Το πρόβλημα του Ολυμπιακού στο ντέρμπι ξεκινούσε από μπροστά

Για τα δικαστικά του ντέρμπι, ήμουν ξεκάθαρος από χθες-η πιο δίκαιη λύση είναι να συνεχιστεί το παιχνίδι από το 49^ο λεπτό. Και νομίζω ότι έτσι και θα γίνει, αφού όπως εξήγησα το φύλλο αγώνα παραπέμπει προς μία τέτοια κατεύθυνση και ο αθλητικός δικαστής αποκλείεται να το παρερμηνεύσει.

Από εκεί και πέρα, σημασία έχει τώρα το αγωνιστικό κομμάτι γιατί ο Ολυμπιακός έχει τώρα να δώσει πάλι στο Καραϊσκάκη ένα ακόμη πιο δύσκολο ματς από εκείνο με τον Παναθηναϊκό, αντιμετωπίζοντας την Γουέστ Χαμ, κι αμέσως μετά, τη Δευτέρα, έχει να πάει στο Ηράκλειο, όπου εκεί ο ΟΦΗ τη φετινή σεζόν έχει κερδίσει με συνολικό σκορ 3-0 την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ. Άρα, ο προπονητής κι οι παίκτες του Ολυμπιακού πρέπει να δουν τι δεν πήγε καλά στο α΄ ημίχρονο στο ντέρμπι και να κοιτάξουν να το διορθώσουν.

Κατά την γνώμη μου, το πρόβλημα του Ολυμπιακού ξεκινούσε από την επιθετική του τετράδα και κατέληγε στην αμυντική του γραμμή! Αυτό που έβλεπα είναι αφενός μεν τον Μασούρα σε κακή βραδιά, χωρίς ενέργεια και με ελάχιστες κάπως καλές ενέργειες και τον Ελ Κααμπί να είναι απλά κάπως καλύτερος του, αφετέρου δε τον Ποντένσε και τον Φορτούνη να μαρκάρουν επί 45 λεπτά μόνο με τα μάτια. Συγνώμη, αλλά στο ποδόσφαιρο το 2023, δεν νοείται να έχει μία ομάδα σε σημαντικό παιχνίδι της δύο παίκτες να βοηθάνε…μηδέν ανασταλτικά. Έφευγαν συνεχώς μπροστά οι γρήγοροι, επιθετικογενείς μπακ του Παναθηναϊκού, ο Βαγιαννίδης κι ο Μλαντένοβιτς, και οι πλάγιοι κυνηγοί του Ολυμπιακού τους κοιτούσαν. Δεν πάει, όμως, έτσι.

Όχι, δεν ξεχνάω ότι ο Ολυμπιακός ισοφάρισε από την ωραία ασίστ του Ποντένσε στον Μαντί, ούτε ότι από μία κίνηση του Πορτογάλου βρέθηκε σε θέση βολής ο Ελ Κααμπί στο 41’. Ούτε παραβλέπω το αριστερό σουτ φαρμάκι (ελάχιστα άουτ) του Φορτούνη στο 25’, που θα μπορούσε ένα λεπτό πριν το 0-1 να βάλει τον Ολυμπιακό μπροστά στο σκορ. Κι ασφαλώς έχω καταγράψει τις πολύ καλές πάσες και τις κάποιες συνεργασίες του Φόρτου, που γενικά ήταν πιο πολύ «μέσα» στο παιχνίδι από τον Ποντένσε, αλλά ακόμη κι όταν αποφάσισε να κάνει άμυνα, έκανε φάουλ χωρίς κανένα λόγο πάνω στον Μπερνάρ, βάζοντας τον ΠΑΟ στην περιοχή του Πασχαλάκη, ελάχιστα πριν την κομβική φάση του 0-1…

Όπως κι αν έχει, δεν μπορεί οι δύο καλύτεροι παίκτες, να σου δίνουν ορισμένα, κι όχι πάρα πολλά πράγματα επιθετικά και να μην κάνουν τίποτα αμυντικά σε ένα ντέρμπι η, σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι. Πολύ απλά δεν γίνεται. Κι αν ο Μαρτίνεθ δεν μπορεί να τους κάνει να βοηθήσουν και πίσω, τότε δεν βλέπω άλλη λύση, από το να μην παίζει ένας εκ των δύο στην αρχική ενδεκάδα η, από το να θυσιαστεί ο Μασούρας για να μπει ένας τρίτος χαφ, με τρεξίματα, έτσι ώστε να καλυφθεί κάπως αυτή η αδυναμία της ομάδας στο ανασταλτικό κομμάτι.

Έτσι όπως τέλειωσε δηλαδή την περασμένη σεζόν η ομάδα και πήρε τα αποτελέσματα στα ντέρμπι (0-0 στην ΑΕΚ, 1-0 τον ΠΑΟ και 1-0 στον ΠΑΟΚ), με Εμβιλά, Χουάνγκ, Σαμασέκου στα χαφ και Μπιέλ, Μπακαμπού, Φορτούνη στην επίθεση. Ένα τέτοιο σχήμα, με άλλους παίκτες βέβαια (π.χ. Έσε, Μαντί, Αλεξανδρόπουλο η, Καρβάλιο στα χαφ) θα κάνει τον Ολυμπιακό, θεωρητικά πάντα, πιο compact, αλλά σίγουρα δεν θα μας αρέσει από πλευράς θεάματος.

