Ο Ιβάν δεν πήρε πρωτάθλημα με την άμυνα και θέλει να πάρει με την επίθεση. Μπορεί;

Είχα ξαναγράψει στην αρχή της σεζόν και το επαναλαμβάνω και σήμερα με έναν διαφορετικό τρόπο. Νομίζω ότι ο ΠΑΟΚ με τον Ινγκασον αντί του Εκόνγκ στην ενδεκάδα του στη Λεωφόρο θα είχε φύγει με το «διπλό».

Το πρόβλημα στον ΠΑΟΚ δεν είναι αυτοί που ήρθαν όπως ακούω πολλούς να λένε, αλλά στα δικά μου μάτια αυτοί που έφυγαν. Ο Ινγκασον κυρίως και ο Αουγκούστο από κοντά. Το αφήνω στην άκρη όμως γιατί αυτό συνέβη και δεν έχει νόημα να κοιτάς πίσω. Ο ΠΑΟΚ, ο Κουλιεράκης, ο Κετζιόρα (γι’ αυτό νομίζω παίζει τόσο πολύ) και ο Κοτάρσκι προσπαθούν να καλύψουν την άμυνα και τον Εκονγκ, τουλάχιστον μέχρι ο τελευταίος να γίνει πιο λειτουργικός.

Η συζήτηση αυτή δεν πουλάει τόσο πολύ βεβαίως το ξέρω, η κουβέντα για την διαιτησία πουλάει απείρως περισσότερο, αλλά εγώ θα επιμείνω με το ποδόσφαιρο, γιατί από ένα σημείο και μετά κουράζει να μιλάμε για πλάγια άουτ που δεν δόθηκαν για τα πέντε δευτερόλεπτα στο ποδόσφαιρο και για ένα ανάποδο φάουλ.

Μένω λοιπόν στα αγωνιστικά. Ο Λουτσέσκου το γνωρίζει αυτό και καταλαβαίνει ότι η ομάδα του δεν μπορεί με την ίδια σιγουριά, όχι ακόμη τουλάχιστον, να κάνει αυτό που έκανε πέρυσι. Να πιέζει ψηλά σε όποια έδρα κι’ αν παίζει ο ΠΑΟΚ, να ανεβάζει την άμυνα ψηλά για να είναι κοντά οι γραμμές, να απαιτεί να είναι κυριαρχικό το παιχνίδι της ομάδας του με όποιον αντίπαλο. Επειδή ακριβώς είναι εξαιρετικός προπονητής, προσπαθεί με άλλον τρόπο να πάρει τα αποτελέσματα.

Πλέον περιμένει, όπως έκανε στην Λεωφόρο, αφήνει την μπάλα στον αντίπαλο και βρίσκει άλλους τρόπους για να γίνει απειλητική η ομάδα του. Πλέον οι γρήγορες μεταβάσεις με άξονα τον Μπάμπα και Τάισον και τελικό αποδέκτη τον Ζίφκοβιτς στην αδύναμη πλευρά είναι το σχέδιο. Λειτουργεί, διότι χθες έκανε έξι τελικές (επτά με του Κωσταντέλια που δεν μέτρησε κακώς λόγω δήθεν χεριού) και ήταν όλες πραγματικές ευκαιρίες για γκολ ή γκολ!

Η μετάβαση του ΠΑΟΚ από την άμυνα στην επίθεση ήταν εξαιρετική και δεν έχει να κάνει μόνο με το… βρήκε και τα έκανε που υποστήριξαν πολλοί, παρατηρώντας την ανασταλτική λειτουργεία του Παναθηναϊκού. Βρήκε και τα έκανε γιατί μελέτησε πώς να το βρει και να το κάνει και το έκανε τέλεια.

