκ των υστέρων αποδεικνύεται ότι η προσωπική αίσθησή μου ήταν λανθασμένη καθώς εκτίμησα ότι ο Γερμανοκροάτης προσλήφθηκε για τρεις λόγους. Πρώτον: Διαχείριση έμψυχου υλικού με την προοπτική πωλήσεων και αποδεσμεύσεων. Δεύτερον: Σχεδιασμός μεταγραφικού πλάνου. Τρίτον: Πρόσληψη προπονητή. Αυτή η εντύπωση (μου) δημιουργήθηκε έπειτα από εκείνη την (on the record) συνάντηση μαζί του. Προς επικύρωση του τελευταίου λόγου, προχώρησε σε δια ζώσης συναντήσεις με προπονητές όπως οι Ρόμπερτ Προσινέτσκι, Στάνιμιρ Στοίλοφ κι αν οι πληροφορίες μου είναι σωστές, «αντάμωσε» με τουλάχιστον δύο ακόμη. Όλες οι συναντήσεις πραγματοποιήθηκαν με την προοπτική συνεργασίας και ορθώς έγιναν. Η τελική απόφαση δεν συνάδει με την προεργασία που προηγήθηκε.

Προσωπικά περιμένω να μάθω τα κριτήρια της απόφασης αλλά και το στρατηγικό σχέδιο της επόμενης χρονιάς η οποία δεν προσφέρει πέντε ευρωπαϊκά εισιτήρια αλλά ένα λιγότερο. Επίσης, η απόφαση διατήρησης του Τόλη Τερζή θα έπρεπε να είχε συνδυαστεί με την εξαγγελία του πλάνου και φυσικά την ανακοίνωση του τεχνικού επιτελείου. Προς το παρόν επιβεβαιώθηκε από την ΠΑΕ Άρης η επιστροφή του Τάσου Θέου ο οποίος όμως έχει υποχρεώσεις με την Εθνική U19 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα των Νέων, άρα θα χάσει την προετοιμασία.

Σε κάθε περίπτωση, έχοντας ως δεδομένη τη λειτουργία της ομάδας στους τελευταίους τρεις μήνες αλλά και τις παθογένειες που κουβαλά, η απόφαση είναι ριψοκίνδυνη και για τον ίδιο τον Τόλη Τερζή και σίγουρα δεν μπορεί να στηριχθεί στο επιχείρημα ότι κάηκε η γούνα από τις προηγούμενες επιλογές. Σε κάθε μεγάλο club είναι σημαντική η αποδοχή κάθε απόφασης και από το κοινό που το υποστηρίζει. Η συγκεκριμένη μεγάλωσε επικίνδυνα μια απόσταση. Βάζει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση και τον ίδιο τον Τερζή ο οποίος θα κουβαλήσει το βάρος της αμφισβήτησης.