Χρειάζεται και πιο έμπειρους ο Ολυμπιακός, αλλά «λίγους και καλούς»

Σκεφτόμουν τι είχε στο μυαλό του ο Ανιγκό όταν ανέλαβε τον Ολυμπιακό για τα play-offs και σε όλα τα πρώτα παιχνίδια τον Σαμασέκου δεν τον είχε ούτε στην 20άδα! Τον άφηνε εκτός αποστολής, και προτιμούσε να έχει στην πεντάδα των ξένων τους Σισέ και Ραμόν, τους οποίους είτε δεν έβαζε καθόλου, είτε είχε για τη θέση του πρώτου και τον Μπα-κι έπαιρνε στην 20άδα τέσσερις στόπερ!!!

Πραγματικά είναι να απορεί κανείς για τις επιλογές προπονητών που είναι 30 χρόνια στο κουρμπέτι. Και για τον χρόνο που χρειάζονται για να αντιληφθούν ορισμένα πράγματα. Τέλος πάντων, ας πιστώσουμε στον Ανιγκό ότι πρώτον είχε την ιδέα να αξιοποιήσει κάποια στιγμή τον Σαμασέκου και να παίξει με τρία χαφ, τραβώντας στα πλάγια τον Φορτούνη (όπως έκανε ο Γιοβάνοβιτς με Πέρεθ, Κουρμπέλη, Τσέριν και τραβώντας στα άκρα τον Μπεράρντ) και δεύτερον ακολούθησε το ποδοσφαιρικό «ομάδα που πάει καλά δεν αλλάζει» κι έπαιξε με την ίδια ενδεκάδα και στα τρία συνεχόμενα ντέρμπι.

Ο Ανιγκό ήταν εν τέλει αυτός που αρχικά στέρησε από τον Ολυμπιακό τη δυνατότητα να παλέψει για την πρώτη δυάδα με τις ακατανόητες ενδεκάδες που κατέβασε στις ήττες από Παναθηναϊκό (0-2) κι ΑΕΚ (1-3), αλλά και αυτός που βοήθησε την ομάδα να σηκώσει κεφάλι στο τέλος, κάτι που μπορεί να παίξει το ρόλο του ενόψει της νέας σεζόν, ιδιως αν η ΑΕΚ πάρει και το Κύπελλο. Έλειψε από τον Ολυμπιακό και με τον Γάλλο στον πάγκο (και δη σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό) η ισορροπία που είχε λείψει κι επί Μίτσελ, με τον Ισπανό τουλάχιστον να οδηγεί αήττητη την ομάδα για έξι μήνες στο πρωτάθλημα και να την φτάνει στο τρίποντο μακριά από τον Παναθηναϊκό και στον πόντο από την ΑΕΚ, μέχρι που ήρθε το σοκαριστικό 2-2 με τον Άρη, με τον Ολυμπιακό ακόμη κι έτσι να ήταν στους τρεις βαθμούς απόσταση από τους δύο πρώτους.

Τέλος πάντων, αυτό το διπλό στην Τούμπα ήταν ένα ωραίο τρίποντο, γιατί μπορεί να έκαναν το ίδιο κι ο Παναθηναϊκός με την ΑΕΚ στα play-offs, όμως ο Ολυμπιακός πλέον έχει δημιουργήσει μία εξαιρετική βάση αποτελεσμάτων, καθώς στις οκτώ τελευταίες επισκέψεις του στη Θεσσαλονίκη έχει τέσσερις νίκες επί του ΠΑΟΚ, τρεις ισοπαλίες που αυτόν βόλευαν περισσότερο παρά τον αντίπαλο του και μόλις μία ήττα, αμέσως μετά την κατάκτηση και μαθηματικά του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό, με 20 πόντους διαφορά από τον δεύτερο…

Θα ήθελα να σταθώ από το προχθεσινό παιχνίδι στο ωραίο γκολ που πέτυχαν οι «ερυθρόλευκοι» με μία όμορφη επίθεση, που ξεκίνησε από ελεύθερο του Τζολάκη στο 31.57, συνεχίστηκε με συνδυασμό Μπακαμπού-Φορτούνη και αλλαγή του Φόρτου προς τον άξονα, στον Μπιέλ, δικό του συνδυασμό με τον Χουάνγκ κι άνοιγμα εντελώς δεξιά του Κορεάτη στον Ρόντινεϊ, που σέντραρε όπως έπρεπε βλέποντας τον Σαμασέκου να σηκώνει το χέρι του και να του ζητάει την μπάλα, για το μοναδικό γκολ στο 32.13. Μία πολύ γρήγορη επίθεση, που εκτυλίχθηκε σε 16 μόλις δευτερόλεπτα κι έφερε την μπάλα από αριστερά στα δεξιά, με τη συμμετοχή ολόκληρης της επιθετικής πεντάδας!

