Ο Ολυμπιακός τη δουλειά του και μετά όλοι στα ίσα!

Για τον Ολυμπιακό η αποψινή βραδιά είναι σημαντική. Πολύ απλά γιατί θέλει, και δη με στιλ, να σφραγίσει για 13^η συνεχόμενη σεζόν το εισιτήριο για τη φάση των ομίλων μίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, για την ακρίβεια είτε του Γιουρόπα Λιγκ, είτε του Κόνφερενς.

Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι έχει τον πρώτο λόγο για την πρόκριση μετά το 3-1 του πρώτου αγώνα την περασμένη Πέμπτη στο Καραϊσκάκη, αλλά εκείνο το γκολ που έφαγε στις καθυστερήσεις, αλλάζει τα πράγματα: με 3-0 στο πρώτο ματς, οι «ερυθρόλευκοι» θα πήγαιναν στη Σερβία για…ταξιδάκι, αφού θα έπρεπε να χάσουν 0-4 για να αποκλειστούν. Τώρα, είναι υποχρεωμένοι να έχουν το νου τους, αφού με ένα 0-2 η πρόκριση πάει στην παράταση και κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει.

Ο δε Ολυμπιακός τα τελευταία καλοκαίρια μας έχει συνηθίσει σε προκριματικά θρίλερ! Το καλοκαίρι του 2021 είχε αποκλειστεί στα πέναλτι από τη Λούντογκορετς, το καλοκαίρι του 2022 απέκλεισε στα πέναλτι την Σλόβαν Μπρατισλάβας και τον Απόλλωνα Λεμεσού και το φετινό καλοκαίρι απέφυγε την παράταση στην Γκενκ χάρη σε εκείνο το γκολ του Αλεξανδρόπουλου στο 95’! Καλό θα ήταν απόψε να είναι προσεκτική η ομάδα του Ντιέγκο Μαρτίνεθ, ώστε να μην ζήσουμε κι άλλο θρίλερ! Γιατί στα θρίλερ ποτέ δεν ξέρεις το τέλος, αν είναι ευχάριστο η, δυσάρεστο…

Στα δύο τελευταία παιχνίδια του, εκείνο με την Τσουκάριτσκι και το άλλο, της Κυριακής, με τον Ατρόμητο, ο Ολυμπιακός μας…καλόμαθε, με τα εφτά γκολ που έβαλε (3-1 και 4-0), αλλά καλό θα ήταν να περιμένουμε την αντίδραση της ομάδας και σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι, γιατί μέχρι τώρα την βλέπουμε σχεδόν…αποκλειστικά εντός έδρας και στη μοναδική της έξοδο, στο Βέλγιο, στη ρεβάνς με την Γκενκ, η εικόνα ήταν εντελώς προβληματική μέχρι που οι γηπεδούχοι έμειναν με 10 παίκτες, λόγω αποβολής. Θυμόμαστε ότι για 70 λεπτά οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν καν απειλήσει την Γκενκ.

Γενικά, ο τωρινός Ολυμπιακός, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, είναι μία ομάδα πέντε αγώνων, τεσσάρων εντός έδρας κι ενός εκτός έδρας. Δεν έχει ακόμη την ζητούμενη ισορροπία. Κάπως έτσι μπορεί να δεινοπαθεί να κερδίσει τον Πανσερραϊκό των 10 παικτών για 90 λεπτά μέσα στο Καραϊσκάκη, αλλά να βάζει τέσσερα γκολ στον Ατρόμητο και τρία μέσα σε ένα ημίχρονο στην Τσουκάριτσκι, που τέλος πάντων ήταν ισόβαθμη στη 2^η θέση στο περασμένο πρωτάθλημα Σερβίας με την Τόπολα. Την έλλειψη ισορροπίας μπορεί να την καλύψει με ένα τρόπο: μπαίνοντας από την αρχή δυνατά, σοβαρά κι αποφασιστικά στο παιχνίδι και χωρίς να χαλαρώσει, εάν δεν κλειδώσει πρώτα την πρόκριση, κανονικά πρέπει να γράψω, αν δεν κλειδώσει πρώτα τη νίκη.

