Η εικόνα Γιόβετιτς και Σολμπάκεν μέχρι τώρα στον Ολυμπιακό

Ήταν από τις τελευταίες μεταγραφές του Ολυμπιακού ο Γιόβετιτς κι ο Σολμπάκεν-αρχές Σεπτεμβρίου ήρθαν, αλλά σχεδόν αμέσως έφυγαν για τις εθνικές ομάδες τους κι ενσωματώθηκαν στους «ερυθρόλευκους» ουσιαστικά παραμονές του ντέρμπι με την ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια (17.9), οπότε στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε μήνα καλά καλά στο Ρέντη.

Ο Μαρτίνεθ, όπως άλλωστε το συνηθίζει, δεν είχε πρόβλημα να τους βάλει κατευθείαν να παίξουν, καθώς άλλωστε δεν είχε και άλλο τρόπο να τους «βάλει» στην ομάδα τέτοια εποχή που έφτασαν, ενώ ειδικά του Γιόβετιτς η παρουσία ήταν απαραίτητη αφού πίσω από τον Ελ Κααμπί δεν υπάρχει στην ουσία άλλη επιλογή, με τον Ελ Αράμπι να μην υπολογίζεται. Κάπως έτσι, έχουμε ήδη δει τον Σολμπάκεν βασικό σε δύο παιχνίδια κι αλλαγή σε άλλα δύο, και τον Γιόβετιτς αλλαγή σε έξι παιχνίδια, αλλά στα τέσσερα από αυτά να παίρνει πολύ χρόνο. Έχουμε μία πρώτη εικόνα, δηλαδή. Ασφαλώς όχι ασφαλής, καθότι τόσο γρήγορη, όμως πρώτη γεύση υπάρχει.

Ο Γιόβετιτς μου φαίνεται ότι παρότι δεν έχει μπει ποτέ να παίξει από την αρχή, έχει «μπει» πιο καλά στην ομάδα-κι όχι μόνο επειδή έχει βάλει δύο γκολ, εκ των οποίων το ένα με πέναλτι που κέρδισε ο ίδιος. Τα γκολ δεν τα λες και ιδιαιτέρως σημαντικό, καθότι το τρίτο στο 4-0 με την Κηφισιά και το τέταρτο στο 4-1 με τον Άρη, όμως κάτι δείχνουν κι αυτά. Γενικά, ο Μαυροβούνιος όταν παίζει είναι ένας επικίνδυνος κυνηγός. Εξ ου και με την Φράιμπουργκ για ένα κλικ δεν ισοφάρισε σε 3-3 με εκείνο το δύσκολο σουτ από καλή θέση, ενώ και στο ματς με την Τόπολα απείλησε σε δύο περιπτώσεις.

Στην πρώτη συνεργάστηκε με τον Αλεξανδρόπουλο και σούταρε από λίγο πλάγια, αλλά μπλόκαρε το σουτ ένας αμυντικός. Και στη δεύτερη πήρε πάνω του μία προσπάθεια και υποδεχόμενος ωραία την μπάλα σούταρε από μακριά, όχι άστοχα. Ίσως θα μπορούσε να πλασάρει πιο γρήγορα στην πρώτη περίπτωση, όμως έχω την αίσθηση ότι είναι ένας επιθετικός που προβληματίζει την αντίπαλη άμυνα, έστω με όχι μεγάλο βαθμό ετοιμότητας ακόμη. Μπορεί να πάρει ένα φάουλ, να κερδίσει κεφαλιές, να περάσει μία πάσα ακόμη και με έξυπνο τακουνάκι. Θα έλεγα ότι στα Γιάννινα ήταν που τον περιμέναμε καλύτερο, σε ένα πιο εύκολο παιχνίδι και παίζοντας ένα ολόκληρο ημίχρονο, αλλά εκεί δύο-τρεις τελικές του περιέργως δεν ήταν καθόλου καλές.

Μπορεί να κάνω και λάθος, ωστόσο μου δίνεται η αίσθηση ότι ο Γιόβετιτς έχει να δώσει πράγματα στον Ολυμπιακό, μολονότι δεν είναι ο σέντερ φορ που θα δώσει τις μεγάλες μάχες με τα αντίπαλα στόπερ. Θα έλεγα ότι περισσότερες αμφιβολίες μου προκαλεί το ξεκίνημα του Σολμπάκεν, παρότι εδώ μιλάμε για ένα παίκτη σχεδόν 10 χρόνια μικρότερο, εν ενεργεία διεθνή στη Νορβηγία του Χάαλαντ και του Όντεργκαρντ, αλλά και προερχόμενο από τη Ρόμα.

