Πόσα λάθη να ξανακάνει ο ΠΑΟΚ;

• Αντίδραση Σαββίδη
• Τα λάθη που δεν μπορούν να επαναληφθούν
• Το παράδειγμα Κοτάρσκι και ο ΠΑΟΚ που ξέρει τι θέλει

Γύρω από τον ΠΑΟΚ επικρατεί εκνευρισμός. Μετά το κακό τέλος του 2022-2023, υπάρχει ανησυχία στα όρια της απαισιοδοξίας για το μέλλον και την επόμενη σεζόν. Έτσι νιώθω τον κόσμο της ομάδας. Παρά το ότι τους καταλαβαίνω, παρά το ότι έχουν πολλά επιχειρήματα, όλως παραδόξως είμαι λίγο πιο αισιόδοξος. Θα το αιτιολογήσω…

Η σεζόν τελείωσε με οδυνηρό τρόπο για τον Δικέφαλο του Βορρά. Όσο και αν (κάπου-κάπου) πρέπει να θυμόμαστε ότι επί πέντε μήνες (Νοέμβριο-Μάρτιο) η νέα ομάδα του ΠΑΟΚ έπαιξε πολύ καλό ποδόσφαιρο, έμεινε αήττητη σε σερί 17 αγώνων, στο δεύτερο γύρο κέρδισε τους περισσότερους από τους μεγάλους αντιπάλους, στο τελικό απολογισμό βαραίνει:

- Η τεράστια αποτυχία της Ευρώπης

- Η τέταρτη θέση στην οποία δίκαια κατέληξε ο ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα

- Η αποτυχία στο κύπελλο

- Οι δύσκολες προοπτικές που προέκυψαν και για την επόμενη ευρωπαϊκή πορεία.

Αυτά είναι τα πιο σημαντικά, όσο και αν ο ΠΑΟΚ ως σύνολο έχει βάλει ποδοσφαιρικές βάσεις αναδεικνύοντας ταυτόχρονα νεαρούς παίκτες όπως όριζε το βασικό πλάνο του.

Αντίδραση Σαββίδη

Η αποτυχία λοιπόν, ακόμη-ακόμη και η τελική πικρή γεύση που άφησε ο χαμένος τελικός των 11 εναντίον 10, επηρεάζει την κρίση και το συναίσθημα ενόψει του ξεκινήματος της νέας σεζόν. Εγώ το παίρνω ανάποδα! Κατ’ αρχάς ποντάρω στο φιλότιμο και στον εγωϊσμό του Ιβάν Σαββίδη που έτσι και αλλιώς είναι ο πρώτος υπεύθυνος στον καθορισμό πλάνου και πολιτικής. Όταν οι υπεύθυνοι ΠΑΕ και ομάδας απευθύνθηκαν σε αυτόν την περασμένη εβδομάδα, έβαλαν πολύ ψηλά το θέμα του ανταγωνισμού. Και είναι αλήθεια: Η ΑΕΚ ξέφυγε, ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερος έχοντας γερές βάσεις, ενώ ο Ολυμπιακός που υπέφερε, έχει τη δυναμική και τα μέσα για να δυναμώσει και πάλι πολύ γρήγορα. Ο Σαββίδης μας έχει δείξει ως άνθρωπος ότι δεν αντέχει να είναι δεύτερος (πόσο μάλλον τέταρτος) και όταν αυτό συμβαίνει ετοιμάζει πάντα ένα σχέδιο αντεπίθεσης. Αυτό περιμένουμε…

Τα λάθη που δεν μπορούν να επαναληφθούν

Αφήνουμε τον εγωισμό του Σαββίδη και πάμε σε κάτι άλλο που αφορά και εκείνον άμεσα ή έμμεσα. Έγιναν πολλά για να φθάσει και πάλι ο ΠΑΟΚ στην τέταρτη θέση του ελληνικού ποδοσφαίρου, κάτι που πρέπει να θυμόμαστε ότι έγινε δίκαια και όχι συγκυριακά. ΌΛΑ τα λάθη τους τα ξέρουν στον ΠΑΟΚ. Τα λένε! Τα παραδέχονται! Τα βίωσαν για τα καλά μέσα στα γήπεδα. Ε, πώς είναι δυνατόν έξυπνοι και ικανοί ποδοσφαιράνθρωποι που είναι και πιεσμένοι (άρα και πιο προσεκτικοί) λόγω της πρόσφατης αποτυχίας να ξανακάνουν τα ίδια λάθη; Να απαριθμήσουμε;

1) Πλάνο ανανέωσης και ανάδειξης νέων παικτών με άσκοπα εκατομμύρια για μεταγραφές ξένων, ενώ αποδεδειγμένα οι ακαδημίες του ΠΑΟΚ έχουν τους καλύτερους.

