Η γκέλα της αστοχίας και ό,τι πει ο Αλμέιδα!

Κάθε αρχή και δύσκολη αναφέρει ο (στο παρελθόν) θυμόσοφος λαός μας και η ΑΕΚ το εμπέδωσε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα δεν κατάφερε να επικρατήσει της αντίστοιχης του Γκαρσία και υποχρεώθηκε σε ισοπαλία την οποία, βάση της εικόνας πάντα της αναμέτρησης, δεν την άξιζε σε καμία των περιπτώσεων! Αντιθέτως η Ένωση έπρεπε να επικρατήσει και μάλιστα με σχετική ευκολία στο τελικό σκορ αν κρίνουμε από τις φάσεις που δημιούργησε, πλην του χαμένου πέναλτι, αλλά δεν κατάφερε να βρει δεύτερη φορά δίχτυα...

Για την ακρίβεια όφειλε να είχε σκοράρει πολύ πριν φτάσει στην ισοφάριση! Αλλά υπάρχουν και αυτές οι βραδιές και εμείς στην ΑΕΚ τις συναντάμε αρκετές φορές από πέρυσι και ήδη φέτος. Είναι ένα θέμα το οποίο έχουμε συζητήσει και εξαντλήσει η αναποτελεσματικότητα και ήρθε να μας πονέσει στην πρεμιέρα όπου η πρωταθλήτρια Ελλάδας έπρεπε να παίξει με πολλές αλλαγές στην ενδεκάδα της ελέω Ευρώπης. Όχι γιατί παίζει απλά την Τετάρτη τη ρεβάνς με την Αντβέρπ, αλλά επειδή είχε προηγηθεί και μια εβδομάδα με τρία ματς σερί και δύο ταξίδια. Ο Δικέφαλος επιβεβαίωσε ότι δύναται να ανταποκριθεί ακόμη και με τόσες πολλές αλλαγές, αρκεί να έκαναν αυτή που έπρεπε τη δουλειά τους, να έβρισκαν έστω στο 10% των φάσεων που δημιούργησαν το πλεκτό!

Αν το έκαναν αυτό θα είχε επικρατήσει σβηστά με σκορ 3-1 η ομάδα του Πελάδο και δεν θα είχαμε καν κουβέντα και αναλύσεις από ειδικούς και μη σήμερα και έως την αναμέτρηση με τους νταμπλούχους Βελγίου. Όμως ήρθε η γκέλα της αστοχίας για να μας θυμίσει το αυτονόητο: αν δεν σκοράρεις δεν κερδίζεις! Όχι ότι το είχαμε ξεχάσει από πέρυσι. Αν η Ένωση και την προηγούμενη σεζόν έκανε αυτά που έπρεπε στο τελείωμα των φάσεων θα είχε κλειδώσει τον τίτλο προτού καν μπει στη διαδικασία των play off του πρωταθλήματος. Ωστόσο δεν το έκανε τότε και ...ίδρωσε για να πανηγυρίσει την κούπα που άξιζε, δεν τα κατάφερε και χθες, με αποτέλεσμα να μην πάρει το τρίποντο που άξιζε.

Συμβαίνουν κι αυτά στο κανονικό ποδόσφαιρο... Όχι πάντα βέβαια! Οι νταμπλούχοι έφτασαν να καταγράψουν 36 τελικές, να έχουν κατοχή στο 82% με ουσία, να χάσουν πέναλτι, να έχουν δοκάρι, να απώλεσαν τέσσερις φάσεις με διπλές ευκαιρίες για γκολ, να δουν τον αντίπαλο τερματοφύλακα να τους σταματάει σε τουλάχιστον 8 περιπτώσεις! Δεν είναι κάτι το οποίο συναντάς συχνά σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, μα συμβαίνει, έτυχε να το υποστεί η ΑΕΚ με ότι αυτό συνεπάγεται για την κουβέντα που θα άνοιγαν όσοι έχουν την άποψη πως δεν έγιναν σωστά τα πράγματα, είτε από τον Αλμέιδα, είτε από συγκεκριμένους παίκτες, είτε από τη διοίκηση στο κομμάτι της ενίσχυσης.

Ότι πει και θελήσει ο Αλμέιδα!

Πάντα στη στραβή αναδεικνύεται η άποψη του αντίθετου από το τι συνέβη στο ματς. Η ΑΕΚ γράφουμε, λέμε και έχουμε υποστηρίξει καιρό θέλει στόπερ, αν κρίνουμε από όσα είπε ο Ματίας Αλμέιδα δεν θα πάρει, είτε συμφωνεί κάνεις με αυτό είτε όχι, δεν σημαίνει πως η ομάδα δεν κέρδισε τις Σέρρες για αυτόν τον λόγο! Αν το πιστεύει αυτό κανείς, τότε βλέπει το δέντρο, χάνει το δάσος και δημιουργεί λανθασμένο συμπέρασμα στο κεφάλι του και έπειτα στην κουβέντα της ποδοσφαιρικής ανάλυσης. Το συγκεκριμένο ματς, με τις ίδιες ομάδες, τις ίδιες ενδεκάδες, το ίδιο έργο, όσες φορές αν το έπαιζαν ξανά θα είχε νικήτρια την ΑΕΚ, όσοι θέλουν και μπορούν το καταλαβαίνουν.

