Το μάθημα για τους τελικούς που ο ΠΑΟΚ έχει λίγες ημέρες να μάθει

• Σαν να παίζουν για τα «μπράβο»
• Όταν το κακό είναι γενικό έχει ευθύνη ο προπονητής

Για δεύτερο συνεχόμενο blog ξεκινάω καταγράφοντας την άποψή μου για τη σεζόν του ΠΑΟΚ που για εμένα έχει ήδη κριθεί όσον αφορά το ποδοσφαιρικό πλάνο της ομάδας, αυτό που παρουσιάστηκε ως κάτι νέο με την ανανέωση και τους μεγάλους αγωνιστικούς στόχους που έπρεπε να συμβαδίζουν. Ο ΠΑΟΚ ΔΕΝ πέτυχε σε αυτή την αγωνιστική περίοδο μια και υπάρχει η τεράστια αποτυχία στην Ευρώπη, αλλά και η τέταρτη θέση στη βαθμολογία του πρωταθλήματος, με μία ομάδα που πλήρωσε ακριβά τα λάθη της, ειδικά το έλλειμα ποιότητας που την γονάτισε στο τέλος.

Το πλάνο όπως περιεγράφηκε με τους στόχους που εξ αρχής τέθηκαν δεν πέτυχε σε σημαντικό ποσοστό, μπήκαν όμως κάποιες εμφανέστατες αγωνιστικές βάσεις για να προκύψει κάτι καλύτερο στη συνέχεια. Γι αυτό ακριβώς το θέμα ο Κυριάκος Κυριάκος είπε χθες σε οπαδική εκπομπή στο Κιλκίς ότι: «Μία αποτυχημένη χρονιά δε μπορεί να θεωρηθεί χαμένη αν σου δίνει τη βάση με κάποιες προσθήκες να κάνεις το άλμα την επόμενη σεζόν». Οκ! Δεκτό. Αποτυχημένη αλλά όχι και χαμένη αφού κάτι δημιούργησε ο ΠΑΟΚ στο οποίο μπορεί να χτίσει, ΑΝ βέβαια κάνει τις σωστές επιλογές, ΑΝ δηλαδή όσοι είναι υπεύθυνοι (και είναι πολλοί) συνεννοηθούν σωστά αυτό το καλοκαίρι.

Ο τελικός κυπέλλου και η μία βραδιά δεν μπορεί να αλλάξει το παραπάνω δεδομένο, μπορεί όμως να βοηθήσει κατά πολύ τη συνέχεια και την προετοιμασία για την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Θα βοηθήσει και σε κάτι άλλο που έθιξε ο Κυριάκος: «Κουβαλάμε λίγη κόπωση γιατί μας λείπει μία μεγάλη επιτυχία. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να περιμένουμε την επιτυχία για να συσπειρωθούμε, αλλά να συσπειρωθούμε για να φέρουμε την επιτυχία». Σε κάθε περίπτωση, όπως και όλοι στον ΠΑΟΚ, κουράστηκαν να χάνουν! Γι αυτό χρειάζεται το κύπελλο! Για να πάρουν όλοι τα πάνω τους και να συνεχίσουν με πιο καθαρό μυαλό.

Σαν να παίζουν για τα «μπράβο»

Πάμε στον τελικό κυπέλλου που ο ΠΑΟΚ ΟΦΕΙΛΕΙ να αντιμετωπίσει σαν κανονικό τελικό και όχι σαν την τελευταία αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό. Πολλές εβδομάδες προσπάθησα να περάσω το μήνυμα ενός τελικού για την τρίτη θέση, με παρόμοια σημασία σε σχέση και με τον τελικό κυπέλλου. Στο κάτω-κάτω το προνομιακό εισιτήριο του Europa League παίζονταν στο ένα ματς, αυτό και στο άλλο, πέρα από το γόητρο και όσα μένουν στην ιστορία. Για εμένα το ευρωπαϊκό εισιτήριο είναι ΤΟ ΠΙΟ σημαντικό από όλα. Και ενώ όλος ο περίγυρος (έστω και στο τέλος) αντιμετώπισε το ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός σαν τελικό, η ομάδα μέσα στο γήπεδο, παρά την ποδοσφαιρική-τακτική προσπάθειά της, έδειξε να αγνοεί εντελώς το πασίγνωστο ρητό: "Τους τελικούς δεν τους παίζεις, τους κερδίζεις".

