Παναθηναϊκός: Η «επανάσταση» του Γιοβάνοβιτς είναι γοητευτική, αλλά και κοστοβόρα

Να, λοιπόν, που ήρθε η ώρα να γίνει και η «επανάσταση» του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Αφησε στον πάγκο για πρώτη φορά σε τόσο σημαντικό ματς (ντέρμπι ή ευρωπαϊκό) έναν παίκτη που έβαζε βασικό ακόμα και σε ματς Κυπέλλου με το Βόλο -που λέει ο λόγος - και έβαλε στη θέση του έναν τελείως διαφορετικού τύπου χαφ. Και ποιον παίκτη άφησε στον πάγκο! Το «Τοτέμ»! Άλλος παίκτης ο πολυτιμότατος επί δυο σεζόν, Ρουμπέν Πέρεθ, άλλος παίκτης ο Αράο. Δεν το είδαμε χθες, το είχαμε καταλάβει. Αλλά χθες, εναντίον του ΠΑΟΚ, το είδαμε στο… μεγαλείο του. Τεράστια αλλαγή, δομική για το Τριφύλλι επί Ιβάν!

Τι είδαμε δηλαδή; Γρήγορες αποφάσεις, ταχύτατο passing game, πολλές ανακτήσεις μπάλας και μεταφορά όλης της ομάδας δέκα μέτρα πιο κοντά στην αντίπαλη περιοχή από τον Βραζιλιάνο, αλλά και τρεις - τέσσερις «αεροδιαδρόμους», από τους οποίους ο ΠΑΟΚ είχε ένα γκολ και ένα δοκάρι. Ασφαλώς η «επανάσταση» δεν έγκειται μόνο στη χρησιμοποίηση του Αράο. Αλλά και στην ταυτόχρονη παρουσία των Τζούρισιτς – Μπερνάρ και μάλιστα για δεύτερο σερί ντέρμπι, μετά την αναμέτρηση εναντίον της ΑΕΚ.

Παναθηναϊκός πιο όμορφος! Πιο μοντέρνος! Πιο ελκυστικός, πιο δημιουργικός. Πιο γρήγορος με τη μπάλα στα πόδια και πιο «αυτοματοποιημένος» από πέρυσι. Παναθηναϊκός σχεδόν υπέροχος στο πρώτο ημίχρονο χθες. Όχι όμως και τόσο «compact» όπως πέρυσι. Θα του βγει; Δεν θα του βγει; Σίγουρα ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάει παρακάτω. Να προοδεύσει ως προς αυτό που παράγει, που παρουσιάζει στο κοινό. Να γίνει ταχύτερος, πιο πιεστικός, πιο παραγωγικός. Σίγουρα για έναν ουδέτερο ποδοσφαιρόφιλο, τον Παναθηναϊκό – για να το πούμε απλά – κάθεσαι να τον παρακολουθήσεις ευχάριστα εφέτος. Πάρα πολύ ευχάριστα! Θα δεις συνδυασμούς, φάσεις, γκολ, για τους πιο «ψαγμένους» θα δεις και τον τρόπο με τον οποίο πρεσάρει, θα παρατηρήσεις το positioning στην ανάπτυξη, θα δεις τις καλύψεις που προσπαθεί να επιβάλλει, πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, τα οποία εξελίσσονται κατά τη διάρκεια της σεζόν.

Ηδη, άλλωστε, στο πρώτο δίμηνο, βλέπουμε και τις πρώτες αλλαγές του Γιοβάνοβιτς. «Παίζουμε με ρίσκα» είπε χθες σε μια ατάκα που... «χάθηκε» ο Ιβάν, και αυτός είναι στη «μεγάλη εικόνα» ο σωστός δρόμος. Σκέφτομαι μην δούμε κάποια στιγμή και το Αράο – Τσέριν- Βιλένα μαζί στη μεσαία γραμμή, το οποίο μου μοιάζει το πιο «ισορροπημένο». Διότι αυτό ψάχνει ο Ιβάν. Την πιο κατάλληλη για την ομάδα του ισορροπία, σε περίοδο με πολλά διαδοχικά ματς, άρα και με λιγότερο χρόνο από πέρυσι για ενδελεχή ανάλυση. Να κάνει πιο εύστοχο τον Παλάσιος δεν μπορεί: χθες έβαλε γκολ σουτάροντας στην κόντρα της μπάλας από τον Μπάμπα και έχασε το άχαστο στο 54’ για το 2-1.

