Παναθηναϊκός: Η προεργασία του Μουντάκη που οδήγησε τον κέρβερο Μπρινιόλι στο να γίνει ο ήρωας των πέναλτι

• Μια αγκαλιά που λέει πολλά

Σε αυτό το επίπεδο, οι λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά.

Την ώρα που ο Μαρθελίνο έβαζε κάτω από τα δοκάρια τον Μπλάνκο, έναν πορτιέρε που στην Θέλτα είχε πιάσει 1/24 εκτελέσεις από την άσπρη βούλα, την ώρα που ο Ισπανός τεχνικός παραδέχονταν πως δεν είχε δουλέψει καθόλου στα πέναλτι, ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε σαν... αστακός στη διαδικασία που έκρινε τελικά την πρόκριση στα play-offs του Champions League.

Τύχη στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο η σκληρή δουλειά, η ανάλυση, η πρόβλεψη των καταστάσεων που μπορούν να προκύψουν σε ένα παιχνίδι. Το Τριφύλλι δεν άφησε τίποτα στην τύχη και δικαιώθηκε.

Πριν την ρεβάνς του Βελοντρόμ, ο προπονητής τερματοφυλάκων του Παναθηναϊκού, Γιώργος Μουντάκης, είχε αναλύσει τα χτυπήματα όλων των παικτών της γαλλικής ομάδας από τα έντεκα βήματα.

Όταν ήρθε η στιγμή ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι να κάτσει κάτω από τα δοκάρια στη... ρώσικη ρουλέτα, ο Μουντάκης ήξερε τις προτιμήσεις του καθενός και με μία κίνηση των χεριών ενημέρωνε τον Ιταλό κίπερ για τις πιθανότητες να καταλήξει η μπάλα σε μία από τις δύο γωνίες. Η απόδοση της δουλειάς ήρθε με το... καλημέρα. Ο Μπρινιόλι νίκησε τον Γεντούζι με σπουδαία επέμβαση και οι ''πράσινοι'' πήραν προβάδισμα πρόκρισης.

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως ο ''Μπρίνιο'' έπεσε σωστά στα τρία από τα τέσσερα πέναλτι των Γάλλων, ολοκληρώνοντας μία μυθική εμφάνιση που τον έχρισε ως τον αδιαφιλονίκητο mvp του αγώνα.

Μια αγκαλιά που λέει πολλά

Εκτός από την ουσία των πραγμάτων, υπάρχει και ένα στιγμιότυπο μετά το τέλος του ματς, που δείχνει πολλά για το κλίμα που επικρατεί στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού. Η ομάδα είναι μια οικογένεια, μια ''γροθιά'', το γενικό καλό μπαίνει πάντα πάνω από το προσωπικό.

Ο Μπρινιόλι έπεσε στην αγκαλιά του Λοντίγκιν και του Ξενόπουλου. Με αυτούς δουλεύει καθημερινά μαζί στο Κορωπί, ο ένας υποστηρίζει πάντα τον άλλον και δεν έχει περάσει αρκετός καιρός από τα λεγόμενα του Ιταλού στο Gazzetta, όπου αποθέωνε τόσο τον Λοντίγκιν όσο και τον Ξενόπουλο.