Ολυμπιακός: ο «Σαλίνο», ο «νέος» αρχηγός, η έκπληξη, ο Τζο, ο ρούκι και η διαφορά επίθεσης-άμυνας

Αντί προλόγου: η μεταγραφή του Ισπανού Κίνι είναι κίνηση αλά Σαλίνο, να έχει δηλαδή ο Ολυμπιακός μία ασφαλή κάλυψη και για τα δύο άκρα της άμυνας, όπως είχε τότε (ιδίως επί Μάρκο Σίλβα) με τον Βραζιλιάνο. Ένας έμπειρος μπακ για δεξιά, κυρίως, αλλά κι αριστερά, τον οποίο είχε ο Μαρτίνεθ και στα τρία χρόνια του στην Γρανάδα, με συνολικά πέντε σεζόν στην Α΄ κατηγορία της Ισπανίας.

Είδαμε λοιπόν χθες Ολυμπιακό μετά από δύο μήνες κι αυτό από μόνο του είχε ενδιαφέρον! Πρώτο φιλικό, με μία καλή εικόνα όσο έπαιζαν οι πιο βασικοί, δηλαδή για 65 λεπτά, κι ακόμη περισσότερο για ένα ημίχρονο, με το 2-1 επί της Σλοβάτσκο, που την απερχόμενη σεζόν έπαιξε στους ομίλους του Κόνφερενς Λιγκ και τερμάτισε στην 5^η θέση του πρωταθλήματος Τσεχίας.

Πού να σταθούμε:

Ένα. Στην διάθεση που έβγαλε όλη η ομάδα. Παίζει ρόλο προφανώς κι η παρουσία νέου προπονητή, αλλά όταν βλέπεις να τα δίνει όλα ο Καρβάλιο, που ήταν να κοπεί από την αποστολή στην Αυστρία και να μείνει στο Ρέντη με τους «εντελώς εκτός πλάνων», δεν μπορείς να μην το καταγράψεις.

Δύο. Η αλλαγή ταχύτητας του παιχνιδιού-δεν ήταν μεγάλη, αλλά ευδιάκριτη. Ο Μαρτίνεθ ζητάει να παίζει η ομάδα πιο γρήγορα. Σε κάποιες περιπτώσεις οι συνεργασίες Φορτούνη, Μπιέλ, Ελ Αράμπι ήταν αστραπιαίες κι ήταν πραγματικά κρίμα που δεν έγινε γκολ εκείνη η πάσα του Μπιέλ προς Φόρτου κι Αράμπι στο δεκάλεπτο, γιατί θα ήταν προϊόν μίας εκπληκτικής επίθεσης.

Τρία. Και τα δύο γκολ ήταν αποτέλεσμα της πίεσης ψηλά, με τα κλεψίματα της μπάλας από τον Βρουσάι στο 1-0 και τον Φορτούνη στο 2-0. Με την σφραγίδα φυσικά της εκτελεστικής δεινότητας του Αράμπι, που χθες στα 65 λεπτά που έπαιξε ήταν ένας κανονικός σέντερ φορ υψηλού επιπέδου, δηλαδή ο εαυτός του!

Τέσσερα. Ο Μαρτίνεθ θέλει πολύ επιθετικό τον Ολυμπιακό, «στέλνει» πολλούς παίκτες πολύ μπροστά, αλλά αυτό το παιχνίδι χρειάζεται σωστές πάσες κι όχι εύκολα λάθη. Το γκολ των Τσέχων ήρθε από τέτοιο λάθος του Μασούρα κι αντεπίθεση. Τουλάχιστον άλλες τρεις κόντρα επιθέσεις βγήκαν από κακές πάσες των Μπουχαλάκη, Βρουσάι, Ανδρούτσου

