Όποιος βιάζεται σκοντάφτει εκτός από έναν…

• Η συνοχή του ΠΑΟΚ

Το γεγονός είναι ότι ο ΠΑΟΚ μετά το 1-0 από τον ΟΦΗ έφερε και 0-0 με τον Άρη. Κανείς επίσης δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η ομάδα που το καλοκαίρι έβαζε τριάρες και τεσσάρες, πέρασε 180 λεπτά χωρίς να κάνει μεγάλη φάση! Τι έγινε και χθες στην Τούμπα τελικά;

Κατ αρχάς όποιος διαβάζει εδώ είχε καταλάβει την ανάλυση για το πόσο δύσκολη θα ήταν η μετάβαση από τον καλοκαιρινό ΠΑΟΚ στον… χειμερινό. Άλλη απόδειξη από τις τελευταίες εμφανίσεις χωρίς γκολ και μεγάλη ευκαιρία, δεν υπάρχει. Ακόμη και χθες περιγράφαμε τα σενάρια και τη στρατηγική που είχε μπροστά του να διαχειριστεί ο Λουτσέσκου ενόψει του αγώνα με τον Άρη, Επειδή είχα μία εικόνα, σε κάποιο σημείο έγραψα ότι σίγουρα το μυαλό του ήταν και στο Ελσίνκι. Το παραδέχθηκε και αυτό όπως και άλλα σημαντικά χθες βράδυ. Πριν επιστρέψω στον αγώνα όμως, παρένθεση με τα διαιτητικά, γιατί ο η δική μου αίσθηση είναι σαν αυτή του Λουτσέσκου που είπε για διαιτητή ο οποίος είχε στο μυαλό του την ισοπαλία.

Ο Παπαπέτρου μπήκε στην Τούμπα χθες με το άγχος να δείξει σε όλους ότι έχει προσωπικότητα και δεν «μασάει» από την έδρα. Όσα έκανε, αίσθησή μου είναι, ότι πήγαζαν από αυτή τη διάθεση. Είναι πάρα πολλές οι φάσεις που δείχνει στην έδρα ότι θέλει να αντιδράσει, αλλά οι τρεις κραυγαλέες που δικαιώνουν την αίσθηση Λουτσέσκου δεν «σηκώνουν» αμφισβήτηση.

1)Στο χέρι-φάουλ του Ντουκουρέ πώς μπορεί να εξηγηθεί το λάθος της δεύτερης κίτρινης που δεν έβγαλε; Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, αφού σφύριξε (όπως πράγματι ήταν) φάουλ υπέρ του ΠΑΟΚ.
2) Εκτέθηκε και εκεί και όταν πλέον στο φινάλε των καθυστερήσεων δεν έδωσε το πεντακάθαρο φάουλ στον Ζίβκοβιτς μίσο μέτρο από την περιοχή, φανέρωσε αυτό το ίδιο άγχος.
3) Όταν μάλιστα σφύριξε το τέλος ΠΡΙΝ τελειώσουν οι καθυστερήσεις και ενώ μέσα σε αυτές έγιναν και αλλαγές, απέδειξε για εμένα πόσο πολύ αγχωμένος ήταν να βγάλει με τέτοιο τρόπο το παιχνίδι.

Βιάστηκε, εκτέθηκε και τώρα κρίνεται… Τα προφανή γράφω και δεν μπαίνω σε δεύτερες και τρίτες σκέψεις για το παρασκήνιο σαν όλους όσους κάνουν ότι τα ξέρουν όλα, θέλοντας από τον ΠΑΟΚ να αντιδρά όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Ο Άρης πάντως είχε εξαιρετική διαιτησία μέσα στην Τούμπα, χωρίς να βγάλει νωρίτερα ούτε... κιχ! (Και η μανσέτα με δύο χέρια να πηγαίνουν προς την μπάλα στην κεφαλιά Εκόνγκ δίνονταν μόνο από τον VAR που σε άλλο γήπεδο μπορεί και να έφευγε από τη θέση του και να πήγαινε να δείξει τη βούλα).