Όσο το σκέφτομαι τόσο και πιο πολύ φθάνω στο συμπέρασμα ότι η φετινή ομάδα του ΠΑΟΚ παίζει για να... πάρει τα συγχαρητήρια των θεωρητικών του ποδοσφαίρου, αλλά όχι για να πάρει την ουσία, όχι για να κερδίσει με οποιονδήποτε τρόπο, κάτι που ειδικά (πρέπει να) ισχύει για έναν τελικό. Το ίδιο έγινε και με τον Ολυμπιακό στο ματς-μικρογραφία της σεζόν όπως σωστά είπε και ο προπονητής. Η ομάδα του μπήκε να κάνει το παιχνίδι της σωστά, από εκεί και πέρα όμως ΔΕΝ έκανε ΣΧΕΔΟΝ ΤΙΠΟΤΑ για να κερδίσει. Παράδειγμα: Πόσο ωραία και άψογα αναπτύσσονταν ο ΠΑΟΚ από τα δεξιά ανοίγοντας την οργανωμένη άμυνα του Ολυμπιακού, πόσο σωστά πήγαινε η μπάλα στην αδύναμη πλευρά και στον ελεύθερο πλάγιο μπακ, ο οποίος απλά έβρισκε την μπάλα για να τελειώσει τη φάση όπως-όπως λες και ήταν προπόνηση και έπρεπε να συνεχίσει στην επόμενη επανάληψη. Ούτε καν μορφασμό απογοήτευσης δεν έβγαλε! Βγήκε από την υποχρέωση και συνέχισε σα να μην συμβαίνει τίποτα, με αποτέλεσμα λίγο μετά να κάνει και πάλι το ίδιο! Σαν σε προπόνηση! Τι να το κάνω λοιπόν εγώ αυτό που λέει ο Λουτσέσκου για το ότι… «παίξαμε σωστά και βγάλαμε παίκτη από την πίσω ζώνη για να εκτελέσει» αν αυτός έχει 5% πιθανότητες να σκοράρει; Έτσι θα κερδίσεις; Έτσι, θα παίξεις σωστά, αλλά δεν θα πάρεις το αποτέλεσμα αφού δεν βρίσκεις το πιθανότερο τρόπο για να επικρατήσεις.

Γενικότερα, ο ΠΑΟΚ σε αυτό τον «τελικό»:

- Δεν ήξερε πώς να σκοράρει, άρα και να κερδίσει. Επειδή δεν έχουν την αυτοπεποίθηση του γκολ, σα να παράτησαν και την προσπάθεια, συνεχίζοντας απλά να… παίζουν.

- Δεν έδωσε τα πάντα όλα μέχρι τελικής πτώσης και στα 90 λεπτά. Έσβησε κάπου στο 70΄-75΄. Απαράδεκτο σε επίπεδο νοοτροπίας και μάλιστα μέσα στην Τούμπα, μπροστά στον κόσμο του

- Δεν πήρε κανένα ρίσκο για να διεκδικήσει μερικές καλύτερες στιγμές ώστε να σκοράρει. Λες και αν ανοίγονταν, αν ανέβαζε παίκτες και γραμμές ή αν έβαζε μπακ τον Βιεϊρίνια αντί του Κεντζιόρα, θα πάθαινε ζημιά με ένα πιθανό 0-2.

- Δεν είχε κανένα πάθος και αυταπάρνηση στο παιχνίδι κάτι που αποδείχθηκε και στα ελάχιστα φάουλ, όπως και στη μία κάρτα που πήραν οι παίκτες του

- Δεν υπήρχαν οι ποδοσφαιρικές και ανθρώπινες αντιδράσεις εκείνων των παικτών που δίνουν αγώνα "ζωής και θανάτου"

- Δεν αντιμετώπισε το ματς σα να μην υπάρχει αύριο. Με αυτά και με αυτά ήταν φανερό ότι μέσα στο μυαλό της ομάδας μπήκε το μικρόβιο της δεύτερης ευκαιρίας του κυπέλου.

Εγώ δεν γράφω ότι αν γινόταν όλα (ή τα μισά) από τα παραπάνω ο ΠΑΟΚ θα έβαζε γκολ ή θα κέρδιζε. Καταγράφω ότι ΔΕΝ έγινε καν προσπάθεια για να φανεί ότι ο ΠΑΟΚ παίζει τελικό και αγώνα χωρίς αύριο. Πουθενά δεν προέκυψε το "όλα ή τίποτα" αφού η ομάδα αποδέχθηκε χωρίς μάχη το... "τίποτα και πάμε παρακάτω". Κακώς είχαν το μυαλό τους στο ότι... υπάρχει και παρακάτω!

