Όπως έπρεπε: με τριάρα και πάρτι σε όλο το γήπεδο!
Μετά την ήττα από τον ΟΦΗ, την πρώτη για την ΑΕΚ στο πρωτάθλημα, αλλά και την υπερπροσπάθεια με τον Άγιαξ λίγα μόλις 24ωρα πριν το ματς με τον Παναιτωλικό στης Φιλαδέλφειας τα μέρη, συνιστούσε επιτακτική ανάγκη η νίκη απέναντι στην ομάδα του Αγρινίου. Οι νταμπλούχοι είχαν υποχρέωση να βγάλουν αντίδραση, να επιστρέψουν στις νίκες εντός συνόρων μετά τις δύο σερί με Παναθηναϊκό εκτός και Ατρόμητο εντός, προκειμένου να μαζέψουν τη διαφορά από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό. Μην ξεχνάμε ότι οι "ερυθρόλευκοι", προφανώς με ματς περισσότερο (και πολύ πιο εύκολο πρόγραμμα), βρίσκονταν στο +8 από την Ένωση, γεγονός που δεν έπρεπε να διατηρηθεί πριν τη διακοπή για τις υποχρεώσεις των Εθνικών Ομάδων.
Η πρώτη υποχρέωση, ήταν η κατάκτηση των τριών βαθμών που θα έφερναν τον Δικέφαλο στο -5 από την πρώτη θέση και η δεύτερη, εξίσου σημαντική στο δικό μου μυαλό, να συνδυαστεί αυτή η νίκη με καλή εικόνα και απόδοση στο σύνολο του αγώνα. Η αλήθεια είναι πως παράπονο δεν γίνεται να έχουμε σε κανένα από τα δύο ζητούμενα. Η ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα μπήκε από το πρώτο λεπτό της αναμέτρησης και κυριάρχησε, έπνιξε τον αντίπαλο, είχε σωστή λειτουργία γραμμών, πατούσε συνέχεια στο αντίπαλο τρίτο και δημιουργούσε φάσεις. Δεν έβρισκε γκολ έως ότου εκμεταλλευτεί στατική φάση πάλι με τον Ντομαγκόι Βίντα, γεγονός που αποδεικνύει και πόσο σημαντική ήταν η απουσία του σε άλλα παιχνίδια, όπως για παράδειγμα στην Κρήτη!
Ωστόσο ήταν ξεκάθαρο ότι απλά αναμέναμε τη στιγμή που θα βρει το γκολ η ΑΕΚ: δημιούργησε 15 τελικές μόνο στο πρώτο μισό του αγώνα, 7 από αυτές με πρωταγωνιστή τον Αραούχο, σε αυτό το σημείο του ματς, το πρώτο 45λεπτο, είχε σε πολύ καλή κατάσταση τους Πισάρο, Ελίασον (με δύο ασίστ) και τους Μάνταλο με Πινέδα. Όχι ότι υστέρησε κανείς, όπως ο Ρότα για παράδειγμα με σούπερ ανεβάσματα, ή στην άμυνα ο Κάλενς και στα χαφ ο Γιόνσον που ήταν απροσπέλαστος και έκοβε - έκλεβε όλες τις μπάλες! Το 2-0 ήταν το σκορ που έπρεπε και αποτελούσε την πραγματικότητα στο χορτάρι αλλά και τη διαφορά των δύο ομάδων. Θα μπορούσε να ήταν και μεγαλύτερο το σκορ.
Η διαχείριση του Αλμέιδα και το μηδέν που κράτησε!
Έπειτα και ειδικότερα στο δεύτερο μισό του ματς, η ΑΕΚ έπρεπε να κάνει διαχείριση του σκορ έως ότου έρθουν και οι αλλαγές από τον πάγκο, να δώσουν την απαιτούμενη παραπάνω ενέργεια μεσοεπιθετικά. Όπως κοινώς μας έχει συνηθίσει η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα από την προηγούμενη σεζόν και έως τώρα... Δεδομένη η ικανότητα και σε αυτό το κομμάτι του Αργεντινού τεχνικού, σε όλα τα έως τώρα παιχνίδια της ΑΕΚ, εννοώ τη συμμετοχή του από τον πάγκο και τη δουλειά του, αφού πραγματικά δουλεύει την αναμέτρηση και δεν παρακολουθεί απλά. Με τη διαφορά ότι στο συγκεκριμένο ματς και μετά ένα μήνα σερί απαιτητικών αγώνων σωστά χρειάστηκε περισσότερο χρόνο για να περάσει νέα πρόσωπα στο χορτάρι (πλην του Μουκουντί αντί του Κάλενς).
Αναμενόμενα λοιπόν και απόλυτα δικαιολογημένα η απόδοση έπεσε για την ΑΕΚ στο δεύτερο μισό και έως ότου γίνουν οι αλλαγές. Με τον Μάνταλο πάντως να συνεχίζει σε υψηλά στάνταρ απόδοσης... Μπορεί στη θεωρητική αυτό το ματς να ήταν εύκολο, τέτοιο αποδείχτηκε και στην πράξη, αλλά δεν γίνεται να ξεχνάμε ότι ο αντίπαλος ότι είχε αλλάξει προπονητή, με αποτέλεσμα η όποια αγωνιστική ανάλυσή του να μην υπάρχει καν, αφού άλλος κόουτς (Πετράκης αντί Σούρερ), αλλά και τα αγωνιστικά δεδομένα της ομάδας του Αγρινίου. Γεγονός πάντως που δεν προβλημάτισε την ΑΕΚ στο διάστημα που ήθελε να επιβληθεί και να πάρει το παιχνίδι...
Σημαντικό γεγονός που αξίζει αναφοράς είναι φυσικά και το γεγονός πως η ΑΕΚ δεν δέχτηκε γκολ. Ήταν και αυτό ένα σημαντικό ζητούμενο για τους νταμπλούχους, πλην της εύκολης επικράτησης στο γήπεδό της. Κάτι που επίσης έγινε με τους "κιτρινόμαυρους" να απειλούνται ελάχιστα από τον αντίπαλο και κυρίως από ατομικά λάθη, ένα που προκάλεσε σημαντική στιγμή για τον Παναιτωλικό για να βρει γκολ και να μειώσει, ήταν του Χατζισαφί. Από το 77' και μετά όταν μπήκαν οι Άμραμπατ, Ζίνι και φυσικά Γκατσίνοβιτς, ήταν αναμενόμενο να αλλάξει και προς το καλύτερο (με περισσότερη ενέργεια, αντοχές και διάθεση). Ένα ακόμη γκολ με Μουκουντί και δύο δοκάρια για επίλογο...
Υγ: Τι φανταστική έδρα, τι υπέροχος κόσμος, πόσο καταλαβαίνει από ποδόσφαιρο, πόσο συμμετέχει στο παιχνίδι, όταν κατάλαβε ότι η ομάδα κουράστηκε μαζί με τις αλλαγές την απογείωσε. Περίπου 30.000 φίλοι της ΑΕΚ και πάλι, σε ματς με τον Παναιτωλικό, σε εκλογές (έστω δημοτικές), μια φανταστική ατμόσφαιρα για τους νταμπλούχους από τον κόσμο τους. Από την αρχή, στη διάρκεια και φυσικά από το 70' έως το φινάλε, κανείς δεν έκατσε στη θέση του και αξίωνε με σύνθημα το πρωτάθλημα ξανά...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.