ΠΑΟΚ: Ο Τάισον είναι μια σταγόνα υψηλής ποιότητας κι ο Τσιγγάρας μια ζωντανή απόδειξη αγάπης

ΠΑΟΚ: Ο Τάισον είναι μια σταγόνα υψηλής ποιότητας κι ο Τσιγγάρας μια ζωντανή απόδειξη αγάπης

Σταύρος Σουντουλίδης Σταύρος Σουντουλίδης
ΠΑΟΚ: Ο Τάισον είναι μια σταγόνα υψηλής ποιότητας κι ο Τσιγγάρας μια ζωντανή απόδειξη αγάπης

bet365

Ο Σταύρος Σουντουλίδης έφυγε από την Τούμπα γεμάτος από τα όσα είδε να κάνει στο τερέν της ο Τάισον και γράφει για την ιδιαίτερη στιγμή του Χάρη Τσιγγάρα, που νιώθει καλά τι εστί ΠΑΟΚ.

Ο Τάισον, ο Ντεσπόντοφ, ο Ζίβκοβιτς, ο Βιεϊρίνια ανήκουν σε δική τους, πολύ υψηλή για τα μέτρα μας, κοινωνία. Τελείως ξένη, προς τα σκεπτικά μας. Έρχεται απόψε ένας 35αρης, ο Τάισον Μπαρσέλος Φρέιντα, να αποδείξει ότι τίποτα στο ποδόσφαιρο δεν είναι τυχαίο, πολύ περισσότερο όταν κουβαλάει το γονίδιο από την πατρίδα του.

Οι βασικές αρχές του (σύγχρονου) ποδοσφαίρου, η τεχνική και η ταχύτητα, ενδέχεται να χάσουν μάχες. Αλλά είναι εντελώς απίθανο να χάσουν τον πόλεμο. Ιδίως όταν η τεχνική και η ταχύτητα συνδυάζονται με τον (εκπαιδευμένο και συγκροτημένο) τακτικό νου. Απόδειξη; Το σπριντ του 35αρη Βραζιλιάνου και η ασίστ στο δεύτερο γκολ του ΠΑΟΚ. Ποιότητα και ταχύτητα.

Η Τούμπα ξέρει να ανταμείβει. Όρθιοι οι περίπου 10.000 θεατές, που είδαν τον «Δικέφαλο» να έχει ένα εύκολο βράδυ απέναντι στο Βόλο, αποθέωσαν μ’ ένα ζεστό χειροκρότημα τον Τάισον την στιγμή της αλλαγής του. Έλα, όμως, που ο Βραζιλιάνος «στράβωσε» βλέποντας να ανάβει η ταμπέλα με το «11». Ήθελε να παίξει ως το τέλος, έστω κι αν ήταν ο πιο μεγάλος σε ηλικία πάνω στο τερέν και μαζί με τον Κοτάρσκι οι μοναδικοί ποδοσφαιριστές που... «επέζησαν» από το κύμα αλλαγών του Λουτσέσκου στην ενδεκάδα, με την οποία οι «ασπρόμαυροι» άρχισαν το ματς. Γι’ αυτό και στο τέλος του ματς έπιασε τον Ρουμάνο προπονητή και του ζήτησε -με αρκετή δόση χιούμορ- να μην τον ξανακάνει ποτέ αλλαγή!

