Ολυμπιακός: το αποτέλεσμα, το πνεύμα, τα πέναλτι, οι τελικές κι ο αντιΜπακαμπού!

Τι μου αρέσει από αυτό που βλέπω από τον Ολυμπιακό του Μαρτίνεθ, έτσι όπως τον έχουμε δει στα τρία πρώτα επίσημα παιχνίδια, αλλά και στα φιλικά του;

Πρώτον, ότι κυνηγάει πολύ το αποτέλεσμα. Κι όσο και αν μας αρέσει να βλέπουμε ωραίο ποδόσφαιρο, πρωτίστως στο ποδόσφαιρο μετράει το αποτέλεσμα-να θυμίσω ότι ο 3^ος στη βαθμολογία του περσινού πρωταθλήματος Ολυμπιακός είχε την καλύτερη επίθεση;

Δεύτερον, ότι το παλεύει πολύ μέσα στο παιχνίδι για να πάρει ό,τι μπορεί παραπάνω, βγάζοντας ένα πνεύμα μαχητή. Κάπως έτσι, κερδίζει την Γκενκ με γκολ στο πρώτο λεπτό, παίρνει την πρόκριση στο Βέλγιο με γκολ στο 95^ο λεπτό και κερδίζει στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με γκολ στο 63’ και στο 87’. Ας κρατήσουμε δε και το εντυπωσιακό 3-1 επί της Ρέιντζερς στην Γλασκώβη (παρά την γρήγορη ισοφάριση των Σκοτσέζων), αλλά και ότι η ομάδα ισοφάρισε στο β΄ ημίχρονο, ενώ έχανε σε δύο φιλικά (1-1 με τη Νόρτζελαντ και τη Σαμπάχ).

Τρίτον, γίνεται μία προσπάθεια από τον προπονητή να γίνει πραγματικά ο Ολυμπιακός πιο ομάδα, πιο οικογένεια, κάτι που δεν είναι ποτέ εύκολο όταν υπάρχουν τόσοι παίκτες να έρχονται και τόσοι παίκτες να θέλουν να φύγουν η, σκέτο να φύγουν.

Τι δεν μου αρέσει, πέραν της εξόφθαλμης αδυναμίας για παραγωγή καλύτερου ποδοσφαίρου, με την απουσία ενός παίκτη όπως ο Βαλμπουενά, έστω για αλλαγή 20-30 λεπτών, να μην βοηθάει στο σχετικό κομμάτι; Κακά χούγια που βλέπαμε και στην περασμένη σεζόν, δεν έχουν κοπεί τη φετινή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ευκολία με την οποία δίνουν τα πέναλτι οι παίκτες του Ολυμπιακού.

Στα τρία πρώτα επίσημα παιχνίδια έχουν ήδη παραχωρήσει δύο! Ένα ο Φρέιρε υπέρ της Γκενκ στο Βέλγιο κι ένα ο Μαντί υπέρ του Πανσερραϊκού στο Καραϊσκάκη. Κι αν το πρώτο ήταν μία λάθος απόφαση του Αργεντίνου στόπερ, το δεύτερο ήταν μία εντελώς αψυχολόγητη ενέργεια εκ μέρους του Αφρικάνου χαφ. Στην εποχή του VAR να είσαι δίπλα στη φάση με σηκωμένο το χέρι; Να προσέξουμε ότι από τα έξι φιλικά του Ολυμπιακού, στα δύο οι παίκτες του έκαναν πέναλτι! Ο Ρόντινεϊ υπέρ της Νόρτζελαντ κι ο Πασχαλάκης υπέρ της Ρέιντζερς. Άρα, σε εννιά παιχνίδια οι «ερυθρόλευκοι» έχουν τέσσερα πέναλτι στο παθητικό τους-είναι πάρα πολλά.