2) Η δομική δυσλειτουργία των πάμπολλων ανθρώπων που ασχολούνται με τα μεταγραφικά. Πολλοί! Πάρα πολλοί επειδή δεν υπάρχει η απόλυτη εμπιστοσύνη στους λίγους. Και τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις στην Ελλάδα; Ο ένας βλέπει ανταγωνιστικά τον άλλο και να το μπάχαλο! Να οι ασυνεννοησίες, να οι καθυστερήσεις και η τελική αναποτελεσματικότητα. Η περσινή παραμονή του Μπίσεσβαρ με τον προπονητή να πιστεύει ότι θα πάρει και άλλον μεσοεπιθετικό κάτι που έγινε, η απόκτηση παικτών όπως ο Λούκας Τέιλορ, τα περσινά παθήματα με τους φορ μέσα στην τελευταία προετοιμασία, οι λίστες που δίνονται για να διαλέξει ο προπονητής χωρίς τελικά να υπάρχει τέτοια δυνατότητα για τους πρώτους στόχους που είναι ανέφικτοι, οι καθυστερήσεις στις διαπραγματεύσεις που γίνονται παγκοσμίως αλλά τελικά έχουν και αγωνιστικό κόστος όπως με την άφιξη του Νάρεϊ, είναι μερικά μόνο παραδείγματα.

3) Η συγκαταβατικότητα και τα πολλά «ναι» του Λουτσέσκου, ο οποίος μέσα στην ανασφάλειά του μην τυχόν βάσει της παραπάνω ασυνεννοησίας και αναποτελεσματικότητας, μείνει χωρίς παίκτη σε μία θέση, λέει εύκολα το ναι σε περιπτώσεις που ούτε απέξω από την Τούμπα δεν έπρεπε να περνάνε. Έκανε κακό στον ΠΑΟΚ και στον εαυτό του ο προπονητής και το ξέρει. Θα το ξανακάνει; Ο Λουτσέσκου που χαίρει της μεγαλύτερης εμπιστοσύνης του Σαββίδη σε σχέση με όλους, άρα είναι και ο τελευταίος που ακούει ο ιδιοκτήτης σε τέτοια θέματα.

4) Η αργή προσαρμογή του Μπότο που μέχρι να καταλάβει τα λάθη του με τους νεαρούς ξένους σε σχέση με τους Έλληνες των ακαδημιών του ΠΑΟΚ, μέχρι να αντιληφθεί ότι ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να γίνει Μπενφίκα ή Φέγιενορντ μέσα σε ένα καλοκαίρι, μέχρι να αντιληφθεί ότι στην προσαρμογή όλων των νεοφερμένων έχει μεγάλο ρόλο, χάθηκε χρόνος, βαθμοί, στόχοι και κομμάτι της εμπιστοσύνης του ιδιοκτήτη. Ένας ιδιοκτήτης που ακόμη δεν κατάλαβε (όπως και όλοι μας) γιατί έπρεπε ο ΠΑΟΚ σε αυτή την κρίσιμη φάση, να δαπανήσει 5,5 εκατομμύρια ευρώ σε μεταγραφές για τον Κουαλιάτα και τον Φιλίπε Σοάρες.

5) Τα λίγο-πολύ διφορούμενα μηνύματα για τον κεντρικό στόχο, με βάση το μαξιμαλιστικό που θέλει να επιβάλει ο Σαββίδης και το ρεαλιστικό που ορίζει το ρόστερ σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Εδώ επάνω για να το κλείνουμε, ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να έχει άλλους στόχους πέρα από τον πρωταθλητισμό και την καλή ευρωπαϊκή πορεία. Αρκεί, το ρόστερ να δείχνει εξ αρχής ικανό, ποιοτικό και αρκούντως γεμάτο για να ανταποκριθεί. Το ρόστερ «μιλάει» από μόνο του!

