Ο Άρης χρειάζεται ηρεμία και ποιοτική ενίσχυση

• Ας ενισχυθεί εκεί που έχει ανάγκη
• «Εγώ βλέπω από πίσω μου μόνο κάτι οι κουρτίνες»

Το βραδάκι της Κυριακής, ο Άρης θα μπει στο σαλόνι του σπιτιού του κουβαλώντας τις καμπούρες που του προκάλεσαν οι δύο πρώτες αγωνιστικές, ενδεχομένως και με τρεμάμενα γόνατα καθώς η έντονη αμφισβήτηση δεν έκανε εξαιρέσεις και αγγίζει πλέον κάθε ζωντανό κύτταρο του οργανισμού. Προς Θεού, δεν συμβαίνει κάτι αφύσικο, ίσα-ίσα που οτιδήποτε γίνεται τις τελευταίες ημέρες είναι στη σφαίρα του λογικού γιατί οι υψηλές προσδοκίες καλλιεργούν κι έντονες απογοητεύσεις, σαν την εικόνα που είχαν οι «κίτρινοι» στη Λαμία ή τη χαμένη (ευρωπαϊκή) ευκαιρία. Τα περί καλής απόδοσης και ποδοσφαιρικής αδικίας είναι τα συζητάμε στα καφενεία γιατί πολύ απλά δεν βρισκόμαστε στα φουαγιέ της Ευρώπης. Ποιος θα θυμάται εξάλλου τον τρόπο. Επαγγελματικός αθλητισμός σημαίνει αποτέλεσμα και στην παρούσα στιγμή αυτό αγνοείται.

Η ομάδα, ωστόσο, δεν έχει την πολυτέλεια να ασχοληθεί με τις χαμένες ευκαιρίες, αντιθέτως οφείλει να διαισθανθεί την ευθύνη της αναστροφής του κλίματος. Το πρώτο είναι δουλειά της διοίκησης με την υποχρέωση (επιτέλους) μη επανάληψης των ίδιων λαθών. Ο Άρης θα αντιμετωπίσει μια ομάδα η οποία – στα δικά μου μάτια – δεν είναι απλά βελτιωμένη αλλά δεν θυμίζει σε τίποτε το συνονθύλευμα της περασμένης σεζόν. Κάποια στιγμή προσπάθησε να το ισιώσει και ο Άκης Μάντζιος αλλά προϊόντος του χρόνου αντιλήφθηκε ότι επρόκειτο για πραγματικό mission impossible γιατί ένας προπονητής μπορεί να κάνει αλλαγές σε μια ομάδα, είναι αδύνατο όμως να αλλάξει τον ψυχισμό των παικτών οι οποίοι έχουν συμβιβαστεί με το πρόωρο τέλος μιας χρονιάς. Ο φετινός Αστέρας Τρίπολης είναι σύνολο με ταυτότητα και ποδοσφαιρικές αρχές. Μην σας παρασύρει το 3-0 της πρεμιέρας στην Τούμπα όπου έχασε και πέναλτι, δείτε το άλλο 3-0 με τον ΟΦΗ όπου στο πρώτο ημίχρονο τον έδεσε κόμπο στα σχοινιά πριν τον σωριάσει στο καναβάτσο. Ναι, με ηγέτη τον μπαρουτοκαπνισμένο Μουνάφο και συμπαραστάτες τους ευδιάθετους Μπαρτόλο, Σίτο. Καλός και ο Μιριτέλο. Ομάδα η οποία δεν άλλαξε στα μετ’ όπισθεν και με δεύτερο χρόνο στην πλάτη, έδειξε να έχει χημεία.

Ο Άρης χρειάζεται μια επαγγελματική δουλειά, να σκάψει ένα μονοπάτι απόδρασης από το κλίμα έντονης εσωστρέφειας. Οι καιροί που παρακολουθούσαμε προπονήσεις έχουν φύγει ανεπιστρεπτί, υποψιάζομαι όμως ότι ο Άκης Μάντζιος προσπαθεί να χαμηλώσει τους τόνους με σκοπό την επιβολή ηρεμίας, αντιλαμβανόμενος τη σημασία της νίκης αλλά και μιας θετικής πρεμιέρας σε σχέση με την προηγούμενη δική του (τον Σεπτέμβρη του 2020) όταν στο 22’ η ομάδα του ήταν στο 0-2 από τον ΠΑΣ Γιάννινα στο «Κλ. Βικελίδης». Ολοκληρωτική ανατροπή δεν έγινε ποτέ, απλά ο Χαβιέρ Ματίγια είχε ισοφαρίσει. Παραμερίζοντας συναισθήματα και θυμικά, αυτή τη στιγμή το αγωνιστικό τμήμα χρειάζεται υποστήριξη. Το χειροκρότημα μετά από λάθος πάσα, την ενθάρρυνση έπειτα από μια χαμένη ευκαιρία. Στο κάτω-κάτω της γραφής είναι και το άλλοτε διαφημιστικό μοτό, αυτό που έλεγε «αυτούς έχουμε, αυτούς εμπιστευόμαστε».