Η Μπράγκα, που απέκλεισε προχθές τον Παναθηναϊκό με διπλό στο κατάμεστο ΟΑΚΑ, είχε παίξει αρχές Αυγούστου με την Τόπολα, την άλλη ομάδα που είχε ισοβαθμήσει με την Τσουκάριτσκι στη 2^η θέση στο περσινό πρωτάθλημα της Σερβίας. Οι Πορτογάλοι έβαλαν τρία γκολ στο πρώτο ματς, με παρόμοιο τρόπο όπως έκανε ο Ολυμπιακός στην Τσουκάριτσκι προηγούμενοι με 2-0 στο 19’ (ο Ολυμπιακός είχε προηγηθεί 2-0 στο 16’). Αλλά δεν είχαν κάνει το λάθος να χαλαρώσουν στο τέλος και είχαν κρατήσει το 3-0, ενώ οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν 3-1. Στη ρεβάνς στη Σερβία η Μπράγκα μπήκε το ίδιο δυνατά στο παιχνίδι και το καθάρισε στο άψε σβήσε, με το σκορ 4-0 στο 20λεπτο!

Δεν λέω ντε και καλά να κάνει το ίδιο κι ο Ολυμπιακός, λέω όμως ότι τον δρόμο τον έχει μπροστά του-ίδιες ομάδες είναι η Τόπολα και η Τσουκάριτσκι, άσε που η Τόπολα στο φετινό πρωτάθλημα είναι 1^η μετά τις πέντε πρώτες αγωνιστικές, ενώ η Τσουκάριτσκι είναι 6^η, πέντε πόντους πίσω της. Οι ομάδες αυτές δεν είναι τίποτα σπουδαίο, αλλά δεν είναι και της πλάκας. Αν τις αφήσεις θα σου κάνουν φάσεις και θα γίνουν επκίνδυνες-να θυμίσω ότι οι Σέρβοι στο Καραϊσκάκη έκαναν πέντε καθαρές ευκαιρίες για γκολ.

Όλο το μυστικό είναι να μπει ο Ολυμπιακός όπως πρέπει να μπει, όπως μπήκε και στο πρώτο ματς. Το περασμένο καλοκαίρι, η Τσουκάριτσκι έπαιζε προκριματικά τότε Κόνφερενς Λιγκ, με αντίπαλο την ολλανδική Τβέντε. Στο πρώτο ματς έχασε 1-3, με τους Ολλανδούς να προηγούνται 0-3 στο ημίχρονο. Και στη ρεβάνς κέρδισαν πάλι, με 4-1, με σκορ ημιχρόνου 2-1. Θέλω να πω ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να κάνει εύκολη τη ζωή του απόψε, εάν είναι ο ίδιος εντάξει. Ειδάλλως, πολύ απλά θα κάνει δύσκολη τη ζωή του, που θα ήταν γι΄ αυτόν ό,τι το χειρότερο στη δεδομένη συγκυρία.

Κατά τα άλλα, εάν όλα πάνε καλά και επιβεβαιωθεί και η δική του παρουσία στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ (για 3^η στη σειρά σεζόν), θα είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρον να έχουμε τις τρεις κορυφαίες ομάδες μας του περσινού πρωταθλήματος, στην ίδια ευρωπαϊκή διοργάνωση, μετά τον αποκλεισμό της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού από το Τσάμπιονς Λιγκ. Κατά ένα τρόπο θα γίνει ένα πρωτάθλημα στα ίσα, υπό την έννοια της υποχρέωσης και των τριών να παίζουν έξι Πέμπτες, πριν από έξι παιχνίδια πρωταθλήματος στο πρώτο μισό της σεζόν-και λογικά θα παίζει κι ο ΠΑΟΚ έξι Πέμπτες, έστω στο πιο εύκολο Κόνφερενς Λιγκ.

Έχει κι αυτό τη σημασία του, διότι στην περασμένη σεζόν ενώ ο Ολυμπιακός έπαιξε έξι Πέμπτες στο Γιουρόπα Λιγκ και οι τρεις άλλοι αντίπαλοι του ήταν ξεκούραστοι όλη την εβδομάδα, αφού δεν είχαν αγώνες στην Ευρώπη-μάλιστα η ΑΕΚ ούτε καν προκριματικούς, ενώ ΠΑΟ και ΠΑΟΚ είχαν αποκλειστεί από τους πρώτους προκριματικούς, αρχές Αυγούστου και τέλη Ιουλίου αντίστοιχα, με δύο μόλις παιχνίδια ο καθένας, την στιγμή που οι «ερυθρόλευκοι» έδιναν έξι προκριματικούς το καλοκαίρι.

