Πέντε στοιχεία από το Παναθηναϊκός-Χάποελ Μπερ Σεβά

• Καλός στη δημιουργία, όχι και στην εκτέλεση
• Έδωσε περισσότερα από όσα συνηθίζει
• Ο εξαιρετικός Λοντίγκιν
• Οι διακριθέντες
• Θέλει χρόνο ο Αϊτόρ

Μετά από πέντε σερί νίκες στα φιλικά της Αυστρίας, ο Παναθηναϊκός αναδείχθηκε ισόπαλος 1-1 με την Μπερ Σεβά το βράδυ της Παρασκευής στη Λεωφόρο, κάνοντας ίσως και το... χατίρι στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς που θεωρεί πως στα ματς προετοιμασίας ένα μη ιδανικό αποτέλεσμα μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για όλο τον οργανισμό. Με δύο διαφορετικές ενδεκάδες, χωρίς τους Σένκεφελντ, Τσέριν, Ιωαννίδη, Βιλένα, Γεντβάι, με τον καύσωνα να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και απέναντί του την καλύτερη ομάδα που αντιμετώπισε μέχρι και σήμερα, το Τριφύλλι είχε καλές και κακές στιγμές, σε ομαδικό και σε ατομικό επίπεδο.

Καλός στη δημιουργία, όχι και στην εκτέλεση

Με αποκορύφωμα την φάση του γκολ έπειτα από την εξαιρετική συνεργασία του Μλαντένοβιτς με τον Βέρμπιτς, οι οποίοι έδειξαν να έχουν καλό επίπεδο επικοινωνίας πάνω στο χορτάρι στο διάστημα που χρησιμοποιήθηκαν, ο Παναθηναϊκός έφτιαξε κι άλλες φάσεις αλλά δεν κατάφερε να τις αξιοποιήσει. Δημιουργικά το πρόσημο είναι θετικό, αρκετές από τις ευκαιρίες ήρθαν από την σωστή πίεση ψηλά αλλά ο βαθμός δεν μπορεί να είναι καλός και στην εκτέλεση.

Ο Σπόραρ έχασε ένα τετ α τετ, ο Τζούρισιτς επίσης. Αμφότεροι έκαναν εύκολη την ζωή του αντίπαλου τερματοφύλακα. Ο Γερεμέγεφ έχασε κι εκείνος μια μεγάλη ευκαιρία ενώ ο Χουάνκαρ αντί να δώσει στον αμαρκάριστο στο ύψος της μικρής περιοχής Σουηδό φορ, προσπάθησε λανθασμένα να τελειώσει μόνος του την φάση.

Με τα ματς της χρονιάς κόντρα στην Ντνίπρο να βρίσκονται προ των πυλών, ο Παναθηναϊκός πρέπει να κατανοήσει πως τα πάντα θα κριθούν σε λεπτομέρειες των λεπτομερειών. Και όταν παράγεις 5-6 καθαρές ευκαιρίες, δεν γίνεται να στέλνεις μέσα μόνο την μία γιατί θα έχεις πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο.

Έδωσε περισσότερα από όσα συνηθίζει

Το μεγαλύτερο ''όπλο'' του Παναθηναϊκού είναι η ανασταλτική του συμπεριφορά αλλά στο χθεσινό φιλικό υστέρησε σε αυτό το κομμάτι, επιτρέποντας στην Χάποελ Μπερ Σεβά περισσότερα από όσα συνηθίζει. Φυσικά όταν από την αμυντική τετράδα απουσιάζει ο Σένκεφελντ και στο δεύτερο μέρος τα δίδυμα ήταν, Σιδεράς-Κάτρης και Φικάι-Κάτρης, με τον Σιδερά να μην βρίσκεται σε καθόλου καλό βράδυ έχοντας λάθος αντιδράσεις σε κρίσιμες στιγμές, είναι λογικό απέναντι σε μια ποιοτική ομάδα να έχεις θέματα.