Να εξάρουμε εδώ δύο πράγματα. Πρώτον ότι ο Ρόντινεϊ επιτέλους αντιλήφθηκε ότι τον έχουν καταλάβει όλα τα αριστερά μπακ, με την ντρίμπλα με το εξωτερικό του δεξιού ποδιού, με συνέπεια τις περισσότερες φορές να τον ανακόπτουν άνετα. Και έτσι επέλεξε να σεντράρει αυτή τη φορά με το αριστερό, αιφνιδιάζοντας την άμυνα του ΠΑΟΚ. Και δεύτερον ότι επιτέλους είδαμε την αντίπαλη περιοχή γεμάτη από «ερυθρόλευκους», καθότι την στιγμή της σέντρας ήταν πλασαρισμένοι στο «κουτί» του ΠΑΟΚ κι ο Μπακαμπού κι ο Σαμασέκου κι ο Μπιέλ. Κανονικά, βέβαια, θα έπρεπε να ήταν κι ο Φορτούνης, αλλά μια χαρά ήταν κι έτσι, με το σκεπτικό ότι ο Ολυμπιακός έχει αδυναμία σε αυτό το κομμάτι κι όταν γίνεται η σέντρα από τα πλάγια η αντίπαλη περιοχή είναι μάλλον άδεια, παρά γεμάτη.

Πλέον δεν παίζει βασικός κι ο Μασούρας, που το έκανε καλά αυτό, ενώ κι από τη μεσαία γραμμή μόνο ο Σαμασέκου μοιάζει να «έχει», να πατάει την περιοχή, καθώς ο Εμβιλά πλέον παίζει συνήθως πιο πίσω, ο δε Χουάνγκ προτιμάει να σουτάρει. Ο Σαμασέκου προχθές ξέχωρα από το γκολ έγινε επικίνδυνος δύο φορές και στο β΄ ημίχρονο, με καλές συνεργασίες, θυμίζοντας σε κάποιο βαθμό τον μοναδικό «ερυθρόλευκο» που μπορεί να έρθει από πίσω σαν τρέϊλερ και να τελειώσει φάση, τον Κασάμι. Παρεμπιπτόντως, ο Κασάμι αν κι έπαιξε μόλις 18 λεπτά ήταν πολύ ενεργός και τίμησε το ψωμί του! Δεν ήθελε δε πολύ να κάνει και γκολ στο 93’, με το πολύ απειλητικό σουτ που έβγαλε ο Κοτάρσκι.

Έτσι όπως τέλειωσε τη σεζόν θα μας λείψει ο Σαμασέκου, εάν τελικά δεν μείνει, κάτι που είναι και το πιο πιθανό, αφού οι Γερμανοί θέλουν κάποια εκατομμύρια για τον 27χρονο Αφρικάνο διεθνή…Απλά, να σχολιάσω κάτι γι΄ αυτά τα xG. Είχε, λέει, ο ΠΑΟΚ 1.29 κι ο Ολυμπιακός 0.55! Για σταθείτε ρε παιδιά, γιατί εδώ θα ξεχάσουμε κι ό,τι ξέρουμε από ποδόσφαιρο. Εγώ στις σημειώσεις μου έχω καταγράψει από τρεις ευκαιρίες των δύο ομάδων στο α΄ ημίχρονο και τον ΠΑΟΚ να έχει άλλες τρεις στο β΄ έναντι δύο του Ολυμπιακού. Με ευκαιρίες (όχι απλά τελικές χωρίς επικινδυνότητα) 6-5 υπέρ του ΠΑΟΚ , από πού κι ως πού τα xG να είναι 1.29-0.55!

Στο παιχνίδι υπήρξαν δύο πραγματικά μεγάλες ευκαιρίες για γκολ, μία από κάθε ομάδα: από τον Ολυμπιακό το γκολ του Σαμασέκου κι από τον ΠΑΟΚ η άλλη κεφαλιά, άστοχη εκείνη, του Κεντζιόρα. Πώς προκύπτει ότι οι ευκαιρίες του ΠΑΟΚ ήταν πιο επικίνδυνες-εγώ τον Κοτάρσκι θυμάμαι να έχει τρεις σωτήριες επεμβάσεις σε σουτ των Φορτούνη, Μπιέλ και Κασάμι. Βλέπουμε ότι οι ευκαιρίες ήταν 6-5, οι τελικές εντός εστίας ήταν 6-6 και οι μεγαλύτερες φάσεις ήταν 1-1! Αν σε όλα τα ματς τα xG προκύπτουν όπως σε αυτό το ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, τότε αμφιβάλλω πολύ για την πειστικότητα τους. Και για να μην ξεχνιόμαστε, ο Ολυμπιακός τέλειωσε με την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα, ε;

