ΑΕΚ: Απαγορεύεται ο εφησυχασμός, επιβάλλεται η... τσίτα!

• Απαγορεύεται η χαλάρωση, ο εφησυχασμός...

Κοιτάζοντας πλέον με ηρεμία και καθαρό μυαλό πίσω στο προηγούμενο καλοκαίρι και πριν από αυτό, για την ακρίβεια από τα τέλη Απριλίου έως την ολοκλήρωση των μεταγραφών στην ΑΕΚ, προκύπτει εύκολα το συμπέρασμα της επιτυχίας για τους νταμπλούχους. Αρχικά σε ότι αφορά στον αγωνιστικό σχεδιασμό και έπειτα σε όλα όσα αφορούσαν το ποδοσφαιρικό τμήμα μέσα, έξω και επί τα αυτά, που σημείωνα και πέρυσι σαν ατάκα αλλά με διαφορετικό συμπέρασμα. Εκτιμώ δε ότι αυτός είναι και ο απόλυτος οδηγός επιτυχίας για τον Δικέφαλο ειδικά από τη στιγμή που μέσα από το νέο γήπεδο και τις επιτυχίες επιτεύχθηκε το πιο σημαντικό...

Αναφέρομαι στη συσπείρωση: όπως έχω σημειώσει ξανά σε τούτο το χώρο, αλλά και στο ράδιο, ο βαθμός ένωσης όλων στην ΑΕΚ είναι τέτοιος που θυμίζει την κατάσταση κοντά 20 χρόνια πίσω (σε επίπεδα συσπείρωσης) το 2004 όταν αναλάμβανε ο Ντέμης Νικολαΐδης. Η ένωση όλων στο στρατόπεδο των νταμπλούχων η οποία ξεκίνησε από το γεγονός της επιστροφής της ομάδας στην πόλη της, στην Νέα Φιλαδέλφεια, είναι δε απίστευτα επίπεδα και ευτυχώς διατηρήθηκε εκεί. Διότι προέκυψε με πλάνο και σχέδιο, όχι όπως το 2018 που μας έκατσε, ένα καταπληκτικό αγωνιστικό αποτέλεσμα που έφερε το νταμπλ.

Κλείνω την παραπάνω ...παρένθεση και συνεχίζω εστιάζοντας σε αυτό που στο δικό μου κεφάλι συνιστά τη φόρμουλα επιτυχίας και διαπιστώνω ότι διατηρείται αν και δύσκολο στο επίπεδο που πρέπει έπειτα από τόσο επιτυχημένο σεζόν. Το μέγεθος της αποτυχίας της χρονιάς πριν από αυτή που στην κιτρινόμαυρη φυλή ζήσαμε την απόλυτη ευτυχία και επιτυχία στο σπίτι μας, στη δική μας πόλη, στην Νέα Φιλαδέλφεια, ήταν τέτοιο που προκάλεσε την απόλυτα σωστή λειτουργία όλων σε όλα τα επίπεδα και πόστα προκειμένου, όχι απλά να μην επαναληφθεί το χάλι της προηγούμενης σεζόν, αλλά να φτάσουμε σε κάτι τόσο μυθικό και επιτυχημένο με το καλημέρα της επιστροφής στα πατρογονικά μας εδάφη!

Το μεγάλο μυστικό για μένα ήταν πως: όλοι λειτουργούσαν στη τσίτα! Η επιστροφή στης Φιλαδέλφειας τα μέρη αν συνδυαζόταν με αντίστοιχα σημαντική αγωνιστική αποτυχία θα προκαλούσε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από όσα ζήσαμε φέτος σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Το αίσθημα της απόλυτης ευτυχίας κάθε φορά που πηγαίναμε γήπεδο δεν θα είχε καμία σχέση με το ανάποδο συναίσθημα αν όλα ήταν όπως την προηγούμενη απόλυτα αποτυχημένο χρονιά. Νομίζω αυτό το καταλαβαίνει και ένα πεντάχρονο παιδί όπως και τι θα ακολουθούσε στης πόλη μας τα ελάχιστα στενά (διαφυγής).

Απαγορεύεται η χαλάρωση, ο εφησυχασμός...

Δεν γινόταν να υπάρχει καν χώρος για το ενδεχόμενο σκέψης αποτυχίας. Οπότε όλοι, άπαντες, ο καθένας από τη δική του θέση, ήταν στην τσίτα. Ο σκοπός και ο στόχος ήταν η επιτυχία του εγχειρήματος και ήταν όλοι στο 100% προσηλωμένοι σε αυτό. Δεν ήρθε τυχαία (μόνο γιατί σε όλα τα ομαδικά αθλήματα και δη στο ποδόσφαιρο χρειάζεται και η τύχη) αυτό το αποτέλεσμα στο τέλος της σεζόν. Ακόμη και την απόλυτη επιτυχία του νταμπλ να μην είχε η ΑΕΚ όλοι αναγνώρισαν ότι η σεζόν που ολοκληρώθηκε ήταν δική της και μπήκαν οι βάσεις για να γίνει η πρωταγωνίστρια και πάλι στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου όπως ίσχυε πάντα όταν είχε το δικό της γήπεδο, στην γειτονιά της.