Να κάνει πιο εύστοχο τον Μαντσίνι και τον Βιλένα δεν γίνεται. Να κάνει… Ρονάλντο τον Ιωαννίδη, Λεβαντόφσκι τον Σπόραρ, χαλκέντερο τον Μπερνάρ και Ντε Μπρόινε τον Τζούρισιτς δεν γίνεται. Προσπαθεί να τους βελτιώσει όλους, με κάποιους το έχει καταφέρει εμφατικά, αλλά κάθε παίκτης έχει και «ταβάνι» και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αυτό που μπορεί να κάνει ο προπονητής είναι να βρει ακόμα πιο αποτελεσματικούς μηχανισμούς επιθετικά και αμυντικά, αλλά και να «ταιριάξει» όσο πιο αρμονικά τα γνωρίσματα των παικτών που διαθέτει, μιας και πλέον έχει σε κάποιες θέσεις τη δυνατότητα της επιλογής. Και αυτό προσπαθεί να κάνει σ’ έναν Παναθηναϊκό που αλλάζει.

Ολοφάνερα αλλάζει! Δεν έχει τόσους «νέους» όσους ο Ολυμπιακός, αλλά έχει τόσους όσους και ο ΠΑΟΚ. Ο οποίος, ΠΑΟΚ, παρεμπιπτόντως, ήταν χειρότερος από τα δύο προηγούμενα χρόνια στη Λεωφόρο (αντιμετωπίζοντας πιο ανταγωνιστικό Παναθηναϊκό εφέτος), όμως χθες δημιούργησε σχεδόν τον ίδιο αριθμό μεγάλων φάσεων με τον αντίπαλό του. Αν έχει στόχο το πρωτάθλημα, πρέπει να τερματίσει «κοντά» στην κορυφή στο τέλος του πρώτου γύρου και τον Ιανουάριο να πάρει βασικό φορ, βασικό στόπερ αντί του Ενκόνγκ και βασικό δεξιό μπακ (τουλάχιστον). Ισως χρειαστεί και έναν γρήγορο χαφ: να δούμε και τον Μεϊτέ και τον Οζντόεφ σε περισσότερα παιχνίδια…

Οσο για τον Ραζβάν Λουτσέσκου που κατάφερε για ακόμα μια φορά να αναδειχθεί πρωταγωνιστής mediaκά ακόμα και μετά από τέτοια ματσάρα που μπορούσε να λήξει και 4-4;

• 1.Θεωρώ πως ο Μαρτίνς έχει σφυρίξει φουλ υπέρ του Παναθηναϊκού στις κάρτες. Λανθασμένα υπέδειξε χέρι του Κωνσταντέλια στο χαμένο του τετ α τετ με τον Μπρινιόλι (41’), λανθασμένα τιμώρησε με κίτρινη τον Τάισον διότι του είχε γίνει φάουλ από τον Γεντβάι (45’ +2’), χάρισε κίτρινη στον Παλάσιος (62’), στον Γεντβάι (67’), στον Βιλένα (90’). Κάκιστος στον πειθαρχικό έλεγχο, χωρίς να παίξει ρόλο στο αποτέλεσμα.
• 2. Προφανώς η πίκρα του για την ισοφάριση στην τελευταία φάση και όσα είχε στο δικό του μυαλό του από τα μεσοβδόμαδα ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια και στην Τρίπολη τον ώθησαν στο «ξέσπασμα».
• 3. Εχασε το δίκιο του ως προς τις κίτρινες κάρτες, αναφερόμενος στο γκολ της ισοφάρισης. Αστείο. Πάντα παίζει ρόλο ο τρόπος και ο χρόνος με τον οποίο εκφράζεσαι. Στη Λεωφόρο o ΠΑΟΚ είναι η μοναδική ομάδα την οποία δεν έχει νικήσει ο Παναθηναϊκός σε regular seasοn επί Γιοβάνοβιτς και χθες για δευτερόλεπτα δεν έγραψε 3/3 για τρεις σερί σεζόν ο ΠΑΟΚ μέσα στο «Απόστολος Νικολαϊδης». Αν θέλει να μιλήσει για την ΑΕΚ, ας μιλήσει για την ΑΕΚ.

• 4. Αν θέλει να μιλήσει, όμως, για την ΑΕΚ και για την ΕΠΟ και για το «shame» στο ελληνικό ποδόσφαιρο, χρειάζεται ταχύρρυθμα μαθήματα για την ισχύ του ΠΑΟΚ στην ΕΕ της ΕΠΟ, για το αν στήριξε Μπαλτάκο, για πάρα πολλά, τα οποία μάλλον δεν γνωρίζει… Αμεσα όμως, γιατί αν συνεχίσει τις γενικεύσεις στις δηλώσεις του και δεν αναφέρεται συγκεκριμένα μόνο στα παιχνίδια, θα εκτίθεται περισσότερο.
• 5. Εγραψε ιστορία, κάνοντας ουσιαστικά για πρώτη φορά τον Γιοβάνοβιτς στη θητεία του στον Παναθηναϊκό να μιλήσει για δηλώσεις αντίπαλου προπονητή.
• 6.Πρέπει να κληθεί σε απολογία, να τιμωρηθεί και να δει τέσσερα – πέντε ματσάκια από την εξέδρα για να μάθει να μην (ξανα)κάνει σόου α λα Μουρίνιο με «χειροπέδες» στα χέρια προς την κερκίδα.