Με τέτοιον Τάισον ο ΠΑΟΚ δεν έχει να φοβάται τίποτα. «Ευχαριστώ τον ΠΑΟΚ που μου έδωσε την ευκαιρία να δείξω πως η ηλικία είναι μόνο ένα νούμερο», είπε μετά το τέλος του ματς. Ο Βραζιλιάνος έρχεται να βάλει δύσκολα στον Λουτσέσκου σ’ αυτό τον κύκλο των διαδοχικών αγώνων και το αναγκαίο rotation που έχει ανοίξει και περιλαμβάνει 20-22 ποδοσφαιριστές, οι οποίοι αισθάνονται βασικοί. Η ιστορία πολλές φορές γράφεται έτσι. Η απόσταση της επιτυχίας απ' την αποτυχία μπορεί να'ναι μία σύμπτωση, μια απόφαση της στιγμής. Και είναι ένα πεδίο στο οποίο ο προπονητής του «Δικεφάλου» δείχνει αυτή τη φορά ικανοποιημένος. Δεν είναι δα μικρό πράγμα να αλλάζεις τα 9/11 της ενδεκάδας και να κερδίζεις στο… σβηστό. Πέρσι, κυρίως, όμως πρόπερσι όταν ήταν στην ίδια συνθήκη ούτε που μπορούσε να περάσει από το μυαλό του κάτι ανάλογο.

 

Φέτος το κάνει με χαρακτηριστική ευκολία γι’ αυτό και ο «ασπρόμαυρος» πάγκος στο αποψινό ματς ήταν από… χρυσάφι!

Το κλάμα του... αρχηγού

Ο Χάρης Τσιγγάρας

Στη διάρκεια του αγώνα και με τις δύο ομάδες στο μηδέν, ο Χάρης Τσιγγάρας έχασε ένα γκολ απ’ αυτά που λέμε ότι δεν χάνονται. Με εξουδετερωμένο τον αντίπαλο τερματοφύλακα, μετά το δοκάρι του Σβαμπ, σημάδεψε τα… περιστέρια. Δεν τον πήρε από κάτω. Ο Έλληνας χαφ συνέχισε να είναι η ψυχή του ΠΑΟΚ στη μεσαία γραμμή. Να τρέχει παντού, να καλύπτει χώρους, να υποδέχεται την πρώτη πάσα από την άμυνα. Να πατάει περιοχή για να δώσει λύση από την πίσω ζώνη. Αν είχε και το γκολ θα μιλούσαμε για μια ολοκληρωμένη εμφάνιση, αλλά και έτσι το όνομά του ήταν ψηλά στη λίστα των κορυφαίων της (δικής του) βραδιάς.

Η 27η Σεπτεμβρίου θα του μείνει αξέχαστη για έναν σπουδαίο λόγο. Στα 23 του ένα παιδί που μεγάλωσε στην Τούμπα φόρεσε στον μπράτσο το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Μετά την αποχώρηση του Σβαμπ από το ματς, το περιβραχιόνιο πέρασε στον «Τσίγγα» που το φόρεσε όλο καμάρι και στο τέλος λύγισε από την έντονη ψυχολογική φόρτιση. Όπως αποκάλυψε ο Αυστριακός μέσος στις δηλώσεις του η απόφαση για να καταλήξει το περιβραχιόνιο στον Τσιγγάρα ήταν του Ραζβάν Λουτσέσκου. Οι δυο τους έχουν χτίσει μια εξαιρετική σχέση από το καλοκαίρι και ο Ρουμάνος προπονητής θα πρέπει να γελάει όταν ακούει ότι αποτελεί τροχοπέδη στην εξέλιξη των νεαρών Ελλήνων του «Δικεφάλου».

Το κλάμα πάνω στην ανοικτή αγκαλιά του εμβληματικού αρχηγού και πολύ καλού του φίλου, Αντρέ Βιεϊρίνια, ήταν μια αληθινή απόδειξη αγάπης για τον Τσιγγάρα, που αποδεικνύει το πόσο σημαντικό είναι να έχεις και να υπολογίζεις παιδιά που προέρχονται απ’ τα σπλάχνα σου. Οι «ασπρόμαυρες» ακαδημίες εμφάνισαν απόψε στην Τούμπα τέσσερα (Κουλιεράκης, Τσιγγάρας, Κωνσταντέλιας, Τζίμας) δικά της παιδιά. Κάτι ανάλογο είχε συμβεί πριν από λίγα χρόνια, σ' ένα ΠΑΟΚ - Βέροια 4-1 τον Οκτώβριο του 2014, με τον Δημήτρη Πέλκα.

«Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσω αυτό που νιώθω», είπε εμφανώς συγκινημένος στην κάμερα του ΠΑΟΚ TV. Τα λόγια σε τέτοιες περιπτώσεις είναι περιττά...

Το ματς δεν αξίζει κριτικής. Ο Βόλος έκανε στο 5ο λεπτό για πρώτη και τελευταία φορά αισθητή την παρουσία του στην Τούμπα και στη συνέχεια περιορίστηκε σε ρόλο κομπάρσου. Ο ΠΑΟΚ έπαιξε κατά διαστήματα μπαλάρα, θα μπορούσε ο δείκτης του σκορ να είναι πολύ πιο ψηλά από το τελικό 3-0, ενώ στα θετικά της βραδιάς είναι η «εμφάνιση» στα γκολ και του Άλι Σαμάτα. Ο Τανζανός έφτιαξε από μόνος του τη φάση που κατέληξε στο πρώτο γκολ με την «ασπρόμαυρη» φανέλα. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Όπως, επίσης, το γεγονός ότι ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης συνεχίζει την σκληρή δουλειά και γίνεται επιδραστικός στο παιχνίδι της ομάδας του.

Για τη διαιτησία, πολύ περισσότερο το VAR (Μανούχος), υπήρχαν και πάλι «ασπρόμαυρες» φωνές. Αφορμή η φάση του πρώτου γκολ και η προσπάθεια του «VARίστα» να βρεί κάτι το μεπτό, παράβαση του Εκονγκ, οδηγώντας μετά από πέντε λεπτά (!) τον Σιδηρόπουλο στο μόνιτορ. Ο «ρεφ» αποφάσισε ότι ο Έκονγκ δεν επηρέαζε τη φάση και πάμε παρακάτω...

@Photo credits: INTIME, eurokinissi

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Σταύρος Σουντουλίδης
Σταύρος Σουντουλίδης

Στα 17 του έκανε τα πρώτα του βήματα, ανεβαίνοντας με «κοντό παντελονάκι» τα σκαλοπάτια του κτιρίου της «Μακεδονίας», επί της Μοναστηρίου, χαζεύοντας από απόσταση «ιερά τέρατα» της θεσσαλονικιώτικης δημοσιογραφίας. Ένας κλασικός «εφημεριδάς» ολκής, ο αείμνηστος Σταύρος Μπαλτίδης φρόντισε και του έδωσε τα κατάλληλα εφόδια στα πρώτα του βήματα, άλλωστε η εφημερίδα παραμένει η πρώτη και μοναδική αγάπη του.

Έχοντας περάσει από το σύνολο των εντύπων της Θεσσαλονίκης («Μακεδονία», «Αγγελιοφόρος», «Σπορ του Βορρά»), αποτέλεσε βασικό στέλεχος του περιοδικού «Φωνή των Σπορ», μιας πρωτοποριακής προσπάθειας για τα δεδομένα της Βόρειας Ελλάδας στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Το 1995 η τηλεόραση μπήκε στη ζωή του με το Star Channel, ακολούθησε η ΕΡΤ-3, βίωσε τη «μαγεία» του ραδιοφώνου (FM-100, Helexpo 105 FM, Flash 96.0) και αρκετά νωρίς, κάπου γύρω στο 2005, «κολύμπησε» στον ωκεανό του διαδικτύου, με τις πρώτες αμιγώς αθλητικές ιστοσελίδες, το «Sportnews.gr», πολύ πριν δηλαδή αποτελέσει μέλος της μεγάλης παρέας του Gazzetta.

Η ενασχόληση του με το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ τον οδήγησε να περάσει το κατώφλι της Τούμπας και να ζήσει «από μέσα», ως μέλος του Γραφείου Τύπου, την περίοδο της… επανάστασης του Ζαγοράκη.