Ζίβκοβιτς: τέτοιοι ξένοι ναι, είναι ευλογία για το ελληνικό ποδόσφαιρο

Φαντάζομαι ότι ο ΠΑΟΚ δεν περίμενε - μόνο - την εκκίνηση του Αντρίγια Ζίβκοβιτς στη νέα σεζόν για να αποφασίσει αν “του κάνει”. Ούτε περίμενε την πρόκριση στην φάση των ομίλων του Conference League προκειμένου να κρίνει αν τον “αντέχει”, με όρους οικονομικούς. Αν κάτι περίμενε, από όσα έχω καταλάβει, ήταν να διαπιστώσει αν ο 27χρονος Σέρβος διεθνής εξτρέμ είναι ή όχι αποφασισμένος να αναλάβει τις ευθύνες του ρόλου που του ζητούσε ο ΠΑΟΚ να αναλάβει: τις ευθύνες ενός ηγέτη.

Όλο το καλοκαίρι άκουγα πολλά σχετικά με τον ρόλο του Ζίβκοβιτς εντός αποδυτηρίων, την διάθεσή του να χρησιμοποιείται ως πρεσβευτής του ΠΑΟΚ στην προσέγγιση ποδοσφαιριστών που ήταν μεταγραφικοί στόχοι - γενικώς για την διάθεσή του να υποστηρίξει τον ρόλο που καταλάβαινε ότι του δίνει ο ΠΑΟΚ. Όλα τούτα, που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι επειδή δεν γίνονται στον αγωνιστικό χώρο κατά την διάρκεια των παιχνιδιών, είναι παραπάνω από σημαντικά για έναν σύλλογο. Δεν είναι όμως από μόνα τους αρκετά όταν πρόκειται για παίκτη που είναι ένας από τους πιο υψηλά αμειβόμενους. Ο Ζίβκοβιτς, που είχε ακούσει τον ΠΑΟΚ να του λέει από τη λήξη της προηγούμενης σεζόν ότι θέλει να του επεκτείνει το συμβόλαιο και να τον βάλει στην ηγετική ομάδα των ποδοσφαιριστών του, παρακινήθηκε από αυτή την πρόκληση. Και μέχρι εδώ ανταπεξέρχεται.

Ο διεθνής ακραίος επιθετικός είναι στο μυαλό μου η εμβληματική φυσιογνωμία της πορείας του ΠΑΟΚ προς την φάση των ομίλων του Conference League. Διότι είχε νοοτροπία νικητή σε κάθε παιχνίδι, και έδειχνε με την αγωνιστική συμπεριφορά του να δίνει το σύνθημα προς τους συμπαίκτες να τον ακολουθήσουν και προς τους αντιπάλους ότι δεν πτοείται από τίποτα και παίζει ως νικητής, με κορυφαίο παράδειγμα το ματς απέναντι στην Μπεϊτάρ στην Ιερουσαλήμ.

Τα νούμερα δείχνουν ότι ο Ζίβκοβιτς έχει ξεκινήσει εντυπωσιακά (0.56 γκολ και 0.22 ασίστ ανά ματς, xGoals: 0.32, 54,5% ακρίβεια στις εκτελέσεις, 46,8% αποτελεσματικότητα στις μονομαχίες, 3 ανακτήσεις κατοχής στο αντίπαλο μισό κλπ). Δεν είναι όμως μόνο οι ατομικές επιδόσεις. Είναι ότι συνδυάζονται με νοοτροπία νικητή και συμπεριφορά αγωνιστικού ηγέτη. Σε μια πάρα πολύ επίκαιρη στιγμή, πάνω που είχαν αποχωρήσει ένα σωρό έμπειροι ποδοσφαιριστές και ο ΠΑΟΚ είχε μείνει κυρίως με νέα παιδιά και με έλλειμμα προσωπικότητας σε αυτή την προσπάθεια να προκριθεί στους ομίλους του Conference League, ο Ζίβκοβιτς το πήρε επάνω του.

Με τη νοοτροπία και την απόδοσή του, ο Ζίβκοβιτς σήμερα είναι ένα σπουδαίο παράδειγμα για τους νεότερους Έλληνες ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ. Κι όταν έχεις νέους Έλληνες, στην πρώτη και την δεύτερη ομάδα σου, τα χρειάζεσαι αυτά τα παραδείγματα. Είναι παραπάνω από κρίσιμη η επιρροή που ασκούν στους νέους οι ποδοσφαιριστές με την ποιότητα και την εργασιακή ηθική του Σέρβου επιθετικού.

Το ευτύχημα για το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι σήμερα υπάρχουν καλά παραδείγματα σε όλες τις μεγάλες ελληνικές ομάδες. Είναι ευτύχημα, διότι τους ζουν από κοντά οι νέοι Έλληνες ποδοσφαιριστές που ανήκουν σήμερα σε αυτούς τους συλλόγους, αλλά τους παρακολουθούν και επηρεάζονται από αυτούς και οι νέοι παίκτες του ευρύτερου ελληνικού ποδοσφαιρικού οικοσυστήματος. Τέτοιοι “ξένοι”, ναι, είναι ευλογία για το ελληνικό ποδόσφαιρο.