Η συνοχή του ΠΑΟΚ

Επιστρέφουμε όμως σε όσα αφορούν το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι του ΠΑΟΚ με τις επιλογές του προπονητή και την εικόνα της ομάδας. Από χθες έγραφα για το ότι με τόσες αλλαγές που έγιναν στα τέλη Αυγούστου στο ρόστερ (θυμάσαι ότι προϊδέαζε πώς την καθυστέρηση ΔΕΝ την πλήρωσε στα προκριματικά, αλλά μπορεί να την πληρώσει στην ενσωμάτωση το Φθινόπωρο) τρεις επιλογές έχει ο προπονητής ενόψει του ΠΑΟΚ-Άρης. Ή θα άφηνε τον καλοκαιρινό κορμό που πήγε καλά έχοντας και ρέντα, ή θα έβαζε τους ποιοτικούς νεοαποκτηθέντες άμεσα για να κερδίσει χρόνο, ή θα προχωρούσε σε μία πιο ενδιάμεση κατάσταση. Πήρε την απόφαση, την εξήγησε επαρκώς στο τέλος μιλώντας για χτίσιμο που γίνεται χωρίς να υπάρχει χρόνος λόγω αγώνων (και αυτό το είχαμε σχολιάσει) και φυσικά πλήρωσε τις συνέπειες της έλλειψης συνοχής με τις… μηδέν μεγάλες ευκαιρίες απέναντι στον Άρη. Για εμένα η εικόνα του σοκαρισμένου Μεϊτέ από όσα ζούσε στην ατμόσφαιρα της Τούμπας, ήταν η πιο εμφανής. Δεν θα μείνω στα λάθη και στις ολιγωρίες, αλλά στο πώς έπεσε κάτω στο τέλος ανακουφισμένος που το σωματικό και πνευματικό μαρτύριο τελείωσε. Ο Σαμάτα ψάχνεται, ο Οζντόεφ λέγεται ότι έκανε καταπληκτική εβδομάδα προπονήσεων αλλά στα ματς ακόμη δυσκολεύεται. Ο Οζντόεφ που ως νέος στην ομάδα δήλωσε: «Θα μας χρειαστεί αυτός ο βαθμός». Αντιλαμβάνεστε τώρα πόσο πολλή δουλειά χρειάζεται στην προσαρμογή τέτοιων ποδοσφαιριστών;

Κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ δεν έβγαλε φάση αφού ταυτοχρόνως δεν βγαίνουν και οι ενέργειες Κωνσταντέλια που πράγματι παίζει πολύ μακριά από την περιοχή αφήνοντας και τον φορ σε μοναχικό ρόλο. Ο Λουτσέσκου δήλωσε ικανοποιημένος από τον έλεγχο που δεν χάθηκε και στο τέλος είπε και το άλλο: «Να δείτε πώς θα είμαστε σε δύο μήνες…». Μάλιστα! Εγώ τον πιστεύω ότι θα τα καταφέρει, αν και τώρα έχει πιο μεγάλη πίεση από τους χαμένους βαθμούς. Τώρα, μεταξύ άλλων θα πρέπει να διαχειριστεί και αυτή τη συνθήκη που πάντα επηρεάζει τα αποδυτήρια, ακόμη και από το πώς οι παλιοί (όσοι σήκωσαν την ομάδα το καλοκαίρι) βλέπουν πώς και πόσο παίζουν οι νέοι… Όλα αυτά επιδεινώνονται όταν η ομάδα ΔΕΝ κερδίζει.

Στο τέλος-τέλος, εκτιμώ ότι ο Λουτσέσκου υποτίμησε τον Άρη και πίστεψε πώς ακόμη και με τόσες αλλαγές στον κορμό, θα πάρει το ματς απέναντι σε αντίπαλο που ψάχνεται. Έχω την αίσθηση ότι όλο αυτό θα φανεί στο Ελσίνκι, εκεί που νομίζω ότι θα παίξει με πιο δοκιμασμένη ενδεκάδα. Σε κάθε περίπτωση η πολύ μεγάλη πίεση για τον ΠΑΟΚ θα προκύψει την άλλη εβδομάδα στα Γιάννινα, αφού εκεί το «πρέπει» θα είναι… ΠΡΕΠΕΙ επί δύο!