Ο Ολυμπιακός πάντα το παίρνει όταν είναι στην κορυφή τέτοια εποχή!

Εάν Παναθηναϊκός και ΑΕΚ νικήσουν την Κυριακή στα εντός έδρας εξ αναβολής παιχνίδια τους, με Ατρόμητο και Παναιτωλικό, η βαθμολογία στην κορυφή του πρωταθλήματος στη διακοπή θα είναι Ολυμπιακός 19, Παναθηναϊκός 16, ΠΑΟΚ 14, ΑΕΚ 14.

Η διαφορά του Ολυμπιακού από τους ακολουθούντες θα είναι μικρή, αλλά για την χρονική συγκυρία του πρωταθλήματος μεγάλη! Ευρισκόμενοι μόλις στην 7^η αγωνιστική και να υπάρχει ήδη μία απόσταση τριών με πέντε βαθμών δεν είναι και…άσχημα, ειδικά για μία ομάδα που έχει αλλάξει προπονητή και το μισό ρόστερ της, ενώ οι αντίπαλοι της έχουν ίδιο προπονητή και σχεδόν ίδιο ρόστερ. Έστω με την υποσημείωση του πιο εύκολου προγράμματος που έχει ο Ολυμπιακός, υπό την έννοια ότι έχει παίξει μόλις δύο αγώνες εκτός έδρας κι ένα ντέρμπι, ενώ ΠΑΟ κι ΑΕΚ έχουν από δύο ντέρμπι και τρία εκτός έδρας παιχνίδια, ο δε ΠΑΟΚ ένα ντέρμπι, αλλά τρία εκτός έδρας παιχνίδια.

Μπορούμε, όμως, εδώ να σταθούμε κάπου: συμπληρώνουμε την πρώτη σημαντική στροφή του πρωταθλήματος, το ένα πέμπτο του, καθότι έχουμε εφτά αγωνιστικές σε σύνολο 36. Έχουμε πάρει δηλαδή μία πρώτη γεύση, όχι ασφαλή, αλλά πρώτη. Και υπάρχει κάτι πολύ ευχάριστο ιστορικά για τον Ολυμπιακό: Όταν είναι στην κορυφή τέτοια εποχή, στο ένα πέμπτο της σεζόν, πάντα παίρνει το πρωτάθλημα!!!

Δείτε πως εξελίχθηκαν τα πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό στο ένα πέμπτο τους…

• Το 1997 ήταν στο +1 από ΠΑΟ κι ΑΕΚ και το πήρε με +12 από ΑΕΚ
• Το 1998 ήταν στο -3 από ΠΑΟ και το πήρε με +3 από ΠΑΟ
• Το 1999 ήταν στο +1 από ΠΑΟ και το πήρε με +10 από ΑΕΚ
• Το 2000 ήταν στο +2 από ΠΑΟ και το πήρε με +4 από ΠΑΟ
• Το 2001 ήταν στο +1 από ΑΕΚ και το πήρε με +12 από ΠΑΟ
• Το 2002 ήταν στο +2 από ΑΕΚ και το πήρε στην ισοβαθμία από ΑΕΚ
• Το 2003 ήταν στο -1 από ΑΕΚ και το πήρε στην ισοβαθμία από ΠΑΟ και +2 από ΑΕΚ
• Το 2004 ήταν στο -1 από ΠΑΟ και το έχασε με -2 από ΠΑΟ
• Το 2005 ήταν στο -1 από ΠΑΟ κι ΑΕΚ και το πήρε με +1 από ΠΑΟ και +3 από ΑΕΚ
• Το 2006 ήταν στο -1 από…Ξάνθη και το πήρε με +13 από ΑΕΚ, ΠΑΟ
• Το 2007 ήταν στο +5 από ΠΑΟ και το πήρε με +9 από ΑΕΚ
• Το 2008 ήταν στο -6 από ΑΕΚ και το πήρε στο +2 από ΑΕΚ

