Μία είναι η μαγική λέξη για τον Μαρτίνεθ στον Ολυμπιακό

Βασικό συμπέρασμα από τα τρία πρώτα φιλικά του Ολυμπιακού, αυτά στην Αυστρία, τη νίκη (2-1) επί της Σλοβάτσκο και τις ισοπαλίες (1-1) με την Νόρτζελαντ (1-1) και την Σαμπάχ (1-1): η ομάδα παρήγαγε φάσεις, αλλά και έφαγε φάσεις.

Τα τέσσερα γκολ (τρία του Ελ Αράμπι κι ένα του Μασούρα) σε τρία παιχνίδια δεν είναι πολλά, αλλά ο Ολυμπιακός έκανε αρκετές ακόμη καθαρές ευκαιρίες για γκολ. Ο Μπιέλ δεν είχε καν μία στοιχειώδη ευστοχία χάνοντας όλες τις φάσεις που είχε, ακόμη κι ένα τετ α τετ. Ο Μασούρας έχασε κι αυτός ένα τετ α τετ, ο Αράμπι είχε δοκάρι και άλλες ευκαιρίες, ο Φορτούνης κι αυτός είχε τις δικές του, το ίδιο κι ο Βρουσάι, ενώ ο Μπιτίκι είχε κι αυτός δοκάρι.

Αυτό ήταν καλό, ότι δηλαδή βγήκαν φάσεις-το κακό είναι ότι τα τελειώματα δεν ήταν τα καλύτερα, ειδικά του Μπιέλ. Ο Φορτούνης ήταν ο πιο δημιουργικός παίκτης, οι Μασούρας-Μπιέλ έφτιαξαν από ένα γκολ και από μία ευκαιρία, ενώ έκαναν δουλειά κι οι ακραίοι μπακ (Ρόντινεϊ, Ρέαμπτσιουκ και λίγο που έπαιξε ο Κίνι) και είχαν τις στιγμές τους και οι Βρουσάι, Καρβάλιο, με τον Χουάνγκ.

Αμυντικά ο Ολυμπιακός δεν ήταν το ίδιο καλός-κι αυτό δεν φαίνεται μόνο από το προφανές, ότι δέχθηκε από ένα γκολ σε κάθε φιλικό, αλλά κι από τις φορές που χρειάστηκε να επέμβουν κυρίως ο Τζολάκης, αλλά κι ο Πασχαλάκης, γενικότερα δε από τις ευκαιρίες που έβγαλαν οι αντίπαλοι της ομάδας του Μαρτίνεθ, που καλή αμυντική συμπεριφορά είχε μόνο στο φιλικό με τη δευτεραθλήτρια Δανίας.

Σα μία συνέχεια της περασμένης σεζόν είδαμε δύο-τρία λάθη από τον Ρόντινεϊ, ένα από τον Τζολάκη (κόστισαν από ένα γκολ), αδυναμία του Ανδρούτσου να καθαρίσει μία σέντρα (στοίχισε το άλλο γκολ), κυρίως όμως ασταθή απόδοση από τους Μπα, Ρέτσο, Ντόη στην καρδιά της άμυνας και όχι καλή ανασταλτική εικόνα στον άξονα της μεσαίας γραμμής απ΄ όποιους κι αν έπαιξαν. Ακόμη χειρότερη δε από την επιθετική τετράδα. Με κερασάκι στην τούρτα, τη φανερή αδυναμία του Ολυμπιακού στις στατικές φάσεις, τόσο στο να δημιουργήσει ευκαιρίες, όσο και στο να αποφύγει να φάει ευκαιρίες μέσα από αυτές.

Συμπέρασμα: Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ πρέπει να βρει την ισορροπία στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Ισορροπία μέσα από δουλειά, αλλά και μέσα από προσθήκες ποιοτικών παικτών.