Πέντε. Η ομάδα είχε διαφορά επιθετικά κι αμυντικά. Επιθετικά ήταν επικίνδυνη, έστω κι αν ήταν σχεδόν αποκλειστικός εκτελεστής ο Αράμπι. Αμυντικά δεν είχε την ίδια αξιοπιστία. Ούτε η αντιμετώπιση σε δύο στατικές φάσεις (κόρνερ, φάουλ) ήταν η καλύτερη. Ένα σκορ 2-2 η, 3-2 δεν θα ήταν μακριά. Έφαγε αρκετές φάσεις. Πραγματικά καλός πίσω ήταν μόνο ο Μπα, που καθάρισε τέσσερις στιγμές. Ο Ρέτσος ήταν σταθερός, χωρίς ανάλογη επίδοση, με ικανότητα πάντως να βγάζει την μπάλα από πίσω και να περνάει και καλές πάσες στα χαφ. Ο Ρόντινεϊ όσο εντυπωσιακός ήταν στα μπασίματα του για 20 λεπτά, τόσο ευάλωτος ήταν δύο φορές αμυντικά.

Έξι. Ο Φορτούνης συνεχίζει όπως τελείωσε τον Μάιο, καταθέτοντας ποιότητα και παραγωγή φάσεων, έχοντας το όπλο της προσωπικής ενέργειας, που λίγοι την έχουν. Έχει αλλάξει η ψυχολογία του και δικαιολογημένα του δόθηκε πάλι το περιβραχιόνιο που του είχε αφαιρεθεί από Μαρτίνς. Είναι πραγματικά σε mood αρχηγού.

Εφτά. Ο Πασχαλάκης φαίνεται ότι θα φτύσει αίμα για να πάρει πάλι τη θέση του βασικού γκολκίπερ. Ο Τζολάκης ήταν χθες συνέχεια της εικόνας του στα τρία τελευταία ντέρμπι του πρωταθλήματος τον Μάιο-θα ήταν άριστος αν δεν είχε μία κακή πάσα. Γρήγορος, ασφαλής και με δύο σωρτήριες επεμβάσεις. Ούτε η πρώτη ήταν εύκολη, αλλά η δεύτερη επέμβαση, στην κεφαλιά στο αριστερό παράθυρο του, είναι απόκρουση καριέρας, που ατυχώς έγινε σε φιλικό.

Οκτώ. Χθες είχε και ρούκι ο Ολυμπιακός, τον ούτε 20χρονο Λιάτσο, που κάποτε, στα 16 του είχε παίξει 30 λεπτά στην πρώτη ομάδα, αλλά έκτοτε χάθηκε. Χθες, μετά από 3,5 χρόνια (!), επέστρεψε και άρεσε! Έτρεξε ωραία την μπάλα σαν 8άρι, δεν κρύφτηκε, πάσαρε καλά, μάρκαρε. Έδωσε υποσχέσεις. Με κίνηση ανωριμότητας ένα τακουνάκι έξω από την περιοχή του Πασχαλάκη, που έκανε τον Ραμόν έξω φρενών, καθώς χρειάστηκε να παραχωρήσει κόρνερ, το τέταρτο η, πέμπτο (!) του Βραζιλιάνου σε ένα ημίχρονο.

Εννιά. Ο Μαρτίνεθ ένα παίκτη έβαλε και στα 90 λεπτά, αφού τον Χουάνγκ τον άφησε στον πάγκο, προφανώς γιατί ακόμη δεν είναι στα καλά του. Ο Ντόη μάλιστα έπαιξε ένα ημίχρονο στόπερ κι ένα ημίχρονο αμυντικός χαφ, που ήταν η θέση του πριν τον κάνει σέντερ μπακ ο Μίτσελ. Ως στόπερ είχε μία σωτήρια επέμβαση, αλλά και δύο κακές άμυνες σε κρίσιμες φάσεις και αρκετές λάθος πάσες. Στο κέντρο έψαξε πρώτα τα πατήματα του, δεν μπόρεσε να αντιδράσει καλά στο ξεκίνημα του γκολ των Τσέχων, αλλά μετά ήταν καλύτερος, πιο πιεστικός, πέρασε και μία καλή μπαλιά, αλλά κι ένα επικίνδυνο σουτ. Ίσως ο προπονητής τον έχει στο μυαλό του και για αλλαγή του Ιμπόρα.