Ο Σολμπάκεν έχει κάποιες μεμονωμένες ενέργειες που αρέσουν, ιδίως ντρίμπλες η, πάσες με τη μία η, εντυπωσιακά σουτ, αλλά μέχρι εκεί. Δεν πάει παραπάνω, δεν έχει μεγάλη συμμετοχή στην ομάδα και ορισμένες εξεζητημένες επιλογές του μοιάζουν πραγματικά να μην έχουν κανένα νόημα. Όπως π.χ. ένα σουτ από τα…60 μέτρα προσπαθώντας να αιφνιδιάσει τον γκολκίπερ της Τόπολα στο 92’ (!) η, μία κίνηση να πάρει την μπάλα με το χέρι και να πατήσει περιοχή στο ματς με τον Άρη.

Μου μοιάζει ένας παίκτης που ακόμη ψάχνει να βρει τα πατήματα του. Μπερδεύεται, ενίοτε κόβεται μάλλον εύκολα, χάνει μπάλες. Όχι ότι είναι παράλογο να μην πατάει ακόμη καλά με συνολικά σκάρτα δύο 90λεπτα στα πόδια του, όμως από έναν ακραίο του κυνηγό ο Ολυμπιακός πρέπει να παίρνει πολύ περισσότερα πράγματα. Να το πω αλλιώς, πρέπει να αρχίσει να παίρνει πολύ περισσότερα πράγματα.

Άσχετο: Δεν μπορεί, πάντως, από τη μία να αποδεχόμαστε ότι ήταν άδικη διαιτητική απόφαση η αποβολή του Ντόη στο 70’ και παράλληλα να λέμε ότι το παιχνίδι το έχασε ο Μαρτίνεθ με τις αλλαγές του και γενικά με τη διαχείριση του. Εάν έμενε ο Ολυμπιακός με 11 παίκτες έως το τέλος και ισοφαρίζονταν από τους Σέρβους θα ήταν κάτι διαφορετικό. Θα μπορούσαμε να πούμε άλλα.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Σύμφωνα με πληροφορίες μας, παραδέχθηκαν στην UΕFA ότι ο Ολυμπιακός είχε δίκιο για την αποβολή του Ντόη. Ότι δηλαδή ήταν μία άδικη απόφαση του Γάλλου Μπαστιέν να βγάλει στον «ερυθρόλευκο» αμυντικό κόκκινη κάρτα. Βεβαίως, μία παραδοχή που δεν έχει κανένα πρακτικό αντίκρισμα, αφού ο Ολυμπιακός έχασε δύο βαθμούς και τη δυνατότητα να βρίσκεται αυτή την στιγμή ισόβαθμος της Φράιμπουργκ στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας του ομίλου.

Αντίθετα, η τωρινή κατάσταση λέει, Ολυμπιακός ένα βαθμό και Φράιμπουργκ τρεις βαθμούς, την στιγμή μάλιστα κατά την οποία τα δύο επόμενα παιχνίδια των Γερμανών είναι με την Τόπολα και των Πειραιωτών με τη Γουέστ Χαμ, άρα μπορεί από την 4^η κιόλας αγωνιστική η υπόθεση πρόκριση στην επόμενη φάση του Γιουρόπα Λιγκ να αποτελεί παρελθόν για τον Ολυμπιακό, εάν η Φράιμπουργκ πάει, αναμενόμενα, στους εννιά κι ο Ολυμπιακός μείνει στον ένα πόντο η, πάει στους δύο, με μία ισοπαλία στα δύο παιχνίδια με τους Άγγλους. Διότι θα υπάρχουν δύο αγωνιστικές στις οποίες ο Ολυμπιακός θα είναι αδύνατο να φτάσει τους Γερμανούς, ακόμη κι αν τους κερδίσει μέσα στο Φράιμπουργκ…

Για να έχει μία ελπίδα για τη μία από τις δύο πρώτες θέσεις του ομίλου ο Ολυμπιακός, πρέπει να πάρει τουλάχιστον μία νίκη απέναντι στη Γουέστ Χαμ, να φτάσει τους τέσσερις πόντους και να πάει να τα παίξει μετά «όλα για όλα» με την Φράιμπουργκ, μήπως κάνει ένα μεγάλο διπλό, την πλησιάσει στους δύο πόντους (εφτά έναντι εννιά βαθμών) και παιχτούν πια μετά όλα την τελευταία αγωνιστική, στα παιχνίδια Ολυμπιακός-Τόπολα και Γουέστ Χαμ-Φράιμπουργκ, με την προοπτική να φτάσει ο Ολυμπιακός στους 10 βαθμούς.

Εντελώς υποθετικά, βέβαια, όλα αυτά, αλλά στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Έτσι όπως σου στέρησε τρεις βαθμούς από τα γκολ της Φράιμπουργκ στο Καραϊσκάκη στο 86’ (2-3) και της Τόπολα την Πέμπτη στο 90’ (2-2), έτσι στις επόμενες αγωνιστικές οι βαθμοί αυτοί μπορεί να «επιστραφούν» στον Ολυμπιακό! Αρκεί να τους κυνηγήσει.