Zιλμπέρτο: Μία προσωπικότητα ιδανική για τον οργανισμό του Παναθηναϊκού

Κοντεύοντας δύο δεκαετίες στο ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού, ένα από τα πράγματα που σε κάνουν να φουσκώνεις από υπερηφάνια και χαρά, σε κάνουν να νιώθεις πραγματικά τυχερός για το επάγγελμα που διάλεξες, είναι η συναναστροφή, η επικοινωνία, η εμπιστοσύνη ουκ ολίγες φορές, αυτή η σχέση με έναν κορυφαίο άνθρωπο και αθλητή, ο οποίος μέχρι και σήμερα αποτελεί αντικείμενο έλξης ανά τον ποδοσφαιρικό πλανήτη.

Δεν είναι ούτε η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2002, ούτε το περιβραχιόνιο της Εθνικής Βραζιλίας και της Άρσεναλ, ούτε το νταμπλ του 2010 με την φανέλα του Παναθηναϊκού που σε κάνουν να νιώθεις ξεχωριστά που αυτός ο άνθρωπος είναι φίλος σου. Είναι όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τον αδαμάντινο, μοναδικό και σπάνιο χαρακτήρα του.

Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα για όσους τον έχουν γνωρίσει δεν ήταν απλά ένας κορυφαίος ποδοσφαιριστής που έφερνε την λάμψη ενός Μουντιάλ και μίας αήττητης Premier League στην άσημη ποδοσφαιρικά Ελλάδα. Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα ήταν, είναι και θα είναι ένα μάθημα ζωής.

Το ''γιατί'' μπορείτε να το θυμηθείτε σε μια συνέντευξη ζωής που είχαμε κάνει σε περίοδο καραντίνας, το 2021.

Η συμπεριφορά του, ο τρόπος που διαχειρίζονταν τις δύσκολες καταστάσεις, η παρουσία του στα αποδυτήρια, ο σεβασμός απέναντι στους πάντες όσο ''μεγάλοι'' ή ''μικροί'' και αν ήταν, το άγνωστο φιλανθρωπικό του έργο στην Ελλάδα, αυτή η εκ φύσεως ταπεινότητα κόντρα σε όσα έγραφε το ποδοσφαιρικό του βιογραφικό είναι πράγματα που δεν τα συναντάς, ειδικά στην ποδοσφαιρική Ελλάδα όπου συνήθως τα ποδοσφαιρικά ''τίποτα'' νομίζουν πως έφτασαν στον θεό λαμβάνοντας μία θέση εξουσίας.

Ανθρώπους σαν τον Ζιλμπέρτο συναντάς από σπάνια έως ποτέ και δεν είναι τυχαίο πως όσοι έζησαν τον Παναθηναϊκό του 2010, αρχηγό της ομάδας θεωρούσαν τον Ζιλμπέρτο και όχι τον Σισέ που έφερε και το περιβραχιόνιο.

Η σημερινή του επίσκεψη στο προπονητικό κέντρο του Τριφυλλιού με δική του πρωτοβουλία, δείχνει πως ο σύλλογος είναι για πάντα στην καρδιά του. Παρά το σύντομα πέρασμα από την θέση του διευθυντή ποδοσφαίρου την σεζόν 2016-2017, ο Βραζιλιάνος παλαίμαχος άσος ούτε κακία κράτησε, ούτε έκλεισε την πόρτα και πάντα όλα αυτά τα χρόνια όπου βρισκόταν μόνο μέλι έσταζε για έναν σύλλογο, ο οποίος του έδωσε αγάπη που δεν συνάντησε πουθενά αλλού στην σπουδαία του καριέρα.

View this post on Instagram

A post shared by Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Από την στιγμή που μπήκε στο ''Γεώργιος Καλαφάτης'' οι ποδοσφαιριστές της ομάδας δεν σταμάτησαν να τρέχουν κοντά του για να βγάλουν μια φωτογραφία. Οι υπάλληλοι του προπονητικού, επίσης, έχοντας ζήσει και μαζί του, γνωρίζοντας το πόσο κύριος ήταν σε όλες τις εκφάνσεις της παρουσίας του στο Τριφύλλι.

Η αγκαλιά του Μπερνάρντ λες και συναντούσε τον πατέρα του, η λάμψη στα μάτια όλων στο Κορωπί είναι μία κατάσταση που μόνο η τεράστια προσωπικότητα του Ζιλμπέρτο θα μπορούσε να δημιουργήσει.

Ο Ζιλμπέρτο, ένας άνθρωπος που έχει ξοδέψει χρόνο και χρήμα για να επιμορφωθεί και να σπουδάσει πάνω στην διοίκηση του ποδοσφαίρου, είναι από τους ανθρώπους που έχει ανάγκη ένας ποδοσφαιρικός οργανισμός, όπως είναι αυτός του Παναθηναϊκού.

Δεν χρειάζεται να είναι τεχνικός διευθυντής ή διευθυντής ποδοσφαίρου, όπως για παράδειγμα στο πέρασμά του από διοικητική θέση, σε μία εποχή όπου απόλυτο αφεντικό ήταν ο Αντρέα Στραματσόνι, με το ανεπανάληπτο επικοινωνιακό χάρισμα του Ιταλού κόουτς να τον κάνει μια... χαψιά. Ποτέ δεν θα μάθουμε αν ο Ζιλμπέρτο θα μπορούσε να προσφέρει σε αυτό το κομμάτι, το δείγμα ήταν και πάρα πολύ μικρό(επτά μήνες) και το πεδίο δράσης ελέω Στραματσόνι σχεδόν ανύπαρκτο.

Η παγκόσμια αναγνώριση του Ζιλμπέρτο, το γεγονός πως είναι μία γνώριμη ποδοσφαιρική φιγούρα του αθλήματος σε όλο τον κόσμο, θα μπορούσε να τον φέρει και πάλι πίσω στον Παναθηναϊκό, σε μία διαφορετική θέση που δεν θα εξαρτάται από μεταγραφές, αποτελέσματα, νίκες και ήττες αλλά από το ''μεγάλωμα'' του συλλόγου στην διεθνή ποδοσφαιρική σκηνή.

Δεν υπάρχει ''πόρτα'' που να μην μπορεί να ανοίξει, δεν υπάρχει σύλλογος που να μην τον σέβεται, ο Ζιλμπέρτο είναι ένα παραγοντικό ''υπερόπλο'' για τον Παναθηναϊκό. Είτε ως υπεύθυνος διεθνών σχέσεων, είτε ως ''πρέσβης'', δεν έχει σημασία ο τίτλος, αλλά η αξιοποίηση μίας τεράστιας ποδοσφαιρικής προσωπικότητας, η οποία αντανακλά και στοιχεία που χαρακτηρίζουν το dna του Παναθηναϊκού.

Σκεφτείτε πόσο ουσιαστικό και όμορφο θα ήταν να εκπροσωπεί στις κληρώσεις τις UEFA τον Παναθηναϊκό ο τεράστιος Ζιλμπέρτο, πόσο ουσιαστικό και όμορφο θα ήταν ως εκπρόσωπος του Τριφυλλιού να συμμετέχει σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια forum για το ποδόσφαιρο, πόσο κομβική θα ήταν η δημιουργία ενός project με στόχο και αντικείμενο την αναβάθμιση της παρουσίας του κλαμπ στο διεθνές ποδόσφαιρο.

Όπως και να'χει ο Ζιλμπέρτο θα είναι πάντα ένας φάρος φωτεινός και για τον Παναθηναϊκό αλλά και για όσους ασχολούνται με το-κανονικό- ποδόσφαιρο.