Ευτυχώς ο ΠΑΟΚ έχασε σε ματς που δεν ήταν τελικός

Υπάρχουν… καλές ήττες; Είναι ανοησία και να το σκέφτεσαι για οποιοδήποτε χρονικό σημείο και διοργάνωση. Ο ΠΑΟΚ έβγαλε ένα καλοκαίρι με αλάνθαστη πορεία, αλλά κάπου θα πλήρωνε και τις αδυναμίες του. Ευτυχώς, έπαθε τη ζημιά σε ελληνικό ματς πρωταθλήματος και όχι ευρωπαϊκό…

Μέσα στα καλοκαίρια με αλλεπάλληλα ματς δεν υπάρχει περίπτωση να μην «στραβώσεις» κάπου. Ειδικά όταν έχεις κενά, σαν κι αυτά που οδήγησαν τον ΠΑΟΚ να παίξει χθες χωρίς έμπειρο μεσοεπιθετικό στον πάγκο του! Αν «έπρεπε» ή αν «μπορούσε» να χάσει ένα ματς ο ΠΑΟΚ μέσα σε όλη αυτή την περίοδο έτσι ώστε να πληρώσει τα λάθη και τις αδυναμίες του, ή έτσι ώστε να προσγειωθεί στις απαιτήσεις της πραγματικότητας, αυτό ήταν στο Ηράκλειο. Τον «έπαιρνε» να κάνει τέτοια γκέλα σε αυτό το timing.

Προφανώς και δεν άξιζε να χάσει το χθεσινό πολύ κακό ποιοτικά παιχνίδι η ομάδα του Λουτσέσκου, Δεν έπρεπε και να ηττηθεί όμως έτσι, με αυτόν τον τρόπο. Όφειλε να προσπαθήσει στα τελευταία λεπτά και να τηρήσει τον άγραφο νόμο του… «όταν δεν μπορείς να κερδίσεις ένα παιχνίδι, τότε κάνεις τα πάντα για να μην το χάσεις». Ειδικά σε τέτοια περίοδο, ειδικά σε εκτός έδρας παιχνίδι, το να δέχεσαι γκολ σε τέτοια στιγμή ρίσκου και ανισορροπίας είναι άσχημο-επιπόλαιο και φανερώνει πόση δουλειά (τακτικά και πνευματικά) χρειάζεται ακόμη ο… νέος ΠΑΟΚ.

Γιατί όμως το σύνολο του Λουτσέσκου έκανε τόσο κακή εμφάνιση και τελικά ηττήθηκε από τον ΟΦΗ που κατάφερε (και με καθυστερήσεις) να φέρει το ματς στο δικό του, πιο χαμηλό επίπεδο;

Ο πρώτος λόγος είχε να κάνει με την ποιοτικά ελλιπέστατη αρχική ενδεκάδα. Τέτοιο πράγμα φέτος στον ΠΑΟΚ αποκλείεται να ξαναδούμε σε όλη τη χρονιά. Και πώς να ξαναδούμε δεξιά πλευρά (όπως στο πρώτο μέρος) με Κεντζιόρα-Μουργκ; Προφανώς και αποκλείεται να ξαναδούμε ΠΑΟΚ με τρεις μόλις μεσοεπιθετικούς στην αποστολή του… (Αν -κατόπιν εορτής- μπορούσε ή έπρεπε να είναι στο Ηράκλειο και ο Τάισον το ξέρει ο προπονητής και οι συνεργάτες του. Εκείνοι έχουν τα στοιχεία και γνωρίζουν αν έκαναν λάθος ή όχι).

Ο ΠΑΟΚ ήταν κάκιστος επειδή ο πολύ σημαντικός Κωνσταντέλιας έκανε το χειρότερο παιχνίδι του. Η αδυναμία να «πετύχει» συμπαίκτη και η επιπολαιότητα να ψάχνει συνεχώς το δύσκολο ακόμη και με τακουνάκια σε βραδιά που δεν μπορούσε να κάνει ούτε τα απλά, ήταν εξοργιστική και ένα μάθημα για όλη την πορεία του.

Ανάκαμψη δεν ήρθε ούτε με τις αλλαγές γιατί αρχικά η ομάδα κλήθηκε να παίξει για πρώτη φορά με δύο φορ και αυτό το «χάσιμο» στο γήπεδο εξαιτίας της έλλειψης μεσοεπιθετικών, συνδυάστηκε από την πρώτη παρουσία του Μεϊτέ που επίσης έδειχνε να μην καταλαβαίνει αν οι «δικοί» του φορούσαν άσπρα ή μαύρα. Το παράδειγμα Μεϊτέ βέβαια ή και του Εκόνγκ αλλά και του Οζντόεφ, επιβεβαιώνει τα χθεσινά μας σχόλια. Όταν αλλάζεις ομάδα και ειδικότερα όταν κάνεις μεταγραφές Σεπτεμβρίου, τότε δεν μπαίνεις να παίξεις σε υπολογιστή που… πετάς τα βιογραφικά και τα νούμερα και έχεις αμέσως αποτελέσματα. Δουλειά θέλει για να αποκτήσεις συνοχή και ο ΠΑΟΚ έχει πολύ κόσμο να βάλει στο σύνολό του και μάλιστα σε περίοδο λίγων προπονήσεων λόγω και της Ευρώπης.

Για όσους «πρέπει» να ρίξουν κάτι στον Λουτσέσκου και επικαλούνται το rotation, απλά να θυμίσουμε ότι το ίδιο έκανε και στα άλλα ελληνικά ματς. Το ίδιο έκαναν και όλοι οι άλλοι που έπαιζαν Ευρώπη και κανείς από εμάς δεν ξέρει την κατάσταση του κάθε Τσιγγάρα, Τάισον και Μπάμπα καλύτερα από την ίδια την ομάδα. Αυτό που βαραίνει τον Λουτσέσκου κυρίως, είναι η αρχική επιλογή στους ακραίους, αλλά και οι 93 μεγάλες μπάλες στο Ηράκλειο, πολλές από τις οποίες έγιναν προς τον αδύναμο Μπράντον (!) αλλά και στο φινάλε όπου αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος να βρεθούν οι δύο φορ.

Κάπως έτσι ήρθε το 1-0 και η ήττα στο πρώτο κακό καλοκαιρινό ματς και στην πρώτη ήττα που μπορεί και πρέπει να βοηθήσει τους πάντες να σοβαρευτούν και να δουλέψουν για να γίνουν καλύτερη ομάδα από αυτή που παρουσίασαν Ιούλιο και Αύγουστο. Καλή ήταν, απλά τώρα με πιο ποιοτικούς παίκτες οφείλει να γίνει και καλύτερη. Και τι παίκτες όμως έφερε ο ΠΑΟΚ; Όλες (σχεδόν) τις πρώτες επιλογές από τις λίστες που είδε ο Λουτσέσκου και έκανε προσπάθεια να φέρει η ιδιοκτησία κάνοντας υπομονή για να μην φέρει τους πρώτους τυχαίους που υπήρχαν τον Μάιο και τον Ιούνιο. Η ομάδα βοήθησε με τα αποτελέσματα, αλλά στο τέλος έγιναν και θυσίες να αποκτηθούν μερικοί από τους καλύτερους για τα μέτρα του Δικεφάλου.

* Η φάση ανατροπής του Μπράντον πάνω στη γραμμή είναι δύσκολη και εμείς πάντα προσπαθούμε να είμαστε αντικειμενικοί ώστε να έχει πάντα αξία η άποψη. Επαφή υπάρχει 100% στο πόδι που είναι εκτός περιοχής, μάλλον όμως και στο άλλο που είναι εντός, από αντίπαλο που πέφτει με δύο πόδια στον Ισπανό. Εννοείται ότι αυτή η φάση δίνεται πέναλτι, αλλά ο Διαμαντόπουλος κάτι τέτοια όλοι ξέρουν που θα τα έδινε και που δεν θα τα έδινε. Τον ξέρει όλη η Ελλάδα και εκείνος το γνωρίζει ότι όλοι ξέρουν. Εξάλλου πέρσι σε ΠΑΟΚ-Λεβαδειακός(!) τόλμησε να αμφισβητήσει και την εικόνα και το VAR στο οποίο κλήθηκε. Όπως κατά του ΠΑΟΚ θα δίνονταν εύκολα το χέρι της τελευταίας φάσης των Ιωαννίνων. Και εννοείται ο ΠΑΟΚ ποτέ δεν θα είχε διαιτητή που σφυρίζει πέναλτι στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων και αντί να αυξήσει τη διάρκεια του αγώνα θα σφύριζε νωρίτερα, πολύ-πολύ αγχωμένος. Όλοι και όλα όμως είναι γνωστά...