• Το 2009 ήταν στο +4 από ΠΑΟΚ και το πήρε στο +8 από ΠΑΟΚ
• Το 2010 ήταν στο -2 από ΠΑΟ και το έχασε με -6 από ΠΑΟ
• Το 2011 ήταν στο +1 από ΠΑΟ και το πήρε με +13 από ΠΑΟ
• Το 2012 ήταν στο -2 από ΠΑΟ και το πήρε με +7 από ΠΑΟ
• Το 2013 ήταν στο +3 από…Πανιώνιο και το πήρε με +15 από ΠΑΟΚ
• Το 2014 ήταν στο +3 από ΠΑΟΚ και το πήρε με +17 από ΠΑΟΚ
• Το 2015 ήταν στο -3 από ΠΑΟΚ και το πήρε με +12 από ΠΑΟ
• Το 2016 ήταν στο +3 από ΠΑΟ και το πήρε με +30 από ΠΑΟ!
• Το 2017 ήταν στο +4 από ΠΑΟ και το πήρε με +6 από ΠΑΟΚ
• Το 2018 ήταν στο -5 από την ΑΕΚ και το έχασε με -13 από ΑΕΚ!
• Το 2019 ήταν στο -3 από ΑΕΚ και το έχασε με -5 από ΠΑΟΚ
• Το 2020 ήταν στο +2 από ΠΑΟΚ και το πήρε με +18 από ΠΑΟΚ!
• Το 2021 ήταν ισόβαθμος με…Άρη και το πήρε με +16 από ΠΑΟΚ!
• Το 2022 ήταν στο +1 από ΑΕΚ και το πήρε με +19 από ΠΑΟΚ!
• Το 2023 ήταν στο -7 από ΠΑΟ και το έχασε με -10 από ΑΕΚ

Σούμα:

Από το 1996-97, δηλαδή σε μία περίοδο 27 ετών, ο Ολυμπιακός έχει βρεθεί 15 φορές στην κορυφή της βαθμολογίας τέτοια εποχή, δηλαδή στο πρώτο πέμπτο της σεζόν (6^η αγωνιστική σε πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών η, 7^η αγωνιστική σε πρωτάθλημα 34 η, 36 αγωνιστικών). Και στο τέλος κατέκτησε και τα 15 πρωταθλήματα! Και μάλιστα τα πήρε κι εύκολα! Με μία εξαίρεση στο πρωτάθλημα του 2000, που το πήρε πιο δύσκολα. Αντίθετα, στις 12 φορές που στο ένα πέμπτο του πρωταθλήματος ο Ολυμπιακός ήταν πίσω στη βαθμολογία τράβηξε μεγάλα ζόρια κι είχε και αποτυχίες. Κατ΄ αρχάς, τις πέντε φορές το έχασε το πρωτάθλημα, δύο από τον Παναθηναϊκό, δύο από την ΑΕΚ και μία από τον ΠΑΟΚ. Και από τις άλλες εφτά φορές, τις πέντε το πήρε οριακά και τις δύο σχετικά εύκολα.

Το φοβερό είναι ότι από τα 22 πρωταθλήματα σε αυτά τα 27 χρόνια, ο Ολυμπιακός έχει πάρει περισσότερα από τα μισά (12) με τεράστιες διαφορές (!): με +30 βαθμούς, με +19, με +18, με +17, με +16, με +15, με +13 δύο φορές, με +12 τρεις φορές, με +10.

Άσχετο:

Ανεξάρτητα από την ακραία αντίδραση του Λουτσέσκου, που είχε αφετηρία στο τι έγινε στα ΑΕΚ-Ατρόμητος και Αστέρας-ΠΑΟ μεσοβδόμαδα, ο Πορτογάλος διαιτητής Μαρτίνς έπαιξε έδρα στο ΠΑΟ-ΠΑΟΚ, χωρίς να υπερβεί τα όρια. Όμως, κακώς υπέδειξε χέρι στην ευκαιρία του Κωνσταντέλια, κακώς δεν έδωσε φάουλ του Γεβντάϊ υπέρ του Τάϊσον σε αντεπίθεση και κακώς δεν έβγαλε κάρτα (πάλι) στον Γεβντάι σε φάουλ σρον Οζντόεφ.

Παρεμπιπτόντως, ο ΠΑΟΚ έχει χάσει σε ποιότητα χωρίς τους Ίνγκασον, Αουγκούστο και Νάρεϊ-θα έλεγα ότι οι δύο πρώτοι κι οι Χουάνγκ, Μπακάμπου είναι οι παίκτες που μου λείπουν από το περσινό πρωτάθλημα. Έξυπνα, όμως, ο Λουτσέσκου δεν πόνταρε στις μεταγραφές, παρά μόνο, υποχρεωτικά άλλωστε, στον (ασταθή) Εγκόνγκ και έπαιξε στη Λεωφόρο με τους παίκτες που τους ξέρει από τα προηγούμενα χρόνια. Τα προβλήματα για την ομάδα του άρχισαν όταν αναγκάστηκε να την φρεσκάρει και έβαλε τέσσερις μεταγραφές, δεχόμενη μεγάλη πίεση στα 15 τελευταία λεπτά.

