Η ΑΕΚ εξασφαλίζει το μέλλον της

Και τώρα, που έχει μόλις ολοκληρωθεί η κατά τεκμήριο πιο επιτυχημένη σεζόν της ΑΕΚ στις εγχώριες διοργανώσεις στην Ιστορία των τελευταίων 45 ετών, δεδομένου ότι σε αυτή κατέκτησε το νταμπλ, το μυαλό των φίλων της αρχίζει να πηγαίνει στο “παρακάτω”: ψάχνουν να δουν πόσο πρόκειται να ενισχυθεί η αγαπημένη τους ομάδα και κάνουν όνειρα να δουν τον πρώτο αγώνα Champions League στη νέα έδρα της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Προφανώς το αν θα βρίσκεται ή όχι ο Ορμπελίν Πινέδα στην ομάδα της νέας σεζόν και το πώς θα αντικατασταθεί εφόσον αποχωρήσει είναι σημαντικό. Και φυσικά έχει σημασία ενόψει του “αύριο” το ποιος θα καλύψει το κενό που δημιουργεί η διαφαινόμενη αποχώρηση του Νορντίν Αμραμπατ ή, για να συνεννοηθούμε εύκολα, οποιουδήποτε άλλου εκ των σημαντικών συντελεστών της φετινής επιτυχίας. Όμως όσα άκουσαν οι φίλοι της ΑΕΚ από τον Δημήτρη Μελισσανίδη όταν αυτός αποκάλυψε τα σχέδια της ΠΑΕ για την επέκταση και την ανάπτυξη του προπονητικού κέντρου έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία για το “αύριο”. Και ειδικά οι οπαδοί της ΑΕΚ, τώρα πια που ζουν το νέο γήπεδο και έχουν ήδη αποκομίσει τα πρώτα οφέλη, τα οποία αποτελούν και αναμνήσεις ζωής, λογικά θα αντιλαμβάνονται το μέγεθος της αναβάθμισης της ΑΕΚ όταν θα έχει ολοκληρώσει η διοίκησή της και αυτό το έργο.

Τρεις δεκαετίες πίσω, όταν ξεκινούσα τον δρόμο μου στην αθλητική δημοσιογραφία, η ΑΕΚ όχι απλώς δεν είχε ιδιόκτητο προπονητικό κέντρο, αλλά “κούραζε” το γήπεδό της για προπονήσεις και χρησιμοποιούσε ως προπονητήριο ένα λυόμενο στην περιοχή των Θρακομακεδόνων, εκεί όπου νοίκιαζε ένα οικόπεδο στο οποίο είχε δημιουργήσει δύο γήπεδα ποδοσφαίρου. Δύο δεκαετίες πίσω, όταν κατεδάφισε το γήπεδό της, η ΑΕΚ δεν είχε απολύτως τίποτα. Ούτε γήπεδο, ούτε προπονητήριο, ούτε γραφεία. Ούτε καν λεωφορείο. Δεν της ανήκε τίποτα.

Σήμερα η ΑΕΚ έχει ένα γήπεδο τεσσάρων αστέρων, έχει ιδιόκτητο προπονητικό κέντρο στο οποίο έχει κατασκευάσει την δεύτερη έδρα της, την οποία χρησιμοποιεί η δεύτερη ομάδα της, και ετοιμάζεται να πληθύνει τον αριθμό των αγωνιστικών και των αθλητκών χώρων και να κατασκευάσει ξενοδοχειακή μονάδα. Όλα αυτά μέχρι και πριν από δέκα χρόνια έμοιαζαν σενάρια βγαλμένα από επιστημονική φαντασία για την ΑΕΚ.

Θεωρητικά, στο τέλος της επόμενης διετίας η ΑΕΚ θα έχει οριστικά μπει στην εποχή που δεν θα έχει να ανησυχεί για την μακροημέρευση και την ευημερία της. Με απλά λόγια, θα μπει στην εποχή που θα έχει λυμένα όλα της τα βασικά ζητήματα. Στο γήπεδο και το σημερινό προπονητικό κέντρο θα έχουν προστεθεί εγκαταστάσεις και υποδομές που θα της επιτρέπουν να πιστεύει ότι μπορεί να τα κάνει όλα μόνη της: να φτιάξει ποδοσφαιριστές, να τους προωθήσει στην πρώτη ομάδα, να τους μεταπωλήσει, δηλαδή να συνδυάσει τον πρωταθλητισμό με την οικονομική αυτάρκεια.

Τι θα απομένει; Να ανεβάσει τις προδιαγραφές στην λειτουργία της ακαδημίας της. Δηλαδή να φτάσει σε στελέχωση, ανάπτυξη δικτύου, διαδικασίες ανάπτυξης των ποδοσφαιριστών στο επίπεδο που έχει φτάσει σήμερα η λειτουργία της πρώτης ομάδας και στο επίπεδο που φτάνουν οι εγκαταστάσεις της. Αν το κατορθώσει και αυτό, η ΑΕΚ θα μπορεί μετά από μια διετία να κοιτάξει μπροστά με την αυτοπεποίθηση ενός ποδοσφαιρικού οργανισμού που θα έχει αρχίσει να ξεπερνά τα ελληνικά όρια.