Δεν έχει κάνει κάποιο ποδοσφαιρικό θαύμα ο Ολυμπιακός, αλλά…

Ο Ολυμπιακός έπαιξε μέσα σε μία εβδομάδα, από Κυριακή σε Κυριακή, τρία παιχνίδια μέσα στο Καραϊσκάκη. Κι είναι καλό που σε κάθε αγώνα έκανε βήματα προς τα εμπρός.

Την περασμένη Κυριακή είχε δυσκολευθεί αφάνταστα να κερδίσει (2-0) τον Πανσερραϊκό που έπαιζε με παίκτη λιγότερο σε ολόκληρο το 90λεπτο. Παρά τις 26 τελικές και το 73-27 ποσοστό κατοχής, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν ανοίξει το σκορ μόλις στο 63’ και το ρευστό 1-0 έμενε έως το 87’, οπότε κι είχαν κλειδώσει την πολύτιμη (δες και ΑΕΚ-Πανσερραϊκός 1-1…) νίκη στο 87’.

Την Πέμπτη ο Ολυμπιακός υποδέχθηκε την Τσουκάριτσκι και τέλειωσε το ματς από το ημίχρονο (3-0), με τη χαλάρωση του όμως στο φινάλε έφαγε ένα γκολ (3-1), ενώ τώρα θα μπορούσε να είχε πάει για βόλτα στη ρεβάνς στη Σερβία.

Χθες η ομάδα του Μαρτίνεθ υποδέχθηκε τον Ατρόμητο και του έβαλε άλλα τέσσερα γκολ (4-0)! Έχοντας μία ακόμη καλύτερη ισορροπία και καταφέρνοντας για πρώτη φορά από το ξεκίνημα της σεζόν να σκοράρει τόσο στο α΄, όσο και στο β΄ ημίχρονο, αφού μέχρι τώρα πετύχαινε γκολ μόνο σε ένα ημίχρονο, άλλοτε το α΄ και άλλοτε το β΄, σε κάθε παιχνίδι του!

Όχι, δεν έχει κάνει κάποιο ποδοσφαιρικό θαύμα ο Ολυμπιακός, κρίνοντας από τους συγκεκριμένους αντιπάλους του, όμως όταν ενσωματώνεις στην ομάδα σου 10 καινούργιους παίκτες κι έχεις προπονητή ενός διμήνου, δεν είναι ποτέ όλα τόσο εύκολα. H δε πρόκριση επί της δευτεραθλήτριας Βελγίου Γκενκ δεν ήταν και τόσο…μικρό πράγμα, ειδικά αν θυμηθούμε και το Άντβερπ-ΑΕΚ 1-0 με τους Βέλγους με παίκτη λιγότερο σε όλο το β΄ ημίχρονο κι ότι η διαφορά στο τέλος του περασμένου πρωταθλήματος μεταξύ Άντβερπ και Γκενκ ήταν ένας πόντος, από το μεταξύ τους παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής (2-2) με το γκολ στο 94΄ που χάρισε τον τίτλο στην Αμβέρσα.

Σίγουρα ο Ολυμπιακός έχει βοηθηθεί από τη συγκυρία ότι έχει δώσει μέσα στο σπίτι του τα τέσσερα από τα πέντε πρώτα παιχνίδια του σε αυτή την αρχή της σεζόν. Πέρυσι, όμως, δεν είχε κάνει ποτέ νίκη σε έξι εντός έδρας ευρωπαϊκά παιχνίδια, ενώ τώρα κέρδισε την Γκενκ, ενώ μόλις την 4^η αγωνιστική είχε κάνει γκέλα στο σπίτι (1-1 με το Βόλο)…

Άρα, μία δουλειά γίνεται στο Ρέντη, όπως είχαμε επισημάνει, αν θυμάστε, από τα φιλικά κιόλας. Από τότε λέγαμε ότι ο προπονητής δίνει ταυτότητα στην ομάδα. Παίζοντας χωρίς εννιά (!) από τους καλύτερους παίκτες του περσινού Ολυμπιακού: Μπακαμπού, Χουάνγκ, Εμβιλά, Χάμες, Ρέαμπτσιουκ, Παπασταθόπουλο, Κανός, Σαμασέκου, Βαλμπουενά…Στηριζόμενος εν πολλοίς στον Μαντί που ήταν δανεικός, στον Ρέτσο που τον είχαν απορρίψει σχεδόν όλοι στο τέλος της προηγούμενης σεζόν και στον Μασούρα, που είχε ξεχάσει τι θα πει γκολ μέσα στο 2023. Για να μην πω και στον δανεικό στην Εστορίλ Καρβάλιο, βασικό μέχρι την προηγούμενη Κυριακή.

