Ο Ολυμπιακός προσπαθεί να γίνει πάλι κανονικός. Κι έχει πολλή δουλειά ακόμη
Κακά τα ψέματα, τα αποτελέσματα όλους μας επηρεάζουν. Κι όσο ο Ολυμπιακός παίρνει τα αποτελέσματα, όπως κάνει μέχρι τώρα (τρεις νίκες και μία ισοπαλία-πρόκριση στα τέσσερα πρώτα επίσημα παιχνίδια του), σε γενικές γραμμές όλοι ευχαριστημένοι θα είναι.
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία ο Ολυμπιακός πρέπει να μας κάνει ευχαριστημένους. Αλλά και αρκετά πράγματα για τα οποία θα πρέπει να μας προβληματίζει. Ξέχωρα από το ατομικό επίπεδο, που ενδιαφέρει τους πολλούς οπαδούς, υπάρχει το ομαδικό επίπεδο, το οποίο κανονικά θα έπρεπε να μας ενδιέφερε περισσότερο όλους. Διότι από την ομάδα ξεκινάνε όλα κι όχι από τα άτομα-η ποιότητα των ατόμων είναι αναμφίβολα σημαντική, όμως αλλιώς θα αναδειχθεί μέσα από μία κανονική ομάδα κι αλλιώς από μία προβληματική ομάδα.
Την Πέμπτη υπάρχει μία φάση στο 13ο λεπτό, που καταδεικνύει ότι αυτός ο Μαρτίνεθ προσπαθεί να φτιάξει μία κανονική ομάδα: κάνει βολέ ο αντίπαλος γκολκίπερ κι ο Ελ Καάμπι έχοντας γυρίσει πολύ πίσω, παίρνει την κεφαλιά. Η μπάλα φτάνει στον Μασούρα, που κάνει λάθος πάσα, αλλά κυνηγάει τη φάση και την κλέβει. Οι Σέρβοι παίρνουν την κατοχή της μπάλας, όμως ο Φρέιρε βγαίνει πρώτος πάνω της και κόβει. Η μπάλα πάει πάλι στην Τσουκάριτσκι, όμως ο Μασούρας ξανά πέφτει στη φάση και την ξανακλέβει!
Ποιος δίνει βάση σε τέτοιες φάσεις, θα μου πείτε. Μα από κάτι τέτοιες στιγμές καταλαβαίνεις τη νοοτροπία που βγάζει μία ομάδα. Βλέπεις τρεις παίκτες του Ολυμπιακού να σκίζονται για να μην χάσει η ομάδα την μπάλα η, για να την ξαναπάρει. Όταν έχεις τέτοιο πνεύμα ως ομάδα, το ποδόσφαιρο θα σε ανταμείψει-τρία λεπτά μετά, ο Φορτούνης σκόραρε το δεύτερο γκολ…
Έχει σημασία να δούμε ότι ο προπονητής επιμένει σε κάποιες διαδικασίες. Έχω ήδη καταγράψει ότι με εντολή του τα στόπερ, ιδίως τα πιο…νιάτα, ο Ρέτσος κι ο Ντόη, βγαίνουν και μαρκάρουν πολύ ψηλά, έχοντας διπλή αποστολή: και να πάνε πρώτοι στην μπάλα για να την πάρουν, αλλά και να ξεκινήσουν αυτοί την επίθεση της ομάδας τους. Ο Ρέτσος έτσι βγήκε σαν καμικάζι μόλις στο 3ο λεπτό και κέρδισε την μπάλα που έφτασε στον Βρουσάι για την έξοχη σέντρα από την οποία προήλθε το 1-0 του Ελ Καάμπι. Κατά τον ίδιο τρόπο είχαν ξεκινήσει και τα δύο γκολ την Κυριακή με τον Πανσερραϊκό, όταν ο Ντόι τότε είχε μαρκάρει πολύ ψηλά και ξεκίνησε τις φάσεις!