Βεβαίως, το σωστό δεν είναι αυτό-είναι να αποφασίσουν ο Ποντένσε κι ο Φορτούνης να τρέξουν παραπάνω και να βοηθάνε τον Ρόντινεϊ και τον Ορτέγκα. Όπως βέβαια το σωστό είναι ο Μασούρας να ανεβάσει στροφές, ειδάλλως να πάρει τη θέση του για παράδειγμα ο Μπιέλ η, δεν ξέρω ποιόν άλλο μπορεί να βάλει εκεί ο προπονητής.

Καλός δεν ήταν ούτε ο ο Ελ Κααμπί. Ήταν πιο πολύ «μέσα» στο παιχνίδι από τον Μασούρα, έσπασε καλά την μπάλα δεξιά-αριστερά-πίσω, πήρε κεφαλιές, γύρισε κι έκοψε, καθάρισε κι ένα στημένο, αλλά έχασε μάχες, έκανε λάθη και δύο φορές που βρέθηκε σε θέση βολής μόνο καλά τελειώματα δεν είχε. Στη μία πλάσαρε με το αριστερό και κόντραρε ένας αμυντικός και στη δεύτερη νικήθηκε από τον γκολκίπερ, στη φάση που νωρίτερα είχε υποδειχθεί επιθετικό φάουλ του Μασούρα.

Πραγματικά, όμως, με αφορμή αυτήν ακριβώς τη φάση, έχω να εκφράσω μία απορία: είναι τόσο δύσκολο ο Μαροκινός να δουλέψει λίγο το δεξί του πόδι; Μοιάζει να το έχει μόνο για να περπατάει! Στη συγκεκριμένη ευκαιρία, ήταν το πιο απλό πράγμα του κόσμου ένα πλασέ με το δεξί για να στείλει την μπάλα στα δίκτυα. Κι όμως πήγε να το κάνει με το αριστερό, αναπόφευκτα καθυστέρησε κι ο Μπρινιόλι έδιωξε σε κόρνερ.

Τέλος πάντων, για να πάμε λίγο πιο πίσω, στα χαφ, εκεί το πρόβλημα ήταν ότι ο Αλεξανδρόπουλος με τον Μαντί συνήθως δεν είχαν καλές αποστάσεις μεταξύ τους, προφανώς γιατί έχουν παίξει λίγες φορές μαζί. Ατομικά, ο Έλληνας διεθνής το πάλεψε, αλλά ως ένα βαθμό, όχι πολύ υψηλό. Ο Αφρικάνος χαφ ήταν ο καλύτερος του Ολυμπιακού, μετά τον Πασχαλάκη. Μπορεί να έχει χάσει πια την σπιρτάδα και την ταχύτητα που είχε στα 22 του κι αυτό ενίοτε να είναι πρόβλημα στις «επιστροφές» που κάνει, αν δεν σπεύσει γρήγορα κι άμεσα να τον καλύψει ο άλλος κεντρικός χαφ, όμως έχει μία πληθωρική παρουσία, που εξηγεί γιατί ο Μαρτίνεθ ξεκινάει από αυτόν την ενδεκάδα-αλλά και γιατί ο σύλλογος πρέπει τον Δεκέμβρη κιόλας να φέρει έναν παίκτη στη θέση του, να του δίνει ανάσες, αφού ουσιαστικά δεν υπάρχει άλλος στο ρόστερ γι΄ αυτήν.

Ο Μαντί δεν είναι μόνο ότι ισοφάρισε, αρχικά κλέβοντας ο ίδιος την μπάλα και στη συνέχεια τελειώνοντας άψογα τη φάση. Ούτε ότι μόνο αυτός απείλησε από στατικές φάσεις (βλέπε την δυνατή, αλλά άστοχη κεφαλιά του στην εκτέλεση φάουλ του Φορτούνη στο 20’) η, ότι ο ίδιος έβγαλε την πάσα στον Φορτούνη για το σουτ-φαρμάκι λίγο άουτ του αρχηγού στο 25’, αλλά κ αι στον Μασούρα, στη φάση που κόπηκε από τον Σένκεφελντ σε πλεονεκτική θέση σε μάχη ένας προς ένα. Είναι ότι τουλάχιστον σε τρεις περιπτώσεις έκοψε σωστά, σε άλλη μία κάλυψε τον Ντόη και σε μία ακόμη παρενέβη με αποτελεσματικό τάκλιν. Ένα εξαιρετικά γεμάτο παιχνίδι από τον Καμαρά.