Ουσιαστικά, ο Μαρτίνεθ κράτησε από τον κορμό της περσινής ομάδας μόνο τρεις παίκτες, τους Πασχαλάκη, Ρόντινεϊ και Φορτούνη κι εναλλακτικά θα έλεγα περισσότερο τους Μπιέλ και Ντόη. Παίρνοντας πράγματα κι από τον Βρουσάι, δίνοντας ευκαιρίες στην προετοιμασία και στους Μπουχαλάκη, Ραμόν, Τζολάκη, Ανδρούτσο, ακόμη και στους Μπαγκαλιάνη, Λιάτσο από τη Β ομάδα.

Και προσθέτοντας συνεχώς στην ενδεκάδα εξαρτήματα από τις πολλές μεταγραφές. Πρώτα τους Ιμπόρα, Κίνι, Φρέιρε. Μετά και τον Ελ Καάμπι, με τον Αλεξανδρόπουλο. Πλέον και τον Σκάρπα με τον Χέτσε. Σιγά σιγά και τον Πορόζο με τον Μπρίνιτς, τον οποίο παρεμπιπτόντως είδαμε χθες μπαίνοντας μόλις στο 83’ να προλαβαίνει να έχει ένα φαρμακερό σουτ (κανένα οφσάιντ δεν υπήρχε) και να γυρίζει ωραία την μπάλα στον Μπιέλ στη δεύτερη χαμένη ευκαιρία του Ισπανού (και 9^η στα δύο τελευταία ματς!!!). Και τώρα έχει και τον Ορτέγκα για το αριστερό άκρο!

Υπό αυτές τις συνθήκες, αξίζει μία καλή κουβέντα στον προπονητή και στους παίκτες. Τώρα, περιμένουμε να πάνε να κλειδώσουν την πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ και ιδανικά με νίκη στη Σερβία την Πέμπτη και να συνεχίσουν το νικηφόρο σερί στο Καραϊσκάκη και την Κυριακή με την πιο δυνατή φέτος Λαμία, ώστε στη συνέχεια να πάει η ομάδα στην πρώτη διακοπή του πρωταθλήματος λόγω Εθνικών ομάδων με καλή ψυχολογία και να ετοιμαστεί για τα πιο δύσκολα, γιατί τότε αρχίζουν τα ντέρμπι (πρώτα με την ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια στις 16 Σεπτέμβρη) και οι ευρωπαϊκοί όμιλοι.

Με το καλό να είναι ότι ο φετινός Ολυμπιακός, με εξαίρεση τους Έλληνες, να μην έχει διεθνείς ξένους, άρα με την ομάδα να είναι μαζεμένη στο Ρέντη κι όχι διασκορπισμένη στη διακοπή. Παρεμπιπτόντως, σε όλα αυτά ο Μαρτίνεθ δεν σταματάει να ποντάρει στο ελληνικό στοιχείο, κάτι απαραίτητο για τη μεγαλύτερη ελληνική ομάδα. Οι Φορτούνης, Πασχαλάκης, Ρέτσος, Μασούρας, αλλά και οι Ντόη, Αλεξανδρόπουλος, Βρουσάι, Τζολάκης άπαντες υπολογίζονται. Μάλιστα, βλέπουμε τον Ισπανό προπονητή να προτιμάει περισσότερο τον Μασούρα από τον συμπατριώτη του Μπιέλ, όπως και τον Ντόη από τον Πορόζο που είναι μεταγραφή από το γαλλικό πρωτάθλημα…

Σίγουρα δεν είναι ιδανικά όλα στον Ολυμπιακό, όμως βλέπουμε έναν προπονητή να κάνει δουλειά, να μην ησυχάζει ούτε λεπτό μέσα στα παιχνίδια, να είναι δίκαιος, να στηρίζει πολύ τους παίκτες του και να προσπαθεί να αποφύγει τις κακοτοπιές-είδε χθες τον Φορτούνη να μουρμουράει (χωρίς λόγο κατά την άποψη μου, έχοντας και το περιβραχιόνιο του αρχηγού) στην αλλαγή του με το σκορ 3-0 και έσπευσε να του πει, «μπράβο» για την προσπάθεια του στα 57 λεπτά που έπαιξε.

Αναμφίβολα ο προπονητής θα ήθελε να μη χάσει στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου τον Φόρτου και τον Μαντί και να βγουν οι εναπομείναν τες επιλογές, αφού περιμένει και τρεις επιθετικογενείς παίκτες (εξτρέμ, σέντερ φορ και τον άλλο Αργεντίνο, τον Πιερότι, που παίζει και τις δύο θέσεις) να του κάνουν τη διαφορά, συν έναν στόπερ στη θέση του Ουσεϊνού Μπα κι έναν τερματοφύλακα για να μην πάει η ομάδα μόνο με Πασχαλάκη, Τζολάκη. Θα είναι κρίσιμες οι ημέρες της τελικής συγκρότησης του ρόστερ και παράλληλα κομβικές για την επίτευξη των στόχων του Ολυμπιακού.