Γίνεται μία δουλειά από τον Ισπανό. Και στις στημένες φάσεις. Δεν ξέρω αν ήταν έμπνευση της στιγμής η γρήγορη εκτέλεση του κόρνερ από Φορτούνη και Μπιέλ και η σέντρα του πρώτου που έφερε το 3-0 του Ελ Καάμπι, ξέρω όμως ότι προσπαθούν οι «ερυθρόλευκοι» να δουλέψουν κάποιες κομπίνες για να βγάλουν φάσεις. Κι ήταν ευχάριστο που ήρθε το πρώτο για τη νέα σεζόν γκολ για τον Ολυμπιακό από μία στατική φάση, αυτό το κόρνερ.
Η μεγάλη επιθετικότητα «από τα αποδυτήρια» ήταν σήμα κατατεθέν του Ολυμπιακού επί χρόνια στο Καραϊσκάκη, αλλά είχε χαθεί εδώ και πολύ καιρό. Τώρα, βλέπουμε δύο γκολ και μία κερδισμένη αποβολή στα πρώτα δύο λεπτά των τριών εντός έδρας αγώνων-με τον Μαρτίνεθ να μας θυμίζει ότι και στο φιλικό με τον Αστέρα στο Ρέντη η ομάδα είχε σκοράρει στο ξεκίνημα!
Ατυχώς, υπάρχουν πολλά που πρέπει να δουλευτούν στον Ολυμπιακό. Ας μην γελιόμαστε, βλέπουμε διάφορα θέματα να έχει η ομάδα, μικρότερα και μεγαλύτερα. Για παράδειγμα, στο τέλος των αγώνων της πέφτει πολύ ο βαθμός συγκέντρωσης ανασταλτικά: έφαγε γκολ από τους Σέρβους στο 93’, ενώ ήταν τυχερή που η Γκενκ είχε δοκάρι στο Καραϊσκάκη στο 96’ και χαμένη ευκαιρία στο Βέλγιο στο 98’…
Η άμυνα ακόμη δεν έχει βρει τη λειτουργία της σε βασικές στιγμές, όπως στην εφαρμογή του οφσάιντ. Υπάρχει μία φάση στο 52΄, στη μεγαλύτερη ευκαιρία της Τσουκάριτσκι στο παιχνίδι, με την κακή προβολή προ του Πασχαλάκη, που η διάταξη της άμυνας του Ολυμπιακού μοιάζει με…ό,τι να΄ ναι: αντί να δεις τέσσερις σε μία ευθεία, βλέπεις τον Φρέιρε να κρατάει βάθος και τους άλλους τρεις να είναι άλλος εδώ κι άλλος εκεί. Το ότι δεν μπήκε το γκολ ήταν καθαρά συγκυριακό. Γενικά, το να σου κάνει πέντε καθαρές ευκαιρίες η ομάδα αυτή στο Καραϊσκάκη, δεν σου περιποιεί τιμή.
Οι αμυντικές στατικές φάσεις είναι ένα άλλο σοβαρό ζήτημα. Είδαμε την Πέμπτη τον Πασχαλάκη να σώζει την εστία του στην κεφαλιά από το κόρνερ, είδαμε τις Σέρρες να κερδίζουν πέναλτι σε κεφαλιά από κόρνερ και χέρι του Μαντί, είδαμε την Γκενκ και στα δύο παιχνίδια να παίρνει κεφαλιές σε κόρνερ και να απειλεί. Το…γυροφέρνει δηλαδή ο Ολυμπιακός να φάει γκολ από τέτοια φάση.
Ο Μαρτίνεθ προτιμάει μία μεικτή διάταξη άμυνας στα αμυντικά κόρνερ: υπάρχει ένας παίκτης (Ελ Καάμπι) στο πρώτο δοκάρι, υπάρχουν τέσσερις παίκτες (Φρέιρε, Ιμπόρα, Ρέτσο, Κίνι) στην ίδια ευθεία να μαρκάρουν με ζώνη κι άλλοι τρεις (Βρουσάι, Μασούρας, Μαντί) να μαρκάρουν στο ύψος του πέναλτι τους αντίπαλους ψηλούς, με τον Μπιέλ στο ημικύκλιο της περιοχής να προσέχει για κάποιο σουτ και τον Φορτούνη να προσέχει μη γίνει πάσα.