Το μυστικό είναι αυτή η λέξη, ισορροπία. Μία ισορροπία που είναι σαφές ότι δεν είχε βρει στις δύο τελευταίες σεζόν του στο ισπανικό πρωτάθλημα, τόσο με την Εσπανιόλ, όσο και με την Γρανάδα.

Η Εσπανιόλ την περασμένη σεζόν (2022-23) παρότι υποβιβάστηκε είχε την 6^η καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος με 52 γκολ, αλλά και τη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος με 69 γκολ. Κι αν θέλουμε να το αναλύσουμε ακόμη παραπάνω, μέχρι την 27^η αγωνιστική, όταν ήταν ο Μαρτίνεθ στον πάγκο της, είχε την 10^η καλύτερη επίθεση και την 3^η χειρότερη άμυνα.

Η Γρανάδα την τελευταία σεζόν του Μαρτίνεθ στον πάγκο της (2020-21) τερματίζοντας στην 9^η θέση της βαθμολογίας είχε κι αυτή τη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος με 65 γκολ παθητικό, αλλά την 10^η καλύτερη επίθεση με 47 γκολ ενεργητικό.

Το περίεργο, ας το πούμε έτσι, είναι το 2019-20, πρώτη του σεζόν στην Α΄ κατηγορία του ισπανικού ποδοσφαίρου, ο Μαρτίνεθ με την Γρανάδα είχε βρει ακριβώς αυτό το πράγμα, την ισορροπία σε άμυνα κι επίθεση. Με τη νεοφώτιστη τότε ομάδα να έχει την 8^η καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος με 45 γκολ παθητικό, αλλά και την 5^η καλύτερη επίθεση με 52 γκολ ενεργητικό. Γι΄ αυτό, άλλωστε, και είχε βγει στην Ευρώπη, παίρνοντας την 7^η θέση στην Πριμέρα, ισοβαθμώντας στην 6^η με τη Ρεάλ Σοσιεδάδ, που είχε ένα γκολ παραπάνω διαφορά.

Όλο το μυστικό είναι να βρει την ισορροπία τώρα και στον Ολυμπιακό…

Άσχετο: Αν μη τι άλλο ο Κορδόν με τον Μαρτίνεθ έχουν το δικό τους σκεπτικό. Ενώ μπορούσαν να πάρουν τον Ντανιέλ Αμαρτέι, τον 28χρονο Γκανέζο στόπερ που έμεινε ελεύθερος από τη Λέστερ, είπαν «όχι». Πολύ απλά γιατί δεν είχε τα χαρακτηριστικά που ήθελαν. Κι ο Αμαρτέι, που είναι καλός στόπερ αλλά δεν έχει ηγετικά στοιχεία, πήγε στην Μπεσίκτας.

Η φωτογραφία της ημέρας: Σε ανύποπτο χρόνο είχα γράψει ότι δεν θα ήταν ο Μπάτρα ο στόπερ που θα έπαιρνε ο Ολυμπιακός-κι όπως είδατε ο Ισπανός πήγε στην Μπέτις κι ο Ολυμπιακός πήρε τον Φρέιρε. Τώρα ακούω ότι ο δεύτερος στόπερ του Ολυμπιακού δεν θα είναι ο Ντουάρτε. Για να είμαι ακριβής, τουλάχιστον ο Κορδόν δεν θα ήθελε να είναι αυτός.

Όπως ακούω κι ότι o Μαρτίνεθ με τον Κορδόν έχουν απορρίψει η, αλλιώς έβαλαν στις κάτω σειρές της λίστας για τα εξτρέμ τον Φρανσουά Καμανό, τον 28χρονο διεθνή με τη Γουϊνέα, που έμεινε ελεύθερος από τη Λοκομοτίβ Μόσχας. Θέλουν εξτρέμ καλύτερο στο ένας μ΄ έναν και να παίζει και γραμμή. Όχι π.χ. στιλ Ζίνκερναγκελ, που συνέχεια συγκλίνει προς τον άξονα.