Ο φορ του γκολ, όπως είναι αποδεδειγμένα πριν το συγκεκριμένο ματς, Φαν Βέερτ, κατάφερε να γίνει ο πλέον μοιραίος της ΑΕΚ και της αναμέτρησης. Όχι γιατί έχασε το πέναλτι, αυτό συμβαίνει, αλλά διότι σπατάλησε και τουλάχιστον άλλες 5 φάσεις για να κάνει ένα έστω γκολ. Ο Ολλανδός φορ έχει επιβεβαιώσει στο χορτάρι πως δεν χρειάζεται πάνω από τρεις φάσεις για να βρει δίχτυα, σε αυτό το επίπεδο, με αντίστοιχο (πόσο μάλλον με τον συγκεκριμένο) αντίπαλο. Κι όμως χθες έχασε τα άχαστα που λέμε λαϊκά! Διότι στην πραγματικότητα όλα μπαίνουν και όλα χάνονται!

Κι αφού δεν μπήκαν τα ...άχαστα, εννοείται πως, η κουβέντα πήγε σε όλα εκείνα που δεν έχουν άμεση σχέση με την γκέλα της ΑΕΚ. "Πού είναι ο στόπερ που θέλουμε από την αποχώρηση Τζαβέλλα;", "μήπως δεν κάνουν τα άκρα στην άμυνα;", "πρέπει να βρούμε τερματοφύλακα!" και άλλα πολλά... Τα οποία συζητάμε και αναλύουμε καθημερινά αλλά όταν έρχεται η γκέλα ακόμη περισσότερο! Ωστόσο γνωρίζουν όλοι πως ένα από τα δεκάδες χαμένα γκολ να έμπαινε θα λέγαμε για τις αδυναμίες αλλά δεν θα μας είχαν στοιχίσει την ισοπαλία. Διότι η αλήθεια είναι πως ακόμη και να το έπνιξε ο... Τσακίρης πορτιέρο, ακόμη και να μην έκοβε ο... Τσακίρης στόπερ, αν στην επίθεση υπήρχε ποσοστό της τάξης του 10% της στην ευστοχία, η νίκη ήταν ήδη εξασφαλισμένη...

Από κει και πέρα επειδή έλαβα και μηνύματα για το "είναι δυνατόν να λέει αυτά ο Αλμέιδα για στόπερ:", να υπογραμμίσω και να ξεκαθαρίσω με απόλυτα ξεκάθαρο και εμφατικό τρόπο πως είμαι απόλυτα της άποψης: ότι πει ο Πελάδο! Αντιλαμβάνομαι και σέβομαι κάποιον που θα υποστηρίξει πως "καλά ρε Τσακ δεν έχει και το αλάθητο του πάπα", μα για μένα είναι πάνω και από αυτό, το αλάθητο του συγκεκριμένου... Το γράφω από τώρα για να εξηγούμαι και να μη παρεξηγούμαι... Είναι ακόμη Αύγουστος και το υπογραμμίζω. Ακόμη και τα λάθη του είναι τα σωστά, σέβομαι το να μη το δέχεται κάποιος, να είναι αντίθετος, δεν έχω θέμα, αλλά αξιώνω το ίδιο και από αυτόν που έχει την παραπάνω άποψη, να σεβαστεί και τη δική μου.

Υγ: Ο Ροδόλφο Πισάρο αρχίζει να βγάζει στο 60% μέρος της ποιότητάς του. Θέλει κι άλλα ματς και με τους βασικούς αργότερα για να δείξει ακόμα περισσότερα πράγματα από το σπουδαίο ταλέντο του. Η τύχη δεν του χαμογέλασε, είδε την προσπάθειά του να σταματάει στο δοκάρι, το κερδισμένο πέναλτι να χάνεται και τον ίδιο σε ριμπάουντ από προσπάθεια του Γιόνσον να περνάει λίγο άουτ. Όμως το ντεμπούτο στην αρχική ενδεκάδα ήταν πολύ καλό, απεριόριστα ενθαρρυντικό και ουσιαστικό. Δυστυχώς δεν ήρθε η νίκη και το αποτέλεσμα αδικεί και τη δική του απόδοση.

Υγ2: Πού να μην έδιναν χέρι μαρς πέναλτι στην Λεωφόρο, όπως έγινε στην Νέα Φιλαδέλφεια στο πρώτο 45λεπτο και δεν δόθηκε η ξεκάθαρη παράβαση του Σουηδού άσου των φιλοξενούμενων, τι ανακοίνωση θα έβγαζαν στον Παναθηναϊκό. Εννοείται πως θα ποντάρουν στην τοξικότητα, το έκαναν και πέρυσι, φέτος στο διπλάσιο, αναμενόμενα πράγματα. Αν κρίνω από πέρυσι θα πω: μακάρι...