Φτάνοντας στην άμυνα, να κάνουμε τη διαπίστωση ότι τα ακραία μπακ δεν είχαν την προσφορά που έπρεπε. Σε 49 λεπτά αγώνα είδαμε μία καλή σέντρα, από τον Ρόντινεϊ και…καμία, είτε καλή, είτε κακή από τον Ορτέγκα, ο οποίος επιπρόσθετα έδωσε εντελώς επιπόλαια το φάουλ από τα πλάγια που έφερε το γκολ του ΠΑΟ, ενώ δεν υπήρχε απολύτως κανένας λόγος να ρίξει τον συμπατριώτη του Παλάσιος. Είναι αλήθεια ότι ο Αργεντίνος, στο πρώτο του ντέρμπι στην Ελλάδα, είχε κάποιες καλές κινήσεις και επεμβάσεις, όμως τον βαραίνει το λάθος φάουλ στο γκολ κι ότι δεν βγήκε μπροστά καλά ούτε μία φορά. Όμως, για να είμαι ρεαλιστής, από τον έμπειρο Βραζιλιάνο περιμέναμε περισσότερα πράγματα, και μπρος και πίσω.

Στο κέντρο της άμυνας, είχαμε δύο παίκτες που το προσπάθησαν πάρα πολύ, έστω με όχι μόνο καλές στιγμές. Για παράδειγμα, ο Ρέτσος αν είχε πιο καθαρό μυαλό, ίσως μπορούσε να αφήσει τον Πασχαλάκη να μπλοκάρει την μπάλα πριν φτάσει στον σκόρερ Βαγιαννίδη. Του δε Ντόη του ξέφυγαν μία δυο φορές. Γενικά, όμως, και τα δύο παιδιά έδωσαν πολλές μάχες, τις σαφώς περισσότερες τις κέρδισαν, βγήκαν πρώτοι στην μπάλα, καθάρισαν σέντρες, είχαν από μία πολύ κρίσιμη επέμβαση και πέρασαν και καλές πάσες. Ο Ρέτσος είχε και μία κεφαλιά σε κόρνερ του Φορτούνη, που ενώ το άλμα ήταν καλό, θα μπορούσε να την καρφώσει καλύτερα κι ο Ντόη είχε την πολύ δυνατή επέμβαση πάνω στον Ντζούρισιτς, ίσως οριακή, αλλά μοναδική που παίκτης του (γηπεδούχου) Ολυμπιακού έπαιξε λίγο δυναμικά-χρειάζεται και λίγο τσαμπουκάς.

Κατά τα άλλα, ο Πασχαλάκης όπως και στο άλλο ντέρμπι, με την ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια, ήταν ο φύλακας άγγελος της εστίας του Ολυμπιακού.

Άσχετο: Θα μπορούσε να υπάρξει υπόδειξη οφσάιντ του Ιωαννίδη στο γκολ του ΠΑΟ. Όπως θα μπορούσε και να μην υπάρξει, που δεν υπήρξε. Πρόκειται για καθαρά υποκειμενική ερμηνεία, αν επηρεάζει τη φάση-ότι πάει προς την μπάλα, πάντως, πάει. Ποιος όμως να υποδείξει οφσάιντ; Ο VAR Πιτσινίνι που ήταν με τον αισχρό διαιτητή Μάσα στο περσινό Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-3;…

Η φωτογραφία της ημέρας:

Από ένα κόρνερ ο Ολυμπιακός έχασε το παιχνίδι από την Φράιμπουργκ. Από ένα φάουλ βρέθηκε τώρα να μένει πίσω στο σκορ από τον Παναθηναϊκό. Και στις δύο περιπτώσεις, τα γκολ δεν μπήκαν από μία καλή εκτέλεση και μία κεφαλιά. Μπήκαν με την μπάλα να περνάει από το πρώτο δοκάρι και η ζημιά να γίνεται από το δεύτερο δοκάρι.

Με την Φράιμπουργκ ήταν ένας ελιγμός του σκόρερ κι ένα συρτό σουτ με τους Γιόβετιτς και Κίνι να αδρανούν. Με τον Παναθηναϊκό ήταν μία πρώτη επαφή του Βαγιαννίδη προ του Ορτέγκα, ένα διώξιμο του Ρέτσου πάνω στον Ορτέγκα, με τον Βαγιαννίδη να εκμεταλλεύεται την καραμπόλα και να σκοράρει. Μπορώ να θυμηθώ δε ότι ο Ολυμπιακός δεν έφαγε γκολ από την ΑΕΚ σε στημένη φάση (εκτέλεση φάουλ και κεφαλιά Μοχαμάντι από κοντά) μόνο και μόνο χάρη σε μία σούπερ επέμβαση του Πασχαλάκη.

Όταν λοιπόν παίζεις τώρα με αγγλική ομάδα, που οι κίνδυνοι θα είναι ακόμη μεγαλύτεροι, πρέπει να είσαι όσο το δυνατόν καλύτερα προετοιμασμένος σε αυτό το κομμάτι. Ο Ιμπόρα είναι αλήθεια ότι θα μπορούσε να βοηθήσει με τον όγκο και το ύψος του σε κόρνερ και φάουλ, αλλά ο 35χρονος Ισπανός περισσότερο είναι στα πιτς παρά παίζει.