Δεν έφτασε όμως στο «διπλό». Δεν έφτασε γιατί παίζει και ο αντίπαλος και ο ΠαναθηναΪκός φέτος είναι επίσης αρκετά διαφορετικός από τον περσινό και αυτό επίσης με επιλογή του προπονητή. Ο Λουτσέσκου περίπου αναγκαστικά αλλάζει τρόπο και βρίσκει λύσεις, ο Ιβαν από επιλογή (νομίζω) το κάνει. Ο Γιοβάνοβιτς καταλήγει στο συμπέρασμα φέτος, ότι αφού δεν μπόρεσε να πάρει πέρυσι το πρωτάθλημα με την άμυνα, δεν θα μπορέσει να το πάρει και φέτος. Επιλέγει λοιπόν να αλλάξει αρκετά πράγματα και πρόσωπα στην ομάδα του για να την κάνει πιο επιθετική και αυτό φυσικά έχει κόστος. Το δεύτερο γκολ που δέχτηκε ο Παναθηναϊκός από τον ΠΑΟΚ, ο περσινός Παναθηναϊκός δεν θα το έτρωγε ακόμη κι’ αν έπαιζε με δέκα και την κόκκινη την είχε δει ο Ρούμπεν Πέρεθ. Εχει να κάνει με τα μέτρα της ομάδας, με την τοποθέτησή της, με τα χαρακτηριστικά των χαφ της, με τον τρόπο ανάπτυξής της.

Ο Τάισον παίρνει μία μπάλα ακριβώς στο κέντρο του γηπέδου και δίπλα στη γραμμή του πλαγίου άουτ και κάνει μία διαγώνια κίνηση- πορεία με την μπάλα στα πόδια μέχρι την απέναντι γωνία της μεγάλης περιοχής του Παναθηναϊκού χωρίς όχι να τον κόψει κάποιος, αλλά έστω να τον ενοχλήσει μία πράσινη φανέλα. Ο Τάισον είναι πολύ έμπειρος και πολύ διορατικός για να το διαβάσει και ο Λουτσέσκου πολύ ικανός για να το ζητήσει και σχεδόν να το κάνει μανιέρα στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ.

Ο Ιβάν αντέδρασε όπως αντέδρασε (περίπου με περισυλλογή και πιάνοντας το κεφάλι του στωικά όπως έδειξε το πλάνο της τηλεόρασης) όταν το είδε να συμβαίνει γιατί ξέρει ότι αυτό είναι το κόστος που πρέπει να πληρωθεί μέχρι η ομάδα του να μάθει να παίζει σε άλλα μέτρα από πέρυσι και με άλλη λογική. Το πολύ πιο άμεσο επιθετικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού, ειδικά στα ντέρμπι, είναι μία εντελώς διαφορετική συνθήκη από το κρατάμε τη μπάλα με… κουραστική ασφάλεια και ψάχνουμε την στιγμή. Ο ΠαναθηναΪκός επί 95 λεπτά στο ματς με τον ΠΑΟΚ απαιτούσε στιγμές, ευκαιρίες, γκολ. Οι 25 τελικές είναι μία πρώτη ένδειξη, το ποιοι της πήραν μία επιβεβαίωση.

Τρεις είχε ο χαφ Βιλένα που μπήκε αλλαγή, τελικές είχαν σχεδόν όλοι οι αμυντικοί, πλέον όλη η ομάδα δημιουργεί, όλοι οι παίκτες εκτελούν. Θα δούμε αν όντως το σχέδιο άλλαξε τόσο πολύ, θα δούμε αν η ήττα από την ΑΕΚ και η ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ θα κλονίσουν τον Ιβάν ή αν θα επιμείνει σε αυτό, θα δούμε αν θα του επιτρέψει να γίνει πιο αποτελεσματικός. Αυτό που δεν χρειάζεται να δούμε είναι αν θα γίνει πιο θεαματικός. Θα είναι σίγουρα, γι’ αυτό άλλωστε και το ντέρμπι ήταν ματσάρα. Αλλά ποιος να ασχοληθεί στην Ελλάδα με αυτό, και ποιον αφορά κιόλας αν είδαμε σπουδαίο και θεαματικό ματς…