Με τον ΠΑΟΚ να χάνει το διπλό, κατά την γνώμη μου, από την εγωπάθεια του Σαμάτα που στο 93’ βγήκε μπροστά στην αντεπίθεση κι ενώ είχε δεξιά του δύο συμπαίκτες του για πάσα, πήγε ο ίδιος να κάνει το 1-3 κι αστόχησε, για να έρθει σε τρία λεπτά το 2-2. Το είχε κάνει κι ο Ντζούρισιτς στο 3’, προκαλώντας μάλιστα την έντονη διαμαρτυρία του Παλάσιος, αλλά ο Σαμάτα το έκανε στο 93’…

Κατά τα άλλα, μου έκανε εντύπωση ότι ενώ ο Παναθηναϊκός είχε υπερβολικά πολλές, για ντέρμπι τελικές, δεν είχε μεγάλο αριθμό καθαρών ευκαιριών. Ο ΠΑΟΚ, με πάρα πολύ λιγότερες τελικές, είχε πιο κλασικές φάσεις για γκολ. Μου φάνηκε ανεύθυνο, να το πω έτσι, το παιχνίδι του Αράο και περίμενα από τον Κώτσιρα να πλασάρει έστω από μακριά τον Κοτάρσκι στην κακή έξοδο του πολύ καλού, αλλά ακόμη άπειρου γκολκίπερ, ειδικά αφού νωρίτερα ο δεξιός μπακ του ΠΑΟ είχε κάνει σουτ φαρμάκι.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Στην Κρήτη ο ΟΦΗ έβγαλε μάτια με την εμφάνιση του κόντρα σε μία ΑΕΚ, που θα έλεγα…βαρετά πλέον τρώει πρώτη γκολ σε οκτώ (!) παιχνίδια. Και βέβαια πρακτικά είναι αδύνατο να κάνει συνεχώς ανατροπές, ειδικά με επιλογές απογοητευτικές, όπως τον Φαν Φέερτ βασικό φορ-το είχε κάνει και με τον Πανσερραϊκό ο Αλμέιδα κι έχασε πέντε βαθμούς σε αυτά τα δύο παιχνίδια…

Ο ΟΦΗ μπήκε σαν…ΑΕΚ στο παιχνίδι και στα έξι πρώτα λεπτά είχε απειλήσει ήδη τρεις φορές, με αναμενόμενο το 1-0. Από εκεί και πέρα, έκλεισε την άμυνα του σωστά με τρία στόπερ (επική η εμφάνιση του Βούρου) και είχε πέντε παίκτες, τα δύο μπακ χαφ, αλλά και τους τρεις κεντρικούς χαφ, «πίσω-μπροστά», με τον Μπάκιτς (κλάση και ψυχή) πίσω από τον φορ (αρχικά Φελίπε, μετά Ντίκο, και με τους δύο να σκοράρουν).

Και το 2-0 ήταν τελικά μικρό (!) για να αποδώσει την εικόνα του αγώνα, καθώς ο ΟΦΗ απειλούσε και με τους φορ και με κρυφούς κυνηγούς, ενώ η ΑΕΚ μπορούσε να επιτεθεί μόνο με μακρινά σουτ και στημένες φάσεις, καθώς η περιοχή του ΟΦΗ έμοιαζε…ναρκοπέδιο για τους παίκτες της. Κι αυτό δεν άλλαξε ούτε από την αποχώρηση του Πασαλίδη, λίγο αφότου έχασε σε μία φάση τον Φαν Φέερτ.

Η διαιτησία του Διαμαντόπουλου ήταν 60-40 ΑΕΚ, όχι αρκετό για να επηρεάσει το αποτέλεσμα, και χωρίς κραυγαλέο λάθος. Δεν υπήρχε κανένα φάουλ προς το τέλος του αγώνα ένα μέτρο έξω από την περιοχή του ΟΦΗ (ο γκολκίπερ του έδιωξε τελικά το σουτ του Γκατσίνοβιτς). Όπως δεν υπήρχε φάουλ και στο α΄ ημίχρονο από τον Μπάκιτς πάνω στο Ρότα, που δυστυχώς συνεχίζει να κάνει θέατρο.

Ο ΟΦΗ δεν έπαιξε απλά στο 100%, αλλά στο 110%, εξ ου προφανώς κι έβγαλε τραυματισμούς στο β΄ ημίχρονο, αφού όλη η ομάδα του ήταν στα κόκκινα. Με τον Νταμπράουσκας να δίνει ρεσιτάλ στον πάγκο και να μας θυμίζει, όχι για πρώτη φορά, ότι δεν ήταν τυχαίο που είχε αποκλείσει με τη Λούντογκορετς τον Ολυμπιακό από το Τσάμπιονς Λιγκ.