Οι όχι και τόσο καλές αντιδράσεις στο αμυντικό τρανζίσιον έφεραν ακόμη περισσότερα προβλήματα αλλά αναφορά μπορεί να γίνει μόνο για αυτό το ματς και όχι γενικότερα, καθώς επαναλαμβάνουμε η σύνθεση της άμυνας ήταν πειραματική και φυσικά αυτό δεν αποτελεί ιδανικό σενάριο δέκα ημέρες πριν το παιχνίδι με την Ντνίπρο, όπου για παράδειγμα ο τρίτος στόπερ(εν προκειμένω ο Γεντβάι) θα έπρεπε ήδη να είναι διαθέσιμος και με καλά επίπεδα ''χημείας'' με τους συμπαίκτες του.

Ο εξαιρετικός Λοντίγκιν

Κάνει φοβερή προετοιμασία ο Γιούρι Λοντίγκιν. Φοβερή. Σε προπονήσεις και φιλικά είναι εξαιρετικός και αν δεν είχε απέναντί του, τον mvp της περσινής σεζόν, Αλμπέρτο Μπρινιόλι, δεν θα συζητούσαμε καν για το ποιός θα έπρεπε να ξεκινήσει βασικός την σεζόν. Έκανε δύο σπουδαίες επεμβάσεις στο δεύτερο μέρος, ήταν καλός με την μπάλα στα πόδια, έδωσε ηρεμία και ασφάλεια στην άμυνά του. Είναι ποδοσφαιρική... ευλογία για τον Παναθηναϊκό να διαθέτει δύο σούπερ τερματοφύλακες.

Οι διακριθέντες

Ποιοί άλλοι ξεχώρισαν; Φυσικά ο Μλαντένοβιτς που σε ρόλο κεντρικού χαφ στην ανάπτυξη λειτούργησε καλά αλλά μέσα στο παιχνίδι πρέπει να βγαίνει πιο πολλές φορές στη φυσική του θέση στα αριστερά για να προσφέρει σέντρες, όπως εκείνη στον Βέρμπιτς. Ο Σλοβένος σκόραρε ξανά και δείχνει πιο ''ζωντανός'', πιο ενεργός σε σχέση με πέρσι και μακάρι να καταφέρει να γυρίσει την παρτίδα. Αυτή την στιγμή μοιάζει να έχει προβάδισμα για τα αριστερά.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Γερεμέγεφ ήταν καλός με αποκορύφωμα την πάρε-βάλε πάσα στον Τζούρισιτς, με τον Σέρβο χαφ να έχει καλές στιγμές αλλά να πρέπει να είναι πιο ''μέσα'' στο παιχνίδι και όχι να έχει εκλάμψεις. Η Λεωφόρος θαύμασε την ικανότητα του Φικάι με την μπάλα στα πόδια αλλά ο κορυφαίος όλων μετά τον Λοντίγκιν ήταν ο Ζέκα.

Σαν να γύρισε ο χρόνος πίσω στο 2017. Η ίδια ένταση, η ίδια αποτελεσματικότητα, η ίδια μαχητικότητα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Από την πρώτη ημέρα λέμε και γράφουμε πως δεν ήρθε για να συμπληρώσει το ρόστερ αλλά για να παλέψει για χρόνο συμμετοχής. Και το αποδεικνύει πάνω στο χορτάρι.

Θέλει χρόνο ο Αϊτόρ

Το δείγμα πλέον είναι μεγάλο και το συμπέρασμα πιο ασφαλές. Ο Αϊτόρ θέλει ακόμη χρόνο. Κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι. Χθες για παράδειγμα δεν του ''βγήκε'' τίποτα, εκβίασε καταστάσεις μέσα στο παιχνίδι με ενέργειες και επιλογές που στα καλά του δεν θα έκανε.

Θέλει να γυρίσει στην προ τραυματισμού κατάσταση άμεσα και αυτό δεν είναι εύκολο και του ''χαλάει'' το μυαλό. Ίσως να μην τον ευνόησε το γεγονός πως χθες έπαιξε δεξιά, πάνω στην γραμμή και όχι αριστερά, κλείνοντας προς τα μέσα. Πήγε σε περισσότερα 1vs1, έχασε τις μονομαχίες, εκνευρίστηκε και μπήκε στο... off.

Είναι πολύ σημαντικό κεφάλαιο για τον Παναθηναϊκό και όσο πιο γρήγορα καταλάβει ότι είναι λογικό να χρειάζεται χρόνο, τόσο το καλύτερο για τον ίδιο και τον σύλλογο.