Μπορούμε δε να θυμηθούμε ότι ο Ολυμπιακός στα έξι παιχνίδια του για το πρωτάθλημα μετά τις έξι Πέμπτες στο Γιουρόπα Λιγκ, είχε χάσει 10 βαθμούς (!) από το 1-1 εντός έδρας με το Βόλο (μετά το 1-2 από τη Ναντ), από το 1-2 εκτός έδρας από τον Άρη (μετά το 0-3 από την Φράιμπουργκ), από το 1-2 εντός έδρας από τον ΠΑΟΚ (μετά το 0-0 στην Γκαραμπάγκ) κι από το 1-1 εκτός έδρας με τον ΠΑΟ (μετά το 0-2 από τη Ναντ). Και βάλτε κι άλλους δύο χαμένους βαθμούς από το 0-0 με τον Αστέρα στην Τρίπολη (μετά το 1-1 με τον Απόλλωνα Λεμεσού) στα πλέι οφς, όπου ούτε καν εκεί είχε παίξει άλλη ελληνική ομάδα.

Άρα, μείον 12 βαθμοί, που εν πολλοίς μπορείς να τους πεις και φόρο Ευρώπης. Διότι και κουράζεσαι από τα ταξίδια και τα παιχνίδια, και βγάζεις τραυματισμούς περισσότερους ως ομάδα, και έχεις και ψυχολογική φθορά, καθώς αν δεν πας καλά στην Ευρώπη επηρεάζεται το ηθικό σου κι ενόψει πρωταθλήματος, έχεις γκρίνια κλπ, κλπ. Φέτος λοιπόν, στο κομμάτι αυτό, θα είναι και οι τρεις πρώτοι του περσινού πρωταθλήματος στην ίδια μοίρα, σε ένα βαθμό κι ο ΠΑΟΚ, έστω κι αν είναι λιγότερη η φθορά από το Κόνφερενς Λιγκ.

Θα δούμε έτσι καλύτερα και πόσα απίδια πιάνει ο σάκος, τώρα που όλοι θα παίζουν Πέμπτη Ευρώπη και Κυριακή (η, Δευτέρα) πρωτάθλημα. Με σοβαρό ρόλο να παίζει σίγουρα και το βάθος του ρόστερ που θα έχει κάθε ομάδα και με τον Ολυμπιακό να πρέπει να δώσει εκεί μεγάλο βάρος, καθότι ξεκινάει με το χάντικαπ ότι οι άλλες ομάδες έχουν ίδιο προπονητή, και άρα πιο στέρεες βάσεις, δύο και τρία χρόνια, ενώ μην ξεχνάμε και την παράμετρο της διαιτησίας, στην οποία επίσης ο ίδιος υστερεί…

Άσχετο: Με τέσσερις-πέντε φορ και με άλλους τόσους εξτρέμ μιλούσε ο Ολυμπιακός έως χθες βράδυ! Όλα είναι ανοικτά για την τελική έκβαση, που έχει να κάνει με το οικονομικό και με τη δυνατότητα που θα έχουν οι στόχοι να πάνε σε άλλα, μεγαλύτερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Προγνωστικά είναι δύσκολα, καθώς φαίνεται ότι μπορεί να πάνε οι υποθέσεις μέχρι το Σαββατοκύριακο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι για την ομάδα του Μαρτίνεθ είναι απαραίτητο να αποκτήσει δύο ξένους παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά επιθετικά. Οι ιδανικές λύσεις δυσκολεύουν, αλλά δεν κλείνουν και την πόρτα. Από τις εναλλακτικές υπάρχουν ορισμένες πραγματικά καλές κι ορισμένες με κάποια ερωτηματικά.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Εν τέλει, ΠΑΟ κι ΑΕΚ αποκλείστηκαν από τα πλέι οφς του Τσάμπιονς Λιγκ με τέσσερις ήττες στα τέσσερα παιχνίδια τους. Μοιάζει καταστροφικό, αλλά αν δεις ότι και οι τέσσερις ήττες ήταν στο γκολ (1-2 και 0-1), καταλαβαίνεις ότι δεν είναι έτσι.

Και οι δύο μπορούσαν κάτι καλύτερο, ακόμη και την πρόκριση. Άλλωστε, δεν είχαν αντιπάλους θηρία και για επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ. Άλλωστε, η Μπράγκα είχε να παίξει στη διοργάνωση από το 2012 και η Άντβερπ θα παίξει τώρα για πρώτη φορά-να θυμίσω ότι η Άντβερπ πήρε τον Ιούνιο το πρωτάθλημα στο Βέλγιο για ένα πόντο από ένα γκολ στο τελευταίο λεπτό της τελευταίας αγωνιστικής στο μεταξύ τους παιχνίδι με την Γκενκ, την οποία απέκλεισε ο Ολυμπιακός τις προάλλες…