Ας ενισχυθεί εκεί που έχει ανάγκη

Ιεραρχικά, έπεται το ζήτημα της ποιοτικής ενίσχυσης. Διατηρώ αμφιβολίες για το κατά πόσο τα παθήματα έγιναν μαθήματα με κριτήριο τα μαρτυρικά καλοκαίρια, επειδή όμως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, υποψιάζομαι ότι τούτη τη φορά δεν θα επαναληφθούν λάθη. Ο Άρης χρειάζεται έναν βαρβάτο αμυντικό χαφ ο οποίος θα παίζει μπροστά από τον Ζαν Ζουλ. Έναν ακραίο αριστερό επιθετικό ο οποίος θα έχει το γκολ στο αίμα του κι έναν δεύτερο σέντερ φορ. Για το τελευταίο έχω σοβαρούς ενδοιασμούς για το αν θα είναι ο Άντρε Γκρέι καθώς οι «κίτρινοι» παραμένουν στην αγορά και δείχνουν ότι περισσότερο προσπαθούν να αποδεσμευτούν από τα 1.8 εκατ. ευρώ του συμβολαίου του Τζαμαϊκανού. Ο Μάντζιος, πάντως, θέλει στην Τούμπα να πάει με δεύτερο φορ και όλους τους παραπάνω. Για τον Μάρκος Πάουλο ο οποίοςκαι πάλι επανέρχεται στο προσκήνιο, προσωπικά, έχω αμφιβολίες γιατί το δεδομένο ταλέντο του Βραζιλιάνου (με πορτογαλικό διαβατήριο) δεν συνάδει με την πορεία του. Πρωτίστως πρέπει να ερμηνευτεί αυτό ή μάλλον να αναζητηθούν οι λόγοι και μετά τα υπόλοιπα. Δουλειά 2-3 τηλεφωνημάτων (θα) είναι, φαντάζομαι. Ο Σουλεϊμάνοφ μοιάζει περισσότερο με bonus αλλά κι αυτός είναι απαραίτητος ακόμη κι αν ο Κάρλσον ανεβάσει επίπεδο απόδοσης. Αρκεί να είναι ο παίκτης του πρώτου μισού του περασμένου Πρωταθλήματος στο Ισραήλ, γιατί στο δεύτερο εξαφανίστηκε και η Μπερ Σεβά έκανε «κάβα» τα 800 χιλιάρικα που είχε σκοπό να δώσει για την αγορά του. Εν τέλει, η διαδικασία της ενίσχυσης – με την ταυτόχρονη υποχρέωση μη άλλης πώλησης – πρέπει να ολοκληρωθεί το αργότερο στα μέσα της επόμενης εβδομάδας.

«Εγώ βλέπω από πίσω μου μόνο κάτι οι κουρτίνες»

Αντί επιλόγου, είναι η «ατάκα» που δεν ξεχνώ κι ας πέρασαν 25 ολόκληρα χρόνια από εκείνη τη συνέντευξη Τύπου του τότε (εξ’ Αγρινίου) προέδρου της ΚΑΕ Άρης, Γιώργου Μπαλτά, στα παλιά γραφεία του ΑΣ Άρης. «Λέγεται ό,τι από πίσω σας είναι ο Δημήτρης Κοντομηνάς…», ήταν η ερώτηση. «Εγώ βλέπω από πίσω μου μόνο κάτι κουρτίνες», είχε απαντήσει. Εκείνη την ημέρα βεβαιώθηκα ότι ουδέποτε στο μέλλον θα αναζητήσω επιβεβαιώσεις ή διαψεύσεις περί επενδύσεων από την ίδια την αθλητική εταιρία. Σιγά μην το πουν σε μένα. Προφανώς ο Κοντομηνάς ήταν ο χρηματοδότης και ο Γιώργος Μπαλτάς υποχρεώθηκε να υπηρετήσει έναν άχαρο ρόλο, γι' αυτό εξάλλου όλοι ξέσπασαν σε γέλια στην αίθουσα.

Στον Άρη βέβαια, όταν η αμφισβήτηση σπάει τα κοντέρ, τα σενάρια δεν είναι απλά ολοκληρωτικά αλλά καθηλωτικά. Πριν κάμποσους μήνες, θαρρώ σ’ αυτή τη γωνιά, είχα γράψει ότι η πηγή χρηματοδότησης για την ΠΑΕ Άρης βρίσκεται μόνο σε μια χώρα αρκεί να ωριμάσουν οι συνθήκες. Τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Η όλη ιστορία που εξελίσσεται τις τελευταίες ημέρες δεν οφείλεται σε τίποτε φαντασμένα μυαλά των social media αλλά σε μια υποχρεωτική ανακοίνωση για να «καλμάρει» η κατάσταση πριν από μια εβδομάδα.

Και λέει ότι την Κυριακή θα είναι στο «Κλ. Βικελίδης» ένα ιδιαίτερο πρόσωπο. Ελληνοαμερικανός θα συμπλήρωνα, ο οποίος ενδιαφέρεται να χρηματοδοτήσει την προσπάθεια με την προοπτική μετοχοποίησης ενός ποσοστού το οποίο όμως δεν θα αλλάξει την εταιρική κυριαρχία στην ΠΑΕ Άρης. Ίσως όμως έχει μεγαλύτερη αξία η δυνατότητά για την παροχή τεχνογνωσίας από τον συγκεκριμένο άνθρωπο για την ολοκληρωτική αλλαγή του μοντέλου διοίκησης που πραγματικά χρειάζεται η εταιρία ούτως ώστε, σε βάθος χρόνου, να δημιουργήσει πραγματικές συνθήκες ανάπτυξης. Ας έρθει με το καλό, ας διαπιστώσει ισχυρή δυναμική η οποία ενδεχομένως να τον βοηθήσει στην τελική απόφασή του για την ολοκλήρωση του deal, δεν (θα) είναι κακό επίσης να εκφράσει τις σκέψεις του στον Τύπο παρουσιάζοντας το όραμά του. Γιατί, κυρίως, αυτό είναι που χρειάζεται και ο κόσμος που θα βρεθεί την Κυριακή στις κερκίδες. Αυτό έχει χαθεί εδώ και τουλάχιστον έναν χρόνο…