Οι βασικοί λόγοι που ο ΠΑΟΚ φέτος πλήρωσε ακριβά μία ομάδα που δεν έπαιξε μέσα στο γήπεδο βάσει του μπάτζετ και τελικά απέτυχε σε όλους τους αγωνιστικούς στόχους, είναι αυτοί. Μπορεί ο ΠΑΟΚ μετά από μία τέτοια αποτυχία και ενώ ΟΛΟΙ, εντός-εκτός και παραδίπλα γνωρίζουν τα λάθη, να ξανακάνουν τα ίδια; Μία απάντηση είναι… «Όχι. Τώρα μπορεί να κάνουν άλλα λάθη…».

Το παράδειγμα Κοτάρσκι και ο ΠΑΟΚ που ξέρει τι θέλει

Εδώ επάνω θέλω να τονίσω ότι: Πέρα από όλα τα άλλα, ο ΠΑΟΚ με τις βάσεις που έβαλε στην ομάδα του (γράψαμε και παραπάνω ότι δεν είναι όλα μαύρα και άραχνα στην ομάδα) γνωρίζει ΑΚΡΙΒΩΣ τι του λείπει στον βασικό κορμό του ρόστερ του, αλλά και στο συμπλήρωμα για ένα μεγαλύτερο-καλύτερο rotation. Τι θυμίζει αυτό το γεγονός; Πέρσι ο ΠΑΟΚ ήξερε ακριβώς τι θέλει στην πιο κρίσιμη μεταγραφή του, αυτή του τερματοφύλακα. Κάθισαν όλοι μαζί, ανέλυσαν καλά τα δεδομένα, επέλεξαν 15 υποψήφιους, ξεχώρισαν τους δύο βάσει χαρακτηριστικών και ΑΡΚΕΤΑ ΝΩΡΙΣ, πήραν τον ένα, τον Κοτάρκσι σε μία από τις καλύτερες μεταγραφές του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια.

Και τώρα ο ΠΑΟΚ ξέρει ακριβώς τι θέλει. Τους λείπει ποιότητα και προσωπικότητα σε συγκεκριμένες θέσεις. Ένας φορ αρχικά, ένας χαφ άξονα, ένας αριστερός μπακ και ένας μεσοεπιθετικός για τα αριστερά. Είναι οι τέσσερις πρώτοι (ΟΧΙ παίκτες-στοιχήματα 22-23 ετών, αλλά προσωπικότητες) που αλλάζουν την εικόνα και το επίπεδο του ΠΑΟΚ, αν βέβαια η ομάδα προλάβει να κλείσει τους πρώτους στόχους μέσα από τις καλές λίστες που υπάρχουν. Έχουν βάλει ως στόχο την ποιότητα στην μεταγραφή μαζί με την ταχύτητα υλοποίησης και αν μέχρι τις 20-25 Ιουνίου ο ΠΑΟΚ έχει κάνει τις σωστές κινήσεις σε αυτές τις τέσσερις θέσεις, τα άλλα, οι συμπληρωματικοί (στόπερ μετά τον Ίνγκασον, χαφ αν φύγει ο Ντάντας, άλλος ένας μεσοεπιθετικός και φυσικά ένας ακόμη φορ) δεν αποτελούν τόσο δύσκολες εξισώσεις.

Έτσι είναι, έτσι τα βλέπω και άντε να δούμε πόσα λάθη μπορεί να ξαναγίνουν από τον ΠΑΟΚ, αν γίνουν ή αν μπορούν να κάνουν διαφορετικά λάθη ώστε αυτή η ομάδα που έχει βάσεις, έχει ισχυρό ιδιοκτήτη που έχει αποδείξει τη δυναμική του, με ομάδα που παίζει σωστό ποδόσφαιρο αλλά υστερεί ποιοτικά σε μερικές θέσεις, σύνολο με εξαιρετικό προπονητή που πάντα φθάνει το ρόστερ του στο ταβάνι των δυνατοτήτων του, να μην βελτιωθεί και να μην παρουσιαστεί πολύ καλύτερη από τα τέλη Ιουλίου και μετά. Στο τέλος-τέλος πιστεύω ότι είναι δύσκολο να αποτύχουν… Πρέπει να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια!