Ο υπέροχος Αλμέιδα και η υποχρέωση μας για το: ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ...

• Τυχεροί που ζούμε την εποχή Αλμέιδα...

Στο παρελθόν και προτού πήξει το μυαλό και ωριμάσει, προκειμένου να αντιλαμβάνεται τι ακριβώς αισθάνεται στην επαφή του με κάθε άνθρωπο, είχα κάτι σα σκοπό ζωής να μάθω πως γίνεται να καταλάβω (έτσι ώστε να μη τον χάσω) ποιος είναι ο άνθρωπός μου. Αυτό που λέμε το άλλο μισό... Το αναζητούσα με μανία, όχι το πρόσωπο, το πώς θα το καταλάβω! Ήταν δύσκολο και πραγματικά απλά το αισθάνθηκα, το κατάλαβα, το ένιωσα σε πορεία χρόνου. Μέχρι να συμβεί αυτό όμως πέρασα πολλές αποτυχίες, είχα στραπάτσα, δημιούργησα προβλήματα τα οποία έως τη λύση τους έμοιαζαν ...βουνό! Δεν ήταν αφού τέτοια (προβλήματα βουνό) είναι μόνο τα θέματα υγείας και έπειτα οικονομικής φύσεως στην Ελλάδα που ζούμε σήμερα και εντελώς από τύχη όπως αποδεικνύεται καθημερινά...

Τι σημαίνει η παραπάνω παράγραφος; Γιατί αυτός ο πρόλογος; Με αφορμή το γεγονός ότι η ΑΕΚ βρήκε το άλλο της ...μισό στο πρόσωπο του Ματίας Αλμέιδα. Αντίστοιχα όπως το είχε βρει σε εκείνο του Ντούσαν Μπάγεβιτς προ πολλών ετών. Βρήκε εκείνον ο οποίος με την ταπεινότητά του, την απλότητά του, κατάφερε να αναδείξει την ανεπάρκεια όλων μαζί των προηγούμενων από αυτόν με αποτέλεσμα να κατακτήσει τη θέση του: τον θρόνο του τον οποίο για να αποκτήσει έπρεπε πρώτα να αποδείξει ότι είχε την ικανότητα να τοποθετηθεί εκεί. Κάτι που έκανε ΜΟΝΟ ο Ματίας Αλμέιδα και μετέτρεψε μια ομάδα, έναν ολόκληρο οργανισμό, όλη την ΑΕΚ σε αυτό ακριβώς που επιθυμούσε κάθε άνθρωπος της κιτρινόμαυρης φυλής!

Ήρθε μάλιστα να ολοκληρώσει το μεγαλύτερο όνειρο όλων των ΑΕΚτζήδων και να γράψει το όνομά του για πάντα στην ιστορία του Συλλόγου με μια ανεπανάληπτη επιτυχία, την κατάκτηση του νταμπλ, με την επιστροφή της ομάδας στη δική της γη της επαγγελίας! Στην Νέα Φιλαδέλφεια... Εκεί που όλοι ήλπιζαν και επιθυμούσαν να ζήσουν το όνειρο και να συνδυαστεί με την επιστροφή του Δικέφαλου στην κορυφή του πρωταθλήματος. Ο εκλεκτός, ο τεράστιος Πελάδο και οι παίκτες του, το πήγαν ακόμη παραπέρα: κατέκτησαν το νταμπλ και μετέτρεψαν το νέο γήπεδο της ΑΕΚ στην πόλη της σε τόπο λατρείας, αποθέωσης και πανηγυρισμών. Με το... καλημέρα ντε, ξεπέρασε κάθε επιθυμία Ενωσίτη και προσδοκία, με τη δουλειά του, τη ταπεινότητά του, την αφοσίωσή του, τη δέσμευσή του, την αγάπη του για αυτό που κάνει και την ΑΕΚ τελικά...

Είναι μια ευλογία ο Αργεντινός τεχνικός για τον πάγκο της Ένωσης και το ελληνικό ποδόσφαιρο (όχι ότι μας απασχολεί ιδιαίτερα για τους άλλους) και όσοι διάβασαν την κουβέντα του με τους εκπροσώπους των ΜΜΕ θα πρέπει να κατάλαβαν πόσο σημαντικό είναι να είναι μόνιμα ανάμεσά μας και να καταλάβουν όλα όσα είπε... Διότι η συνέντευξή του – συζήτησή μας πρέπει να αποτελέσει το (κατά κάποιον τρόπο και με μεγάλη δόση υπερβολής): το Ευαγγέλιό μας σχετικά με την ΑΕΚ και το τρόπο λειτουργίας μας απέναντι στον Πελάδο και το γκρουπ του, αλλά και έπειτα... Ειδικά όσα είπε για τη κριτική, για τα μηνύματα και τον πόλεμο που μπορεί καθημερινά να νιώθει μέσα από αυτά ένας πνευματικά αδύναμος άνθρωπος, όλα όσα είπε για την ομάδα που ήρθε και λάτρεψε (και το κυριότερο κόυμπωσε)!

Τυχεροί που ζούμε την εποχή Αλμέιδα...

Ο Ματίας Αλμέιδα έχει ενωθεί τόσο έντονα μαζί μας, βασικά διορθώνω, με την ΑΕΚ που αν ήταν πρόσωπο θα θεωρούσε ο ένας τον άλλον «ένα»! Αυτό το πανίσχυρο, το δυνατό έως παντοδύναμο, το ανίκητο «ένα» το οποίο δεν λυγίζει στη παραμικρή (όσο μεγάλη και να είναι αυτή) στραβή. Αυτό το «ένα» το οποίο όσο και να προσπαθεί κανείς να το σπάσει είναι σχεδόν, ή πιο σωστά χωρίς σχεδόν, ακατόρθωτο. Το αντιλαμβάνεται κανείς στην Ένωση διότι επαναλαμβάνω το είχαμε ζήσει ξανά χρόνια πίσω, τότε βέβαια δεν υπήρχαν τα social media και δεν υπήρχε η δυνατότητα έκφρασης της αποδεκτής, ή μη, άποψης του καθενός. Αλλά το γράφω για να το εμπεδώσουν όλοι: όπως τότε ο Βόσνιος προπονητής ήταν untouchable, έτσι και τώρα αυτό θα ισχύει και με τον Αργεντινό προπονητή.

Διότι και αυτός θα κάνει λάθη, φυσικά και θα κάνει, όπως όλοι στη θέση του... Ίσως στερηθούμε και πράγματα από αυτά, κάποιο τίτλο στο μέλλον, κάποια πρόκριση στην Ευρώπη αργότερα (γιατί τώρα δεν τη στέρησε αυτός αλλά οι λεπτομέρειες) και πάει... γράφοντας. Όμως στο τέλος της ημέρας θα γνωρίζουμε πάντα ποιος είναι: αυτός που είχε ανάγκη η ΑΕΚ χρόνια, που έφαγε στραπάτσα και έφτασε στα όρια της κρίσης μεταξύ όλων στο παρά πέντε της επιστροφής της στην Νέα Φιλαδέλφεια. Η ομάδα που κατάφερε να είναι εκτός τίτλων και Ευρώπης λίγο πριν την αναλάβει και την απογειώσει ο Πελάδο. Το club που είχε αλλάξει αμέτρητους προπονητές μέχρι να βρεθεί ο εκλεκτός, το πρόσωπο που θα ταίριαζε σε ΟΛΑ που αφορούν την ΑΕΚ, ο Ματίας Αλμέιδα.

Δεν χρειάζεται περισσότερα από την αναφορά του στο πως έφυγε από την Ρίβερ Πλέιτ, την ομάδα της καρδιάς του στην πατρίδα του, για να καταλάβει κανείς πως πρόκειται για έναν προπονητή: ντόμπρο, σωστό, παλιάς κοπής αρσενικό με λόγο και μπέσα, απλό, ταπεινό, που δίνει όλο το είναι του για αυτό που κάνει αρκεί να νιώθει το δέσιμο, την αγάπη και την κοινή επιθυμία όλων όσων βρίσκονται στο club που υπηρετεί. Και δεν εννοώ μόνο τη διοίκηση, τους συνεργάτες που βρήκε από την ομάδα στο αγωνιστικό, τους ποδοσφαιριστές και τον κόσμο: από όλους το ελπίζει, το δουλεύει και τελικά το πετυχαίνει να το έχει! Μια πανίσχυρη προσωπικότητα, με πλούσιο λόγο και ουσιαστικό, ακόμη και όταν υποχρεώνεται να ανοίξει λίγο την απάντησή του προκειμένου να αποδοθεί ακριβώς όπως πρέπει αυτό που λέει!

Είμαστε τυχεροί, αν και δοκιμαστήκαμε αρκετά, που ζούμε την εποχή της ΑΕΚ του Αλμέιδα και για αυτό ευχόμαστε και λειτουργούμε με τρόπο τέτοιο που θέλουμε να διαρκέσει πολύ. Δεδομένα για πολλά χρόνια... Από όλους εμάς εξαρτάται αυτό και μόνο. Εκείνος θα είναι ανάμεσά μας για όσο το επιδιώκουμε και το θέλουμε αλλά φυσικά και του το δείχνουμε. Αυτή είναι από δω και στο εξής η υποχρέωση όλων μας στην κιτρινόμαυρη φυλή: να του αποδεικνύουμε πως είμαστε σε όλα και πάντα ΜΑΖΙ... Τίποτα το περισσότερο, τίποτα το λιγότερο: μαζί σε όλα, τα καλά και ειδικότερα στα άσχημα. Διότι θα έρθουν κι αυτά νομοτελειακά ειδικά όταν θα αρχίσει να χτίζει ένα επόμενο αγωνιστικό πρότζεκτ από αυτό που μας σύστησε και ήταν απόλυτα επιτυχημένο. Είναι το μίνιμουμ της υποχρέωσής μας να τον προστατέψουμε γιατί έτσι το κάνουμε και για την ΑΕΚ...

Υγ: Η απόκτηση του Κάλενς είναι σημαντικό ότι έγινε με τα δεδομένα που ήθελε από την αρχή του καλοκαιριού η ΑΕΚ: να είναι γρήγορος, περισσότερο από αυτούς που υπάρχουν, αριστεροπόδαρος, σε καλύτερη ηλικία από τον προηγούμενο (τον πολύ καλό και πέρυσι Τζαβέλλα) και με σχετική ικανότητα με την μπάλα στα πόδια. Τα περισσότερα κουτάκια που έπρεπε να καλύπτει με ...κίτρινο τικάρισμα ο διεθνής Περουβιανός αμυντικός τα κάλυπτε από το scouting team και ήρθε να κουμπώσει με τον Αλμέιδα το γεγονός ότι είχε άποψη ο Αργεντινός τεχνικός για τον ποδοσφαιριστή από την παρουσία του στo MLS. Όλα όμως θα φανούν στο χορτάρι... Έστω στο 90' και ελέω του τραυματισμού του Ρόκσον που όντως ήθελε να αναδείξει και να εκμεταλλευτεί (όπως και τον Χρυσόπουλο αλλά εμείς δεν του το επιτρέπουμε κατά κάποιο τρόπο, όλοι μας, ΜΜΕ και φίλαθλοι οπαδοί, όπως αντιμετωπίζουμε τη στραβή και το λάθος του προσώπου). Επίσης ας διαβάσουν ΟΛΟΙ τη συνέντευξη του Αλμέιδα για να δουν πως δεν υπάρχουν δράκοι και... φαντάσματα σχετικά με τον αγωνιστικό σχεδιασμό και να αποβάλλουν ακόμη και σα σκέψη αυτά τα «δεν του πήραν ένα μπακ», θαρρείς και αν ζητούσε με τη σχέση που έχει με τον Μελισσανίδη δεν θα του το έκανε. Ξεχάστε τις ίντριγκες και τα σενάρια εσωπολεμικής κατάστασης, είναι όλοι ένα αυτοί, μαζί και καιρός είναι όλοι σας να ακολουθήσετε!