Δέκα. Ευχάριστη έκπληξη σίγουρα ο Καρβάλιο. Παίζοντας σε απαιτητικό ρόλο, ως οκτάρι, που δεν το έχει, προσπάθησε πάρα πολύ να ανταποκριθεί, ακόμη και σε ρόλους να κλέβει μπάλες, να γυρίζει πίσω κλπ. Με καλή κατοχή και κράτημα μπάλας, πάσες υψηλού επιπέδου με την μπάλα κάτω, κάθετο παιχνίδι, αλλά και μαχητής. Θα ήμασταν άδικοι, αν κρύβαμε ότι έβγαλε κλάση και μεγάλη όρεξη. Σαν να φώναξε στον προπονητή, «εμπιστέψου με, εγώ θέλω να παίξω στον Ολυμπιακό»-και δεν μπορείς να έχεις μόνο ένα 10άρι (Φορτούνη), αν παίξεις ως ομάδα με 10άρι. Για παράδειγμα, δεν είδαμε το ίδιο πράγμα από τον Ζίνκερναγκελ, έστω με την υποσημείωση της μόλις 25λεπτης συμμετοχής του.

Έντεκα. Έκπληξη δεν θα λέγαμε τον Μπιέλ, ως βασική μονάδα όλη την περασμένη σεζόν. Σίγουρα, όμως, μας άρεσε που τον είδαμε πιο φρέσκο, να βγάζει την ποιότητα του, ιδίως όταν κινούνταν στον άξονα π.χ. βγάζοντας τον Ελ Αράμπι δύο φορές σε θέση γκολ (μία οφσάιντ, αν ήταν, μία το γκολ), αλλά και γενικότερα κάνοντας όμορφες κινήσεις. Αυτό που δεν αλλάζει είναι ότι παίζοντας από δεξιά, όταν κινείται από πλάγια, ναι μεν μπορεί να συνεργαστεί ωραία με τον Ρόντινεϊ, αλλά δεν μπορεί να βοηθήσει όσο πρέπει δημιουργικά. Τρεις φορές βρέθηκε σε φάσεις να πρέπει να πασάρει με το κακό του πόδι, το δεξί-οι δύο ήταν κακές πάσες κι η άλλη, για γκολ, όχι ιδανική.

Δώδεκα. Ξεκίνησε με αποφασιστική ενέργεια το 1-0, αλλά θα περίμενα καλύτερο τον Βρουσάι, στον οποίο ο Μαρτίνεθ έδωσε φανέλα βασικού, αφήνοντας στον πάγκο Μασούρα και Μπιτίκι. Καλό είναι που πέρασε κάποιες επικίνδυνες σέντρες, που βοήθησε πίσω εξαιρετικά αποτελεσματικά σε δύο-τρεις μάλιστα περιπτώσεις, αλλά γενικά πρέπει να βάλει περισσότερη προσωπικότητα στο παιχνίδι του, να φανεί πιο πολύ, να ζητήσει μπάλα. Και πάνω απ΄όλα να σκοράρει. Κυνηγός είναι. Τον νίκησε χθες ο αντίπαλος γκολκίπερ, όταν βρέθηκε απέναντι του, έστω πλάγια.

Άσχετο: Προφανέστατα με εισήγηση του Μαρτίνεθ, που το περασμένο καλοκαίρι ήταν προπονητής της Εσπανιόλ, είχε δοθεί δανεικός τότε ο Βιλένα στην ιταλική Σαλερνιτάνα. Είναι προφανές ότι ο Ολλανδός κεντρικός χαφ δεν άρεσε η, τέλος πάντων δεν ταίριαζε στα πλάνα του νυν προπονητή του Ολυμπιακού. Τώρα, θα τον βρει μπροστά του στο ελληνικό πρωτάθλημα, μετά την κίνηση του Παναθηναϊκού να τον αγοράσει από την Εσπανιόλ.

Η φωτογραφία της ημέρας. Και στα γραφεία και στο Ρέντη και στη Λίγκα και στην ΕΠΟ και στο Καραϊσκάκη και σε όλα τα γήπεδα και στην Αυστρία…