Μέσα από αυτή τη διάταξη προέκυψε η μεγάλη ευκαιρία της Τσουκάριτσκι με την κεφαλιά ακριβώς στην καρδιά της άμυνας, προδίδοντας και μία αδυναμία του σχηματισμού, αφού έτσι όπως είχαν τοποθετήσει οι Σέρβοι τους παίκτες τους, είχε ένα αντίπαλο ο Μαντί, δύο ο Μασούρας και τρεις ο Βρουσάι! Οπότε, έμεναν αμαρκάριστοι τρεις Σέρβοι. Κι ο ένας από τους τρεις πήρε την κεφαλιά…Ίσως, δηλαδή, πρέπει να γίνει πιο ευέλικτος ο Ολυμπιακός σε αυτό το κομμάτι. Π.χ. ο Φορτούνης μάρκαρε τον…κανένα στη γωνία της περιοχής, αφού δεν υπήρχε περίπτωση να εκτελεστεί το κόρνερ με πάσα.
Θέλω να καταλήξω λέγοντας ότι είναι μικρά μικρά πραγματάκια, λεπτομέρειες όπως λέμε, που όμως κάνουν τη διαφορά και στις οποίες η ομάδα θέλει ακόμη πολλή δουλειά. Το καλό είναι ότι ο Μαρτίνεθ δείχνει προπονητής με ικανότητα να χτίσει.
Άσχετο: Ο Χασάν έχει ακόμη ένα χρόνο συμβολαίου με τον Ολυμπιακό, σε ένα μήνα το αργότερο θα είναι διαθέσιμος μετά τον τραυματισμό του, όπως διαβεβαιώνει ο ίδιος, αλλά μην το δένουμε και κόμπο ότι θα παίξει στην ομάδα μέσα στη φετινή σεζόν. Δεν θα απέκλεια ένα νέο δανεισμό, όπως της προηγούμενης διετίας στην Τουρκία. Ούτε καν και οριστική αποχώρηση του από το σύλλογο. Παρεμπιπτόντως, αυτός που μπορεί να φύγει για την Τουρκία είναι ο Ραντζέλοβιτς.
Η φωτογραφία της ημέρας: Κρίθηκε σκόπιμο να φύγει δανεικός ο Ραμόν, με τον ερχομό του Ορτέγκα και του Ρίτσαρντς, σε συνδυτασμό και με τη δυνατότητα του Κίνι να παίζει αριστερά. Από τον Βραζιλιάνο, τον οποίο είχαν αγοράσει τον Ιανουάριο με 1,5 εκ. Ευρώ, στον Ολυμπιακό πιστεύουν ότι μπορεί να έχουν κάποια στιγμή οικονομική ωφέλεια-με την Εσπανιόλ συμφώνησαν οψιόν αγοράς 3,2 εκ. Ευρώ για το άλλο καλοκαίρι.
Κατά τα άλλα: Σημαντική ημέρα για τον Κεϊτά η χθεσινή, αφού μετά από ένα ολόκληρο χρόνο έπαιξε μπάλα, έστω 20 λεπτά στο φιλικό του Ολυμπιακού Β με τον Πανιώνιο, με την παρουσία του μάλιστα να συνδυάζεται με τη μείωση του σκορ της ήττας από 0-3 σε 2-3. Το παιδί αυτό το είχε φέρει ο Ολυμπιακός εδώ κι ενάμιση χρόνο από την Ακαδημία της Ρεάλ Μαδρίτης με προοπτική την πρώτη ομάδα του, αλλά ένας σοβαρός τραυματισμός τον κράτησε έξω πολλούς μήνες δύο φορές!
Θα είναι και μία ενίσχυση για τον Ολυμπιακό Β, που έχει επιλέξει μέχρι τώρα στο καλοκαίρι να μην κάνει μεταγραφές, πέραν των παιδιών από τον Άρη που είχε κλείσει από πέρυσι, του Σγουρού και του Τανούλη, στην τον Ρολάκη από τον ΟΦΗ. Και πώς να πάρει και πολλούς άλλους παίκτες, από την στιγμή που είναι όλοι από την περσινή ομάδα εδώ. Και είναι πάρα πολλοί.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