Αυτό ελπίζω να καταλαβαίνουν όλοι οι άνθρωποι της ΑΕΚ ότι πρέπει να διατηρηθεί. Αυτή η φόρμουλα επιτυχίας. Ποια είναι; Πως άπαντες ήταν στη... τσίτα, ο καθένας από το πόστο του, από τη θέση του. Στη διοίκηση έτρεχαν για το γήπεδο και να προλάβουν να παίξει η ομάδα σε αυτό. Τα στελέχη για το ποδοσφαιρικό τμήμα ήταν στο τρέξιμο για να απομακρύνουν ότι έμοιαζε βαρίδιο στην επιτυχία και να φέρουν ποιότητα σε επίπεδο αγωνιστικό και χαρακτήρα προσωπικότητας. Το τεχνικό team δούλευε και προετοίμαζε τα πάντα από τον Μάιο για τον επόμενο Αύγουστο και όλοι τους είχαν πίσω τους τεράστια πίεση για να πετύχουν!

Όπως λοιπόν προκύπτει από τα παραπάνω και το τελικό αποτέλεσμα υπάρχει κάτι που πρέπει να απαγορεύεται στην ΑΕΚ. Τι είναι αυτό; ο εφησυχασμός! Ελπίζω να συνεχίζουν όλοι με την ίδια προσήλωση και λύσσα για επιτυχία, τη στιγμή που πρέπει να σημειώσω πως δεν έχω καταλάβει να συμβαίνει το αντίθετο έως τώρα. Είναι ωστόσο δεδομένο ότι μετά τέτοια επιτυχία προκύπτει και λίγο χαλάρωση και ειδικά όταν το δύσκολο που προηγήθηκε πέτυχε: να τοποθετηθούν οι σωστές και στέρεες βάσεις για κάτι με συνέχεια, συνέπεια και μέλλον. Όμως όλα με μέτρο. Και η χαλάρωση... Διότι αν ξεφύγει το πράγμα το αποτέλεσμα δεν αργεί να είναι εντελώς διαφορετικό σε όλα τα επίπεδα.

Είναι πιο δύσκολο να διατηρηθείς στην κορυφή από το να βρεθείς σε αυτή. Κάτι που γνωρίζουν όλοι. Επίσης όταν είσαι στα χαμηλά φτάνεις πιο γρήγορα στα ψηλά όπου αφού βρεθείς οι προσδοκίες φτάνουν στον Θεό εκεί που πριν μια χρονιά ακριβώς, τέτοια εποχή, η μπάλα ήταν πολύ χαμηλά και υπήρχε μόνο η ελπίδα. Κάτι που σημαίνει πως ότι και να πετύχαινες, συγκριτικά με το πέρυσι, θα συνιστούσε επιτυχία, πόσο μάλλον το νταμπλ! Διαπιστώνω από το πως λειτουργούν τα στελέχη της ΑΕΚ στο κομμάτι των διαρκείας, οι υπεύθυνοι του αγωνιστικού σχεδιασμού (Κονέ, Κουχάρσκι και Αλμέιδα) στα μεταγραφικά, ότι είναι ακόμη στη τσίτα. Θα το επιβεβαιώσουμε πιο εύκολα σύντομα και στην Ολλανδία που θα είμαστε στην προετοιμασία...

Υγ: Χολή, κακίες και επιθέσεις δίχως λόγο. Όλοι στην Εθνική χάρηκαν με την Νέα Φιλαδέλφεια και οι πρωταγωνιστές λένε ότι βρήκαν έδρα που του κάνει να νιώθουν σπίτι τους. Όμως οι εκτός έπρεπε να στάξουν χολή, ειδικά από το ερυθρόλευκο blog, για ένα γήπεδο που φιλοξένησε 3.500 οπαδούς της Ιρλανδίας δίχως να υπάρχει ένα έστω μισό πρόβλημα και παρατράγουδο σαν επεισόδιο! Ακόμη και τα φασισταριά που έκαναν την εμφάνισή τους σε άλλα γήπεδα έχουν εξαφανιστεί και στα παιχνίδια της εθνικής έρχονται φίλαθλοι και οικογένειες. Μέχρι να γίνει το ματς η χολή αφορούσε τις επιλογές Πογέτ. Για όνομα του Θεού η Εθνική παίζει ας ελπίζουμε να πηγαίνει καλά και σε τελικές διοργανώσεις, εγώ δεν είμαι fan της, αλλά ποτέ δεν παρακαλούσα να χάνει επειδή έπαιζε Φάληρο, ή δεν είχε παίκτες της ΑΕΚ στην αποστολή της (μακάρι να μην παίρνει καθόλου και να είναι καλά για την ΑΕΚ).

Υγ2: Πέρασε στο ντούκου αλλά το χορτάρι λέει πάντα την αλήθεια. Όλοι οι διεθνείς της ΑΕΚ που έπαιξαν με τις εθνικές των χωρών τους, τα πήγαν εξαιρετικά, όλοι τους ήταν από τους καλύτερους στα ματς που συμμετείχαν και αν δεν κάνω λάθος όλοι με νίκες. Στον Θεό η αυτοπεποίθηση και όλοι τους είναι στη τσίτα και με λύσσα για τη νέα σεζόν και τις ευρωπαϊκές προκλήσεις. Καλά τα νέα αυτά...

Υγ3: Σούπερ εικόνα από το μέλλον τα πανηγύρια του Μπακασέτα στο γκολ στης Φιλαδέλφειας τα μέρη, αλλά και η εξωφρενική του ασίστ, η χαρά του για τη νίκη. Άντε να κάνουμε (βαριά) κάνα χρόνο ακόμη υπομονή...