Ένα σύνθημα που πρέπει να γίνει mute

Την πρώτη φορά που το άκουσα ήμουν μόνος μεταξύ χιλιάδων στη Λεωφόρο. Ήταν στο φιλικό με τη Ράγιο Βαγιεκάνο, που ειλικρινά δεν ξέρω τι μ’ έπιασε κι αντί να ανηφορίσω στο ΟΑΚΑ να ακούσω τον αγγελικό Αντρέα Μποτσέλι ή να κατηφορίσω στην Πλατεία Νερού να ακούσω τους Arctic Monkeys, περπάτησα από τον Λυκαβηττό μέχρι τη Λεωφόρο. Αντί να βρεθώ όμως με «παρέα» να χαβαλεδιάζουμε, όπως συνήθως γίνεται στα καλοκαιρινά φιλικά, αισθάνθηκα ολομόναχος μεταξύ χιλιάδων.

Γύρω μου οικογένειες με παιδάκια, 4 – 6 – 8 ετών, προς στιγμή σκέφτηκα, «τι ωραία να ζεις στην Αθήνα και να μπορείς να φέρεις τα παιδάκια σου στο γήπεδο, να γουστάρεις τον Παναθηναϊκό του Γιοβάνοβιτς». Τι ωραία θα ήταν, σκέφτηκα ο ανόητος.

Κάποια στιγμή λανσαρίστηκε στα αφτιά μου το ολοκαίνουργιο σύνθημα της πράσινης κερκίδας, εκτός βέβαια αν εγώ το άκουγα για πρώτη φορά, μια που συνήθως δεν πολυανεβάζω τον ήχο της τηλεόρασής μου και οι επισκέψεις μου στο γήπεδο είναι σπανιότατες (και θα γίνουν ακόμα πιο σπάνιες).

«Sexy Τουρκάλα - σου γ@μ@W την κWλ@ρ@» και επανάληψη δις και μετά όλοι μαζί όρθιοι και δώσ’ του χοροπηδητά στους ρυθμούς του ρεφρέν της dance επιτυχίας “Freed from desire” των club της δεκαετίας του ’90.

Τελευταία ο ρυθμός του χρησιμοποιείται από στοιχηματική εταιρία σε διαφήμισή της με πολύ μεγάλη επιτυχία, μια που είναι full κολλητικό και επιδέχεται πολύ δημιουργικών στίχων. Όχι, με τον όρο «πολύ δημιουργικοί στίχοι» προφανώς δεν εννοώ την έμπνευση της πράσινης κερκίδας, όπως και οτιδήποτε άλλο υβριστικό οποιασδήποτε άλλης κερκίδας.

Το Freed from Desire της Gala δεν υιοθετήθηκε πρώτη φορά σε γήπεδο από τους οργανωμένους του Παναθηναϊκού, έχει μπει στις κερκίδες από τους οπαδούς των Bohemians το 2011 και μετά έκανε λαμπρή καριέρα σε βρετανικά κυρίως γήπεδα άλλοτε με ειρωνικούς – υβριστικούς στίχους κι άλλοτε με αποθεωτικούς για συγκεκριμένους παίκτες εξυμνώντας τα κατορθώματά τους. Στο πρόσφατο Μουντιάλ Γυναικών γνώρισε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία.

Βρέθηκα στην κερκίδα του ΟΑΚΑ το Σάββατο για το τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» και εκτός από το face lift του court που απόλαυσα, γούσταρα που είδα στις κερκίδες πολλά πολλά παιδάκια με τα πράσινα jerseys, ηλικίας από 6 έως 12 ετών να φωνάζουν για την αγαπημένη τους ομάδα και τους νέους πράσινους stars.

Επέστρεψα Θεσσαλονίκη και τον αγώνα Παναθηναϊκός – Αναντολού τον παρακολούθησα τηλεοπτικά, μέχρι που η πασίγνωστη εισαγωγή του Freed from Desire άρχισε να ακούγεται στα ηχεία του ΟΑΚΑ. «Ωχ δεν θα πάει καλά αυτό» σκέφτηκα και πράγματι δεν πήγε. Στο ρεφρέν όχι μόνο οι φανατικοί αλλά σχεδόν όλη η κερκίδα μπήκε με πάθος στο αντιαισθητικό «Sexy Τουρκάλα…» και τα παιδάκια χόρευαν κι αυτά χαρούμενα δίπλα σε μπαμπάδες και μαμάδες. Για να δέσει μάλιστα το «γλυκό» στο αποκορύφωμα του συνθήματος η κάμερα μας έδωσε κι ένα κοντινό πλάνο του ανυποψίαστου για ό,τι ακούγεται Εργκίν Αταμάν!

