Η ΑΕΚ... πετάει σε άλλο επίπεδο, με έναν (ακόμη) "πεινασμένο" Μελισσανίδη!

• Η εξαιρετική προοπτική σε αγωνιστικό και κυρίως σε έργα!

Το γήπεδο πλέον υπάρχει... Έζησε την επιστροφή σε αυτό ο ίδιος με τον τρόπο που ίσως δεν είχε καν φανταστεί. Συγκινήθηκε στα εγκαίνιά του, δάκρυσε όπως και εμείς (βασικά κλαίγαμε εμείς), πανηγύρισε το πρωτάθλημα με το come back στην πόλη μας και το γήπεδό μας. Έπειτα ήρθε και η κούπα στον Βόλο, το Κύπελλο, το οποίο είχε στερηθεί και εκείνος όσο όλοι μας μετά το 2016, αν και η ομάδα βρέθηκε σε σερί τελικών. Βίωσε την αποθέωση και τη λατρεία του κόσμου της ΑΕΚ πάρα το γεγονός ότι όπως είχε δηλώσει, συνήθως αυτή μαζί με την αναγνώριση, έρχεται αφού έχει φύγει από τούτη τη ζωή...

Τόσα και άλλα τόσα μπορώ να γράψω για να εξηγήσω όσα αφορούν τον Δημήτρη Μελισσανίδη και τη φετινή σεζόν προκειμένου να καταλήξω σε τι περίμενα να ακούσω και δω στο γεύμα στο οποίο μας προσκάλεσε. Περίμενα να δω έναν γεμάτο άνθρωπο, ήσυχο, που απλά περιμένει τα ματς και θέλει να ζει την καθημερινότητα της ΑΕΚ που οραματίστηκε στο γήπεδο της και σε αγωνιστικό επίπεδο. Τα γράφω αυτά με σκοπό και στόχο για όσα θα διαβάσετε παρακάτω. Διότι μου προκάλεσε τεράστια αλλά και απόλυτα ευχάριστη έκπληξη η διαπίστωσή μου.

Αντίθετα με τα παραπάνω είδα έναν Μελισσανίδη απόλυτα "πεινασμένο" για παραπάνω επιτυχίες, νέους στόχους και φιλοδοξίες, με επιθυμίες για ακόμη μεγαλύτερη γιγάντωση της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ. Να την πάει σε εντελώς άλλο επίπεδο, στο επόμενο, που δεν το συναντάς στην Ελλάδα, αλλά αυτό της αξίζει και της αρμόζει με όσα έχει ζήσει. Δεν σημειώνω τόσο καιρό τυχαία ότι τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμη. Δεν αφορούν μόνο τις αγωνιστικές επιτυχίες οι οποίες έφτασαν όπως νομοτελειακά θα συνέβαινε με όσα δημιουργήθηκαν και την ομάδα που έφτιαξαν.

Η εξαιρετική προοπτική σε αγωνιστικό και κυρίως σε έργα!

Αντιθέτως αναφερόμουν ειδικά σε αυτά που είδαμε και είχαν προγραμματίσει στην ΑΕΚ να γίνουν. Αναφέρομαι στην επιπλέον προοπτική που φέρνουν τα έργα επέκτασης και απογείωσης του προπονητικού κέντρου που περνάει στο επίπεδο κιτρινόμαυρης πολιτείας. Μη ξεχνάμε ότι εκεί ήδη υπάρχει ένα δεύτερο ιδιόκτητο γήπεδο για τον Δικέφαλο, το οποίο θα έχει σύντομα και μια ακόμη κερκίδα από όσες έχουμε δει έως τώρα. Ένα γήπεδο που δύναται να εκμεταλλευτεί και η πρώτη ομάδα, αφού θα δηλωθεί δεύτερη έδρα, στα πρότυπα των υπολοίπων μεγάλων ευρωπαϊκών club.

Θα έχει επίσης σύντομα, σε βάθος διετίας, ένα πεντάστερο ξενοδοχείο, πρόκειται για την απόλυτα αυτάρκεια. Τι σημαίνει αυτό; η απόλυτη πληρότητα σε όλα τα αναγκαία για ένα ποδοσφαιρικό club που θέλει να απογειωθεί. Ένα προπονητικό κέντρο το οποίο πήρε και εξέλιξε σε βαθμό που δεν μπορούσε να οραματιστεί κάνεις φίλος της ΑΕΚ. Αυτά αποδεικνύουν την επιμονή στην... λύσσα του Μελισσανίδη να συνεχίζει να προσφέρει και να μεγαλώνει το club που λατρεύει. Δεν αρκούν οι τίτλοι, αν και είναι σημαντικοί πάντα για τις ποδοσφαιρικές ομάδες, όμως ακόμη πιο ουσιαστικό είναι να εξασφαλίσεις το αύριο!

Ο ΑΕΚτζής πρέπει και μπορεί λοιπόν να αισθάνεται ασφάλεια για το σήμερα της αγαπημένης του ομάδας, αλλά παράλληλα με όσα άκουσε από τον Μελισσανίδη, έχει τη δυνατότητα να αισθάνεται και υπέροχα για το μέλλον του Συλλόγου. Διότι πλέον γνωρίζει ότι εκτός από την εξαιρετική αγωνιστική προοπτική της Ένωσης, η οποία χάρη στον Αλμέιδα και τη διατήρηση του αγωνιστικού πρότζεκτ που τρέχει από πέρυσι είναι εξασφαλισμένη, υπάρχει και η προοπτική επιπλέον απογείωσης στα σημαντικά για ένα club που είναι πάντα τα έργα που μένουν και σε απογειώνουν!

Υγ: Σε άλλο επίπεδο από οποιοδήποτε άλλο ποδοσφαιρικό τμήμα έχουν πάει και οι σχέσεις μεταξύ του Δημήτρη Μελισσανίδη και του Ματίας Αλμέιδα. Σίγουρα συνιστά απόδειξη των όσων αναφέρω το τριήμερο που πέρασαν μαζί, αλλά αρκούσε να δει κάνεις πως μιλούσε ο ιδιοκτήτης της κιτρινόμαυρης ΠΑΕ για τον Αργεντινό τεχνικό. Όπως και όσα είπε για τον Πέτρο Μάνταλο όπου του βγάζω το καπέλο... Διότι ήταν όλα απόλυτα σωστά για τον φυσικό αρχηγό της ΑΕΚ. Δεν θυμάμαι τέτοια ανάλογη σχέση ιδιοκτήτη ομάδας με προπονητή ποτέ ξανά εντός συνόρων...