Όταν το κακό είναι γενικό έχει ευθύνη ο προπονητής

Εννοείται ότι για όλα τα παραπάνω που (δεν) έδειξε ο ΠΑΟΚ στον τελικό με τον Ολυμπιακό, η ευθύνη βαραίνει κυρίως τον προπονητή του. Όταν σε μία ομάδα το κακό είναι γενικό και όχι μεμονωμένο μεταξύ 2-3-4 παικτών, τότε ο προπονητής δεν έχει κάνει καλά τη δουλειά του. Ξέρω τις δικαιολογίες που έχει, αλλά για όλους και για όλα... "το αποτέλεσμα μετράει" και εδώ οι (μεγάλες) ήττες μαζεύτηκαν πολλές για να ασχολούμαστε με τις δικαιολογίες, ειδικά αν και η εικόνα με την πνευματική προετοιμασία του συνόλου δεν τον δικαιώνει.

Έχει πολλή δουλειά ο ΠΑΟΚ και ο προπονητής του ενόψει του τελικού κυπέλλου. Δεν ξέρω πραγματικά αν φθάνει ο χρόνος των 7-8 προπονήσεων, αν και η πιο πολλή δουλειά πρέπει να γίνει εκτός αγωνιστικών χώρων. Πλύση εγκεφάλου χρειάζονται μικροί και μεγάλοι ώστε να καταλάβουν ότι σε όλη τη χρονιά παίζει ρόλο το πώς αγωνίζεσαι. Στους τελικούς το μόνο που μετράει είναι το πώς κερδίζεις. Άλλο να παίζεις σωστά και άλλο να παίζεις για να κερδίσεις. Προφανώς και για να αυξήσεις τις πιθανότητές σου να κερδίσεις, πρέπει και στο τακτικό κομμάτι να έχεις μερικές βασικές αρχές. Το πιο σημαντικό όμως είναι:

- Να κερδίζεις τις μονομαχίες

- Να μην αφήνεις ακάλυπτο μέτρο μέσα στο γήπεδο

- Να κερδίζεις τις δεύτερες μπάλες

- Να μην μένει μόνος αντίπαλος ούτε για δευτερόλεπτο, στους χώρους που η ομάδα θα αποφασίσει

- Να περνάς σε κάθε φάση και με κάθε τρόπο το μήνυμα στον αντίπαλο ότι το θέλεις περισσότερο. Σε κάθε κόντρα, σε κάθε φάουλ, σε κάθε φάση με το βλέμμα και τον αέρα του νικητή.

- Να μην αποδέχεσαι την ήττα ούτε στο 60΄ ούτε στο 70΄ ούτε στο 90΄

Απλά σκέφτομαι ότι 3-4 ώρες θα χρειαστούν οι παίκτες του ΠΑΟΚ να δουν τους τελικούς του 2017 και κυρίως του 2018 και του 2019. Σε εκείνο το διάστημα του αήττητου ΠΑΟΚ, όπου αυτή η νοοτροπία έγινε βίωμα. Όλα τα παραπάνω τα προσθέτεις στην τακτική που χρειάζεται για να αντιμετωπίσεις τον κάθε διαφορετικό αντίπαλο με τις ιδιαιτερότητες που έχει. Ειδικά απέναντι στην ΑΕΚ που είναι μία πολύ μαχητική ομάδα η οποία επιδιώκει την ένταση σε κάθε μορφή και σε κάθε στιγμή του αγώνα.

Θα είναι αστείο και οδυνηρό απέναντι σε αυτή την ΑΕΚ που «βαράει», να εμφανιστεί ο ΠΑΟΚ της μίας κίτρινης κάρτας, όπως συνέβη την περασμένη Κυριακή. Αλίμονο...

* Μέχρι σήμερα έλεγαν ότι… «δεν έχετε στοιχεία για να κατηγορήσετε τον Αυγενάκη όσον αφορά στον τελικό». Σήμερα, ο αντιπρόεδρος του ΠΑΟΚ Μάκης Γκαγκάτσης δήλωσε επίσημα: «Όταν ακούστηκε το γήπεδο του ΠΑΣ για τον τελικό, ο Αυγενάκησ πήρε τηλέφωνο στον διευθυντή του σταδίου των Ιωαννίνων και του είπε “πρόσεξε τι θα απαντήσεις». Λέει ψέματα ο Γκαγκάτσης; Μπορεί κάποιος να τον διαψεύσει; Αν έτσι έγινε όμως όπως το καταγγέλει, προκύπτει τεράστιο θέμα. Ηθικό, αθλητικό και πολιτικό.