Με την ευκαιρία να κάνω κι ένα σχόλιο για τη φάση της χαμένης ευκαιρίας του Κεντζιόρα: ο Ελ Αράμπι ήταν απαράδεκτος στην αμυντική του συμπεριφορά. Ενώ όλοι οι συμπαίκτες του ήταν σε μία ευθεία, όπως ο Ανιγκό ζητάει να κάνει άμυνα η ομάδα στα φάουλ του αντίπαλου από τα πλάγια, ο Αράμπι ήταν δύο μέτρα πίσω από την γραμμή, καλύπτοντας πέντε παίκτες του ΠΑΟΚ!!! Τι έκανε εκείνη την στιγμή ένας τόσο έμπειρος παίκτης, αδυνατώ να κατανοήσω. Και δεν υπήρχε πιο εύκολο πράγμα από το να γίνονταν σε εκείνη την στιγμή, στο 75’, το 1-1 από τον ΠΑΟΚ, που θα είχε άλλα 20 λεπτά να επιχειρήσει την ολική ανατροπή. Και να έπαιρνε αυτός την 3^η θέση κι αυτόματα μάλιστα το εισιτήριο για το Γιουρόπα Λιγκ.

Το μόνο που μπορώ να σκεφθώ είναι ότι στα 36 του πιά ο Αράμπι δεν μπορεί να έχει την ίδια συγκέντρωση που είχε, κάτι που αποδεικνύεται και στο επιθετικό κομμάτι, με το μόνο ένα γκολ του, στο 5-0 με το Βόλο, το τελευταίο τετράμηνο. Καμία αμφιβολία ότι την κλάση την έχει ακόμη, ενδεχομένως και τη διάθεση, όπως αποτυπώθηκε στην καλή του εικόνα μπαίνοντας αλλαγή στο ημίχρονο στο 1-0 επί του Παναθηναϊκού. Ωστόσο, η φθορά από τον χρόνο είναι ευδιάκριτη.

Το ίδιο ισχύει και για τον Παπασταθόπουλο π.χ., ίσως σε μικρότερο βαθμό λόγω και της θέσης του. Ο Σωκράτης φέτος έχει κάνει πολλά εξαιρετικά παιχνίδια. Υπήρχαν ντέρμπι στα οποία ενίοτε ήταν συγκλονιστικός. Ακόμη και στα τρία τελευταία που η ομάδα κράτησε πίσω το μηδέν, αυτός ήταν βασικός. Και στην Τούμπα είχε μία εκπληκτική επέμβαση με τάκλιν στη μικρή περιοχή, άσχετα αν δεν θα μετρούσε γκολ επειδή ήταν οφσάιντ κυνηγός του ΠΑΟΚ στο ξεκίνημα της φάσης.

Από την άλλη, όμως, ποιος μπορεί να ξεχάσει την…ασίστ στον Σπόραρ για την ήττα από τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο; Το αυτογκόλ στην ήττα από τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη; Την γκάφα στο γκολ της Σλόβαν στο 1-1 στο Καραϊσκάκη; Είναι συμπτώματα αυτά που μας οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι οδεύοντας φουλ για τα 35 χρόνια του, ο Σωκράτης έχει χάσει κι αυτός τη συγκέντρωση του στο παιχνίδι, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

Βεβαίως, ο νέος προπονητής θα αποφασίσει τι θα γίνει με κάθε παίκτη, αλλά νομίζω ότι δεν έχει κανένα νόημα ο Ολυμπιακός να συνεχίσει αυτό που έκανε φέτος, με τους τόσους μεγάλους σε ηλικία παίκτες στο ρόστερ του (Βαλμπουενά, Ελ Αράμπι, Παπασταθόπουλος, Μαρσέλο, Εμβιλά, Γκάρι). Σίγουρα χρειάζονται και κάποιοι έμπειροι παίκτες στην ομάδα, αλλά στοχευμένα και επιλεκτικά. Λίγοι και καλοί.

Για παράδειγμα κι ο Μπακαμπού με τον Ρόντινεϊ δεν είναι…μικρά παιδιά. Ο ένας μόλις έγινε 32 κι ο άλλος έγινε τον Ιανουάριο 31. Ο δε Πασχαλάκης το καλοκαίρι θα γίνει 34 κι ο Φορτούνης το φθινόπωρο 31.

Άσχετο: Δεν έχει κάνει καμία νεότερη επαφή με τον Γκατούζο ο Μαρινάκης, παρά τα όσα γράφουν στην Ισπανία και την Ιταλία. Γενικά τις έχει παγώσει όλες τις επαφές μετά την πρόσληψη του Ρεμπρόφ στην Εθνική Ουκρανίας και περιμένοντας την απάντηση του Κορδόν.