Παναθηναϊκός: Μία επιβεβλημένη κίνηση, η αξία της οργάνωσης και ο Παπαδημητρίου

Μετά από δύο χρόνια και το ποδοσφαιρικό ανέκδοτο που άκουγε στο όνομα Πιέρ Ντρεοσί, ο Παναθηναϊκός προσέλαβε και πάλι έναν τεχνικό διευθυντή, έχοντας διαγνώσει το πρόβλημα που έχει στο μεταγραφικό κομμάτι, το οποίο ερχόταν ως αποτέλεσμα της ελλιπέστατης οργάνωσης και της έλλειψης σοβαρών δομών στο τμήμα scouting. Σε αυτή την γωνιά έχουμε τονίσει κατά το παρελθόν δεκάδες φορές πως ο οργανισμός λειτουργούσε μακριά από τα στάνταρ της εποχής και του κανονικού ποδοσφαίρου, ακόμη και όταν οι επιλογές ήταν απόλυτα επιτυχημένες.

Εχθρός του καλού, πρέπει να είναι πάντα το καλύτερο και η ποδοσφαιρική λογική ήταν, είναι θα είναι πάνω από όλα. Δεν υπάρχει καμία τοπ επιπέδου ομάδα στον ποδοσφαιρικό πλανήτη που να λειτουργεί, όπως λειτουργούσε ο Παναθηναϊκός. Έλειπαν και αυτό κόστισε σοβαρά, οι ''μηχανισμοί'' του κλαμπ που αναφέραμε και στο πιο πρόσφατο σημείωμα. Σε αυτό το σημείο να ξεκαθαρίσουμε το εξής για να φύγουμε άμεσα από την ερώτηση αν ''ο Ιβάν ήθελε τεχνικό διευθυντή'' και να προχωρήσουμε παρακάτω.

Δεδομένο πρώτο: Ο Σέρβος τεχνικός παραμένει το απόλυτο ''αφεντικό'', παραμένει ο άνθρωπος που έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, όσον αφορά τις μεταγραφικές επιλογές. Αυτό δεν αλλάζει. Στο τέλος της ημέρας εκείνος θα αποφασίζει αν του κάνει ο ''Χ'' ή ο ''Ψ'' ποδοσφαιριστής. Δικαίωμα που το έχει κερδίσει από την πρόοδο της ομάδας αυτή την διετία, πρόοδος που προέκυψε και μέσα από αρκετά καινούρια πρόσωπα που ήρθαν επί των ημερών του και έγιναν απόλυτοι πρωταγωνιστές.

Δεδομένο δεύτερο: Αποτελεί εισήγηση/επιθυμία/προτροπή του Ιβάν Γιοβάνοβιτς προς την διοίκηση του συλλόγου, η πρόσληψη τεχνικού διευθυντή. Στην συνάντηση που έγινε την Δευτέρα, ο έμπειρος κόουτς ζήτησε από τον Γιάννη Αλαφούζο έναν άνθρωπο που θα έρθει στο σύλλογο για να βοηθήσει την κατάσταση με τις μεταγραφές. Προφανώς και εκείνος είχε καταλάβει ότι δεν γινόταν να σηκώνει άλλο το βάρος μόνος του, δεν γινόταν να φτάνουν στο γραφείο του προτάσεις εκατοντάδων παικτών, χωρίς το σωστό και απαραίτητο φιλτράρισμα, δεν γινόταν να κάνει εκατό δουλειές παραπάνω από αυτές που απαιτεί το job description ενός προπονητή. Κόστισε στην ομάδα αλλά και στον ίδιο όλη αυτή η καθυστέρηση, οπότε ήταν δεδομένο πως κάτι έπρεπε να αλλάξει. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Αφού κλείσαμε το παραπάνω-σημαντικό- ζήτημα ισορροπιών πάμε παρακάτω.

Η πρόσληψη τεχνικού διευθυντή ήταν επιβεβλημένη. Όπως επιβεβλημένη είναι και η δημιουργία δυνατού τμήματος scouting, η δημιουργία δομής και οργάνωσης που θα ανεβάσει επίπεδο τον Παναθηναϊκό με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα του 2023 και όχι τα ελληνικά του 1990. Η δουλειά ενός τεχνικού διευθυντή δεν είναι μόνο οι μεταγραφές και οι πωλήσεις. Μόνο στην Ελλάδα κρίνουμε τους ανθρώπους σε αυτή την θέση, μόνο από τα πεπραγμένα στις επιλογές τους στα μεταγραφικά παζάρια. Το Τριφύλλι έχει ανάγκη από έναν άνθρωπο ή από ανθρώπους που θα είναι αρκετά πιο επιδραστικοί από το ''κάνω μεταγραφές'' κομμάτι. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανάγκη από κάποιον που θα κάνει μεταγραφές αλλά από κάποιον που θα φτιάξει τους μηχανισμούς που να δημιουργούν περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας στις μεταγραφές.