Για να μην παίζουμε με τις λέξεις, ας το διατυπώσω όπως το σκέφτομαι. Εμετός. Όσοι πηγαίνετε τα παιδιά σας στα ελληνικά γήπεδα και τα εκθέτετε στην «ομορφιά» της κερκίδας, τους κάνετε κακό. Όσοι πηγαίνετε με τα παιδιά σας στο γήπεδο και τραγουδάτε στα αυτιά τους για να τα εκπαιδεύσετε, «Sexy Τουρκάλα - σου γ@μ@W την κWλ@ρ@», είστε ακατάλληλοι για γονείς. Για την ακρίβεια θα έπρεπε να υπάρχει υπηρεσία της Πρόνοιας που να έρχεται και να σας αφαιρεί την κηδεμονία λόγω ακαταλληλότητας και εγκληματικής βλακείας. Αυτό ισχύει βέβαια για κάθε κερκίδα, κάθε ομάδας. Επειδή όμως καλό θα είναι να ξεκινάμε την κριτική από το δικό μας γηπεδικό σπίτι, γίνομαι πολύ συγκεκριμένος για αυτό το σύνθημα.

Ακριβώς επειδή είναι full κολλητικό και ρυθμικό, το σύνθημα θα βγει από το γήπεδο, θα κάνει καριέρα στις παρέες, στις πλατείες, στα σχολεία μέχρι να… Ξέρετε εσείς τι μπορεί να συμβεί εξαιτίας ενός «αθώου συνθήματος – τραγουδιού».

Περά από το ότι είναι απολύτως αντιαισθητικό είναι και απολύτως αντεθνικό. Καθώς οι ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Πανιώνιος, Απόλλων Σμύρνης, Απόλλων Πόντου κ.α. είναι σωματεία που ιδρύθηκαν από Έλληνες πρόσφυγες ή μεταφέρθηκαν αυτούσια στον Ελλαδικό χώρο ξεριζωμένα από Μικρά Ασία, Ιωνία, Πόλη και Πόντο οτιδήποτε χρησιμοποιείται ως «Τούρκος – Τουρκάλα κλπ» δεν έχει ιστορική βάση. Καταλαβαίνω ότι αυτό ξεπερνιέται με απαξιωτικό γελάκι του τύπου, «έλα ρε μυγιάγγιχτε Κιούση, άσε μας ήσυχους». Να σας αφήσω.

Δεν ξέρω πόσοι από τους φίλους του Τριφυλλιού και ειδικά αυτοί που τραγουδούν περί Sexy Τουρκάλας γνωρίζουν, γιατί ο Παναθηναϊκός έχει ως έμβλημα το τριφύλλι κι όχι το σπαθόχορτο ή το σχοινόπρασο και από που προέρχεται το τριφύλλι, ας τους ενημερώσει κάποιος πράσινος ιστορικός, πως η προέλευσή του είναι η Κωνσταντινούπολη. Ναι, αυτή που σήμερα λέγεται Ιστανμπούλ κι ανήκει στο τουρκικό κράτος. Οπότε το ποιος είναι «Τούρκος» και ποιος «Έλληνας» αρχίζει και περιπλέκεται λίγο.

Απόψε θα δούμε ποδοσφαιρικό ντέρμπι Παναθηναϊκός – ΑΕΚ, λίγες εβδομάδες έπειτα από μια δολοφονία, ανεξιχνίαστη ακόμα και κάτι μου λέει θα ακούσετε και το παραπάνω εμετικό σύνθημα να δίνει «πόνο» στη Λεωφόρο. Προσωπικά δεν θα είμαι εκεί, το mute θα το έχω πρόχειρο και με τη συνείδησή μου λόγω αυτού το κειμένου θα είμαι ήσυχος.

Σκεφτείτε τουλάχιστον, αν όχι το ανιστόρητο του πράγματος, το πόσο «λερώνονται» τα παιδιά σας με τέτοιου είδους συνθήματα. Αν λέτε ότι οι Παναθηναϊκοί είμαστε διαφορετικοί, αποδείξτε το, εξαφανίστε τον ηχητικό οχετό. Αν το συνεχίσετε (δε γράφω «συνεχίσουμε» γιατί δεν αισθάνομαι ίδιος με σας) τότε δεν βλέπω / ακούω και καμιά ποιοτική διαφορά. Στον ίδιο βόθρο απολαμβάνετε να κολυμπάτε όλοι.