Η πιο σημαντική αδυναμία, όμως, έχει να κάνει με την κακή ποιότητα στις τελικές του Ολυμπιακού-σε τρία 90λεπτα έχουμε δει όλες κι όλες μόλις τρεις!!! Το γκολ του Φορτούνη με την Γκενκ, το γκολ του Αλεξανδρόπουλου στο Βέλγιο και το γκολ του Μπιέλ με τις Σέρρες (αφαιρώντας το πέναλτι του Ελ Αράμπι προχθές). Δεν υπήρχε κάποια άλλη τελική του Ολυμπιακού να πεις ότι πραγματικά προβλημάτισε έναν αντίπαλο τερματοφύλακα-εξ ου και δεν υπάρχει δύσκολη επέμβαση για τους γκολκίπερ της Γκενκ και των Σερρών! Ακόμη και το δοκάρι του Καρβάλιο την Κυριακή ήταν στο εξωτερικό μέρος. Το πολύ να μνημονεύσουμε ως καλό το λίγο άστοχο σουτ του Ρόντινεϊ στο τελευταίο λεπτό του προχθεσινού αγώνα.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μαρτίνεθ στις δηλώσεις του στο συνδρομητικό κανάλι αμέσως μετά το παιχνίδι στάθηκε τρεις φορές σε αυτό ακριβώς το πράγμα, ότι λείπουν από την ομάδα του οι καλές τελικές-κι όπως πρόσθεσε και οι καλές τελευταίες (ασίστ) και προτελευταίες (προασίστ) πάσες. Δεν ξέρω αν εννοούσε ότι πρέπει να έρθουν παίκτες που να έχουν καλές τελικές, ασίστ και προασίστ, όμως το είπε τρεις φορές μέσα σε δύο λεπτά, άρα ήταν φανερό ότι το βλέπει ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Μπορούμε να καταγράψουμε…

Πρώτον, σέντερ φορ του Ολυμπιακού έχει σκοράρει μόνο από πέναλτι (ο Αράμπι στις Σέρρες). Στα δύο πρώτα παιχνίδια οι Αράμπι και Ελ Καάμπι δεν είχαν καν τελική! Με τον Πανσερραϊκό είχαν τρεις κεφαλιές (όλες άστοχες, δυο ο Καάμπι και μία ο Αράμπι, η πιο απειλητική) από δύο σέντρες του Μαντί και μία του Μπιέλ, ενώ ο Αράμπι είχε κι ένα (εντελώς) άστοχο γυριστό κι ένα άλλο που κόντραρε στην άμυνα. Στα φιλικά ο Αράμπι σκόραρε και αυτή την στιγμή είναι μονόδρομος να παίζει βασικός μέχρι να έρθει άλλος, καλύτερος, καθώς ο Καάμπι ψάχνει τα πατήματα του-και δεν είναι ότι δεν σκοράρει, είναι ότι π.χ. ακόμη κι όταν ο Σκάρπα τον έβγαλε με έξυπνη πάσα σε θέση για να κάνει μία καλή πάσα μέσα από την περιοχή, έστειλε την μπάλα πάνω σε αμυνόμενο.

Δεύτερον, ο άλλος καλύτερος σκόρερ της ομάδας τα προηγούμενα χρόνια, ο Μασούρας, έχει απαράδεκτα τελειώματα όσες φορές βρέθηκε σε φάσεις, συνεχίζοντας τη δυστοκία του μέσα σε όλο το 2023. Ιδίως τις δύο φορές στο 1-0 με την Γκενκ, αλλά και προχθές με τον Πανσερραϊκό, και τις τρεις φορές που βρέθηκε σε θέση βολής. Στη μία μάλιστα, αντί να στείλει την μπάλα προς τα μέσα στην εστία, έστω από πολύ πλάγια, την έστειλε προς τα έξω! Έχει χάσει την επαφή του με τα δίκτυα (ένα γκολ στα έξι φιλικά), τουλάχιστον όμως προσπαθεί πολύ και βοηθάει παντού σε όλο το γήπεδο. Π.χ. προχθές στο α΄ ημίχρονο που έπαιξε, ήταν ένας κυνηγός που τον ένιωσε η αντίπαλη άμυνα. Στο β΄ ημίχρονο που μπήκε ο Καάμπι φάνηκε ελάχιστα.

Τρίτον, ο Μπιέλ πέτυχε επιτέλους ένα πολύτιμο γκολ προχθές, αλλά κι αυτός είχε τραγικά τελειώματα, στη ρεβάνς με την Γκενκ και γενικά σκοράρει με δυσκολία σε όλο το 2023. Χρυσοπληρώθηκε ακριβώς για την ικανότητα του στο σκοράρισμα, αλλά στην πραγματικότητα έχει απογοητεύσει. Με εξαίρεση το γκολ του στο 1-1 στη Λεωφόρο, σκόρερ τον έχουμε δει μόνο σε ματς με μικρομεσαίες ομάδες, που έληξαν 6-0, 5-0, 4-1, 4-0 και 3-0.

