Μαρτίνεθ, ένας προπονητής που ζητάει επίθεση, με ή χωρίς την μπάλα

Εξ ορισμού, στην ανάλυση της απόδοσης μιας ομάδας, ένα παιχνίδι αποτελεί ελάχιστο δείγμα και γι’ αυτό δεν εξάγονται συμπεράσματα - δεν μπορείς καν να ισχυριστείς ότι έχεις γνωρίσει τα βασικά στοιχεία της αγωνιστικής ταυτότητας μιας ομάδας μετά από ένα ματς. Και επειδή στην προκειμένη περίπτωση συζητάμε για ένα ματς “11 VS 10” από το 4’ο λεπτό, προφανώς αυτό το ματς δεν αποτελεί αντιπροσωπευτικό κομμάτι δείγματος της απόδοσης του Ολυμπιακού. Υπάρχουν όμως κάποιες διαπιστώσεις που αποτελούν δείγματα της ιδέας του Ντιέγκο Μαρτίνεθ για το παιχνίδι. Ιδέες που γνωρίζαμε από πριν ότι πρεσβεύει και έχουμε αρχίσει να επιβεβαιώνουμε, στα πρώτα του βήματα με τον Ολυμπιακό, ότι εξακολουθεί να τις πιστεύει. Στο ματς απέναντι στον Πανσερραϊκό ο Ολυμπιακός κατέγραψε την 2η καλύτερη επίδοσή του στην διάρκεια του τελευταίου ημερολογιακού έτους σε αγώνα πρωταθλήματος στην μέτρηση της πίεσης προς τον αντίπαλο. Καλύτερη επίδοση είχε μόνο σε ένα ματς στη Λαμία τον περασμένο Φεβρουάριο απέναντι στην τοπική ομάδα. Η μέτρηση του δείκτη PPDA (passes per defensive action) που ήταν περίπου διπλάσια (4.29) από τον μέσο όρο του Ολυμπιακού στην διάρκεια του τελευταίου έτους στο πρωτάθλημα (8.83) δηλώνει ότι σε αυτό το παιχνίδι ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ πίεσε τους ποδοσφαιριστές του προκειμένου αυτοί να ανεβαίνουν ψηλά στο τερέν για να πρεσάρουν στην μπάλα όταν την είχε ο Πανσερραϊκός. Και οι 34 φορές που επανέκτησε ο Ολυμπιακός την κατοχή της μπάλας ψηλά στο τερέν είναι ρεκόρ έτους και μάλιστα με διαφορά, δεδομένου ότι η καλύτερη επίδοση που είχε σε παιχνίδι ήταν οι 25 επανακτήσεις ψηλά στο τερέν - τον περασμένο Ιανουάριο απέναντι στον ΟΦΗ και κατά μέσο όρο δεν ξεπερνούσε τις 15.

Η ησυχία του “Καραϊσκάκης” λόγω των άδειων εξεδρών μας επέτρεπε να ακούσουμε τον προπονητή του Ολυμπιακού και να αντιληφθούμε ότι πίεζε την ομάδα του προκειμένου να γίνεται πολύ πιεστική από την πρώτη στιγμή της προσπάθειας του Πανσερραϊκού να ξεκινήσει να χτίζει μια επίθεση. Το υποθέταμε ότι αυτή θα είναι μια από τις αρχές στο μοντέλο παιχνιδιού που θα παρουσιάσει με τον Ολυμπιακού, αλλά τώρα αρχίζουμε να το επιβεβαιώνουμε.

Το δεύτερο στοιχείο που έγινε ευδιάκριτο στο ματς της 1ης αγωνιστικής είναι το σχετικό με την νοοτροπία του Ισπανού προπονητή για την διαχείριση των στιγμών προκειμένου να δημιουργήσει δυναμική και να την εκμεταλλευτεί. Ο Μαρτίνεθ έκανε νωρίς τις αλλαγές και έβαλε την ομάδα του να κάνει επιθέσεις με ρίσκο - δηλαδή με πολλούς ποδοσφαιριστές τοποθετημένους ψηλά και σε υψηλό ρυθμό, ο οποίος απαιτεί μικρό χρόνο κατοχής και αριθμό επαφών με την μπάλα για κάθε ποδοσφαιριστή του. Το ξέρει ότι η ομάδα του δεν είναι ακόμη όσο ώριμη χρειάζεται προκειμένου να ανεβάζει αποτελεσματικά το τέμπο, διότι για να ανεβεί επιτυχώς το τέμπο απαιτούνται πολλές τακτικές ενέργειες, αλλά εκτίμησε ότι με αυτό τον τρόπο αφενός θα αυξήσει τις πιθανότητες δημιουργίας χώρου για να επιτεθεί η ομάδα του και αφετέρου θα κουράσει μια ομάδα που δεχόταν διαρκώς επιθέσεις και έτσι θα την λυγίσει. Με την ασφάλεια της αποτελεσματικότητας του άμεσου πρέσινγκ όταν έχανε την μπάλα, στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός έκανε 27 οργανωμένες επιθέσεις - περίπου τις διπλάσιες από τον μέσο όρο του τον τελευταίο χρόνο (15).

Το ματς δεν προσφέρεται για εκτιμήσεις σχετικά με την ποιότητα της ομαδικής λειτουργίας του Ολυμπιακού στα παιχνίδια, ούτε για συμπεράσματα σχετικά με το τακτικό κομμάτι. Αποτελεί όμως ένα σημάδι σχετικό με τη νοοτροπία του Μαρτίνεθ, το οποίο ουσιαστικά επιβεβαιώνει την φήμη του. Αν δεν αλλάξει μυαλό, ο Ισπανός θα παρουσιάσει μια ομάδα που θα πιέζει τον αντίπαλο και θα του επιτίθεται όταν δεν έχει την μπάλα, η οποία θα προσπαθεί να πηγαίνει τα ματς σε υψηλό τέμπο με στόχο να κάνει πολλές επιθέσεις και πολλές τελικές.