ΑΕΚ: Ανέβασε πολύ ψηλά τον πήχη του επόμενου πρωταθλήματος, κι όχι επειδή πήρε το νταμπλ

Οι τελευταίες εντυπώσεις είναι πάντα πιο έντονες. Γι΄αυτό και σε λίγο θα πιστέψουμε ότι ο Ματίας Αλμέιδα είναι ο επόμενος Πεπ, η εφετινή ΑΕΚ ήταν κάτι μεταξύ Σίτι – Νάπολι, ότι ο Λουτσέσκου είναι ένας ρούκουνας που το έχασε τελείως πια το παιχνίδι στον ΠΑΟΚ και ότι ο Δικέφαλος του Βορρά είναι ένα συνονθύλευμα άπειρων νεαρών χωρίς προσωπικότητα, «λίγων» ξένων και μιας μικτής παλαίμαχων ημι-βετεράνων. Φυσικά τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Η ΑΕΚ κατάφερε να τιμήσει με τον πλέον απόλυτο τρόπο την τεράστια ευκαιρία που της παρουσιάστηκε και κατέθεσε στο «Πανθεσσαλικό» τα ποδοσφαιρικά χαρίσματα που τελικά ήταν τα καταλυτικά για το νταμπλ (αφήνουμε στην άκρη σ' αυτό το σημείωμα Μάσα και Νταμπάνοβιτς). Τα καταλυτικά στοιχεία για να πανηγυρίσει το τρίτο της νταμπλ δεν ήταν τελικά ούτε τα άφθονα γκολ της, ούτε ο επιθετικός πλουραλισμός της, ούτε το πλουσιότατο μεσοεπιθετικά ταλέντο των παικτών της. Η Ενωση δεν σήκωσε την κούπα του πρωταθλητή επειδή σκόραρε ακατάπαυστα στα play offs, αλλά επειδή δέχθηκε μόλις τρία γκολ (τα δύο από τον Αρη). Δεν σήκωσε το Novibet Κύπελλο Ελλάδας επειδή δημιούργησε... δέκα ευκαιρίες, δεν θα μπορούσε άλλωστε παίζοντας με δέκα παίκτες από το 6' λόγω της αποβολής του Ρότα, που προφανώς του χρόνου δεν μπορεί να αποτελεί το βασικό δεξιό μπακ της ομάδας. Τα πήρε όλα γιατί σκλήρυνε. Γιατί άλλαξε. Διότι έμαθε να παίζει για το αποτέλεσμα. Και διότι ο Αλμέιδα κατάφερε να δημιουργήσει τέτοιες «εσωτερικές» σχέσεις στην ομάδα που οδήγησαν τον Μάνταλο να κάθεται στον πάγκο και να αισθάνεται χαρούμενος, τον Πινέδα να παίζει δεξιός μπακ και να είναι χαρούμενος, τον Αραούχο να παίζει man to man τον Ρουμπέν Πέρεθ και να είναι χαρούμενος, τον Τσούμπερ να περιμένει υπομονετικά τη σειρά του...

Του χρόνου όλα θα είναι διαφορετικά. Ο Αλμέιδα θα έχει μια «έτοιμη» ομάδα στα χέρια του, αλλά δεν θα διαθέτει την πολυτέλεια του χρόνου και της προετοιμασίας όπως εφέτος και ο πήχης των απαιτήσεων είναι πια πολύ ψηλά για την ομάδα του. Ο Παναθηναϊκός θα ενισχυθεί, αλλά ουδείς μπορεί να προβλέψει την ατμόσφαιρα με την οποία θα ξεκινήσει τη σεζόν: τα προκριματικά θα παίξουν καθοριστικό ρόλο για την αύρα στην ομάδα, τα οικονομικά δεδομένα, τις μεταγραφές του Αυγούστου... Ο Ολυμπιακός θα αλλάξει προπονητή και αρκετούς παίκτες, φαίνεται ήδη με κοτζάμ Κοδρόν ότι πάτησε το σωστό κουμπί για το restart, μοιάζει απίθανο να παρουσιαστεί τόσο εύθραυστος όσο στην εκκίνηση της περυσινής σεζόν. Ο ΠΑΟΚ είναι σίγουρα στην πιο δύσκολη θέση απ' όλους. Αμφισβητούνται όλοι τώρα, λογικό. Προπονητής, παίκτες, διοίκηση: είπαμε, οι τελευταίες εντυπώσεις είναι αυτές που μένουν για μια ομάδα η οποία ήταν «μέσα» στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος όταν άρχισαν τα play offs και μάλιστα με “διπλό” στο «Κλεάνθης Βικελίδης» στην πρώτη αγωνιστική. Είναι η ώρα της μεγάλης αλλαγής και του οριστικού τέλος του κύκλου των νταμπλούχων πια για τον Δικέφαλο, αλλά αν μείνει ο Λουτσέσκου, θα την βρει την άκρη, αρκεί ο Σαββίδης να υποστηρίξει με θέρμη και όχι από... «υποχρέωση» πια τη νέα σελίδα.

Θα είναι η επόμενη σεζόν τόσο ενδιαφέρουσα όσο η εφετινή; Ουδείς μπορεί να το προβλέψει, αλλά να αρχίσουν τα play offs με τέσσερις διεκδικητές μοιάζει κομμάτι δύσκολο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η εφετινή ΑΕΚ με το δικό της στυλ, τη δική της ένταση, την πληρότητα και την ποιότητα του ρόστερ της στα 8/11, έναν φουλ ενθουσιώδη προπονητή που δείχνει πια να γουστάρει πολύ το πρότζεκτ στην άλλη άκρη της γης και μια ολοκαίνουρια έδρα που άλλαξε τα δεδομένα του συλλόγου, έβαλε τον πήχη πολύ ψηλά. Και για τον εαυτό της, μα περισσότερο για όλους τους ανταγωνιστές της. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο να τη ρίξει κάποιος, διότι είναι ήδη πολύ ψηλά. Οχι λόγω κατάκτησης του νταμπλ. Λόγω της εντυπωσιακής και ταχύτατης αλλαγής της προς το καλύτερο σε πολλά διαφορετικά πεδία λειτουργίας ενός ποδοσφαιρικού club για τα ελληνικά δεδομένα.

Υ.Γ. Συνέβη κι αυτό. Σε τελικό κεκλεισμένων των θυρών περίπου 20 μέλη των δύο ομάδων δεν είδαν live το ωραιότερο γκολ της εφετινής διοργάνωσης, διότι 4-5 εξ αυτών βρίζονταν και οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να σβήσουν τον καυγά! Μην τα ξαναλέμε: ουδεμία σωτηρία...