Νομίζω ότι τζάμπα επιμένουν στον Ολυμπιακό να τον βάζουν από δεξιά, γιατί όταν βρεθεί σε θέση για σουτ η, πάσα με το δεξί πόδι, στο 90% θα αποτύχει, πολύ απλά γιατί δεν είναι δεξιοπόδαρος. Κι αυτό που εν τέλει συμβαίνει, είναι να χάνει τα γκολ, να πέφτει η ψυχολογία του, να εκνευρίζεται η εξέδρα κλπ.

Το όπλο του είναι το καλό του αριστερό πόδι, το οποίο από δεξιά μπορεί να το αξιοποιήσει μόνο όταν συγκλίνει και σουτάρει με εσωτερικά φάλτσα-όμως πόσα τέτοια σουτ μπορεί να γίνουν γκολ; Και με τις Σέρρες είδαμε ότι σκόραρε όταν βρέθηκε σε θέση να σουτάρει από τον άξονα με το αριστερό του πόδι.

Τέταρτον, ο Φορτούνης είχε αρχίσει να δίνει λύσεις στο σκοράρισμα στα φιλικά (δύο γκολ), και το συνέχισε και με την Γκενκ στο Καραϊσκάκη, αλλά κι αυτός ως σούμα μέσα στο 2023 και τουλάχιστον μέχρι τώρα βάζει γκολ με το σταγονόμετρο, βοηθώντας όμως πολύ δημιουργικά.

Εν κατακλείδι, λείπει πολύ ο Μπακαμπού, που είχε εξελιχθεί στο β΄ μισό του 2023 ως ο κύριος σκόρερ της ομάδας. Και πρέπει να αντικατασταθεί με ένα καλό γκολτζή…-παρεμπιπτόντως, ο Κονγκολέζος και στη Γαλατασαράι έχει ξεκινήσει σε πολύ χαμηλούς τόνους, χωρίς να κάνει σεφτέ στα πέντε πρώτα παιχνίδια του.

Παρεμπιπτόντως, ο Σκάρπα πήρε τη θέση του Χουάνγκ κι ο Μπρίνιτς του Αλγκασίμ Μπα στη λίστα του Ολυμπιακού για τα παιχνίδια με την Τσουκάριτσκι. Έχουν παραμείνει δε σε αυτή κι όλα τα παιδιά της Β ομάδας, οι Μπαγκαλιάνης, Μαυρουδής, Λιάτσος, Σουρλής, Τσέλιος, Καράκουτης, Σαπουντζής, Αποστολόπουλος.

Άσχετο: Ρώτησα αν μπορεί ο Ολυμπιακός να πάρει έστω δανεικό τον Ποντένσε, που είναι υπό παραχώρηση από τη Γουλβς, και μου είπαν όχι. Ρώτησα αν ισχύει ότι πάει για τον Ζαγαρίτη ως εναλλακτική λύση στη θέση του αριστερού μπακ και μου είπαν όχι. Ακόμη και για τον Μπογέ μου είπαν όχι. Έτσι μου είπαν, έτσι σας λέω.

Η φωτογραφία της ημέρας: Την επομένη κιόλας του 2-1 της ΑΕΚ επί της Ντινάμο Ζάγκρεμπ είχα καταγράψει ότι οι Κροάτες είχαν πάρει σπουδαίες προκρίσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ με εκτός έδρας νίκες, αλλά ποτέ μετά από εντός έδρας ήττα τους στο πρώτο ματς. Η εξέλιξη του αγώνα δικαίωσε πλήρως τη διαπίστωση, με την Ντινάμο να κτυπάει πολύ δυνατά το διπλό, στο τέλος όμως να μην το παίρνει. Για το ζευγάρι της ΑΕΚ με την Άντβερπ, έχω να παρατηρήσω ότι εδώ και αρκετά χρόνια οι ελληνικές ομάδες τις περνάνε τις βελγικές. Η ίδια η ΑΕΚ την Κλαμπ Μπριζ, ο ΠΑΟΚ την Γκεντ, ο Ολυμπιακός την Άντβερπ και τώρα την Γκενκ.

Για το ζευγάρι του Παναθηναϊκού με την Μπράγκα μπορώ να θυμηθώ πως όταν ο Γιοβάνοβιτς έκανε την απίστευτη πορεία με τον ΑΠΟΕΛ στο Τσάμπιονς Λιγκ πριν μία δεκαετία, είχε αποκλείσει μία γαλλική (τη Λιόν) στα πέναλτι και μία πορτογαλική (την Πόρτο) ομάδα. Και τώρα απέκλεισε πάλι μία γαλλική ομάδα (Μαρσέιγ) στα πέναλτι και παίζει πάλι με μία πορτογαλική (Μπράγκα)!