Η απόφαση της πρόσληψης ενός ακόμη ποδοσφαιρανθρώπου στο οργανόγραμμα, φυσικά και είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Υστερούσε και υστερεί ο σύλλογος σε αυτό το κομμάτι, οπότε δεν γίνεται να μην αναφερθεί ως κάτι θετικό η πρόσληψη τεχνικού διευθυντή.

Πάμε τώρα και στην επιλογή του προσώπου. Στο Γιάννη Παπαδημητρίου. Μια επιτυχημένη δεκαετία στη Ξάνθη, ένα χρόνο και κάτι στην ΑΕΚ ως εκτελεστικός διευθυντής, δεν μπορεί κανείς να πει ότι δεν ξέρει τη δουλειά. Το αν πέτυχε ή απέτυχε στη τελευταία του αποστολή που ήταν και η μοναδική σε μεγάλο κλαμπ, δηλαδή αν τα κατάφερε καλά στην Ένωση είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα.

Μία κουβέντα που αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι και σοβαροί δεν μπορεί να προσφέρει ένα ασφαλές συμπέρασμα. Κάποιος θα πει πως επί των ημερών του η ΑΕΚ τερμάτισε 5η και έμεινε εκτός Ευρώπης, κάποιος άλλος θα πει ότι ήταν εκείνος που ''έφερε'' τον Ματίας Αλμέιδα(τον οποίο δεδομένα πίστεψε από την πρώτη στιγμή) στην Ελλάδα λίγο πριν αποχωρήσει από τον σύλλογο. Σε τούτη την γωνιά θα πούμε το εξής: Σε μία ομάδα με την δομή και την λειτουργία της ΑΕΚ, με ένα πανίσχυρο αφεντικό που έχει ποδοσφαιρική άποψη, με στελέχη που παίζουν σημαντικό ρόλο στις αποφάσεις, δεν είναι ξεκάθαρο σε καμία περίπτωση, το ποιος είναι υπεύθυνος και για ποια απόφαση.

Οπότε πως να του χρεώσεις αρνητικά και πως να του πιστώσεις θετικά πράγματα σε ένα απόλυτο ποδοσφαιρικό μπέρδεμα; Τα όσα αναφέρει κατά καιρούς ο Τύπος μικρή σημασία έχουν στην αξιολόγηση της δουλειάς ενός τεχνικού διευθυντή, πόσω μάλλον σε μια κατάσταση που έχει αρκετούς ως υποψήφιους ''πατεράδες'' της επιτυχίας. Τα της ΑΕΚ δεν τα γνωρίζουμε καλά για να μπορέσουμε να σταθούμε κάπου, ο καθένας μπορεί να αναφέρει την δική του αλήθεια, οπότε;

Οπότε, ο Παπαδημητρίου θα κριθεί για όσα θα κάνει στον Παναθηναϊκό. Το αν ήταν μια καλή ή κακή απόφαση του Τριφυλλιού θα κριθεί στη πράξη και μάντεις δεν μπορούμε να γίνουμε. Όλοι κρίνονται στον αγωνιστικό χώρο της δουλειάς τους και αφού πρωτίστως έχουν ένα εύλογο διάστημα παραμονής στο κλαμπ.

Από την άλλη, βέβαια, μπορεί να προκύψει και μία άλλη συζήτηση που αφορά την έρευνα αγοράς που έκανε ο σύλλογος μέχρι να αποφασίσει, τις συνεντεύξεις που πέρασε τους υποψηφίους για τη θέση, τα κριτήρια που έθεσε για την πρόσληψή ενός τεχνικού διευθυντή. Με μία λέξη, τη διαδικασία που ακολούθησε.

Το καταπώς φαίνεται βιαστικό της επιλογής συνηγορεί πως δεν ακολουθήθηκαν τα πρέποντα βήματα αναζήτησης και απόφασης που προστάζει η ποδοσφαιρική λογική αλλά όπως είπαμε και παραπάνω, ο Παπαδημητρίου θα κριθεί στη πράξη και με βάση τις δικές του αποφάσεις. Ίσως έπαιξε ρόλο και στο άμεσο της επιλογής, το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός θέλει να έχει κλείσει μέσα στον επόμενο μήνα, τουλάχιστον τρεις πρωτοκλασάτους παίκτες ενόψει των προκριματικών του Champions League και ο οργανισμός ένιωθε πιεσμένος.

Όπως και να 'χει, το καλό για τον ίδιο τον Παπαδημητρίου είναι πως θα έχει την δυνατότητα να φτιάξει πράγματα στον σύλλογο, τα οποία κανείς δεν έκανε τα προηγούμενα χρόνια και από αυτά και μόνο μπορεί να αφήσει το στίγμα του στον Παναθηναϊκό. Έχει μπροστά του μια άσπρη κόλλα χαρτί...