Αλλά βλέπουμε έναν Μαρινάκη αποφασισμένο. Όταν δίνεις 8,2 εκατ. Ευρώ για να πάρεις δύο παιδιά από την Αργεντινή (Χέτσε, Ορτέγκα), κάνεις προσφορά 6,5 εκ. Ευρώ για έναν εξτρέμ (Αμούζου) και 4,5 εκ. Ευρώ για ένα στόπερ (Γκαστόν Φερνάντες) σημαίνει ότι αν μη τι άλλο είσαι αποφασισμένος για έναν πραγματικά δυνατό Ολυμπιακό.

Άσχετο: Με την επικείμενη αποχώρηση του Ουσεϊνού Μπα (θα υπογράψει σήμερα, εφόσον περάσει τα ιατρικά, στην Μπασάκσεχιρ) αδειάζει και άλλη μία θέση ξένου μετά από εκείνη του Ραμόν, που πήγε δανεικός στην Εσπανιόλ. Γίνονται 10 οι ξένοι (πέντε έχουν δικαίωμα να παίξουν σε κάθε παιχνίδι πρωταθλήματος και Κυπέλλου) και δεν αποκλείεται ο Ολυμπιακός να τις καλύψει και τις άλλες δύο θέσεις, ειδικά τη μία, αν και ιδανικά δεν θα ήθελε άλλους ξένους, ίσα ίσα να φύγουν και οι Σισέ, Κουντέ.

Να θυμίσω ότι πιάνει θέση ξένου ο Κολομβιάνος, ο Μπορέ της Άιντραχτ, για τον οποίο ο Ολυμπιακός έχει βάλει πέντε εκ. Ευρώ στο τραπέζι και θα τον έπαιρνε αν μπορούσε, ας μην έχει διαβατήριο. Αλλά δεν νομίζω ότι είναι εφικτή να γίνει μία τέτοια μεταγραφή, ενός 28χρονου εν ενεργεία διεθνή που παίζει στην Μπουντεσλίγκα και για τον οποίο ήδη η Λοκομοτίβ έχει κάνει πρόταση 10 εκ. Ευρώ και η Κρουζ Αζούλ 11 εκ. Ευρώ. Έστω κι αν ο Μπορέ δεν θα ήθελε να πάει ούτε στη Ρωσία, ούτε στο Μεξικό. Να μην βρεθεί ομάδα από μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα να τον πάρει; Μακάρι!

Η φωτογραφία της ημέρας:

Είδατε ότι ισχύει 100% αυτό που έγραφα χθες, ότι ο Μαρτίνεθ στο 4-4-2 θέλει (και) ο δεύτερος κυνηγός, μετά τον Ελ Καάμπι, να είναι πιεστικός στην αντίπαλη άμυνα, να κυνηγάει κάθε μπάλα, να είναι ακόμη πιο κινητικός κι από τον πρώτο κυνηγό, τον Ελ Καάμπι. Γι΄αυτό και δεν βάζει ποτέ στη θέση αυτή τους Φορτούνη, Μπιέλ, ενώ και ο Σκάρπα δεν του πολυάρεσε εκεί, όπως τον δοκίμασε με την Τσουκάριτσκι και χθες τον έβαλε έξω δεξιά.

Προτιμάει ο Μαρτίνεθ να βάλει τα δεκάρια στα πλάγια και να έχει πρεσάρισμα στον άξονα, με τον Μασούρα να τον έχει κερδίσει σε αυτό το ρόλο. Γιατί μαρκάρει και κλέβει και γυρίζει. Και φυσικά μπαίνει στις φάσεις. άλλοτε τα χάνει, όπως με την Γκενκ και τον Πανσερραίκό κι άλλοτε τα βάζει, όπως χθες. Με την κεφαλιά ψαράκι να ήταν ριπλέι εκείνης την Πέμπτη με την Τσουκάριτσκι, που την έβγαλε ο γκολκίπερ, αλλά σκόραρε παίρνοντας το ριμπάουντ ο Ελ Καάμπι. Πολύ καλό που του έσπασε η γκίνια (από τις 5 Απριλίου στο 3-1 επί του ΠΑΟΚ είχε να σκοράρει), μόνο που, ειδικά όσο συνεχίζει και παίζει φορ, πρέπει επιτέλους να μάθει να κινείται πιο έξυπνα για να αποφεύγει το οφσάιντ.

Παρεμπιπτόντως, ο Ελ Καάμπι ήταν μέσα και στα τρία γκολ όσο έπαιξε! Είχε το γύρισμα για το 1-0 του Μασούρα, είχε το σουτ που έδιωξε ο γκολκίπερ για το 2-0 του Μαντί και είχε και το…μπέρδεμα να χάσει το κοντρόλ σε θέση βολής στο 3-0 του Μασούρα! Ο Μαροκινός δεν έχει κι αυτός υψηλή τεχνική, όμως χώνεται στις φάσεις (είδατε και το ωραίο γκολ που έκανε, αλλά ακυρώθηκε ως οφσάιντ του Μασούρα), βγαίνει πλάγια για να πάρει μπάλες, βοηθάει στα αμυντικά στημένα, τρέχει πολύ, απλά οι δυνάμεις του αυτή την στιγμή είναι μάξιμουμ για 60 λεπτά.