Άρης: Επτά ποδοσφαιριστές έχουν περάσει από τη θέση του «10αριου»!

Ακόμη κι αν ο Άκης Μάντζιος απέφευγε την παραδοχή αυτής της αγωνιστικής δυσκολίας, τα γεγονότα θα τον διέψευδαν κι έτσι επέλεξε τη γλώσσα της ειλικρίνειας η οποία αναδεικνύεται εξάλλου μέσα από τη χρησιμοποίηση επτά διαφορετικών ποδοσφαιριστών σε μια θέση. Αυτή του επιτελικού μέσου. Καθώς ο Μάνου Γκαρθία μετρά αντίστροφα για την επιστροφή του στη δράση, λογικά μετά τη διακοπή του Πρωταθλήματος, με αφετηρία τους ευρωπαϊκούς αγώνες του περασμένου καλοκαιριού είναι εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει. Αρχικά, αυτόν τον ρόλο υπηρέτησε ο Λούκας Ρουπ με τη διαφορά όμως ότι συγκριτικά με τους υπόλοιπους, ο Γερμανός γνωρίζει τη θέση αλλά ήρθε αυτός ο τραυματισμός στο γόνατο και η αναγκαία υποβολή του σε αρθροσκόπηση. Πριν από αυτόν, ο Άκης Μάντζιος είχε χρησιμοποιήσει και τον Άλβαρο Ζαμόρα παίζοντας ουσιαστικά δίχως «10αρι» καθώς ο Κοσταρικανός λειτούργησε περισσότερο ως κρυφός κυνηγός πίσω από τον Λορέν Μορόν και λιγότερο σαν «play maker», που είπε χθες και ο Σάπι Σουλεϊμάνοφ.

Ο Καυκάσιος winger επίσης είχε ξαναπαίξει τη θέση, ομολόγησε εξάλλου ότι την γνωρίζει, αλλά με την υποσημείωση ότι του ταιριάζει περισσότερο αυτή του δεξιού ακραίου επιθετικού που παίζει με ανάποδο πόδι συγκλίνοντας προς τον άξονα και παραχωρώντας την πλευρά τον full back της πτέρυγας. Αυτή η παραδοχή οδήγησε χθες, στον αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα, στην τοποθέτηση του Μιχάλη Παναγίδη ο οποίος προσπάθησε να «ξεμυτίσει» από τις γραμμές του αντιπάλου. Στην ίδια θέση έπαιξε και ο Ρούμπεν Πάρντο στο «Καραϊσκάκη» με τον Ολυμπιακό και γενικώς εκεί χρησιμοποιείται υπό τον ρόλο του παίκτη που έρχεται από τον πάγκο. Το ίδιο ισχύει και για τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο ο οποίος εκτιμά ότι το «ψευτοδεκάρι», που λένε και στον «αργκό», του ταιριάζει περισσότερο από τα χρόνια του στην Κύπρο σε σχέση με τον ρόλο του ακραίου επιθετικού.

Στην πραγματικότητα, αυτός που έχει τα χαρακτηριστικά της θέσης είναι ο Βλάντιμιρ Νταρίντα αλλά ο Άκης Μάντζιος αποφεύγει τη χρησιμοποίησή του εκεί γιατί εκτιμά ότι θα χάσει τα υπόλοιπα στοιχεία που δίνει ο Τσέχος. Σαν το αδιάκοπο τρέξιμο, τις βάσεις για τη δόμηση μιας σωστής επίθεσης ή ακόμη την ανάγνωση της τοποθέτησης της αντίπαλης άμυνας βρισκόμενος λίγα μέτρα πιο έξω και όχι μεταξύ των γραμμών. Υπήρξαν σκέψεις χρησιμοποίησης έως και του Νταβίντ Μόμπερκ Κάρλσον στην ίδια θέση αλλά ο Σουηδός ουδέποτε στην καριέρα του έπαιξε σε αυτή, κατά ομολογία του ιδίου.