Για την ΑΕΚ ξεκάθαρα η πρόκριση χάθηκε στο πρώτο ματς. Δεν μπορείς να έχεις αξιώσεις να περάσεις στους ομίλους και να μην μπορείς με παίκτη παραπάνω για όλο το β΄ ημίχρονο να ισοφαρίσεις σε 1-1. Τουλάχιστον ο Παναθηναίκός παίζοντας ο ίδιος με παίκτη παραπάνω σε όλο το β΄ ημίχρονο είχε κερδίσει 1-0 τη Μαρσέιγ με το γκολ στο 83’. Ακόμη και χθες, πάντως, η ΑΕΚ εάν ο Πόνσε πάσαρε στον Γκατσίνοβιτς που περίμενε μόνος δεξιά στην ευκαιρία του α΄ ημιχρόνου, η εξέλιξη του αγώνα μπορούσε να ήταν διαφορετική. Ο φορ της ΑΕΚ δεν έκανε ό,τι ο φορ του ΠΑΟ, ο Ιωαννίδης μία ημέρας πριν, εκεί που στο τέλος ενός υπέροχου σόλο που έκανε αντί να σουτάρει πάσαρε δεξιά στον Μαντσίνι. Και οι δύο ήταν λάθος: ο Πόνσε εγωϊστής, ο Ιωαννίδης χωρίς αυτοπεποίθηση, έπρεπε ο ίδιος να σουτάρει, όντας σε ιδανική θέση.

Από πλευράς τακτικής, νομίζω ότι κι ο Αλμέιδα κι ο Γιοβάνοβιτς έκαναν κατά βάση το ίδιο πράγμα, που δεν τους βγήκε, ούτε από αποτέλεσμα, ούτε από εμφάνιση: φοβήθηκαν μην αιφνιδιαστούν παίζοντας φουλ επίθεση από την αρχή κι επέλεξαν ένα πιο χαμηλό τέμπο, με στόχο το 1-0 και την παράταση! Θα έπρεπε ίσως να μπουν πολύ περισσότερο επιθετικά, εκμεταλλευόμενες οι ομάδες τους την έδρα, κατά κατάμεστα γήπεδα. Το πλήρωσαν δεχόμενοι στο τέλος και οι δύο γκολ, η ΑΕΚ στο 73’ κι ο ΠΑΟ στο 83’.

Από εκεί και έπειτα ήταν πολύ δύσκολο, παρότι η ΑΕΚ ισοφάρισε, αφού έπρεπε να τα παίξει όλα για όλα στα τελευταία λεπτά, με συνέπεια σε μία αντεπίθεση να χάσει κιόλας (και να μην έχει πια κι ο Ολυμπιακός το προνόμιο να είναι η μόνη ομάδα με διπλό στη Φιλαδέλφεια!) Κι ο ΠΑΟ μπορούσε να ισοφαρίσει στο τέλος κι επειδή σε εκείνο το σημείο των αγώνων είναι πάντοτε επικίνδυνος, ίσως είχε μία τύχη να κάνει το παραπάνω. Τι να πεις, όμως, και για τις δύο ομάδες, όταν σε πλέι οφς τρώνε αμφότερες γκολ από αράουτ! Και ο ΠΑΟ στην Μπράγκα, το δεύτερο γκολ, αλλά και η ΑΕΚ χθες από την Άντβερπ, το πρώτο γκολ…

Μπορείς δε να καταγράψεις τώρα ότι η ΑΕΚ δεν κράτησε το μηδέν σε κανένα από τα τέσσερα παιχνίδια της (δεχόμενη από δύο γκολ σε δύο ματς κι από ένα γκολ στα άλλα δύο), ο δε Παναθηναϊκός αποκλείστηκε στο μοναδικό από τα δικά του έξι παιχνίδια στα οποία δεν σκόραρε. Ακόμη ότι οι φορ των δύο ομάδων δεν έκαναν τη διαφορά. Ο Λιβάι έχασε κραυγαλέες ευκαιρίες κι ο Σπόραρ στα δύσκολα δεν φάνηκε.

Νομίζω δε ότι και οι δύο ομάδες είχαν μεγάλο θέμα στην αξιοποίηση του παράγοντα έδρα: η ΑΕΚ χθες έχασε και την Ντινάμο, την οποία είχε κερδίσει στο Ζάγκρεμπ, εδώ την ισοφάρισε (2-2) με γκολ στο 92΄και με πέναλτι στο 100’…ο ΠΑΟ προχθές έχασε και με την Ντνίπρο ισοφάρισε με ζόρι (2-2) και δεν ήθελε πολύ να πάει η πρόκριση στην παράταση, παρότι είχε κάνει διπλό (3-1) στο πρώτο ματς…Σε πέντε συνολικά παιχνίδια εντός έδρας νίκη ήρθε μόνο στο ένα, κι αυτό όταν αποβλήθηκε παίκτης της Μαρσέιγ από το 50^ο λεπτό…